Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
δεν υπάρχει αυτό το λήμμα στην αγγλική, γιατί μπαίνει αναφορά σε κάτι που δεν υπάρχει?
Γραμμή 45: Γραμμή 45:
*E. Michael Gerli, Samuel G. Armistead, ed. (2003). Medieval Iberia: an encyclopedia. Routledge.
*E. Michael Gerli, Samuel G. Armistead, ed. (2003). Medieval Iberia: an encyclopedia. Routledge.


{{ενσωμάτωση κειμένου|en|James II, Count f Urgell}}
[[Κατηγορία:Οίκος της Βαρκελώνης]]
[[Κατηγορία:Οίκος της Βαρκελώνης]]

Έκδοση από την 07:27, 13 Μαΐου 2016

Ιάκωβος B'
Θυρεός του κλάδου Βαρκελώνης-Ουρζέλ: συνδυασμός των θυρεών της Αραγονίας και του Ουρζέλ
κόμης του Ουρζέλ
Περίοδος1408 - 1413
ΠροκάτοχοςΠέτρος Β'
Διάδοχοςσυγχωνεύθηκε με την Αραγονία
Γέννηση1380
Θάνατος1 Ιουνίου 1433 (ετών 53)
ΣύζυγοςΙσαβέλλα Βαρκελώνης
ΕπίγονοιΙσαβέλλα
Ελεονόρα
Ιωάννα
ΟίκοςΟίκος της Βαρκελώνης
ΠατέραςΠέτρος Β'
ΜητέραΜαργαρίτα Παλαιολογίνα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )


Ο Ιάκωβος Β' (1380 - 1 Ιουλίου 1433) ήταν ο 20ος κόμης του Ουρζέλ (1408-1413), υποκόμης του Άζερ και κύριος των Αντιλόν, Αλκολέα δε Σίρκα και Φράγκα από τον Οίκο της Βαρκελώνης. Ήταν υιός του Πέτρου Β' κόμη του Ουρζέλ και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας, κόρης του Ιωάννου Β' μαρκησίου του Μονφερά.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Μπαλαγκουέρ το 1380. Ήταν 2ος εξάδελφος του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του Μαρτίνου Α' Βαρκελώνης βασιλιά της Σικελίας. Το 1407 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, αδελφή του Μαρτίνου βασιλιά της Αραγονίας και εξαδέλφου του πατέρα του. Το 1408 διαδέχθηκε τον πατέρα του που απεβίωσε. Το ίδιο έτος ο βασιλιάς τον έκανε αντικυβερνήτη του βασιλείου. Το 1409 απεβίωσε ο μόνος νόμιμος υιός του Μαρτίνου της Αραγονίας, ο Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας. Ο Ιάκωβος Β' έμεινε έτσι ο πλησιέστερος εξ αρρενογονίας συγγενής. Τότε ο βασιλιάς τον έθεσε γενικό κυβερνήτη του βασιλείου, μια πράξη που ο Πέτρος Β' την ερμήνευσε ως υπόδειξη διαδόχου. Όμως, όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο Μαρτίνος της Αραγονίας, διεκδίκησαν το θρόνο και άλλοι πέντε υποψήφιοι, αν και ο βασιλιάς είχε δηλώσει στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί εξ αρρενογονίας συγγενής. Το θέμα έληξε με τον Συμβιβασμό του Κάσπε, όπου βασιλιάς έγινε ο Φερδνάνδος Α' Τρασταμάρα, υιός της Ελεονόρας Βαρκελώνης, μεγαλύτερης αδελφής της Ισαβέλλας.

Επηρεασμένος από τη μητέρα του Μαργαρίτα Παλαιολογίνα και τον Αντόν δε Λούνα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Φερδινάνδο και πήρε τα όπλα εναντίον του. Αφού νικήθηκε στο Καστελφρορίτε και στο Μοντεαραγκόν, κατέφυγε στο κάστρο Μπαλαγκουέρ, όπου πολιορκήθηκε από το στρατό του Φερδινάνδου. Παραδόθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1413 και φυλακίσθηκε πρώτα στην Τερουέλ και μετά στην Γιάτιβα, όπου έπειτα από 20 έτη αργότερα, απεβίωσε. Η κομητεία του προσαρτήθηκε έκτοτε στην Αραγονία. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του πλάγιου κλάδου Ουρζέλ του Οίκου Βαρκελώνης.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1407 την Ισαβέλλα, μικρότερη κόρη του Πέτρου Δ' βασιλιά της Αραγονίας και εξαδέλφη του πατέρα του. Είχαν τέκνα:

  • Ισαβέλλα 1409 - 1430, παντρεύθηκε τον Πέτρο Αβίς δούκα τη Κοΐμπρα. Η κόρη τους Ισαβέλλα παντρεύθηκε τον Αλφόνσο Ε' Αβίς βασιλιά της Πορτογαλίας
  • Ελεονόρα 1414 - 1438, παντρεύθηκε τον Ραϊμόν Ορσίνι
  • Ιωάννα 1415 - 1445, παντρεύθηκε πρώτα τον Ιωάννη Α' κόμη του Φουά και έπειτα τον Ιωάννη Ραμόν Φόλκ Γ' κόμη της Καρδόνα.

Πηγές

  • Alamán, Lucas; Manuel Orozco y Berra. Diccionario universal de historia y de geografía. p. 152.
  • E. Michael Gerli, Samuel G. Armistead, ed. (2003). Medieval Iberia: an encyclopedia. Routledge.