Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ clean up, αντικατέστησε: ΦΙΦΑFIFA (3) με τη χρήση AWB
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ clean up, αντικατέστησε: ΟΥΕΦΑUEFA (8) με τη χρήση AWB
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
| ίδρυση = 1934
| ίδρυση = 1934
| ένταξη_στην_φιφα = 1948
| ένταξη_στην_φιφα = 1948
| συνομοσπονδία = [[ΟΥΕΦΑ]]
| συνομοσπονδία = [[UEFA]]
| ένταξη_στην_συν = 1962
| ένταξη_στην_συν = 1962
| πρόεδρος = [[Κωστάκης Κουτσοκούμνης|Κ. Κουτσοκούμνης]]
| πρόεδρος = [[Κωστάκης Κουτσοκούμνης|Κ. Κουτσοκούμνης]]
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
===ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ===
===ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ===


Η Κ.Ο.Π εντάχθηκε στη [[FIFA]] το [[1948]] και το [[1962]] έγινε μέλος της [[ΟΥΕΦΑ]]. Ο πρώτος αγώνας της Εθνικής Κύπρου έγινε το 1949 όταν η [[Κύπρος]] ήταν αποικία των [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανών]]. Το [[1960]] η Εθνική Κύπρου παρουσιάστηκε εκπροσωπώντας την ανεξάρτητη [[Κύπρος|Κυπριακή Δημοκρατία]]. Με την ανάπτυξη της Κ.Ο.Π και των κυπριακών σωματείων τα επόμενα χρόνια άρχισαν να λαμβάνουν μέρος σε πολλές παγκόσμιες [[ποδόσφαιρο|ποδοσφαιρικές διοργανώσεις]] [[άνδρας|Ανδρών]], [[γυναίκα|Γυναικών]] και [[παιδί|Παίδων]].
Η Κ.Ο.Π εντάχθηκε στη [[FIFA]] το [[1948]] και το [[1962]] έγινε μέλος της [[UEFA]]. Ο πρώτος αγώνας της Εθνικής Κύπρου έγινε το 1949 όταν η [[Κύπρος]] ήταν αποικία των [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανών]]. Το [[1960]] η Εθνική Κύπρου παρουσιάστηκε εκπροσωπώντας την ανεξάρτητη [[Κύπρος|Κυπριακή Δημοκρατία]]. Με την ανάπτυξη της Κ.Ο.Π και των κυπριακών σωματείων τα επόμενα χρόνια άρχισαν να λαμβάνουν μέρος σε πολλές παγκόσμιες [[ποδόσφαιρο|ποδοσφαιρικές διοργανώσεις]] [[άνδρας|Ανδρών]], [[γυναίκα|Γυναικών]] και [[παιδί|Παίδων]].


===Πρώτη διάσπαση===
===Πρώτη διάσπαση===
Γραμμή 180: Γραμμή 180:
Η Κ.Ο.Π ανέλαβε τις παρακάτω διοργανώσεις:
Η Κ.Ο.Π ανέλαβε τις παρακάτω διοργανώσεις:


* Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Παίδων U-16 της [[ΟΥΕΦΑ]] ([[1992]])
* Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Παίδων U-16 της [[UEFA]] ([[1992]])
* Τη Συνεδρία της Εκτελεστικής Επιτροπής της [[ΟΥΕΦΑ]] (1993)
* Τη Συνεδρία της Εκτελεστικής Επιτροπής της [[UEFA]] (1993)
* Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της [[FIFA]] ([[1997]])
* Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της [[FIFA]] ([[1997]])
* Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων U-18 της [[ΟΥΕΦΑ]] ([[1998]])
* Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων U-18 της [[UEFA]] ([[1998]])
* Το Σεμινάριο Grassroots της [[ΟΥΕΦΑ]] ([[2001]])
* Το Σεμινάριο Grassroots της [[UEFA]] ([[2001]])
* Τη διοργάνωση του Ετήσιου Κογκρέσσου της [[ΟΥΕΦΑ]] ([[2004]])
* Τη διοργάνωση του Ετήσιου Κογκρέσσου της [[UEFA]] ([[2004]])
* UEFA Younth Conference ([[2005]])
* UEFA Younth Conference ([[2005]])
* Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της [[ΟΥΕΦΑ]] ([[2008]])
* Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της [[UEFA]] ([[2008]])


== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==

Έκδοση από την 03:29, 5 Μαΐου 2016

Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου
Αρχείο:CyprusFA.png
Επίσημη ονομασίαΚυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου
ΣυντομογραφίαΚΟΠ
Ίδρυση1934
ΈδραΛευκωσία
ΜέλοςFIFA (από 1948) και UEFA (από 1962)
ΠρόεδροςΚ. Κουτσοκούμνης
Ιστότοποςcfa.com.cy
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube

Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (Κ.Ο.Π) ιδρύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1934 ως συνέπεια της ανάπτυξης του κυπριακού ποδοσφαίρου, το οποίο ξεκίνησε να εμφανίζεται στην Κύπρο από τις αρχές του 20ού αιώνα στα σχολεία της χώρας.

Σημαντικά γεγονότα

Ίδρυση

Το ποδόσφαιρο στην Κύπρο εμφανίστηκε γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα. Τις επόμενες δεκαετίες άρχισαν να ιδρύονται διάφορα σωματεία. Το 1932, με πρωτοβουλία του Πεζοπορικού Λάρνακας, διεξήχθη, με σύστημα νοκ-άουτ, το πρώτο παγκύπριο πρωτάθλημα, το «πρωτάθλημα πόλεων».[1][2][3] Το δεύτερο παγκύπριο πρωτάθλημα διοργάνωσε ο ΑΠΟΕΛ (1933).[4] Η ΑΕΛ διοργάνωσε το τρίτο ανεπίσημο πρωτάθλημα την περίοδο 1933-34.[4][5] Το τέταρτο πρωτάθλημα πόλεων θα το διοργάνωνε η Ανόρθωση. Ωστόσο, λόγω προκήρυξης πρωταθλήματος από τον Τραστ στη Λευκωσία (με την ευκαιρία των εορτασμών της δεκαετηρίδας από την ίδρυση του) και διαμάχης μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά και άλλων θεμάτων για τα οποία υπήρχαν διαφωνίες (ο Ολυμπιακός Λευκωσίας και ο Άρης Λεμεσού έθεσαν θέμα ελεύθερης συμμετοχής ποδοσφαιριστών από ένα σωματείο σε άλλο), τα σωματεία αποφάσισαν τη δημιουργία μιας αρχής η οποία θα είχε την ευθύνη διοργάνωσης των πρωταθλημάτων. Έτσι, στις 23 Σεπτεμβρίου 1934 ιδρύεται η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ).[4][6] Τα ιδρυτικά μέλη της ΚΟΠ ήταν:

ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ

Η Κ.Ο.Π εντάχθηκε στη FIFA το 1948 και το 1962 έγινε μέλος της UEFA. Ο πρώτος αγώνας της Εθνικής Κύπρου έγινε το 1949 όταν η Κύπρος ήταν αποικία των Βρετανών. Το 1960 η Εθνική Κύπρου παρουσιάστηκε εκπροσωπώντας την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία. Με την ανάπτυξη της Κ.Ο.Π και των κυπριακών σωματείων τα επόμενα χρόνια άρχισαν να λαμβάνουν μέρος σε πολλές παγκόσμιες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις Ανδρών, Γυναικών και Παίδων.

Πρώτη διάσπαση

Το καλοκαίρι του 1947 σημειώθηκαν οι πρώτοι σοβαροί τριγμοί στο οικοδόμημα του κυπριακού ποδοσφαίρου, οι οποίοι έφεραν και τη διάσπαση του. Κύρια αιτία οι τοπικιστικές διαφορές. Τρεις ομάδες: η Ε.Π.Α. Λάρνακας, ο Πεζοπορικός Λάρνακας και η Ανόρθωση Αμμοχώστου αποχώρησαν από την ΚΟΠ, ύστερα από έντονη αντιπαράθεση που είχαν με την τότε ηγεσία της. Τα τρία σωματεία είχαν προτείνει σειρά καταστατικών αλλαγών με κυριότερη την εκ περιτροπής έδρα της ΚΟΠ σε όλες τις πόλεις, αίτημα το οποίο απερρίφθη. Ζητούσαν ισότιμη μεταχείριση, θεωρώντας πως τα σωματεία της Λευκωσίας και κυρίως ο ΑΠΟΕΛ τύγχαναν την εύνοια της ΚΟΠ.[7]

ΕΠΑ, Πεζοπορικός και Ανόρθωση δημιούργησαν στις 14/09/1947 δικής του χωριστή Ομοσπονδία, την "ΠΑΟΚ" (Ποδοσφαιρική Αθλητική Ομοσπονδία Κύπρου) με έδρα τη Λάρνακα. Σ' αυτήν εντάχθηκαν επίσης άλλα πέντε σωματεία. Ο ΑΜΟΛ Λεμεσού, η Τούρκικη Λέσχη Λάρνακος, η Τούρκικη Λέσχη Αμμοχώστου, η Τουρκ Ουτζιού επίσης της Αμμοχώστου και η "Τουρκική Αθλητική Εστία Τσετίν Καγιά". Μεταξύ των δύο ομοσπονδιών επικράτησε κλίμα συγκρουσιακό. Η διαμάχη τερματίστηκε με την πάροδο ενός χρόνου όταν η ΠΑΟΚ διαλύθηκε και τα τρία σωματεία (ΕΠΑ, Πεζοπορικός, Ανόρθωση) επανεντάχθηκαν το φθινόπωρο του 1948 στην ΚΟΠ.[7]

Το 1947 η ΠΑΟΚ προσκάλεσε στην Κύπρο την πρωταθλήτρια Παλαιστίνης, Μακάμπι Τελ Αβίβ για σειρά φιλικών αγώνων, αντιμετωπίζοντας την Ανόρθωση, την ΕΠΑ και τον Πεζοπορικό.

Το 1949 η "Τουρκική Αθλητική Εστία Τσετίν Καγιά" Λευκωσίας (ιδρύθηκε το 1943 και το 1947 εντάχθηκε στην ΠΑΟΚ) υπέβαλε αίτημα για ένταξη στην Α΄ κατηγορία της ΚΟΠ. Το αίτημα της απερρίφθη με το αιτιολογικό ότι το καταστατικό της Ομοσπονδίας επέτρεπε τη συμμετοχή μόνο οκτώ ομάδων στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας. Ακολούθησε αίτηση για ένταξη στη Β΄ κατηγορία το οποίο επίσης απερρίφθη. Η αντίδραση των Τουρκοκυπρίων ήταν άμεση. Στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας συμμετείχε ανελλιπώς από το 1934 η "Τούρκικη Λέσχη" Λευκωσίας (η οποία ήταν και ιδρυτικό μέλος της ΚΟΠ). Τα δύο σωματεία ενοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 1949 ώστε να δημιουργηθεί μια ισχυρη τουρκοκυπριακή ποδοσφαιρική ομάδα. Το νέο σωματείο εντάχθηκε στην Α΄ κατηγορία ως η συνέχεια της Τούρκικης Λέσχης με την ονομασία "Τουρκική Αθλητική Ένωση Τσετίν Καγιά" (Τσετίν Καγιά). "Τσετίν Καγιά" μεταφράζεται στα ελληνικά ως "σκληρή πέτρα".[8]

Δεύτερη διάσπαση

Σημαντική περίδος στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου αποτελεί η διάσπαση του 1948, η σημαντικότερη διάσπαση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το 1948, στην Ελλάδα υπήρχαν πολιτικές αναταραχές λογω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό.[9] Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική.

Στην Αμμόχωστο, ο ΓΣΕ (Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας) και η Ανόρθωση ήταν οι μόνοι σύλλογοι που ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Μέσα στις τάξεις του ο ΓΣΕ είχε προοδευτικούς (αριστερούς) αθλητές στίβου που ήταν οι κορυφαίοι στην Κύπρο, ενώ στην Ανόρθωση έπαιζαν και ποδοσφαιριστές με προοδευτικές (αριστερές) αντιλήψεις. Ωστόσο, μέσα στο πνεύμα της εποχής εκείνης, τόσο ο ΓΣΕ όσο και η Ανόρθωση, άρχισαν να επιβάλλουν περιορισμούς διαφόρων μορφών. Επειδή τα άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις στις τάξεις της Ανόρθωσης άρχισαν να αυξάνονται, τα μέλη της Ανόρθωσης που ήθελαν να επικρατεί το εθνικόφρονο κλίμα στο σωματείο, αποφάσισαν να θέσουν περιορισμούς στην εισδοχή μελών και συγκεκριμένα περιόρισαν τα άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις[10][11]. Επίσης, ποδοσφαιριστές που θεωρούνταν άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις, δεν προωθούνταν. Από τις αρχές του 1947 μια μερίδα προοδευτικών ανθρώπων της Αμμοχώστου που βρίσκονταν εντός και εκτός του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, θεωρούσαν ότι υπήρχε χώρος για τη δημιουργία και δεύτερου σωματείου στην πόλη. Μπροστά στους περιορισμούς που επιβάλλονταν, οραματίσθηκαν ένα σωματείο το οποίο θα ήταν μακρυά από την πολιτική και θα "αγκάλιαζε" όλα τα λαϊκά στρώματα της Αμμοχώστου, με στόχο την εξάπλωση του αθλητισμού[9][11]. Έτσι, στις 7 Μαρτίου 1948 ιδρύεται το πρώτο προοδευτικό σωματείο, η Νέα Σαλαμίνα. Παρόμοια ατμόσφαιρα έναντι των προοδευτικών αθλητών επικρατούσε και σε άλλες πόλεις της Κύπρου. Στη Λάρνακα ιδρύεται στις 10 Απριλίου η Αλκή.

Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο ΣΕΓΑΣ, Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων, ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου θα εκφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο, θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς[9][10]. Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι δεξιοί αθλητές υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος "Κινύρας" Πάφου και για αυτό τον απέκλεισαν από τους αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους, αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις και να αποκηρύξουν τα ιδεολογικά τους πιστεύω[9][10], με τους πρώτους που αντέδρασαν να είναι οι πρωταθλητές του ΓΣΕ, Αντώνη Τότση και Νική Γεωργίου. Επιπρόσθετα, οι προοδευτικοί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν το Γυμναστικό Σύλλογο "Κινύρα" Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές του ΓΣΕ, που είχαν σίγουρες τις πρώτες θέσεις, τις θυσίασαν για να συμπαρασταθούν στον Κινύρα. Ο ΓΣΕ είχε μια πολύ δυνατή ομάδα και ήταν σίγουρος για την πρώτη θέση στους αγώνες. Μετά, όμως από την εξέλιξη αυτή τερμάτισε τρίτος. Ο ΓΣΕ, δρώντας εκδικητικά για το γεγονός ότι οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας δεν έλαβαν μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες, έστειλε επιστολή στο σωματείο που το πληροφορούσε ότι απαγορευόταν η είσοδος του στο στάδιο ΓΣΕ[9][10], επιστολή υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του ΓΣΕ[12]. Αντίστοιχα, Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνωνας (ΓΣΖ) σε γενική συνέλευση, απαγόρευσε από την Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας[10][12]. Αντίστοιχη πρόταση για αποκλεισμό Τούρκων και καθολικών απορρίφθηκε. Στη Λευκωσία είχε ιδρυθεί μέσα στο Μάϊο ο Ορφέας.

Επιπρόσθετα, τον ίδιο μήνα, ο ΑΠΟΕΛ απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές Κώστας Λυμπουρής, Αγησίλαος Τσιαλής, Γωγάκης Καραγιάννης, Τάκης Σκαλιώτης, Ανδρέας Καριόλου κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας[10][13]. Ακολούθως ιδρύθηκε και ο Α.Σ. Κερύνειας[12].

Ο εκδιωγμός των προοδευτικών αθλητών και ποδοσφαιριστών ήταν γεγονός. Τα προοδευτικά σωματεία προχώρησαν προς την ίδρυση μιας νέας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΚΕΠΟ), το Δεκέμβριο του 1948[14][15][16].Στις 12 Δεκεμβρίου 1948 σε σύσκεψη που γίνεται στη Λάρνακα στο οίκημα της Αλκής, εγκρίνεται το καταστατικό της νέας ομοσπονδίας και γίνονται εκλογές γι' ανάδειξη του πρώτου διοικητικού της συμβουλίου. Η νέα ομοσπονδία, που διοργάνωνε πρωταθλήματα και κύπελλα[17], έγινε αφορμή για να τρέξουν στα γήπεδα χιλιάδες νέοι φίλαθλοι. Οι αγώνες του πρωταθλήματος της ΚΕΠΟ προσέλκυαν πολύ περισσότερους φιλάθλους από αυτούς της ΚΟΠ[18][19]. Στην ΚΕΠΟ συμμετείχαν έξι ομάδες: η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο, η Ομόνοια και ο Ορφέας στη Λευκωσία, η Αλκή στη Λάρνακα, ο ΑΜΟΛ στη Λεμεσό (που το 1951 μετονομάστηκε σε Ανταίο) και ο Νέος Αστέρας στη Μόρφου (σήμερα ονομάζεται ΑΕΜ Μόρφου)[17].

Στην ΚΟΠ παρέμειναν τα σωματεία τα οποία ιδεολογικά άνηκαν στη Δεξιά παράταξη (όπως επίσης και η Τούρκικη Λέσχη Λευκωσίας και η αρμενική ΑΫΜΑ) και στην ΚΕΠΟ τα σωματεία που ιδεολογικά άνηκαν στην Αριστερά. Η ΚΟΠ, μετά την οριστική διάσπαση και τη δημιουργία της ΚΕΠΟ, έσπευσε να υποβάλει αίτημα για ένταξη στη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA), στην οποία εντάχθηκε ως πλήρες μέλος και ως εκ τούτου αποτέλεσε την επίσημη και διεθνώς αναγνωρισμένη Ποδοσφαιρική Αρχή της Κύπρου.[20]

Ενοποίηση Κυπριακού Ποδοσφαίρου

Τα σωματεία μέλη της ΚΕΠΟ ήταν υπέρ της ενοποίησης. Δύο ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και η διεξαγωγή δύο πρωταθλημάτων σε μια μικρή χώρα, όπως η Κύπρος, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Δημιουργούνταν προβλήματα οικονομικά και γηπεδικά. Ο διαχωρισμός αποτελούσε τροχοπέδη στις προοπτικές για πρόοδο και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου[9][21][22]. Επιπρόσθετα, θεωρούσαν ότι το πνεύμα του αθλητισμού σημαίνει συναδέλφωση και φιλία και όχι διαχωρισμός και διακρίσεις. Οι βάσεις για την ενοποίηση του Κυπριακού Ποδοσφαίρου άρχισαν να μπαίνουν με την πρώτη έκδοση της αθλητικής εφημερίδας "ΑΘΛΗΤΙΚΗ", η οποία άρχισε σταυροφορία υπέρ της ενοποίησης, το Δεκέμβριο του 1952. Μέσω της ίδιας εφημερίδας ακούστηκαν για πρώτη φορά φωνές για ενοποίηση, πέρα από το χώρο της ΚΟΠ (ξένοι προπονητές ομάδων ΚΟΠ). Η ΚΟΠ καταδίκασε τις δηλώσεις των προπονητών των δικών της σωματείων γιατί, σύμφωνα με αυτήν, "ήταν αντίθετες με το πνεύμα της Ομοσπονδίας"[22]. Οι παράγοντες της ΚΟΠ αρχικά κράτησαν εχθρική στάση και καταδίκαζαν όσους ενεργούσαν υπέρ της ενοποίησης[23]. Το καλοκαίρι του 1953, όλοι σχεδόν οι κορυφαίοι αθλητικοί παράγοντες της εποχής τάσσονταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τον Αύγουστο του 1953 η Νέα Σαλαμίνα, η Ομόνοια, η Αλκή και ο Ανταίος υπέβαλλαν κοινή αίτηση στην ΚΟΠ για εγγραφή στη δύναμη της ως σωματεία Α΄ κατηγορίας. Τον επόμενο μήνα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1953, η ΚΟΠ έκανε δεκτή την αίτηση[22] της Νέας Σαλαμίνας, της Ομόνοιας και του Ανταίου για ένταξη τους στην ΚΟΠ[22][24][25]. Η ενοποίηση του ποδοσφαίρου ήταν γεγονός. Η πολεμική όμως της ΚΟΠ προς τα σωματεία αυτά συνεχίστηκε[22]. Απέρριψε την αίτηση της Αλκής, του Ορφέα και του Νέου Αστέρα Μόρφου (τα δύο πρώτα εντάχθηκαν ένα χρόνο αργότερα)[24]. Επιπρόσθετα, επικαλούμενοι κάποιο καταστατικό σημείο, υποστήριξαν ότι μια ομάδα έπρεπε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας και οι άλλες δύο στην Β΄ κατηγορία. Οι ομάδες της ΚΕΠΟ για να επιτευχθεί η ενοποίηση, αποδέχτηκαν το γεγονός αυτό. Αποφασίσθηκε σε ειδική συνεδρία της ΚΕΠΟ, όπως στην Α΄ κατηγορία ενταχθεί η Ομόνοια και στη Β΄ κατηγορία η Νέα Σαλαμίνα και ο Ανταίος[26]. Η ΚΕΠΟ αυτοδιαλύθηκε[21]. Η ενοποίηση του κυπριακού ποδοσφαίρου έγινε δεκτή από το φίλαθλο κόσμο και το ενδιαφέρον αναθερμάνθηκε και αυξήθηκε κατακόρυφα. Τα γήπεδα ήταν ασφυκτικά γεμάτα.

Τρίτη διάσπαση

Τον Οκτώβριο του 1955 και ενώ ο αγώνας της ΕΟΚΑ βρισκόταν σε εξέλιξη η ΚΟΠ αποφάσισε την προσωρινή αναστολή της συμμετοχής των τουρκοκυπριακών ομάδων στα πρωταθλήματα της, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος πρόκλησης επεισοδίων στα στάδια μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, καθώς οι σχέσεις των δύο κοινοτήτων ήταν τεταμένες. Αν και η απόφαση της ΚΟΠ ήταν προσωρινή, οι Τουρκοκύπριοι προχώρησαν στη σύσταση δικής τους ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και τη διοργάνωση πρωταθλημάτων με τη συμμετοχή τουρκοκυπριακών ομάδων από όλη την Κύπρο.[27]

Οι ελληνοκυπριακές και οι τουρκοκυπριακές ομάδες δεν αγωνίστηκαν μαζί για 50 χρόνια. Τελευταία φορά που είχαν βρεθεί αντιμέτωπες ομάδες από τις δύο κοινότητες, ήταν στο πρωτάθλημα της περιόδου 1954-55, όπου αναμετρήθηκαν ο Πεζοπορικός με την Τσετίν Καγιά με τον Πεζοπορικό να επικρατεί με 4-1. Στις 26 Μαρτίου 2005 η Νέα Σαλαμίνα έδωσε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα με την τουρκοκυπριακή Γενί Τζαμί, στο γήπεδο Αμμόχωστος, επικρατώντας με 6-0. Ήταν ο πρώτος αγώνας μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής ομάδες μετά από 50 χρόνια. Την αναμέτρηση παρακολούθησαν 2500 φίλαθλοι και από τις δύο μεριές που κάθισαν μαζί στις κερκίδες στέλνοντας μήνυμα ειρήνης. Στην αναμέτρηση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας και από τις δύο κοινότητες, των δημοτικών και αθλητικών αρχών και της Εκκλησίας.[28].

Διοργανώσεις

Η ΚΟΠ είναι υπεύθυνη για τη διοργάνωση των Α΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου, Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου, Γ΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου, Δ΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου, Κύπελλο Κύπρου (ποδόσφαιρο ανδρών), Ασπίδα της ΚΟΠ καθώς και των γυναικείων πρωταθλημάτων και των πρωταθλημάτων futsal.

Οργανωτική Δομή

Σωματεία

Μέλη της ΚΟΠ είναι τα σωματεία τα οποία συμμετέχουν στις διοργανώσεις της. Ειδικότερα για το ποδόσφαιρο αντρών, κάθε χρόνο διαγράφονται από μέλη της οι ομάδες που διαβαθμίζονται από τη Γ΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου και εντάσσονται ως μέλη της τα σωματεία που προβιβάζονται από την Επίλεκτη κατηγορία ΣΤΟΚ.

Ποδόσφαιρο ανδρών

Τα μέλη της ΚΟΠ στο ποδόσφαιρο ανδρών είναι:

Α΄ κατηγορία 2015-16:

Β΄ κατηγορία 2015-16:

Γ΄ κατηγορία 2015-16:

Διοικητικό Συμβούλιο

Το Δ.Σ. αποτελείται από όλα τα μέλη των Σωματείων Α΄ Κατηγορίας, τρία μέλη εκλεγόμενα από τα Σωματεία Β΄ Κατηγορίας, ένα μέλος εκλεγόμενο από τα Σωματεία Γ΄ Κατηγορίας, ένα μέλος εκλεγόμενο από τα Σωματεία Δ΄ Κατηγορίας, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας ο οποίος εκλέγεται από την Ετήσια Γενική Συνέλευση, ένα μέλος το οποίο ορίζεται από τον Σύνδεσμο Διαιτητών Κύπρου, ένα μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΦΙΦΑ ή της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΥΕΦΑ.

Επιτροπές

Προσωρινές

  • Δικαστική Επιτροπή
  • Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών
  • Επιτροπή Διαιτησίας

Μόνιμες

  • Επιτροπή Εθνικών Ομάδων
  • Επιτροπή Νέων
  • Επιτροπή Ποδοσφαίρου Γυναικών
  • Επιτροπή Ποδοσφαίρου Κλειστού Χώρου
  • Επιτροπή Ιδιότητος Ποδοσφαιριστών
  • Επιτροπή Καταστατικού και Κανονισμών
  • Τεχνική Επιτροπή Ποδοσφαίρου
  • Επιτροπή Σωματείων Β΄, Γ΄, Δ΄ Κατηγορίας
  • Επιτροπή Τμήματος Προπονητών Σχολής Ποδοσφαίρου
  • Επιτροπή Τμήματος Διαιτησιών Σχολής Ποδοσφαίρου
  • Επιτροπή Grassroots
  • Eπιτροπή Οικονομικών
  • Επιτροπή Προσφορών
  • Επιτροπή Ήθους και Αθλητοπρέπειας
  • Eπιτροπή Υγείας και Επιστημονικής Υποστήριξης
  • Επιτροπή Σταδίων και Ασφάλειας
  • Πρωτοβάθμια Επιτροπή Licensing
  • Δευτεροβάθμια Επιτροπή Eφέσεων Licensing
  • Επιτροπή Υποδομής και Σταδίων Licensing
  • Επιτροπή Νομικών Κριτηρίων Licensing
  • Επιτροπή Οικονομικών Κριτηρίων Licensing
  • Επιτροπή Διοικητικών Κριτηρίων Licensing
  • Επιτροπή Αθλητικών Κριτηρίων Licensing
  • Επιτροπή Επαφών με τον ΚΟΑ
  • Διαρκής Επιτροπή Επαφών με τον ΣΔΚ & Σύνδεσμο Παρατηρητών
  • Επιτροπή Αγροτικού Ποδοσφαίρου
  • Διαρκής Επιτροπή Επαφών με ΠΑΣΠ
  • Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών Αντιπροσώπων Ποδοσφαιριστών
  • Εφετείο
  • Δευτεροβάθμια Επιτροπή Εφέσεων

Ιστορικές διοργανώσεις

Η Κ.Ο.Π ανέλαβε τις παρακάτω διοργανώσεις:

  • Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Παίδων U-16 της UEFA (1992)
  • Τη Συνεδρία της Εκτελεστικής Επιτροπής της UEFA (1993)
  • Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της FIFA (1997)
  • Τους Τελικούς του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων U-18 της UEFA (1998)
  • Το Σεμινάριο Grassroots της UEFA (2001)
  • Τη διοργάνωση του Ετήσιου Κογκρέσσου της UEFA (2004)
  • UEFA Younth Conference (2005)
  • Το Ετήσιο Σεμινάριο Διαιτησίας της UEFA (2008)

Δείτε επίσης

Πηγές

  1. Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 13
  2. Μελετίου 2011, σελ. 32
  3. Μελετίου 2011, σελ. 40
  4. 4,0 4,1 4,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 15
  5. Μελετίου 2011, σελ. 33
  6. Μελετίου 2011, σελ. 33-34
  7. 7,0 7,1 Μελετίου 2011, σελ. 94
  8. Μελετίου 2011, σελ. 138
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ». Αθλητισμός. Δήμος Αμμοχώστου. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012. 
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Μελετίου 2011, σελ. 97
  11. 11,0 11,1 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 16
  12. 12,0 12,1 12,2 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 23
  13. Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 21
  14. Στυλιανού 1988, σελ. 23
  15. Μελετίου 2011, σελ. 98
  16. Γαβριηλίδης 2001, σελ. 51
  17. 17,0 17,1 Μελετίου 2011, σελ. 140
  18. Στυλιανού 1988, σελ. 24
  19. Μελετίου 2011, σελ. 141
  20. Μελετίου 2011, σελ. 99
  21. 21,0 21,1 Μελετίου 2011, σελ. 142
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα SAL15.
  23. Γαβριηλίδη 2001, σελ. 61
  24. 24,0 24,1 Μελετίου 2011, σελ. 204
  25. Γαβριηλίδη 2001, σελ. 59
  26. Στυλιανού 1988, σελ. 37-41
  27. Μελετίου 2011, σελ. 207
  28. «Πενήντα χρόνια μετά, το ποδόσφαιρο μας ένωσε...». typos.com.cy. 26 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012. 

Βιβλιογραφία

  • Γιώργου Μελετίου, Κυπριακό ποδόσφαιρο 1900-1960, 40 χρόνια κυπριακές ομάδες στην Ευρώπη, 2011

Εξωτερικοί σύνδεσμοι