Κορέττα Σκοτ Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33: Γραμμή 33:
{{Authority control}}
{{Authority control}}
{{DEFAULTSORT:Κινγκ Κορεττα Σκοτ}}
{{DEFAULTSORT:Κινγκ Κορεττα Σκοτ}}
[[Κατηγορία:Αμερικανοί ακτιβιστές]]

Έκδοση από την 12:21, 28 Απριλίου 2016

Κορέτα Σκοτ Κινγκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Coretta Scott King (Αγγλικά)
Γέννηση27  Απριλίου 1927[1][2][3]
Marion
Θάνατος30  Ιανουαρίου 2006[4][1][3]
Rosarito[4]
Αιτία θανάτουκαρκίνος των ωοθηκών
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΦλόριντα
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[5][6][7]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΘρησκείαΒαπτιστές
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[8][9]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Άντιοκ
Antioch College
Ωδείο της Νέας Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ακτιβίστρια
πολιτικός[10]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρτιν Λούθερ Κινγκ (1953–1968)
ΤέκναΝτέξτερ Σκοτ Κινγκ
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τρίτος
Μπερνίς Κινγκ
Γιολάντα Κινγκ
ΑδέλφιαEdythe Scott Bagley
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο των τεσσάρων ελευθεριών - Βραβείο ανεξιθρησκίας
Βραβείο Ειρήνης Ουάτελερ (1969)
National Women's Hall of Fame (2011)[11]
Alabama Women's Hall of Fame
Candace Award (1987)
Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου
βραβείο ειρήνης Γκάντι (2004)
Διεθνές Βραβείο Βιαρέτζιο-Βερσίλια (1971)[12]
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Μπράνταϊς
Eugene V. Debs Award (1982)[13]
honorary degree from Spelman College (1984)[14]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κορέττα Σκοτ Κινγκ (Koretta Scott) (1927-2006), υπήρξε σύζυγος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ακτιβίστρια για τα πολιτικά και αστικά δικαιώματα των μαύρων, και ιδρύτρια του Ινστιτούτου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για την Ειρηνική Κοινωνική Αλλαγή.

Το ζεύγος Κινγκ το 1964.

Η Κορέττα Σκοτ γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1927 στη πόλη Μάριον της Αλαμπάμα των Η.Π.Α.. Οι γονείς της ήταν εύποροι ιδιοκτήτες φάρμας που θεωρούσαν -εν αντιθέσει με την πλειοψηφία των μαύρων της εποχής αυτής - τη μόρφωση των παιδιών τους, απαραίτητη. Η Κορέττα σπούδασε στο ιδιωτικό γυμνάσιο για μαύρους, Λίνκολν, όπου διαφάνηκε η αγάπη της για τη μουσική. Παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής, έμαθε να διαβάζει παρτιτούρες και να παίζει διάφορα μουσικά όργανα. Στα 15 της μάλιστα, ανέλαβε τη θέση της διευθύντριας της σχολικής χορωδίας. Συνέχισε τις σπουδές της, αφού εξασφάλισε μια υποτροφία, στο Κολλέγιο της Αντιόχειας, στο Γιέλλοου Σπρινγκς του Οχάιο. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της εκεί, εμβάθυνε στη μουσική αλλά και συμμετείχε στους αγώνες των μαύρων για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Έγινε μέλος της Εθνικής Ένωσης για την πρόοδο των έγχρωμων ανθρώπων και στην Επιτροπή για τα πολιτικά δικαιώματα.

Το 1951 πήγε στη Βοστώνη στο Ωδείο της Νέας Αγγλίας πάλι με υποτροφία. Στις αρχές του 1952, μια φίλη της, της γνωρίζει τον νεαρό σπουδαστή Θεολογίας, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Αν και στην αρχή ήταν διστακτική στο να σχετιστεί με έναν πάστορα ωστόσο η προσωπικότητα, οι γνώσεις και η καλλιέργεια του Κινγκ της διασκέδασαν όλους τους φόβους της. Ο Κινγκ, της έκανε πρόταση γάμου, την οποία και αποδέχτηκε και οι γάμοι έγιναν στις 18 Ιούνη του 1953, στο πατρικό της σπίτι στο Μάριον. Μετά το γάμο τους επέστρεψαν στη Βοστώνη για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Η Κορέττα Κινγκ πήρε το μπάτσελορ στη μουσική τον Ιούνη του 1954. Μετά το γάμο τους, η Κορέττα ανέλαβε το ρόλο της νοικοκυράς και της μητέρας της οικογένειας και ασχολήθηκε με την ανατροφή των 4 παιδιών της: της Γιολάντα Ντενίζ Κινγκ (1955), του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ του Γ' (1957), του Ντέξτερ Σκοτ Κινγκ (1961) και της Μπερνίτσε Αλμπερτιν Κινγκ (1963). Παράλληλα όμως, συμμετείχε στις εκστρατείες του άντρα της, έπαιρνε μέρος στις πορείες διαμαρτυρίας και συχνά τραγουδούσε θρησκευτικούς ύμνους, και απάγγειλε ποιήματα σε βραδιές μουσικής που οργάνωνε. Τα έσοδα των παραστάσεων αυτών, πήγαιναν στην Χριστιανική Διάσκεψη των Ηγετών του Νότου, οργάνωση που δημιούργησε και προήδρευε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ακολούθησε τον άντρα της στα ταξίδια του, το 1957 στη Γκάνα και το 1959 στην Ινδία. Όταν ο Κινγκ παρέλαβε το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης|βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, στο Όσλο το 1964, η Κινγκ στεκόταν περήφανη δίπλα του.

Τραγικότερη στιγμή της ζωής της υπήρξε αναμφίβολα η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στις 4 Απρίλη 1968. Ωστόσο, δεν αποσύρθηκε σε μια ζωή πένθους αλλά αντίθετα συνέχισε με περισσότερο δυναμισμό προς την κατεύθυνση που είχε χαράξει ο άντρας της.

Λίγες μέρες μετά την κηδεία του άντρα της, έλαβε μέρος στην πορεία των εργατών απορριματοφόρων στο Μέμφις, η τελευταία εκστρατεία και του ίδιου του Κινγκ. Και στο τέλος του ίδιου μήνα, παρευρέθη – αντί του άντρα της, όπως είχε προγραμματιστεί – σε μια εκδήλωση κατά του πολέμου στο Βιετνάμ στη Ν. Υόρκη.

Ομιλία της στη Νέα Υόρκη λίγες μέρες μετά το θάνατο του Κινγκ

Επίσης δημιούργησε το Ινστιτούτο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για την Ειρηνική Κοινωνική Αλλαγή.

Ύστερα απο πολλές δικές της προσπάθειες κατάφερε να αναγνωριστεί η ημέρα γέννησης του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, επίσημη αργία σε όλο το κράτος των Η.Π.Α.. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια αρθρογραφούσε, και έδινε ομιλίες αλλά και παρευρισκόταν σε πορείες. Κατά τη δεκαετία του 80 ιδιαίτερα, οργάνωσε και παρευρέθηκε σε μια σειρά καθιστικών διαμαρτυρία εναντίον του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Μάλιστα, το 1986 ταξίδεψε στη Νότια Αφρική και συναντήθηκε με την γυναίκα του Νέλσον Μαντέλα, τη Γουίνι. [15]

Με τον Τζόρτζ Μπους στον Λευκό Οίκο το 2004

Στις 30 Ιούνη 2006, πέθανε από αναπνευστική ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε ένα κέντρο αποκατάστασης στο Μεξικό, όπου νοσηλευόταν λόγω διαφόρων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ήταν 78 χρονών.[16]

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ

  • Η ζωή μου με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (πρώτη έκδοση,1969)
  • Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:Περικοπές από τους Λόγους, τα Δοκίμια και τα βιβλία του (πρώτη έκδοση 1998), βιβλίο του Ντέξτερ Κινγκ, το οποίο εκείνη επιμελήθηκε. [17]

ΠΗΓΕΣ

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb125393436. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6cf9w4p. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 «Coretta Scott King, a Civil Rights Icon, Dies at 78». (Αγγλικά) 1  Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10  Μαρτίου 2021.
  5. African American Registry. aaregistry.org/story/coretta-scott-king-a-passionate-activist/. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2020.
  6. Jessie Carney Smith: «Notable Black American Women»
  7. (Αγγλικά) BlackPast.org.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb125393436. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. CONOR.SI. 20952931.
  10. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  11. «Coretta Scott King». National Women's Hall of Fame.
  12. www.premioletterarioviareggiorepaci.it/premi/vincitori/2-Premio%20Internazionale%20Viareggio-Versilia.
  13. debsfoundation.org/index.php/landing/eugene-v-debs-award/.
  14. www.spelman.edu/docs/honorary-degrees/honorary-degree-recipients---1977-present---as-of-november-2022---revised-(012023).pdf?sfvrsn=f4347e51_2.
  15. http://kingencyclopedia.stanford.edu/encyclopedia/encyclopedia/enc_king_coretta_scott_1927_2006/index.html
  16. http://edition.cnn.com/2006/US/01/31/obit.king/
  17. http://www.britannica.com/biography/Coretta-Scott-King