Σφαγή των Λατίνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 5809181 από τον Παναγιώτης Μπότσης (Συζήτηση)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''σφαγή των Λατίνων''' συνέβη στην [[Κωνσταντινούπολη]], την πρωτεύουσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], τον Μάιο του [[1182]]. Ήταν μια μεγάλης κλίμακας σφαγή των [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικών]] ή «Λατίνων» εμπόρων και των οικογενειών τους, οι οποίοι εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στο θαλάσσιο εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες στην Κωνσταντινούπολη. Αν και ακριβείς αριθμοί δεν είναι διαθέσιμοι, το μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής κοινότητας, που υπολογίζεται ότι ήταν τότε πληθυσμού πάνω από 60.000, εξοντώθηκαν από τον Βυζαντινό στρατό και τον εξαγριωμένο όχλο, ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Η [[Δημοκρατία της Γένοβας|Γενοβέζικη]] και η [[Πίζα|Πιζάνικη]] κοινότητα ιδιαίτερα αποδεκατίστηκαν, και περίπου 4.000 επιζώντες πουλήθηκαν ως σκλάβοι στους Τούρκους. Η σφαγή επιδείνωσε περαιτέρω τις σχέσεις και αύξησε την εχθρότητα μεταξύ του [[Καθολική Εκκλησία|Δυτικού]] και του [[Ανατολική Εκκλησία|Ανατολικού]] Χριστιανικού κόσμου, και μια σειρά εχθροπραξιών μεταξύ τους ακολούθησε.
'''Σφαγή των Λατίνων''' ονομάζονται οι ταραχές με θύματα τους [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικούς]] κατοίκους της [[Κωνσταντινούπολη]]ς, οι οποίες έλαβαν χώρα την άνοιξη του [[1182]], αμέσως μετά την ενθρόνιση του [[Βυζαντινός Αυτοκράτορας|αυτοκράτορα]] [[Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός|Ανδρόνικου Α΄]]. Κατά τη διάρκεια των γεγονότων, τα οποία είχαν περισσότερο πολιτικά-οικονομικά και λιγότερο θρησκευτικά κίνητρα, ανεξέλεγκτος όχλος επιτέθηκε στις «λατινικές» γειτονιές της πόλης (σύμφωνα με τον Ευστάθιο ο πληθυσμός τους ανερχόταν σε περίπου 60.000) προβαίνοντας σε μαζικές σφαγές και λεηλασίες. Όσοι επέζησαν, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] ή πωλήθηκαν ως [[Δουλεία|σκλάβοι]].


Ο ιστορικός [[Warren Carroll]] αναφέρει ενδεικτικά ότι οι συνάδελφοι του που γράφουν αγανακτισμένοι για την έκβαση της τέταρτης σταυροφορίας το 1204, σπάνια ή ποτέ –οι νεοέλληνες για παράδειγμα- αναφέρουν την σφαγή των Λατίνων το 1182<ref>Carroll, Warren (1993). The Glory of Christendom, Front Royal, VA: Christendom Press, pp. 157, 131</ref>.
== Αίτια ==
Κατά το 12 αιώνα, το θαλασσινό [[εμπόριο]] του Βυζαντίου ελεγχόταν σχεδόν πλήρως από [[Ιταλία|ιταλικές]] [[Πόλη-κράτος|πόλεις-κράτη]], στη βάση ειδικών προνομίων που τους είχαν παραχωρήσει οι [[Κομνηνοί]]. Η αρχή είχε γίνει επί [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιου Α΄]] με τη [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετία]], για να ακολουθήσουν τα χρόνια του [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄]] η [[Δημοκρατία της Γένοβας|Γένοβα]], η [[Πίζα]] και το [[Αμάλφι]].

Η κατάσταση αυτή επιδείνωσε την (ήδη κακή) θέση των παλαιάς [[Αστική τάξη|αστικής τάξης]] της Κωνσταντινούπολης, η οποία εξαγριωνόταν βλέποντας τις πιο προσοδοφόρες δραστηριότητες να μετακινούνται βορείως του [[Κεράτιος|Κερατίου]], όπου ήταν εγκατεστημένοι οι Λατίνοι. Αλλά και στην επαρχία, το αντιλατινικό συναίσθημα δεν ήταν ηπιότερο. Καθώς οι Λατίνοι έμποροι συσσώρευαν πλούτο, συνδέονταν με διάφορους τρόπους (κυρίως μέσω γάμων) με τους μεγάλους γαιοκτήμονες και


μέσω των ακμαζουσών [[Παροικία|παροικιών]] που διέθεταν στην Κωνσταντινούπολη

. , και οδήγησαν στην εξαφάνιση των

στο ξεκλήρισμα των λατινικών συνοικιών της βυζαντινής πρωτεύουσας. Σχεδόν το σύνολο των Ρωμαιοκαθολικών κατοίκων


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 13:11, 27 Απριλίου 2016

Η σφαγή των Λατίνων συνέβη στην Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τον Μάιο του 1182. Ήταν μια μεγάλης κλίμακας σφαγή των Ρωμαιοκαθολικών ή «Λατίνων» εμπόρων και των οικογενειών τους, οι οποίοι εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στο θαλάσσιο εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες στην Κωνσταντινούπολη. Αν και ακριβείς αριθμοί δεν είναι διαθέσιμοι, το μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής κοινότητας, που υπολογίζεται ότι ήταν τότε πληθυσμού πάνω από 60.000, εξοντώθηκαν από τον Βυζαντινό στρατό και τον εξαγριωμένο όχλο, ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Η Γενοβέζικη και η Πιζάνικη κοινότητα ιδιαίτερα αποδεκατίστηκαν, και περίπου 4.000 επιζώντες πουλήθηκαν ως σκλάβοι στους Τούρκους. Η σφαγή επιδείνωσε περαιτέρω τις σχέσεις και αύξησε την εχθρότητα μεταξύ του Δυτικού και του Ανατολικού Χριστιανικού κόσμου, και μια σειρά εχθροπραξιών μεταξύ τους ακολούθησε.

Ο ιστορικός Warren Carroll αναφέρει ενδεικτικά ότι οι συνάδελφοι του που γράφουν αγανακτισμένοι για την έκβαση της τέταρτης σταυροφορίας το 1204, σπάνια ή ποτέ –οι νεοέλληνες για παράδειγμα- αναφέρουν την σφαγή των Λατίνων το 1182[1].

Παραπομπές

  1. Carroll, Warren (1993). The Glory of Christendom, Front Royal, VA: Christendom Press, pp. 157, 131

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Massacre of the Latins της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).