Φλωρέντιος της Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
== Πηγές == |
== Πηγές == |
||
* Miller, William. ''Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566)''. Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960. |
* Miller, William. ''Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566)''. Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960. |
||
* Grousset, René. ''L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient''. |
* Grousset, René. ''L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient''. Παρίσι: Payot, 1949 (ανατύπ. 1979). |
||
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Florent of Hainaut}} |
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Florent of Hainaut}} |
||
Έκδοση από την 22:20, 23 Απριλίου 2016
Φλωρέντιος της Αχαΐας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1255 (περίπου) |
Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1297 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας |
Τέκνα | Ματθίλδη του Αινώ |
Γονείς | Ιωάννης Α΄ του Αινώ και Αδελαΐδα της Ολλανδίας |
Αδέλφια | Willem van Avesnes Ιωάννης Β΄ του Αινώ Γκυ του Αβέν |
Οικογένεια | Οίκος του Αβέν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρίγκιπας της Αχαΐας Stadtholder (County of Zeeland) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
O Φλωρέντιος του Αινώ (Γαλλικά: Florent de Hainaut) (1255 - 23 Ιανουαρίου 1297) ήταν πρίγκιπας της Αχαΐας (1289-1297), κυβερνώντας επ' ονόματι της συζύγου του Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου. Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη Ιωάννη Α΄ του Αινώ και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland).
Στη συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και μπήκε στην υπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταβλο του βασιλείου. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1289 ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την Ματθίλδη, διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη της Γλαρέντζας (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο. Την εποχή εκείνη πλέον η κατάσταση όμως των φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η απώλεια της Σικελίας εμπόδιζε τους Ανδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στις περιοχές της Ελλάδας, και αδυνατούσαν να στείλουν στρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. Έτσι ο Φλωρέντιος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, την οποία διατήρησε έως το 1293, όταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει πόλεμο και απέστειλε πρεσβεία στον Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο για να διαμαρτυρηθεί. Οι Βυζαντινοί επέστρεψαν την Καλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία. Ο Φλωρέντιος ξεκίνησε να το πολιορκεί αλλά πέθανε στη διάρκεια της προσπάθειας ανακατάληψης.
Πηγές
- Miller, William. Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566). Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960.
- Grousset, René. L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient. Παρίσι: Payot, 1949 (ανατύπ. 1979).
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Florent of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |