Μελπομένη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
{{πηγές|16|06|2012}}
{{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Μελπομένη''' ήταν [[Μούσες|Μούσα]] της [[Ελληνική μυθολογία|Ελληνικής μυθολογίας]]. Ήταν η μούσα της τραγωδίας, παρόλο τα χαρούμενα τραγούδια της.



[[Αρχείο:Moreau,_Gustave_-_Hésiode_et_la_Muse_-_1891.jpg|thumb|200px|''Ησίοδος και Μούσα'' του Gustave Moreau, 1891 - Musee d'Orsay, Παρίσι.]]
Η '''Μελπομένη''' ήταν [[Μούσες|Μούσα]] της [[Ελληνική μυθολογία|Ελληνικής μυθολογίας]]. Ήταν η μούσα της τραγωδίας, παρόλο τα χαρούμενα τραγούδια της.


Κατά τη [[Θεογονία]] του [[Ησίοδος|Ησιόδου]] και του [[Απολλόδωρος|Απολλοδώρου]] ήταν κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της Μνημοσύνης και μητέρα των [[Σειρήνες|Σειρήνων]] μετά του Αχελώου. Στην αρχή θεωρούταν μούσα του μέλους ή της ωδής, εξ ου και το όνομά της. Σ΄ αυτήν αποδίδεται η εφεύρεση της [[Βάρβιτος|βαρβίτου]] με την οποία μέλπουσα «''καθήδυνε''» τους θνητούς ακροατές της, «''θνητοίσι μελίφρονα βάρβιτον εύρε''» (''Ανθολογία'' ΙΧ 504) περιστοιχιζόμενη από την ακολουθία της, τις [[Ώρες (μυθολογία)|Ώρες]] και τις [[Νύμφες]]. Αργότερα όμως αποβαίνει η κατ΄ εξοχή μούσα της θεατρικής τραγωδίας. Με την Μελπομένη παρομοιάζεται, σε επίγραμμα του [[Αγάθιος|Αγαθίου]] η τραγωδός Αριάδνη της οποίας το άσμα, λέγει, αδόμενο με τραγικό στόμφο, έμοιαζε με την ηχηρή και πύρινη ωδή της Μούσας της Τραγωδίας. Η Μελπομένη ως Μούσα συνοδεύει με τις άλλες Μούσες τον [[Απόλλων (μυθολογία)|Απόλλωνα]] αλλά και συνεργάζεται με τον [[Διόνυσος|Διόνυσο]]
Κατά τη [[Θεογονία]] του [[Ησίοδος|Ησιόδου]] και του [[Απολλόδωρος|Απολλοδώρου]] ήταν κόρη του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της Μνημοσύνης και μητέρα των [[Σειρήνες|Σειρήνων]] μετά του Αχελώου. Στην αρχή θεωρούταν μούσα του μέλους ή της ωδής, εξ ου και το όνομά της. Σ΄ αυτήν αποδίδεται η εφεύρεση της [[Βάρβιτος|βαρβίτου]] με την οποία μέλπουσα «''καθήδυνε''» τους θνητούς ακροατές της, «''θνητοίσι μελίφρονα βάρβιτον εύρε''» (''Ανθολογία'' ΙΧ 504) περιστοιχιζόμενη από την ακολουθία της, τις [[Ώρες (μυθολογία)|Ώρες]] και τις [[Νύμφες]]. Αργότερα όμως αποβαίνει η κατ΄ εξοχή μούσα της θεατρικής τραγωδίας. Με την Μελπομένη παρομοιάζεται, σε επίγραμμα του [[Αγάθιος|Αγαθίου]] η τραγωδός Αριάδνη της οποίας το άσμα, λέγει, αδόμενο με τραγικό στόμφο, έμοιαζε με την ηχηρή και πύρινη ωδή της Μούσας της Τραγωδίας. Η Μελπομένη ως Μούσα συνοδεύει με τις άλλες Μούσες τον [[Απόλλων (μυθολογία)|Απόλλωνα]] αλλά και συνεργάζεται με τον [[Διόνυσος|Διόνυσο]]
Γραμμή 18: Γραμμή 14:


{{DEFAULTSORT:Μελπομενη}}
{{DEFAULTSORT:Μελπομενη}}
{{Commonscat|Melpomene}}
{{μυθολογία-επέκταση}}
{{μυθολογία-επέκταση}}
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}

Έκδοση από την 13:39, 15 Μαρτίου 2016

Μελπομένη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑχελώος
ΤέκναΠεισινόη
Θελξιόπη
Αγλαόπη
Παρθενόπη
Λευκωσία
Λίγεια
Μόλπη
ΓονείςΔίας και Μνημοσύνη
ΑδέλφιαΚλειώ
Καλλιόπη
Ουρανία
Ευτέρπη
Τερψιχόρη
Ερατώ
Πολύμνια
Θάλεια
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μελπομένη ήταν Μούσα της Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν η μούσα της τραγωδίας, παρόλο τα χαρούμενα τραγούδια της.

Κατά τη Θεογονία του Ησιόδου και του Απολλοδώρου ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης και μητέρα των Σειρήνων μετά του Αχελώου. Στην αρχή θεωρούταν μούσα του μέλους ή της ωδής, εξ ου και το όνομά της. Σ΄ αυτήν αποδίδεται η εφεύρεση της βαρβίτου με την οποία μέλπουσα «καθήδυνε» τους θνητούς ακροατές της, «θνητοίσι μελίφρονα βάρβιτον εύρε» (Ανθολογία ΙΧ 504) περιστοιχιζόμενη από την ακολουθία της, τις Ώρες και τις Νύμφες. Αργότερα όμως αποβαίνει η κατ΄ εξοχή μούσα της θεατρικής τραγωδίας. Με την Μελπομένη παρομοιάζεται, σε επίγραμμα του Αγαθίου η τραγωδός Αριάδνη της οποίας το άσμα, λέγει, αδόμενο με τραγικό στόμφο, έμοιαζε με την ηχηρή και πύρινη ωδή της Μούσας της Τραγωδίας. Η Μελπομένη ως Μούσα συνοδεύει με τις άλλες Μούσες τον Απόλλωνα αλλά και συνεργάζεται με τον Διόνυσο

Ετυμολογικά το αρχαίο ρήμα μέλπω σημαίνει άδω, ψάλλω, υμνώ και εξυμνώ. Εκτός όμως από τις κύριες αυτές σημασίες, οι αρχαίοι Έλληνες με το ρήμα μέλπω απέδιδαν κυρίως όλες τις παραπάνω ερμηνείες μόνο και όταν συνοδεύονταν με μουσικό όργανο, λύρα ή κιθάρα.

Η Μούσα αυτή έχει συναντήσει και υπερνικήσει την τραγωδία. Ενώ μέσα από τις καταστροφές η Μελπομένη έχει δει την τραγωδία σε όλες της τις μορφές, μέσα από αυτή την τραγωδία βοηθά να προβάλει ο θρίαμβος του ανθρώπινου πνεύματος. Θα λειτουργήσει ως οδηγός, για να εμπνεύσει τον άνθρωπο να αντεπεξέλθει την καταιγίδα.

Στις αγγειογραφίες συχνά απεικονίζεται κοντά στον Διόνυσο με μία τραγική μάσκα και φορώντας κοθόρνους, υποδήματα που παραδοσιακά φορούσαν οι τραγικοί ηθοποιοί. Συχνά επίσης κρατά μαχαίρι ή ρόπαλο (κορύνη) στο ένα χέρι και την τραγική μάσκα στο άλλο. Στο κεφάλι της απεικονίζεται να φορά στέμμα από κυπαρίσσι. Ενίοτε φέρει και ξίφος (επίδειξη θεατρικών παραστάσεων).

Δείτε επίσης