Γρηγόρης Αγανιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γρηγόρης Αγανιάν
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	7 Αυγούστου 1943
Τόπος γέννησης	Ελλάδα
Θέση	Επιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.; † Συμμετοχές (Γκολ).;

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 10:39, 10 Μαρτίου 2016

Ο Γρηγόρης (Κρικόρ) Αγανιάν (γένν. 7 Αυγούστου 1943, Παλαιά Κοκκινιά) είναι Έλληνας διεθνής παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, αρμενικής καταγωγής.

Βιογραφικά στοιχεία

Οι γονείς του υπήρξαν πρόσφυγες, ο πατέρας από το Ανταμπαζάρ και η μητέρα από το Αφιόν Καραχισάρ.^[1] Ήρθαν στην Ελλάδα το 1922, με την πατρική οικογένεια να εγκαθίσταται στον Πειραιά κατόπιν μερικών ετών στη Χίο. Τελειώνοντας ο ίδιος το δημοτικό του Ζαβαριάν, φοίτησε σε τεχνική σχολή και ταυτόχρονα εργαζόταν ως τορναδόρος, ενώ αργότερα στην οικογενειακή επιχείρηση (κρεοπωλείο). Η συγκεκριμένη απασχόληση, τον οδήγησε να απορρίψει θέση δημοσίου υπαλλήλου ως παροχή για την ποδοσφαιρική του μετακίνηση στον Ολυμπιακό Πειραιώς, αντιπροτείνοντας να διοριστεί κάποιος συγγενής του. Το 2008 διατηρούσε πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στον Κορυδαλλό.

Χαρακτηρίζει τον εαυτό του αυστηρών αρχών και δύσπιστο, ανεξάρτητο, κλειστό και δύσκολο σε φιλίες.^[1] Θεωρεί το έθνος του αδικημένο για το Αρμενικό ζήτημα και τα επακόλουθά του από τους Νεότουρκους, όπως επισημαίνει και τα αρνητικά σχόλια που ενίοτε δεχόταν εξαιτίας της καταγωγής του (αρμενισμού) πριν γίνει γνωστός με τον αθλητισμό, δικαιολογώντας τα ωστόσο πλέον ως σημεία των τότε καιρών. Δηλώνει υπερήφανος για την Αρμενία, την οποία επιθυμεί να επισκεφτεί, και τη ζωή του σε έναν φιλόξενο τόπο.

Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία

Σε συλλογικό επίπεδο

Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το 1959 μεταπήδησε στον Εθνικό Πειραιώς. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην ΑΕ Νικαίας και από το 1960 στον Παναιγιάλειο. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του Αιγίου είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το 1964 στον Ολυμπιακό. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του Μάρτον Μπούκοβι τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το 1971 λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε προπονητή των Ερυθρόλευκων και ταυτόχρονα της εθνικής Ελλάδας, Λάκη Πετρόπουλο. Έπειτα, αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην ελβετική ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον όντας επιλογή του Νταν Γεωργιάδη, τεχνικού του συλλόγου και πριν του Ολυμπιακού. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του Έλληνα τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή. Επέστρεψε στον Παναιγιάλειο ως παίκτης-προπονητής, μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του με το Μίμη Δομάζο, ηγέτη του αιώνιου αντιπάλου Παναθηναϊκού:^[2]

Ποιος είναι αυτός που έκανε το Στρατηγό, λοχία;
Είν' ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.

Με την εθνική Ελλάδας

Χρίστηκε μία φορά διεθνής με την ομάδα Ανδρών, όταν στις 28 Οκτωβρίου 1970 κατά την ήττα με 2-1 από την Ισπανία σε φιλικό στη Σαραγόσα, αντικατέστησε τον κεντρικό αμυντικό Τόλη Τόσκα από το 73'.^[3] Ο Αγανιάν οριοθετεί την έναρξη της δυσαρέσκειάς του προς τον ομοσπονδιακό τεχνικό Πετρόπουλο για άνιση αντιμετώπιση παικτών σε ζητήματα εξωαγωνιστικής πειθαρχίας,^[1] λίγες εβδομάδες νωρίτερα και κατά την προετοιμασία για την εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Μάλτα (1-1) στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1972 (τότε κύπελλο Εθνών).^[4]

Αποτελεί τον δεύτερο και τελευταίο ποδοσφαιριστή αρμενικής καταγωγής που αγωνίστηκε στο δεδομένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έπειτα από τον Δανιήλ Δανελιάν (Τανιέλ Τανιελιάν),^[1] κεντρώο του Άρη Θεσσαλονίκης με 8 εμφανίσεις το διάστημα 1933-1935^[5] (ακόμα, σε προεπιλογή ή και αποστολή ενδέχεται να κλήθηκε ο συμπαίκτης του τελευταίου αμυντικός Βαχάκν Απραχαμιάν, χωρίς τελικά να μετάσχει σε συνάντηση αναγνωρισμένη από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία).^[6]

Τίτλοι

Με τον Ολυμπιακό^[7]

2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1966 και 1967

2 Κύπελλα Ελλάδας: 1965 (χωρίς συμμετοχή στον τελικό) και 1968 – δεν έλαβε μέρος σε κάποιο αγώνα για την επίσης νικηφόρα διοργάνωση 1970-71.^[8]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Γρηγόρης Αγανιάν, συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. αρμενικά, τχ. Οκτ-Δεκ 2008
↑ Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268
↑ Γρηγόρης Αγανιάν, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)
↑ Greece vs Malta, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)
↑ Δανιήλ Δανελιάν, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)
↑ Αρχείο > Εθνικές Ομάδες > Συμμετοχές-Γκολ, ιστότοπος ΕΠΟ
↑ Στάθης Αρβανίτης, Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 26
↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τμ. Α, σελ. 348

Πηγές

Γρηγόρης Αγανιάν, συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. αρμενικά, τχ. Οκτ-Δεκ 2008
Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων, eu-football.info (Αγγλικά)
Στάθης Αρβανίτης, Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1
συλλογικό έργο, Θρύλος, πορεία μέσα στο χρόνο • Ολυμπιακός 1925-1997, μία ιστορική αναδρομή, Εκδόσεις Ηλιοτρόπιο, Αθήνα 1997, ISBN 960-3420-49-2
Ηλίας Λέκκας, Χρυσός θρύλος, η ένδοξη ιστορία του Ολυμπιακού • 1925-1997, 72 χρόνια δόξας, Εκδόσεις Art Press, Αθήνα 1997
Βασίλης Α. Καρδάσης, Ολυμπιακός • Ένα αρχείο, μία ιστορία, Εκδόσεις Μίλητος, Αθήνα 1998, ISBN 960-8460-09-3.

εικονίδιο Ποδόσφαιρο

Πύλη Ποδόσφαιρο

[Αρμενικά-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Γρηγόρης Αγανιάν, συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. αρμενικά, τχ. Οκτ-Δεκ 2008

[2] Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268

[3] Γρηγόρης Αγανιάν, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)

[4] Greece vs Malta, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)

[5] Δανιήλ Δανελιάν, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info (Αγγλικά)

[6] Αρχείο > Εθνικές Ομάδες > Συμμετοχές-Γκολ, ιστότοπος ΕΠΟ

[7] Στάθης Αρβανίτης, Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 26

[8] Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τμ. Α, σελ. 348

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Γραμμή 32: / Γραμμή 32: @@
 == Βιογραφικά στοιχεία ==
-Οι γονείς του υπήρξαν πρόσφυγες, ο πατέρας από το [[Ανταμπαζάρ]] και η μητέρα από το [[Αφιόν Καραχισάρ]].<ref name="Αρμενικά">[http://www.armenika.gr/koinotita/137-prosopa/367-grigoris-aganian Γρηγόρης Αγανιάν], συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. ''αρμενικά'', τχ. Οκτ-Δεκ 2008</ref> Ήρθαν στην Ελλάδα το 1922, με την πατρική οικογένεια να εγκαθίσταται στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] κατόπιν μερικών ετών στη [[Χίος|Χίο]]. Τελειώνοντας ο ίδιος το δημοτικό του Ζαβαριάν, φοίτησε σε τεχνική σχολή και ταυτόχρονα εργαζόταν ως [[τόρνος|τορναδόρος]], ενώ αργότερα στην οικογενειακή επιχείρηση (κρεοπωλείο). Λόγω της συγκεκριμένης απασχόλησης, απέρριψε τη θέση δημοσίου υπαλλήλου ως παροχή για την ποδοσφαιρική του μετακίνηση στον [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακό Πειραιώς]], αντιπροτείνοντας να διοριστεί συγγενής του. Το 2008 διατηρούσε [[ΟΠΑΠ|πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ]] στον [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλό]].
+Οι γονείς του υπήρξαν πρόσφυγες, ο πατέρας από το [[Ανταμπαζάρ]] και η μητέρα από το [[Αφιόν Καραχισάρ]].<ref name="Αρμενικά">[http://www.armenika.gr/koinotita/137-prosopa/367-grigoris-aganian Γρηγόρης Αγανιάν], συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. ''αρμενικά'', τχ. Οκτ-Δεκ 2008</ref> Ήρθαν στην Ελλάδα το 1922, με την πατρική οικογένεια να εγκαθίσταται στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] κατόπιν μερικών ετών στη [[Χίος|Χίο]]. Τελειώνοντας ο ίδιος το δημοτικό του Ζαβαριάν, φοίτησε σε τεχνική σχολή και ταυτόχρονα εργαζόταν ως [[τόρνος|τορναδόρος]], ενώ αργότερα στην οικογενειακή επιχείρηση (κρεοπωλείο). Η συγκεκριμένη απασχόληση, τον οδήγησε να απορρίψει θέση δημοσίου υπαλλήλου ως παροχή για την ποδοσφαιρική του μετακίνηση στον [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακό Πειραιώς]], αντιπροτείνοντας να διοριστεί κάποιος συγγενής του. Το 2008 διατηρούσε [[ΟΠΑΠ|πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ]] στον [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλό]].
-Χαρακτηρίζει τον εαυτό του άνθρωπο δύσπιστο και αυστηρών αρχών, ανεξάρτητο, κλειστό και δύσκολο στις φιλίες.<ref name="Αρμενικά"/> Θεωρεί το έθνος του αδικημένο για το [[Αρμενικό ζήτημα]] και τα επακόλουθά του από τους [[Νεότουρκοι|Νεότουρκους]], όπως επισημαίνει και τα αρνητικά σχόλια που ενίοτε δεχόταν εξαιτίας της καταγωγής του (''αρμενισμού'') πριν γίνει γνωστός με τον αθλητισμό, δικαιολογώντας τα ωστόσο σήμερα ως σημεία των τότε καιρών. Δηλώνει υπερήφανος για την Αρμενία, την οποία επιθυμεί κάποτε να επισκεφτεί, και τη ζωή του σε έναν φιλόξενο τόπο.
+Χαρακτηρίζει τον εαυτό του αυστηρών αρχών και δύσπιστο, ανεξάρτητο, κλειστό και δύσκολο σε φιλίες.<ref name="Αρμενικά"/> Θεωρεί το έθνος του αδικημένο για το [[Αρμενικό ζήτημα]] και τα επακόλουθά του από τους [[Νεότουρκοι|Νεότουρκους]], όπως επισημαίνει και τα αρνητικά σχόλια που ενίοτε δεχόταν εξαιτίας της καταγωγής του (''αρμενισμού'') πριν γίνει γνωστός με τον αθλητισμό, δικαιολογώντας τα ωστόσο πλέον ως σημεία των τότε καιρών. Δηλώνει υπερήφανος για την Αρμενία, την οποία επιθυμεί να επισκεφτεί, και τη ζωή του σε έναν φιλόξενο τόπο.
 == Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία ==
 === Σε συλλογικό επίπεδο ===
-Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην Αρμενική Ένωση και το 1959 μεταπήδησε στον [[Εθνικός Πειραιώς|Εθνικό]]. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην [[Α.Ε. Νίκαιας]] και από το [[1960]] στον [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]]. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του [[Αίγιο|Αιγίου]] είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το [[1964]] στον [[ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ|Ολυμπιακό]]. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του [[Μάρτον Μπούκοβι]] τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το [[1971]] λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε προπονητή, [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]]. Έπειτα,αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην [[Ελβετία]] με την [[ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον]] όντας προσωπική επιλογή του προπονητή του συλλόγου [[Νταν Γεωργιάδης|Νταν Γεωργιάδη]]. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του [[Έλληνας|Έλληνα]] τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή.Επιστρέφοντας στην [[Ελλάδα]] αγωνίστηκε στον αγαπημένο του [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]] ως παίκτης-προπονητής μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
+Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην [[Αρμενική Ένωσις|Αρμενική Ένωση]] και το 1959 μεταπήδησε στον [[Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Εθνικό Πειραιώς]]. Αργότερα αγωνίστηκε με υποσχετική στην [[Α.Ε. Νίκαιας|ΑΕ Νικαίας]] και από το 1960 στον [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]]. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του [[Αίγιο|Αιγίου]] είχαν ως αποτέλεσμα τη μεταγραφή του το 1964 στον [[ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ|Ολυμπιακό]]. Αν και στην αρχή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, η έλευση του [[Μάρτον Μπούκοβι]] τον ωφέλησε με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα χρόνια του στους ερυθρόλευκους,με εξαίρεση τις δύο τελευταίες σεζόν όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής,να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε μέχρι το 1971 λόγω μιας προσωπικής αντιπαράθεσης με τον τότε [[προπονητής|προπονητή]] των ''Ερυθρόλευκων'' και ταυτόχρονα της εθνικής Ελλάδας, [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]]. Έπειτα, αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην ελβετική [[ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον]] όντας επιλογή του [[Νταν Γεωργιάδης|Νταν Γεωργιάδη]], τεχνικού του συλλόγου και πριν του Ολυμπιακού. Μάλιστα, μετά την απομάκρυνση του Έλληνα τεχνικού ανέλαβε προσωρινά χρέη προπονητή. Επέστρεψε στον [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]] ως παίκτης-προπονητής, μέχρι και το 1978 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
-Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του παίκτη με το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]], ηγέτη του [[Ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων Ελλάδας (ποδόσφαιρο)|αιώνιου αντιπάλου]] Παναθηναϊκού:<ref>Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός'', Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268</ref>
+Οι φίλοι των Πειραιωτών είχαν συνθέσει το εξής δίστιχο για τις μονομαχίες του με το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]], ηγέτη του [[Ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων Ελλάδας (ποδόσφαιρο)|αιώνιου αντιπάλου]] Παναθηναϊκού:<ref>Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός'', Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τμ. Α, σελ. 268</ref>
 <center>{{ρήση|Ποιος είναι αυτός που έκανε το Στρατηγό, λοχία;<br />
-Είναι ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.}}</center>
+Είν' ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.}}</center>
 === Με την εθνική Ελλάδας ===
+Χρίστηκε μία φορά διεθνής με την [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|ομάδα Ανδρών]], όταν στις 28 Οκτωβρίου 1970 κατά την ήττα με 2-1 από την [[Εθνική Ισπανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ισπανία]] σε φιλικό στη [[Σαραγόσα]], αντικατέστησε τον κεντρικό αμυντικό [[Απόστολος Τόσκας|Τόλη Τόσκα]] από το 73'.<ref>[http://eu-football.info/_player.php?id=133 Γρηγόρης Αγανιάν], βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info {{en}}</ref> Ο Αγανιάν οριοθετεί την έναρξη της δυσαρέσκειάς του προς τον ομοσπονδιακό τεχνικό Πετρόπουλο για άνιση αντιμετώπιση παικτών σε ζητήματα εξωαγωνιστικής πειθαρχίας,<ref name="Αρμενικά"/> λίγες εβδομάδες νωρίτερα και κατά την προετοιμασία για την εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Μάλτα (1-1) στα προκριματικά του [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1972|Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1972]] (τότε κύπελλο Εθνών).<ref>[http://eu-football.info/_matches.php?id=175&oppo=136 Greece vs Malta], βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info {{en}}</ref>
-Ο '''Αγανιάν''' διετέλεσε 1 φορά διεθνής με την [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Eθνική Ελλάδας]]. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις [[28 Οκτωβρίου]] του [[1970]] στην εκτός έδρας ήττα με 2-1 από την Ισπανία.
-Αποτελεί τον δεύτερο και τελευταίο ποδοσφαιριστή αρμενικής καταγωγής που αγωνίστηκε στο δεδομένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, μετά τον [[Δανιήλ Δανελιάν]]<ref name="Αρμενικά"/> του [[Άρης Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο)|Άρη Θεσσαλονίκης]] το 1933 (σε προεπιλογή ή και αποστολή ενδέχεται να κλήθηκε επίσης ο συμπαίκτης του τελευταίου, [[Βαχάκν Απραχαμιάν]], αλλά τελικά δεν μετείχε σε αγώνα αναγνωρισμένο από την [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία]]).<ref>[http://www.epo.gr/Default.aspx?a_id=40724 Αρχείο > Εθνικές Ομάδες > Συμμετοχές-Γκολ], ιστότοπος ΕΠΟ</ref>
+Αποτελεί τον δεύτερο και τελευταίο ποδοσφαιριστή αρμενικής καταγωγής που αγωνίστηκε στο δεδομένο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έπειτα από τον [[Δανιήλ Δανελιάν]] (Τανιέλ Τανιελιάν),<ref name="Αρμενικά"/> κεντρώο του [[Άρης Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο)|Άρη Θεσσαλονίκης]] με 8 εμφανίσεις το διάστημα 1933-1935<ref>[http://eu-football.info/_player.php?id=4214 Δανιήλ Δανελιάν], βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info {{en}}</ref> (ακόμα, σε προεπιλογή ή και αποστολή ενδέχεται να κλήθηκε ο συμπαίκτης του τελευταίου αμυντικός [[Βαχάκν Απραχαμιάν]], χωρίς τελικά να μετάσχει σε συνάντηση αναγνωρισμένη από την [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία]]).<ref>[http://www.epo.gr/Default.aspx?a_id=40724 Αρχείο > Εθνικές Ομάδες > Συμμετοχές-Γκολ], ιστότοπος ΕΠΟ</ref>
 == Τίτλοι ==
 Με τον Ολυμπιακό<ref>Στάθης Αρβανίτης, ''Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου'', Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 26</ref>
 : 2 [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Α΄ Εθνική κατηγορία|Πρωταθλήματα Ελλάδας]]: [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1965-66#Πρωταθλητής|1966]] και [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1966-67#Πρωταθλητής|1967]]
-: 2 [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Κύπελλα Ελλάδας]]: [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1964-65#Ο τελικός|1965]] (δεν αγωνίστηκε στον τελικό) και [[Κύπελλο Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών 1967-68#Ο τελικός|1968]] – δεν μετείχε σε κάποια αναμέτρηση της νικηφόρας διοργάνωσης [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1970-71#|1970-71]].<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τμ. Α, σελ. 348</ref>
+: 2 [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Κύπελλα Ελλάδας]]: [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1964-65#Ο τελικός|1965]] (χωρίς συμμετοχή στον τελικό) και [[Κύπελλο Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών 1967-68#Ο τελικός|1968]] – δεν έλαβε μέρος σε κάποιο αγώνα για την επίσης νικηφόρα διοργάνωση [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1970-71#|1970-71]].<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τμ. Α, σελ. 348</ref>
 == Παραπομπές ==
@@ Γραμμή 60: / Γραμμή 60: @@
 * [http://www.armenika.gr/koinotita/137-prosopa/367-grigoris-aganian Γρηγόρης Αγανιάν], συνέντευξη στον Σαρκίς Αγαμπατιάν, περιοδ. ''αρμενικά'', τχ. Οκτ-Δεκ 2008
 * Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''H ιστορία του Ολυμπιακού • 71 χρόνια Ολυμπιακός'', Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
+* [http://eu-football.info/ βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων], eu-football.info {{en}}
 * Στάθης Αρβανίτης, ''Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου'', Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1
 * συλλογικό έργο, ''Θρύλος, πορεία μέσα στο χρόνο • Ολυμπιακός 1925-1997, μία ιστορική αναδρομή'', Εκδόσεις Ηλιοτρόπιο, Αθήνα 1997, ISBN 960-3420-49-2

Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	7 Αυγούστου 1943
Τόπος γέννησης	Ελλάδα
Θέση	Επιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.^†	(Γκ.)^†
1959-1960	Εθνικός Πειραιώς	0	(0)
1960	→Α.Ε. Νικαίας
1960-1964	Παναιγιάλειος	73	(16)
1964-1971	Ολυμπιακός Πειραιώς	127	(25)
1971-1972	Λα Σω-ντε-Φον
1971-1978	Παναιγιάλειος
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.^†	(Γκ.)^†
1970	Ελλάδα	1	(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).