Ακτουάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
en:Actuarius |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Ακτουάριος''' (''[[ελληνικά]] : ἀκτουάριος, [[λατινικά]] : actarius'') ήταν τίτλος που απονέμονταν σε αξιωματούχους στην [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκή]] κι έπειτα στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], είτε σαν τιμητικός είτε με αρμοδιότητες. Ο τίτλος σήμερα απονέμεται τιμητικά από το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. |
Ο '''Ακτουάριος''' (''[[ελληνικά]] : ἀκτουάριος, [[λατινικά]] : actarius'') ήταν τίτλος που απονέμονταν σε αξιωματούχους στην [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκή]] κι έπειτα στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], είτε σαν τιμητικός είτε με αρμοδιότητες. Ο τίτλος σήμερα απονέμεται τιμητικά από το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. |
||
Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο ακτουάριος ήταν δημόσιος υπάλληλος, επιφορτισμένος με την κατανομή των μισθών και των διατάξεων που αφορούσαν τον |
Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο ακτουάριος ήταν δημόσιος υπάλληλος, επιφορτισμένος με την κατανομή των μισθών και των διατάξεων που αφορούσαν τον ρωμαϊκό στρατό<ref name="ODB50"/>. Το αξίωμα εμφανίστηκε στα τέλη της αυτοκρατορίας και μαρτυρείται τουλάχιστον μέχρι τον 6ο αιώνα στην πρώιμη Βυζαντινή αυτοκρατορία, αλλά εμφανίζεται μόνο σε νομικά κείμενα<ref name="ODB50">{{harvnb|Kazhdan|1991|p=50}}}</ref>. |
||
Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία ο τίτλος εμφανίζεται στο [[Τακτικόν Ουσπένσκι]], περίπου το 842 και αργότερα στο [[Κλητορολόγιον]] το 899, αλλά ο ρόλος του κατόχου του αξιώματος είναι ασαφής<ref name="ODB50"/>. Τον 10ο αιώνα στους τίτλους και αξιώματα του αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου]], ο Ακτουάριος αναφέρεται ως τιμιτικός τίτλος, βραβείο, στους νικητές [[Ηνίοχος (επάγγελμα(|ηνίοχους]] του Ιππιδρόμου, αλλά τον 12ο αιώνα (ή ίσως και τον 11ο αιώνα) ο απονεμόταν σε διακεκριμένους γιατρούς, ενδεχομένως, εκείνων που συνδέονται με την αυτοκρατορική αυλή, γνωστότερος από αυτούς ήταν ο [[Ιωάννης Ακτουάριος]]<ref name="ODB50"/>. |
Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία ο τίτλος εμφανίζεται στο [[Τακτικόν Ουσπένσκι]], περίπου το 842 και αργότερα στο [[Κλητορολόγιον]] το 899, αλλά ο ρόλος του κατόχου του αξιώματος είναι ασαφής<ref name="ODB50"/>. Τον 10ο αιώνα στους τίτλους και αξιώματα του αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου]], ο Ακτουάριος αναφέρεται ως τιμιτικός τίτλος, βραβείο, στους νικητές [[Ηνίοχος (επάγγελμα(|ηνίοχους]] του Ιππιδρόμου, αλλά τον 12ο αιώνα (ή ίσως και τον 11ο αιώνα) ο απονεμόταν σε διακεκριμένους γιατρούς, ενδεχομένως, εκείνων που συνδέονται με την αυτοκρατορική αυλή, γνωστότερος από αυτούς ήταν ο [[Ιωάννης Ακτουάριος]]<ref name="ODB50"/>. |
Έκδοση από την 10:34, 25 Ιανουαρίου 2016
Ο Ακτουάριος (ελληνικά : ἀκτουάριος, λατινικά : actarius) ήταν τίτλος που απονέμονταν σε αξιωματούχους στην Ρωμαϊκή κι έπειτα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, είτε σαν τιμητικός είτε με αρμοδιότητες. Ο τίτλος σήμερα απονέμεται τιμητικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο ακτουάριος ήταν δημόσιος υπάλληλος, επιφορτισμένος με την κατανομή των μισθών και των διατάξεων που αφορούσαν τον ρωμαϊκό στρατό[1]. Το αξίωμα εμφανίστηκε στα τέλη της αυτοκρατορίας και μαρτυρείται τουλάχιστον μέχρι τον 6ο αιώνα στην πρώιμη Βυζαντινή αυτοκρατορία, αλλά εμφανίζεται μόνο σε νομικά κείμενα[1].
Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία ο τίτλος εμφανίζεται στο Τακτικόν Ουσπένσκι, περίπου το 842 και αργότερα στο Κλητορολόγιον το 899, αλλά ο ρόλος του κατόχου του αξιώματος είναι ασαφής[1]. Τον 10ο αιώνα στους τίτλους και αξιώματα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου, ο Ακτουάριος αναφέρεται ως τιμιτικός τίτλος, βραβείο, στους νικητές ηνίοχους του Ιππιδρόμου, αλλά τον 12ο αιώνα (ή ίσως και τον 11ο αιώνα) ο απονεμόταν σε διακεκριμένους γιατρούς, ενδεχομένως, εκείνων που συνδέονται με την αυτοκρατορική αυλή, γνωστότερος από αυτούς ήταν ο Ιωάννης Ακτουάριος[1].
Μετά την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας το αξίωμα χρησιμοποιείται ως τιμητικός τίτλος, οφίκιο, από το Οικουμενικό πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης[2] αλλά και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας[3].
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Kazhdan 1991, σελ. 50}
- ↑ Οικουμενικό πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης
- ↑ Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας, Οφφικίαλοι του Θρόνου
Πηγές
- Kazhdan, Alexander Petrovich, επιμ. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York, New York and Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.