Μαίρη Πόππινς (ταινία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 89: Γραμμή 89:
{{DEFAULTSORT:Μαιρη Ποππινς}}
{{DEFAULTSORT:Μαιρη Ποππινς}}
[[Κατηγορία:Αμερικανικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Αμερικανικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ταινίες μιούζικαλ]]
[[Κατηγορία:Αμερικανικές μουσικές κωμικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ταινίες του 1964]]
[[Κατηγορία:Ταινίες του 1964]]
[[Κατηγορία:Ταινίες της Disney]]
[[Κατηγορία:Ταινίες παραγωγής Walt Disney Pictures]]
[[Κατηγορία:Ταινίες φαντασίας]]
[[Κατηγορία:Ταινίες φαντασίας]]
[[Κατηγορία:Αγγλόφωνες ταινίες]]
[[Κατηγορία:Αγγλόφωνες ταινίες]]
[[Κατηγορία:Αμερικανικές κωμικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ταινίες σε παραγωγή Ουώλτ Ντίσνεϋ]]
[[Κατηγορία:Ταινίες σε παραγωγή Ουώλτ Ντίσνεϋ]]
[[Κατηγορία:Ταινίες βασισμένες σε παιδικά βιβλία]]
[[Κατηγορία:Ταινίες βασισμένες σε παιδικά βιβλία]]

Έκδοση από την 17:17, 18 Ιανουαρίου 2016

Μαίρη Πόππινς
Mary Poppins
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Στίβενσον
ΠαραγωγήΟυώλτ Ντίσνεϋ
ΣενάριοΜπιλ Ουόλς
Ντον ΝταΓκράντι
Ιστορίατης Πάμελα Λύντον Τράβερς
Βασισμένο σεΜαίρη Πόππινς
ΠρωταγωνιστέςΤζούλι Άντριους
Ντικ Βαν Ντάικ
Ντέιβ Τόμλινσον
Γκλίνις Τζονς
Ηθοποιοί φωνήςΆλαν Νάπιερ[1], Ντάλας ΜακΚίνον[1], Daws Butler[1], Γκίνι Τάιλερ[1], Τζ. Πατ Ο'Μάλι[1], Μάρνι Νίξον[1] και Θερλ Ρέιβονζκροφτ[1]
ΜουσικήΡίτσαρντ Σέρμαν
Ρόμπερτ Σέρμαν
ΦωτογραφίαΈντουαρντ Κόλμαν
ΜοντάζΚότον Γουάρμπατον
ΕνδυματολόγοςΤόνι Ουόλτον[2], Bill Thomas[2], Chuck Keehne[2] και Gertrude Casey[2]
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
ΔιανομήBuena Vista Pictures Distribution
Πρώτη προβολή27 Αυγούστου 1964
Διάρκεια139΄
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλική
Ακαθάριστα έσοδα$102.3 million

Το Μαίρη Πόππινς (αγγλικά Mary Poppins) είναι μιούζικαλ φαντασίας, παραγωγής Γουόλτ Ντίσνεϊ του 1964 και σκηνοθεσίας Ρόμπερτ Στίβενσον. Η ταινία, της οποίας η μουσική και τα τραγούδια γράφτηκαν από τους αδελφούς Σέρμαν, είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πάμελα Λίντον Τράβερς, το οποίο διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Μπιλ Γουόλς και Ντον ΝταΓκράντι. Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Τζούλι Άντριους που ερμηνεύει το ρόλο μιας αξιαγάπητης γκουβερνάντας, με μαγικές ιδιότητες, που επισκέφτεται το σπίτι μιας προβληματικής λονδρέζικης οικογένειας προκειμένου να συνεισφέρει στην καλυτέρευση της ζωής των μελών της. Πλάι της εμφανίζονται οι Ντικ Βαν Ντάικ, Ντέιβιντ Τόμλινσον και Γκλύνις Τζονς.

Η ταινία έλαβε την εύνοια των κριτικών και του κοινού και έλαβε 13 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και κέρδισε 5 βραβεία, χαρίζοντας το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου στη γοητευτική, γλυκιά και με καμπανιστή σοπράνο φωνή Τζούλι Άντριους. Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από μελωδίες και τραγούδια με τα οποία μεγάλωσαν και εξακολουθούν να μεγαλώνουν χιλιάδες παιδιά σε όλον τον κόσμο[3]. Το 2013 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική[4].

Πλοκή

Ο κύριος και η κυρία Μπανκς (Ντέιβιντ Τόμλινσον και Γκλίνις Τζονς) είναι και οι δυο πολύ απασχολημένοι με τις προσωπικές τους υποθέσεις (ο κύριος Μπανκς δουλεύει στην τράπεζα και η κυρία Μπανκς συμμετέχει στο κίνημα των σουφραζέτων) και δεν έχουν το χρόνο για να φροντίσουν τα παιδιά τους. Έτσι διάφορες γκουβερνάντες αναλαμβάνουν τη φροντίδα των μικρών Μάικλ (Μάθιου Γκάρμπερ) και Τζέιν (Κάρεν Ντότρις), οι οποίες μετά από λίγες μέρες εγκαταλείπουν την οικογένεια εφόσον δεν μπορούν να επιβληθούν στα δυο παιδιά. Η Κέιτι Νάννα (Έλσα Λάντσεστερ) η τελευταία στη σειρά γκουβερνάντα εγκατέλειψε το σπίτι όταν τα δυο παιδιά χάθηκαν στους δρόμους του Λονδίνου για τέταρτη συνεχή φορά μέσα σε μια βδομάδα. Ο Μάικλ και η Τζέιν θέλουν η νέα γκουβερνάντα να είναι εύθυμη, να παίζει μαζί τους και να τους συμπεριφέρεται σαν να ήταν παιδιά της, ενώ ο κύριος Μπανκς επιμένει ότι η αυστηρή γκουβερνάντα είναι η καταλληλότερη και δημοσιεύει αγγελία στο περιοδικό Times. Τα δυο παιδιά γράφουν τη δική τους αγγελία προς ανεύρεση μιας καινούριας νταντάς, αλλά ο κύριος Μπανκς την σκίζει και την πετάει στο τζάκι. Την επόμενη μέρα μια σειρά από γκουβερνάντες βρίσκονται στην είσοδο της οικίας των Μπανκς για να περάσουν από συνέντευξη από τον κύριο Μπανκς και να βρεθεί η κατάλληλη για τα παιδιά του, αλλά ένας δυνατός άνεμος τις παρασέρνει όλες μακριά και τότε κατεβαίνει από τον ουρανό η Μαίρη Πόππινς (Τζούλι Άντριους) και με τη βοήθεια της μαγικής της ομπρέλας προσγειώνεται στην είσοδο της οικίας Μπανκς. Η Πόππινς χειρίζεται αμέσως τον κύριο Μπανκς με τον κατάλληλο τρόπο, λέγοντας του ότι θα μείνει δοκιμαστικά για μια εβδομάδα με την οικογένεια κι έπειτα θα αποφασίσει αν θα δεχτεί τη θέση της γκουβερνάντας. Κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου της παραμονής της Πόππινς στο σπίτι των Μπανκς, ανοίγεται μπροστά στα μάτια του Μάικλ και της Τζέιν ένας μαγικός κόσμος γεμάτος χαρά που έχει εκείνους ως πρωταγωνιστές. Στα ονειρεμένα τους ταξίδια έχουν για συντροφιά τους πάντα τη Μαίρη Πόππινς και τον καπνοδοχοκαθαριστή Μπερτ (Ντικ Βαν Ντάικ).

Πληροφορίες παραγωγής

Η ταινία βασίζεται στο πρώτο μυθιστόρημα της Πάμελα Λύντον Τράβερς με κεντρική ηρωίδα τη Βρετανίδα γκουβερνάντα Μαίρη Πόππινς. Το μυθιστόρημα μετατράπηκε σε μιούζικαλ με κάποιες σεκάνς στις οποίες οι ήρωες περιβάλλονται από κινούμενα σχέδια. Οι αδελφοί Σέρμαν ήταν υπεύθυνοι για τη συγγραφή των τραγουδιών και της μουσικής της ταινίας, ενώ ήταν δική τους η ιδέα της μεταφοράς της χρονικής περιόδου της ταινίας από τα χρόνια του Μεσοπολέμου στην Εδουαρδιανή εποχή. Η Τζούλι Άντριους έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία μετά από μια επιτυχημένη θεατρική πορεία έχοντας ερμηνεύσει στο Μπρόντγουεϊ το ρόλο της Ελάιζα Ντούλιτλ στο μιούζικαλ Ωραία μου Κυρία και της Γκουένιβιρ στο μιούζικαλ Κάμελοτ. Το γεγονός ότι ο Τζακ Γουόρνερ προτίμησε να προσλάβει την Όντρεϊ Χέπμπορν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινηματογραφική μεταφορά του Ωραία μου Κυρία (My Fair Lady), κατέστησε την ηθοποιό διαθέσιμη να δεχτεί την πρόταση του Ντίσνεϊ για να ερμηνεύσει το ρόλο της Μαίρη Πόππινς[5].

Ο Ντίσνεϊ προσέλαβε τον Ντικ Βαν Ντάικ για το ρόλο του Μπερτ, καθώς του άρεσε η δουλειά του ηθοποιού στο The Dick Van Dyke Show. Ο Βαν Ντάικ ερμήνευσε επίσης το ρόλο του κύριου Ντόους στην ταινία και παρά το γεγονός ότι όλοι θυμούνται με θαυμασμό την ερμηνεία του, η κόκνεϊ προφορά του ηθοποιού θεωρείται μια από τις χειρότερες στην ιστορία του κινηματογράφου. Σε γκάλοπ που έκανε το περιοδικό Empire το 2003 η προφορά του Βαν Ντάικ στην ταινία ήρθε δεύτερη στη λίστα με τις χειρότερες κινηματογραφικές προφορές όλων των εποχών, μετά από ψηφοφορία των αναγνωστών[6][7]. Ο Βαν Ντάικ υποστηρίζει ότι ο καθηγητής που τον προετοίμαζε για το ρόλο ήταν Ιρλανδός και η κόκνεϊ προφορά του ήταν χειρότερη ακόμα και από τη δική του[8].

Σύμφωνα με ντοκυμαντέρ του 2004 σχετικό με την 40η επετειακή έκδοση της ταινίας, ο Γουόλτ Ντίσνεϊ προσπαθούσε επί σειρά 23 ετών να αποσπάσει τα δικαιώματα των διηγημάτων της Π.Λ. Τράβερς, αλλά η συγγραφέας πίστευε ότι η κινηματογραφική μεταφορά των δημιουργιών της θα κατέστρεφε το έργο της και αρνούνταν να υπογράψει. Επιπλεον ο Ντίσνεϊ ήταν γνωστός για την παραγωγή κινουμένων σχεδίων και δεν είχε ακόμα ασχοληθεί με την παραγωγή ταινιών. Ο παραγωγός προσέγγισε επανειλημμένα την Τράβερς για την παραχώρηση των δικαιωμάτων, αλλά η απάντηση της συγγραφέως ήταν πάντα αρνητική. Η Τράβερς ενέδωσε τελικά το 1961, όταν βρέθηκε σε οικονομική ανάγκη, αλλά ζήτησε να της δοθεί έγγριση του σεναρίου. Η ταινία προετοιμαζόταν για δυο χρόνια με την Τράβερς να διαφωνεί σχεδόν στα πάντα με το σεναριογράφο και τους συνθέτες. Στο τέλος πολλές από τις ενστάσεις της Μπανκς, που αφορούσαν κυρίως τη μουσική και την ύπαρξη κινουμένων σχεδίων στην ταινία δε λήφθηκαν υπόψιν καθώς ο Ντίσνεϊ είχε τον τελικό λόγο πάνω στο φιλμ.

Η σχέση του Ντίσνεϊ με την Τράβερς περιγράφεται στη βιογραφία που έγραψε η Βάλερι Λώσον για την Τράβερς με τίτλο Mary Poppins She Wrote.[9]. Η ταινία του 2013 με τίτλο Η Μαγική Ομπρέλα (Saving Mr. Banks) με πρωταγωνιστές τους Έμμα Τόμσον και Τομ Χανκς πραγματεύεται επίσης τη σχέση των Ντίσνεϊ Και Τράβερς.

Το σενάριο παρουσίαζει διαφορές, σε σχέση με το μυθιστόρημα της Τράβερς, σε πολλά σημεία. Στο μυθιστόρημα της Τράβερς τα παιδιά είναι περισσότερα από δυο. Η στάση της Μαίρη Πόππινς απέναντι στα παιδιά είναι λιγότερο ματαιόδοξη και περισσότερο συμπαθής απέναντι τους σε σχέση με το μυθιστόρημα. Ο Μπερτ παρουσιάζει στοιχεία από διαφορετικούς χαρακτήρες που εμφανίζονται στα μυθιστορήματα της Τράβερς, ενώ η συγγραφέας απαίτησε να μην υπάρξει κανένα υπονοούμενο που να δείχνει ότι υπήρξε ερωτική σχέση μεταξύ του Μπερτ και της Πόππινς.

Η Τζούλι Άντριους δάνεισε τη φωνή της ντουμπλάροντας τον κοκκινολαίμη κατά την εκτέλεση του τραγουδιού A Spoonful of Sugar και τους έναν από τους άνδρες τραγουδιστές κατά την εκτέλεση του Supercalifragilisticexpialidocious. Ο Ντέιβιντ Τόμλινσον ερμήνευσε τον κύριο Μπανκς και δάνεισε τη φωνή του στη μαγική ομπρέλα της Πόππινς. Κατά την εκτέλεση του τραγουδιού Jolly Holiday η Μάρνι Νίξον, μια τραγουδίστρια που προσλαμβάνοταν συχνά για να ντουμπλάρει ηθοποιούς που δεν είχαν καλές φωνές σε ταινίες μιούζικαλ, δάνεισε τη φωνή της στις τρεις χήνες που συμμετέχουν στο τραγούδι. Η Νίξον αργότερα επρόκειτο να ντουμπλάρει την Όντρεϊ Χέπμπορν στο Ωραία μου Κυρία και να ενσαρκώσει μια από τις καλόγριες στην ταινία Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound of Music).

Εμπορικότητα

Η Μαίρη Πόππινς ήταν η εμπορικότερη ταινία για το 1965 έχοντας καθαρό κέρδος 28.5 εκατομμυρίων δολαρίων[10] (είχε ως προϋπολογισμό 6 εκατομμύρια δολάρια[11]). Δεύτερο σε εμπορικότητα ήρθε το δεύτερο μιούζικαλ με πρωταγωνίστρια την Άντριους Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound of Music) (το οποίο επρόκειτο να γίνει η εμπορικότερη ταινία της δεκαετίας του '60) και τρίτο η τρίτη ταινία της σειράς Τζέιμς Μποντ Χρυσοδάχτυλος (Goldfinger). Η ταινία επαναπροβλήθηκε το 1973 και απέφερε 9 εκατομμύρια δολάρια επιπλέον σε εισπράξεις[12].

Υποδοχή

Η ταινία έλαβε διθυραμβικές κριτικές μετά την προβολή της, ενώ η ιστοσελίδα των κριτικών Rotten Tomatoes της δίνει βαθμολογία 98%[13].

Το περιοδικό Variety επαίνεσε τις μουσικοχορευτικές σκηνές της ταινίας, ειδικά εκείνες με τη Τζούλι Άντριους και τον Ντίκ Βαν Ντάικ[14] και η κριτική στο περιοδικό Time έγραφε: Τα σετ είναι πολυτελή, τα τραγούδια σε απογειώνουν, το σενάριο είναι ευφυές και παράλληλα συναισθηματικό. Όλα αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με το καστ αγγίζουν την τελειότητα[15].

Ο κριτικός κινηματογράφου σχολίασε την επιρροή της Μαίρη Πόππινς το 2011 λέγοντας: Ο Ντίσνεϊ ήταν πρωτοποριακός στο να συνδυάζει τα κινούμενα σχέδια με τους ηθοποιούς προκαλώντας την τέρψη στους θεατές μικρούς και μεγάλους. Η Μαίρη Πόππινς ήταν ακρογωνιαίος λίθος για την εταιρία του, παρά το γεγονός ότι η υπόθεση είναι τετριμμένη. Η επιτήδευση και ευρηματικότητα καθιστούν την ταινία ξεχωριστή[16].

Βραβεία

Όταν ο Τζακ Γουόρνερ αρνήθηκε να προσλάβει την Τζούλι Άντριους για το ρόλο της Ελάιζα Ντούλιτλ στον οποίο η ηθοποιός είχε διαπρέψει στο Μπρόντγουεϊ, ο τύπος της εποχής προσπάθησε να δημιουργήσει κόντρα μεταξύ της ηθοποιού και της Όντρεϊ Χέπμπορν που ανέλαβε το ρόλο. Η δικαιολογία του Γουόρνερ ήταν ότι η Άντριους δεν ήταν εμπορικό όνομα και γι' αυτό δεν μπορούσε να της εμπιστευτεί το ρόλο. Έπειτα η ταινία έγινε η εμπορικότερη της χρονιάς και χάρισε στην Άντριους τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ και η Άντριους είπε στον ευχαριστήριο λόγο της: Σας ευχαριστώ για αυτή τη μεγάλη τιμή. Πρόκειται για ένα υπέροχο ενθύμιο μιας πολύ...πολύ ευτυχισμένης στιγμής. Και για να κλείσω οι ευχές μου για έναν άνθρωπο που παρήγαγε μια υπέροχη ταινία και που είναι υπεύθυνος για αυτή μου την τιμή. Τον κύριο Τζακ Γουόρνερ. Όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ η Χέπμπορν δεν συμπεριλήφθη στη λίστα με τις υποψήφιες για το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Η Μαίρη Πόππινς έλαβε 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε 5, μεταξύ και των οποίων και Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για τη Τζούλι Άντριους[17]. Η Άντριους όπως και η Χέπμπορν παρουσιάστηκε ντυμένη στα λευκά για να παραλάβει το βραβείο της και για να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς για τη φιλοξενία τους.

Βραβεία:

  • Α' Γυναικείου Ρόλου – Τζούλι Άντριους
  • Πρωτότυπου Τραγουδιού – Chim Chim Cher-ee των Ρίτσαρντ Μ. Σέρμαν & Ρόμπερτ Σέρμαν
  • Μουσικής Επιμέλειας - Ρίτσαρντ Μ. Σέρμαν & Ρόμπερτ Σέρμαν
  • Μοντάζ – Κόττον Γουορτμπέρτον
  • Οπτικών Εφέ - Πίτερ Έλενσό, Γιουστάς Λάισετ και Χάμιλτον Λάσκε

Υποψηφιότητες:

  • Καλύτερης Ταινίας – Γουόλτ Ντίσνεϊ & Μπιλ Γουόλς
  • Σκηνοθεσίας – Ρόμπερτ Στίβενσον
  • Διασκευασμένου Σεναρίου - Ντον ΝταΓκράντι και Μπιλ Γουόλς
  • Έγχρωμης Φωτογραφίας – Έντουαρντ Κόλμαν
  • Ήχου - Ρόμπερτ Ο. Κουκ
  • Κουστουμιών - Τόνι Γουόλτον
  • Καλλιτεχνικής επιμέλειας (σκηνικών) - Κάρολ Κλαρκ, Γουίλιαμ Χ. Τάντκε, Εμίλ Κιουρί & Χαλ Γκάουσμαν
  • Μουσικής εκτέλεσης - Έρβιν Κόουσταλ

Διαχρονικότητα

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου συμπεριέλαβε την ταινία σε δυο λίστες. Έλαβε την 6η θέση στη λίστα με τα 10 καλύτερα μιούζικαλ όλων των εποχών και το τραγούδι Supercalifragilisticexpialidocious έλαβε την 36η θέση στη λίσταAFI 100 Χρόνια... 100 Τραγούδια (Λίστα με τα 100 καλύτερα κινηματογραφικά τραγούδια όλων των εποχών)[18].

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 www.imdb.com/title/tt0058331/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Leonard Maltin: «The Disney Films» (Αγγλικά) Crown Publishing Group. 1984. σελ. 226. ISBN-13 978-0-517-55407-4. ISBN-10 0-517-55407-0.
  3. Τα Όσκαρ της χρονιάς, Ιστορικό Λεύκωμα 1965, σελ. 154, Καθημερινή (1997)
  4. Washington Post (December 18, 2013). Library of Congress announces 2013 National Film Registry selections. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις December 18, 2013.
  5. "Julie Andrews", Broadway, The American Musical, PBS; Thomas Hischak The Oxford Companion to the American Musical, New York: Oxford University Press, 2008, p.517
  6. Staff writers (June 30, 2003). «Connery 'has worst film accent'». BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/film/3032052.stm. Ανακτήθηκε στις July 7, 2008. 
  7. "How not to do an American accent," BBC News online 21 July 2008, accessed September 22, 2010
  8. «Dick van Dyke Plays Not My Job». Wait Wait ... Don't Tell Me!. 23 Οκτωβρίου 2010. 
  9. Lawson, Valerie, Mary Poppins, She Wrote: The Life of P.L. Travers. New York: Simon & Schuster, 2006. Published by Aurum Press in the United Kingdom.
  10. Steinberg, Cobbett (1980). Film Facts. New York: Facts on File, Inc. σελ. 25. ISBN 0-87196-313-2. 
  11. «Box Office Information for Mary Poppins». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2013. 
  12. "Big Rental Films of 1973", Variety, 9 January 1974 p 19
  13. «Μαίρη Πόππινς». Rotten Tomatoes. Flixster. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. 
  14. «Review: ‘Mary Poppins’». Variety. December 31, 1963. http://variety.com/1963/film/reviews/mary-poppins-1200420599/. Ανακτήθηκε στις December 13, 2013. 
  15. «Cinema: Have Umbrella, Will Travel». Time. September 18, 1964. http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,830765,00.html. Ανακτήθηκε στις December 13, 2013. 
  16. Casper, Drew (2011). Hollywood Film 1963-1976: Years of Revolution and Reaction. John Wiley and Sons. σελ. 1976. ISBN 978-1-4051-8827-2. 
  17. «The 37th Academy Awards (1965) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011. 
  18. AFI's 100 Years...100 Songs Nominees

Εξωτερικοί σύνδεσμοι