Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιωάννα Σπητέρη Βεροπούλου
Ιωάννα Σπητέρη Βεροπούλου
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Ιωάννα Σπητέρη (Ελληνικά)
Γέννηση	1920; Αθήνα
Θάνατος	2000;
Κατοικία	Βενετία (1958–1963); Παρίσι (1963–1975); Αθήνα; Κυψέλη
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Σπουδές	Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιδιότητα	γλύπτης
Σύζυγος	Τώνης Σπήτερης
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:20, 8 Ιανουαρίου 2016

Η Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου (1924-2000) είναι γλύπτρια της μεταπολεμικής Ελλάδας και εκπρόσωπος του εξπρεσσιονισμού.

Βιογραφικό

Καταγόταν από την Σμύρνη. Το 1941 παντρεύτηκε τον τεχνοκριτικό Τώνη Σπητέρη. Σπούδασε νομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και γλυπτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1947-1952), ως μαθήτρια του εξέχοντος γλύπτη Μιχαήλ Τόμπρου. Μεταξύ 1958-1963 διέμεινε στη Βενετία και τα επόμενα δεκατρία χρόνια στο Παρίσι. Από το 1976 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα και το Παρίσι. Παρουσίασε έργα της για πρώτη φορά σε ατομική έκθεση το 1960 και ακολούθησαν πολλές ακόμη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε εκθέσεις, όπως Greek Artists (Nέα Υόρκη, 1958), το Salon des Realites Nouvelles (1963, 1965) και η 8η Βiennale του Sao Paolo (1963). Το αρχείο της, μαζί με αυτό του άνδρα της, βρίσκεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη.

Κατατάσσεται στους εξπρεσσιονιστές καλλιτέχνες, με εμφανείς επιρροές, στα πρώιμα έργα της, από τον κυβισμό (γαλλ. cubisme). Τα ύστερα έργα της διακρίνονται από την προτίμηση για τις αυστηρά δομημένες γεωμετρικές μορφές και την αγάπη για το παιχνίδισμα της φωτοσκίασης που δημιουργεί το φυσικό φως στο εκάστοτε υλικό. Εργάστηκε κυρίως σε μέταλλο. Τα έργα της ήταν συχνά μνημειακά και βρίσκονται σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και στην Γαλλία.

Πηγές

Δομή Σπητέρη-Βεροπούλου, Ιωάννα

Βιβλιογραφία

Αντωνία Γιαννουδάκη, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. Η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006 (διδακτορική διατριβή), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη 2009 (http://ikee.lib.auth.gr/record/115849) (8/5/2015)
Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ζωγράφοι - Γλύπτες - Χαράκτες, 16^ος-20ός αιώνας, επιστημονική επιμέλεια Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, τόμ. 4, Μέλισσα, Αθήνα 1997-2000
Στέλιος Λυδάκης, Οι έλληνες γλύπτες. Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, τόμ. 5, Μέλισσα, Αθήνα 1981
Στέλιος Λυδάκης, Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία, τυπολογία, Μέλισσα, Αθήνα, 2011
Μιλτιάδης Μ. Παπανικολάου, Ιστορία της τέχνης στην Ελλάδα. Ζωγραφική και γλυπτική του 20ού αιώνα, εκδόσεις Αδάμ, 1999
Ιωάννα Σπητέρη, «Τέχνη» Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία, 20 Μαρτ.-10 Απρ. 1963
Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου, κείμενο Χρύσανθος Χρήστου, Πολύπλανο, Αθήνα 1981
Βασίλης Τσεγκής, «Ευρηματικότητα και ποικιλία στο έργο της γλύπτριας Ιωάννας Σπητέρη», Ζυγός, τ. 45, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1981, σ. 68-71
Δ.Α. Φατούρος, «Ιωάννα Σπητέρη, 1981», Θέματα Χώρου και Τεχνών, τ. 13, 1982, σ. 165-166
Χρύσανθος Χρήστου – Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική γλυπτική 1800-1940, έκδοση Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος, Αθήνα 1982
Sculture di G. Spiteris, galleria Gian Ferrari, Milano, 8-17 maggio 1961
Jeanne Spiteris, Tipografia Commerciale-Venezia, gennaio 1963
G. Spiteris, galleria Bevilacqua la masa, Venezia, 18 giugno-1 luglio 1960
G. Spiteris, Sculture, χ.χ.
Giovanna Spiteris, Quadrante, , 10-31 gennaio 1962

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=604&artist_id=4805 (7/5/2015)

Αυτό το λήμμα σχετικά με την τέχνη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/spiteri-ioanna.html. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.
↑ www.archaiologia.gr/blog/2015/10/08/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-le-corbusier/. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2022.
↑ www.culturenow.gr/ioanna-govanna-jeanne-spiteris-spiteri/. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.

[258c5698be0a58b5fa031abf6bc5a31086463991-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/spiteri-ioanna.html. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.

[3f20678f33cdbef306c00760227c7adf6fa67b9b-2] www.archaiologia.gr/blog/2015/10/08/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-le-corbusier/. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2022.

[2d401cdac1347ef8011cbae860d7a5b99d98c650-3] www.culturenow.gr/ioanna-govanna-jeanne-spiteris-spiteri/. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-Η ''' Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου''' (1924-2000) είναι γλύπτρια της μεταπολεμικής Ελλάδας και εκπρόσωπος του [[Εξπρεσιονισμός|εξπρεσσιονισμού]].
+{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}Η ''' Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου''' (1924-2000) είναι γλύπτρια της μεταπολεμικής Ελλάδας και εκπρόσωπος του [[Εξπρεσιονισμός|εξπρεσσιονισμού]].
 == Βιογραφικό ==
 Καταγόταν από την [[Σμύρνη]]. Το 1941 παντρεύτηκε τον τεχνοκριτικό Τώνη Σπητέρη. Σπούδασε νομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και γλυπτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1947-1952), ως μαθήτρια του εξέχοντος γλύπτη [[Μιχαήλ Τόμπρος|Μιχαήλ Τόμπρου]]. Μεταξύ 1958-1963 διέμεινε στη Βενετία και τα επόμενα δεκατρία χρόνια στο Παρίσι. Από το 1976 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα και το Παρίσι. Παρουσίασε έργα της για πρώτη φορά σε ατομική έκθεση το 1960 και ακολούθησαν πολλές ακόμη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε εκθέσεις, όπως Greek Artists (Nέα Υόρκη, 1958), το Salon des Realites Nouvelles (1963, 1965) και η 8η Βiennale του Sao Paolo (1963). Το αρχείο της, μαζί με αυτό του άνδρα της, βρίσκεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη.