Κατάθλιψη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Andromeas (συζήτηση | συνεισφορές)
1.945 επεξεργασίες
Andromeas (συζήτηση | συνεισφορές)
1.945 επεξεργασίες
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
* [[Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός]] ([[repetitive Transcranial Magnetic Stimulation]], rTMS). Πρόκειται για νέα μέθοδο, η οποία έχει λάβει την έγκριση του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA).<ref>{{cite journal|last=Aleman|first=Andre|title=Use of Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation for Treatment in Psychiatry|journal=Clin Psychopharmacol Neurosci|date=26 August 2013|volume=11|issue=2|pages=53-59|doi=10.9758/cpn.2013.11.2.53}}</ref> Η θεραπεία με επαναληπτικό διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό χορηγείται μέσω ενός ηλεκτρομαγνητικού πηνίου, που βρίσκεται σε επαφή με το τριχωτό της κεφαλής.<ref>{{cite web|last=Δευτεραίος|first=Σπύρος|title=Θεραπεία της Κατάθλιψης με Επαναληπτικό Διακρανιακό Μαγνητικό Ερεθισμό: όταν τα Αντικαταθλιπτικά Φάρμακα δε Φτάνουν|url=http://www.magneticstimulation.gr/index.php/θεραπεία-της-κατάθλιψης-με-επαναληπτ/}}</ref> Μέσω αυτού δημιουργούνται επαναλαμβανόμενοι πολύ μικρής διάρκειας ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί, οι οποίοι διεγείρουν τα αντίστοιχα εγκεφαλικά κέντρα, που βρίσκονται κάτω από το σημείο επαφής του πηνίου. Με τον τρόπο αυτό, ενισχύονται τα θετικά συναισθήματα ή καταστέλλονται τα αρνητικά, ανάλογα με το ποιο κέντρο του εγκεφάλου επηρεάζει το πηνίο. Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην ίδια φυσική αρχή με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT), δηλαδή στη ρύθμιση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, ωστόσο, σε αντίθετη με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία, δεν απαιτείται αναισθησία. Ο επαναληπτικός διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός είναι μία θεραπευτική επιλογή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη φαρμακευτική αγωγή ή υπάρχουν αντενδείξεις στη λήψη φαρμάκων.<ref>{{cite journal|last=George|first=MS|coauthors=Taylor, JJ; Short, EB|title=The expanding evidence base for rTMS treatment of depression|journal=Curr Opin Psychiatry|date=26 January 2013|volume=26|issue=1|pages=13-18|doi=doi: 10.1097/YCO.0b013e32835ab46d}}</ref>
* [[Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός]] ([[repetitive Transcranial Magnetic Stimulation]], rTMS). Πρόκειται για νέα μέθοδο, η οποία έχει λάβει την έγκριση του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA).<ref>{{cite journal|last=Aleman|first=Andre|title=Use of Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation for Treatment in Psychiatry|journal=Clin Psychopharmacol Neurosci|date=26 August 2013|volume=11|issue=2|pages=53-59|doi=10.9758/cpn.2013.11.2.53}}</ref> Η θεραπεία με επαναληπτικό διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό χορηγείται μέσω ενός ηλεκτρομαγνητικού πηνίου, που βρίσκεται σε επαφή με το τριχωτό της κεφαλής.<ref>{{cite web|last=Δευτεραίος|first=Σπύρος|title=Θεραπεία της Κατάθλιψης με Επαναληπτικό Διακρανιακό Μαγνητικό Ερεθισμό: όταν τα Αντικαταθλιπτικά Φάρμακα δε Φτάνουν|url=http://www.magneticstimulation.gr/index.php/θεραπεία-της-κατάθλιψης-με-επαναληπτ/}}</ref> Μέσω αυτού δημιουργούνται επαναλαμβανόμενοι πολύ μικρής διάρκειας ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί, οι οποίοι διεγείρουν τα αντίστοιχα εγκεφαλικά κέντρα, που βρίσκονται κάτω από το σημείο επαφής του πηνίου. Με τον τρόπο αυτό, ενισχύονται τα θετικά συναισθήματα ή καταστέλλονται τα αρνητικά, ανάλογα με το ποιο κέντρο του εγκεφάλου επηρεάζει το πηνίο. Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην ίδια φυσική αρχή με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT), δηλαδή στη ρύθμιση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, ωστόσο, σε αντίθετη με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία, δεν απαιτείται αναισθησία. Ο επαναληπτικός διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός είναι μία θεραπευτική επιλογή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη φαρμακευτική αγωγή ή υπάρχουν αντενδείξεις στη λήψη φαρμάκων.<ref>{{cite journal|last=George|first=MS|coauthors=Taylor, JJ; Short, EB|title=The expanding evidence base for rTMS treatment of depression|journal=Curr Opin Psychiatry|date=26 January 2013|volume=26|issue=1|pages=13-18|doi=doi: 10.1097/YCO.0b013e32835ab46d}}</ref>
* [[Κρύα Υδροθεραπέια]]<ref>{{cite journal|last=Shevchuk|first=Nikolai A.|title=Adapted cold shower as a potential treatment for depression|journal=Medical Hypotheses|date=1 January 2008|volume=70|issue=5|pages=995–1001|doi=10.1016/j.mehy.2007.04.052}}</ref>
* [[Κρύα Υδροθεραπέια]]<ref>{{cite journal|last=Shevchuk|first=Nikolai A.|title=Adapted cold shower as a potential treatment for depression|journal=Medical Hypotheses|date=1 January 2008|volume=70|issue=5|pages=995–1001|doi=10.1016/j.mehy.2007.04.052}}</ref>
* [[Χοροθεραπεία]]<ref>{{cite journal|last=Vankova|first=Hana|coauthors=Holmerova, Iva; Machacova, Katerina; Volicer, Ladislav; Veleta, Petr; Celko, Alexander Martin|title=[[The Effect of Dance on Depressive Symptoms in Nursing Home Residents|https://www.dropbox.com/s/gpg0z8tckdmn2u7/1-s2.0-S152586101400231X-main.pdf?dl=0]]|journal=Journal of the American Medical Directors Association|date=August 2014|volume=15|issue=8|pages=582–587|doi=10.1016/j.jamda.2014.04.013}}</ref><ref>{{cite journal|last=Lee|first=Tsung-Chin|title=[[Trilogy of Body Imaginary: Dance/Movement Therapy for a Psychiatric Patient with Depression|https://www.dropbox.com/s/nsh2zhqy63mowub/1-s2.0-S0197455614000768-main.pdf?dl=0]]|journal=The Arts in Psychotherapy|date=September 2014|volume=41|issue=4|pages=400–408|doi=10.1016/j.aip.2014.07.006}}</ref> (τανγκο<ref>{{cite journal|last=Pinniger|first=Rosa|coauthors=Brown, Rhonda F.; Thorsteinsson, Einar B.; McKinley, Patricia|title=[[Argentine tango dance compared to mindfulness meditation and a waiting-list control: A randomised trial for treating depression|https://www.dropbox.com/s/dus1ahzxe085v96/1-s2.0-S0965229912000891-main.pdf?dl=0]]|journal=Complementary Therapies in Medicine|date=December 2012|volume=20|issue=6|pages=377–384|doi=10.1016/j.ctim.2012.07.003}}</ref>)
* [[Χοροθεραπεία]]<ref>{{cite journal|last=Vankova|first=Hana|coauthors=Holmerova, Iva; Machacova, Katerina; Volicer, Ladislav; Veleta, Petr; Celko, Alexander Martin|title=[[https://www.dropbox.com/s/gpg0z8tckdmn2u7/1-s2.0-S152586101400231X-main.pdf?dl=0|The Effect of Dance on Depressive Symptoms in Nursing Home Residents]]|journal=Journal of the American Medical Directors Association|date=August 2014|volume=15|issue=8|pages=582–587|doi=10.1016/j.jamda.2014.04.013}}</ref><ref>{{cite journal|last=Lee|first=Tsung-Chin|title=[[https://www.dropbox.com/s/nsh2zhqy63mowub/1-s2.0-S0197455614000768-main.pdf?dl=0|Trilogy of Body Imaginary: Dance/Movement Therapy for a Psychiatric Patient with Depression]]|journal=The Arts in Psychotherapy|date=September 2014|volume=41|issue=4|pages=400–408|doi=10.1016/j.aip.2014.07.006}}</ref> (τανγκο<ref>{{cite journal|last=Pinniger|first=Rosa|coauthors=Brown, Rhonda F.; Thorsteinsson, Einar B.; McKinley, Patricia|title=[[https://www.dropbox.com/s/dus1ahzxe085v96/1-s2.0-S0965229912000891-main.pdf?dl=0|Argentine tango dance compared to mindfulness meditation and a waiting-list control: A randomised trial for treating depression]]|journal=Complementary Therapies in Medicine|date=December 2012|volume=20|issue=6|pages=377–384|doi=10.1016/j.ctim.2012.07.003}}</ref>)


== Κατάθλιψη και άσκηση ==
== Κατάθλιψη και άσκηση ==

Έκδοση από την 23:20, 22 Δεκεμβρίου 2015

Στην καθημερινή ζωή με τον όρο κατάθλιψη εννοούμε μια κατάσταση θλίψης και μελαγχολίας, αυτό συνήθως είναι παροδικό και μάλλον οφείλεται σε κάτι σχετικά ασήμαντο και επουσιώδες. Η κατάθλιψη διαφέρει από την Κλινική Κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες και είναι τόσο σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητα ενός ατόμου.

Στην ψυχιατρική ο όρος κατάθλιψη μπορεί επίσης να έχει αυτή τη σημασία αλλά συνήθως αναφέρεται σε μία ψυχική ασθένεια και ειδικά όταν δεν έχει φτάσει σε επίπεδο υψηλής σοβαρότητας ώστε να χορηγηθεί αυτή η διάγνωση. Η κατάθλιψη αποτελεί το τέταρτο στάδιο του μοντέλου της Κιούμπλερ-Ρος για την αποδοχή του θανάτου.

Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη συνήθως περιγράφει τον εαυτό του ως λυπημένο, απεγνωσμένο, αποθαρρυμένο και απογοητευμένο.

Αίτια της κατάθλιψης

Η κατάθλιψη μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που ενεργούν μόνοι τους ή και συντονισμένα.

Περιβάλλον

Αντίδραση σε καταστάσεις, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η μετακόμιση από ένα σπίτι σε ένα άλλο. Τα μονότονα περιβάλλοντα μπορεί να είναι καταθλιπτικά. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει το περιβάλλον του, η κατάσταση αυτή μπορεί να φέρει αισθήματα ανημποριάς. Οικογενειακές διαφωνίες ή οικονομικές δυσκολίες μπορεί να επιφέρουν κατάθλιψη. Άλλα αίτια κατάθλιψης είναι οι κλιματικές συνθήκες, όπως η βροχή ή η συννεφιά, η μοναξιά και το αίσθημα ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν νοιάζονται για εμάς.

Ψυχολογικοί παράγοντες

Μερικές φορές η κατάθλιψη μπορεί να προκληθεί από εσωτερικά προβλήματα. Πεσιμιστικές ιδέες ή έλλειψη αυτοσεβασμού μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη. Ασθένειες και αλλαγές στην ψυχολογία ενός ατόμου που συμβαίνουν στην ψύχωση και την άνοια μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε κατάθλιψη.

Βιολογικοί παράγοντες

Αυτοί ποικίλουν αλλά γενικώς περιλαμβάνουν κληρονομικούς όμως να αμφισβητείτε απο την επιστημονική κοινότητα[1] , νευρολογικούς, ορμονικούς και εποχιακούς παράγοντες. Επίσης μπορεί να σχετίζονται με κάποια ασθένεια.

Ψυχικές διαταραχές με Κατάθλιψη

Θεραπείες κατάθλιψης

[5] και με τους γιατρούς να παραπλανούν το κοινό[6][7] ,αναστολείς της μονοαμινοοξειδάσης (MAOIs), τρικυκλικα

  • Ψυχοθεραπεία (Γνωσιακή - συμπεριφοριακή ψυχοθεραπεία)
  • Ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT)
  • Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός (repetitive Transcranial Magnetic Stimulation, rTMS). Πρόκειται για νέα μέθοδο, η οποία έχει λάβει την έγκριση του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA).[8] Η θεραπεία με επαναληπτικό διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό χορηγείται μέσω ενός ηλεκτρομαγνητικού πηνίου, που βρίσκεται σε επαφή με το τριχωτό της κεφαλής.[9] Μέσω αυτού δημιουργούνται επαναλαμβανόμενοι πολύ μικρής διάρκειας ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί, οι οποίοι διεγείρουν τα αντίστοιχα εγκεφαλικά κέντρα, που βρίσκονται κάτω από το σημείο επαφής του πηνίου. Με τον τρόπο αυτό, ενισχύονται τα θετικά συναισθήματα ή καταστέλλονται τα αρνητικά, ανάλογα με το ποιο κέντρο του εγκεφάλου επηρεάζει το πηνίο. Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην ίδια φυσική αρχή με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT), δηλαδή στη ρύθμιση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, ωστόσο, σε αντίθετη με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία, δεν απαιτείται αναισθησία. Ο επαναληπτικός διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός είναι μία θεραπευτική επιλογή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη φαρμακευτική αγωγή ή υπάρχουν αντενδείξεις στη λήψη φαρμάκων.[10]
  • Κρύα Υδροθεραπέια[11]
  • Χοροθεραπεία[12][13] (τανγκο[14])

Κατάθλιψη και άσκηση

Αρκετές έρευνες της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η συστηματική συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης και φυσικές δραστηριότητες, μειώνουν τα επίπεδα της κατάθλιψης[15] [16] [17] [18] [19] [20] . Τα άτομα με κατάθλιψη τείνουν να κάνουν καθιστική ζωή και να μην ασχολούνται με σπορ και φυσικές δραστηριότητες. Έτσι, τίθεται ένα ερώτημα αν είναι η κατάθλιψη που δημιουργεί τάσεις αδράνειας ή αν η καθιστική ζωή επιτείνει το πρόβλημα της κατάθλιψης. Βεβαίως, είναι πλέον παραδεκτό, ότι τα σπορ και οι φυσικές δραστηριότητες συνεισφέρουν στη σωματική και την ψυχική υγεία των ατόμων. Επιπλέον, τα άτομα που είναι κινητικά δραστήρια έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη[21].

Τα άτομα δε που έχουν ήδη κατάθλιψη, μπορούν να προσφύγουν σε ψυχολογική ή φαρμακευτική υποστήριξη, αλλά μπορούν ταυτόχρονα να προσφύγουν και στα σπορ κα τις φυσικές δραστηριότητες και να βοηθηθούν ουσιαστικά. Στην κατεύθυνση αυτή υπάρχει ένα καλό και ένα κακό. Το κακό είναι ότι η συμμετοχή στα σπορ δεν είναι ένα χάπι που πρέπει να πάρει κανείς γρήγορα και εύκολα. Το καλό είναι ότι τα σπορ δεν έχουν οικονομικό κόστος, και κυρίως, ενεργοποιούν εσωτερικά τα άτομα, να παλέψουν μόνα τους και να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Τα άτομα δηλαδή, μέσα από τα σπορ καταλαβαίνουν, ότι όσο προσπαθούν, τόσο βελτιώνονται. Το πετυχαίνουν αυτό μόνα τους, χωρίς εξωτερική βοήθεια. Μόλις το καταλάβουν αυτό αυξάνεται η σιγουριά και η αυτοπεποίθησή τους. Πρώτα αυξάνεται η σιγουριά και η αυτοπεποίθησή τους για τα σπορ, αλλά πολύ γρήγορα αυτή η αίσθηση μεταφέρεται σταδιακά σε καθημερινά πράγματα και έγνοιες, στη δουλειά, στο σπίτι, στις κοινωνικές σχέσεις.

Κλινικές παρατηρήσεις και επιδημιολογικές έρευνες, έχουν δείξει ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης και ανάπτυξης κατάθλιψης στα άτομα γενικά, να περιορίσει τα συμπτώματα σε καρδιοπαθείς με ελαφριά και μέτρια κατάθλιψη, σε ασθενείς με ψυχιατρικά περιστατικά, και να μετριάσει αρνητικά συναισθήματα και την κατάθλιψη σε άτομα της τρίτης ηλικίας. Μέσα από την άσκηση, επέρχεται επίσης ο έλεγχος του βάρους και η βελτίωση της σωματικής εικόνας, περιορίζοντας ταυτόχρονα και τα συμπτώματα της κατάθλιψης[22]. Έτσι λοιπόν, για τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης μπορούν να οργανωθούν προγράμματα παρέμβασης, τα οποία περιλαμβάνουν φυσικές δραστηριότητες. Ακόμα και σε άτομα με μανιοκατάθλιψη, παρεμβατικά προγράμματα φυσικών δραστηριοτήτων, φαίνεται ότι έχουν ευεργετικό ρόλο στη βελτίωση της ψυχικής τους υγείας.[23][24]

Γιατί η άσκηση βοηθάει στον περιορισμό της κατάθλιψης. Σε γενικές γραμμές, η συμμετοχή σε σπορ και προγράμματα άσκησης και ανεβάζει τη διάθεση και οδηγεί στη μείωση των επιπέδων της κατάθλιψης. Η άσκηση αλλάζει τη διάθεση, μέσω της ρύθμισης του άγχους, της βελτίωσης της αυτοεκτίμησης και της εικόνας του σώματος και της ανόδου της αυτοπεποίθησης. Επίσης, η άσκηση, αλλάζει ή ρυθμίζει καλύτερα μια σειρά φυσιολογικών μηχανισμών στα άτομα με κατάθλιψη, όπως είναι η έκκριση των ενδορφινών, οι αυξομειώσεις στη θερμοκρασία του σώματος, κτλ.[25]

Ποιες είναι οι μορφές άσκησης που βοηθάνε περισσότερο; Και η αερόβια και η αναερόβια άσκηση μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της κατάθλιψης. Η μέτριας έντασης άσκηση[26] [27] [28] [29] [30] φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερη για την παραμονή στην άσκηση των ατόμων αυτών.Το περπάτημα[31] ειναι ευεργετικότερο απο το τρέξιμο(μέτριας έντασης) και κυριως σε καθαρο αερα[32] [33] (ο ιονισμένος αέρα είναι κοντά σε καθαρό περιβάλλον) είναι ευεργετικοτερα για τον οργανισμο[34][35][36][37] [38][39] [40],και γρηγορο τρεξιμο (σπριντ) αυξανουν αρκετα την διαθεση.Και η άσκηση με αντιστάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία μέτριας και έντονης κατάθλιψης. Δεν έχουν βρεθεί αρνητικές επιδράσεις της άσκησης σε πληθυσμούς ατόμων με κατάθλιψη. Στην πραγματικότητα, όλες οι μορφές άσκησης είναι το ίδιο αποτελεσματικές.[25][41]

Για μια πιο συστηματική υποστήριξη των ατόμων με κατάθλιψη, υπάρχει ανάγκη συνδυασμού της άσκησης με άλλες μορφές θεραπείας, όπως είναι οι ομάδες συζήτησης, οι ομάδες αυτο-βοήθειας ή άλλες γνωστικές θεραπείες. Ίσως, μερικά ψυχολογικά προβλήματα, όπως αυτά που σχετίζονται με την κατάθλιψη να χρειάζονται απλά, μια εσωτερική ενεργοποίηση από τα άτομα, για να μετριασθούν. Η άσκηση και η συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες προσφέρουν αυτή την ενεργοποίηση. Η δυσκολία, βέβαια, για τα άτομα με κατάθλιψη, είναι να πεισθούν για την αξία της άσκησης. Και επειδή, όλες οι μορφές άσκησης έχουν μέσα τους το στοιχείο του παιγνιδιού της διασκέδασης και της εκτόνωσης, από τη στιγμή που θα αρχίσουν να γυμνάζονται, επικοινωνούν με άλλους, ενεργοποιούνται πνευματικά και σωματικά, αντιλαμβάνονται αλλαγές στο σώμα τους και τη διάθεσή τους.[42]

Κατάθλιψη και Διατροφή

Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σχέση του τρόπου διατροφής[43][44] με την κατάθλιψη. Οι καταθλιπτικοί έχουν έλλειψη από πολλών ειδών βιταμίνες[45][46](λόγω πολλών στρεσογόνων ορμονών που τις καταστρέφουν), και κυρίως διατροφή με υψηλά σάκχαρα[47][48] [49] ,με πολλούς καφέδες (λόγω της καφείνης)[50],τα άτομα που καταναλώνουν πολλά γαλακτοκομικά[47] και με υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ[51] [52] [53] [54] [55] [56]. Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι τα άτομα με κατάθλιψη έχουν πιο χαμηλή χοληστερίνη[57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] από το κανονικό,η μεσογειακή διατροφή είναι αρκετά αποτελεσματική (λόγο πλούσιο ελαιόλαδο[67] , και ιχθυέλαιο (Ω-3)[68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [70] [78] [71] [77] [75] [77] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] και κυρίως λαδερά ψάρια (σαρδέλες) [70] [86] [87] οπού συσχετίζετε με την διατροφή.

Υπαρχουν ακομα αρκετά βότανα οπου έχουν δείξει ότι έχουν αντικαταθλιπτική δράση όπως Ashwagandha [88] [89],Brahmi [90],Camu-Camu,Cat’s Claw,Damiana,Ginkgo Biloba [91] [92] [93] [94] [95] [96],Golden Root [97] [98],Gotu Kola [99],Horny Goat Weed [100],Korean Ginseng [101],Licorice [102],Magnolia [103],Marapuama,Noni [104] [105][106][107],Passion Flower,Saint John's Wort [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133],Schizandra [101],Suma,Turmeric [134]

Πολλες έρευνες έχουν δείξει οτι λινέλαιο βοηθαει αρκετά στην διάθεση [59] [68] [70] [72] [73] [74] [75] [76] [78] [80] [86] [135]

Βιταμίνες - Μέταλλα - Ιχνοστοιχεία - Αμινοξέα

Μερικές βιταμίνες μπορεί να λείπουν από τον οργανισμό ωστόσο όταν αποκατασταθούν στα φυσιολογικά πεδία η κατάθλιψη εξαφανίζεται. Μερικές από αυτές είναι τα αλκαλοειδή Galanthamine, [136] και η Πιπερίνη (πού βρίσκετε στο πιπέρι). [137]

Αρκετά αμινοξέα έχουν δείξει οτι μπορούν να βελτιώσουν την διάθεση (λόγω έλλειψης στον οργανισμό)όπως 5-HTP (5-Υδροξυτρυπταμίνη) [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150] [151], Acetyl-L-Carnitine [152] [153] [154] [155] [156] [157] [158] [159] [160] [161],Glutamine [162] [163],Methionine [164] [165],Phenylalanine [151] [166] [167] [168] [169] [170] [171] [172] [173] [174] [175] [176] [177] [178],η Proline αλλά μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό,η S-Adenosylmethionine (SAMe) [179] [180] [181] [182] [183] [184] [185] [186] [187] [188] [189] [190] [191] [192] [193] [194] [195] [196] [197] [198] [199] [200] [201] [202] [203] [204] [205] [206] [207],η Taurine,η Threonine[208],η Tryptophan [138],η Tyrosine [209] [210] [211] [212] [213] [214] [215] [216] [217] [218] [219]

Η έλλειψη μετάλλων σε έναν οργανισμό μπορεί να είναι αιτία εμφάνισης κατάθλιψης π.χ. όταν υπάρχει έλλειψη σε βρώμιο. [220], στους ηλικιωμένους με έλλειψη ασβεστίου [221] [222], σε Χρωμιο [223] [224] [225] [226] [227] [228],λίθιο (σε σωστές ποσότητες),σε έλλειψη Μαγνήσιο (όμως υπερβολική χορήγηση μπορεί να δημιουργίσει πάλη κατάθλιψη) [229] [230] [231] [232] [233] [234] [235] [236] [237] [238] [239] [240],Μαγγάνιο (σε μερικες μορφές κατάθλιψης),σε Κάλιο [237] [241] [242],σε Σελήνιο [243] [244] [245] [246] [247] [248] [249],να υπάρχει ανεπάρκεια σε Ψευδάργυρο [250] [251] [252] [253] [254] [255] [256]

Μερικές βιταμίνες που μπορεί να εχει ανεπάρκεια ο οργανισμός και να παρουσιαστεί κατάθλιψη ειναι η Βιοτίνη [257] [258] [259] Cytidine Diphosphate Choline (CDP-Choline) [260],Φυλλικό Οξύ [182] [261] [262] [263] [264] [265] [266] [267] [268] [269] [270] [271] [272] [273] [274] [275] [276] [277] [278] [279] [280] [281] [282] [283] [284] [285] [286] [287] [288] [289],Ινοσιτόλη [284] [290] [291] [292] [293] [294] [295] [296] [297] [298] [299] [300] [301],Nicotinic Acid [302] [303],PABA, η Βιταμίνη B1 [304] [305] [306] [307] [308] [309] [310] [311], η Βιταμίνη B2 [312] [313],,η Βιταμίνη B5 [314] [315] [316] [317] [318], η Βιταμίνη B6 [288] [312] [319] [320] [321] [322] [323] [324] [325] [326] [327] [328] [329] [330],η Βιταμίνη B12, [182] [267] [284] [288] [331] [332] [333] [334] [335] [336] [337] [338] [339], η Βιταμίνη C [326] [340] [341] [342] [343] [344] [345] [346] [347],η Βιταμίνη D [348] [349] [350] [351] και η Cytidine Diphosphate Choline [260].

Έρευνες έχουν δείξει ότι πολλές ορμόνες παίζουν αρκετό ρόλο στην κατάθλιψη οπού μερικές φορές είναι κατω απο το κανονικο οπως, η Androstenedione [352],DHEA (Dehydroepiandrosterone) [353] [354] [355] [356] [357] [358] [359] [360] [361],Μελατονίνη [362] [363] [364] [365] [366],Pregnenolone [367] [368] [369] [370] [371] [372] [373] [374],Προγεστερόνη [375],η χαμηλή ενδογενή τεστοστερόνη (κυρίως στους άνδρες) [376] [377] [378] [379] [380] [381] [382] [383] [384] [385],τριϊωδοθυρονίνη (Τ3) [386] [387] [388] [389] [390] [391] [392]

Παραπομπές

  1. ↑ Joseph, Jay (2006). The missing gene : psychiatry, heredity, and the fruitless search for genes. New York: Algora Publ. ISBN 0875864104. 
  2. ↑ Moncrieff, J. (16 July 2005). «Efficacy of antidepressants in adults». BMJ 331 (7509): 155–157. doi:10.1136/bmj.331.7509.155. 
  3. ↑ Kirsch, Irving (1 January 2002). «Yes, there is a placebo effect, but is there a powerful antidepressant drug effect?». Prevention & Treatment 5 (1). doi:10.1037/1522-3736.5.1.522i. http://alphachoices.com/repository/assets/pdf/EmperorsNewDrugs.pdf. 
  4. ↑ Breggin, P. (2003/2004). Suicidality, violence and mania caused by selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs): A review and analysis. International Journal of Risk & Safety in Medicine, 16, 31–49.. http://www.breggin.com/31-49.pdf. 
  5. ↑ Whitaker, R. (2005). Anatomy of an epidemic: Psychiatric drugs and the astonishing rise of mental illness in America. Ethical Human Psychology and Psychiatry, 7, 23-35.. http://freedom-center.org/pdf/anatomy_of_epidemic_whitaker_psych_drugs.pdf. 
  6. ↑ Valenstein, Elliot S. (2000). Blaming the brain : the truth about drugs and mental health. New York: Free Press. ISBN 978-0743237871. 
  7. ↑ Lacasse, Jeffrey R.; Leo, Jonathan (1 January 2005). «Serotonin and Depression: A Disconnect between the Advertisements and the Scientific Literature». PLoS Medicine 2 (12): e392. doi:10.1371/journal.pmed.0020392. 
  8. ↑ Aleman, Andre (26 August 2013). «Use of Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation for Treatment in Psychiatry». Clin Psychopharmacol Neurosci 11 (2): 53-59. doi:10.9758/cpn.2013.11.2.53. 
  9. ↑ Δευτεραίος, Σπύρος. «Θεραπεία της Κατάθλιψης με Επαναληπτικό Διακρανιακό Μαγνητικό Ερεθισμό: όταν τα Αντικαταθλιπτικά Φάρμακα δε Φτάνουν». 
  10. ↑ George, MS; Taylor, JJ; Short, EB (26 January 2013). «The expanding evidence base for rTMS treatment of depression». Curr Opin Psychiatry 26 (1): 13-18. doi:doi: 10.1097/YCO.0b013e32835ab46d. 
  11. ↑ Shevchuk, Nikolai A. (1 January 2008). «Adapted cold shower as a potential treatment for depression». Medical Hypotheses 70 (5): 995–1001. doi:10.1016/j.mehy.2007.04.052. 
  12. ↑ Vankova, Hana; Holmerova, Iva; Machacova, Katerina; Volicer, Ladislav; Veleta, Petr; Celko, Alexander Martin (August 2014). «[Effect of Dance on Depressive Symptoms in Nursing Home Residents]». Journal of the American Medical Directors Association 15 (8): 582–587. doi:10.1016/j.jamda.2014.04.013. 
  13. ↑ Lee, Tsung-Chin (September 2014). «[of Body Imaginary: Dance/Movement Therapy for a Psychiatric Patient with Depression]». The Arts in Psychotherapy 41 (4): 400–408. doi:10.1016/j.aip.2014.07.006. 
  14. ↑ Pinniger, Rosa; Brown, Rhonda F.; Thorsteinsson, Einar B.; McKinley, Patricia (December 2012). «[tango dance compared to mindfulness meditation and a waiting-list control: A randomised trial for treating depression]». Complementary Therapies in Medicine 20 (6): 377–384. doi:10.1016/j.ctim.2012.07.003. 
  15. ↑ Blumenthal, JA; Babyak, MA; Moore, KA; Craighead, WE; Herman, S; Khatri, P; Waugh, R; Napolitano, MA; Forman, LM; Appelbaum, M; Doraiswamy, PM; Krishnan, KR (1999 Oct 25). «Effects of exercise training on older patients with major depression.». Archives of internal medicine 159 (19): 2349-56. PMID 10547175. 
  16. ↑ Babyak, M; Blumenthal, JA; Herman, S; Khatri, P; Doraiswamy, M; Moore, K; Craighead, WE; Baldewicz, TT; Krishnan, KR (2000 Sep-Oct). «Exercise treatment for major depression: maintenance of therapeutic benefit at 10 months.». Psychosomatic medicine 62 (5): 633-8. PMID 11020092. http://www.psychosomaticmedicine.org/content/62/5/633.abstract. 
  17. ↑ Dunn, Andrea L.; Trivedi, Madhukar H.; Kampert, James B.; Clark, Camillia G.; Chambliss, Heather O. (1 January 2005). «Exercise treatment for depression». American Journal of Preventive Medicine 28 (1): 1–8. doi:10.1016/j.amepre.2004.09.003. 
  18. ↑ Salmon, Peter (1 February 2001). «Effects of physical exercise on anxiety, depression, and sensitivity to stress». Clinical Psychology Review 21 (1): 33–61. doi:10.1016/S0272-7358(99)00032-X. 
  19. ↑ Schwarz, Lothar; Kindermann, Wilfried (1 January 1992). «Changes in ??-Endorphin Levels in Response to Aerobic and Anaerobic Exercise». Sports Medicine 13 (1): 25–36. doi:10.2165/00007256-199213010-00003. 
  20. ↑ MH Klein, JH Greist, AS Gurman, RA Neimeyer, DP. A comparative outcome study of group psychotherapy vs. exercise treatments for depression. International Journal of Mental Health, 1985.
  21. ↑ Martinsen, Egil W. (1 January 2008). «Physical activity in the prevention and treatment of anxiety and depression». Nordic Journal of Psychiatry 62 (s47): 25–29. doi:10.1080/08039480802315640. 
  22. ↑ Koenig, Linda J.; Wasserman, Erika L. (1 February 1995). «Body image and dieting failure in college men and women: Examining links between depression and eating problems». Sex Roles 32 (3-4): 225–249. doi:10.1007/BF01544790. 
  23. ↑ Conn, Vicki S. (27 April 2010). «Depressive Symptom Outcomes of Physical Activity Interventions: Meta-analysis Findings». Annals of Behavioral Medicine 39 (2): 128–138. doi:10.1007/s12160-010-9172-x. 
  24. ↑ Wright, Kim. A.; Everson-Hock, Emma S.; Taylor, Adrian H. (1 December 2009). «The effects of physical activity on physical and mental health among individuals with bipolar disorder: A systematic review». Mental Health and Physical Activity 2 (2): 86–94. doi:10.1016/j.mhpa.2009.09.001. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Landers D., & Arent, S. (2007). Physical activity and mental health. In G. Tenenbaum, & R. Eclund (Eds.), Handbook of sport psychology (pp. 469-491). New Jersey. John Wiley & Sons, Inc
  26. ↑ Artal, M., et al. Exercise against depression. The Physician And Sports Medicine. 26(10), 1998.
  27. ↑ Kennedy, M. M., et al. Effect of exercise intensity on mood in step aerobics. J Sports Med Phys Fitness. 37:200-204, 1997.
  28. ↑ Laminen, P., et al. Preventive Medicine. 30:371-380, 2000.
  29. ↑ Martinsen, E. W., et al. Effects of aerobic exercise on depression: a controlled study. British Medical Journal. 291:109, 1985.
  30. ↑ Martinsen, E. W. Benefits of exercise for the treatment of depression. Sports Med. 9(6):380-389, 1990.
  31. ↑ Sexton, H., et al. Exercise intensity and reduction in neurotic symptoms. A controlled follow-up study. Acta Psychiatr Scand. 80(3):231-235, 1989.
  32. ↑ Buckalew, L. W., et al. Subjective response to negative air ion exposure. Aviat Space Environ Med. 53(8):822-823, 1982.
  33. ↑ Goel, N., et al. Controlled trial of bright light and negative air ions for chronic depression. Psychol Med. 35(7):945-955, 2005.
  34. ↑ Terman, M. Terman, J. Ross, D. A Controlled Trial of Timed Bright Light and Negative Air Ionization for Treatment of Winter Depression. Arch Gen Psychiatry. 1998;55:875-882.. http://www.chronotherapeutics.org/docs/term/Terman_AGP_1998.pdf. 
  35. ↑ Terman, Michael (1 December 2006). «Controlled Trial of Naturalistic Dawn Simulation and Negative Air Ionization for Seasonal Affective Disorder». American Journal of Psychiatry 163 (12): 2126. doi:10.1176/appi.ajp.163.12.2126. 
  36. ↑ GOEL, NAMNI; ETWAROO, GLENDA R. (7 June 2006). «Bright light, negative air ions and auditory stimuli produce rapid mood changes in a student population: a placebo-controlled study». Psychological Medicine 36 (09): 1253. doi:10.1017/S0033291706008002. 
  37. ↑ Gilbert, G. O. (1 September 1973). «Effect of negative air ions upon emotionality and brain serotonin levels in isolated rats». International Journal of Biometeorology 17 (3): 267–275. doi:10.1007/BF01804620. 
  38. ↑ Krueger, A. P.; Kotaka, S. (1 June 1969). «The effects of air ions on brain levels of serotonin in mice». International Journal of Biometeorology 13 (1): 25–38. doi:10.1007/BF02329576. 
  39. ↑ Morton, L. L.; Kershner, J. R. (1 January 1990). «Differential negative air ion effects on learning disabled and normal-achieving children». International Journal of Biometeorology 34 (1): 35–41. doi:10.1007/BF01045818. 
  40. ↑ (eds.), Simona Vlad, Radu V. Ciupa, Anca I. Nicu (2009). International Conference on Advancements of Medicine and Health Care through Technology 23-26 September, 2009, Cluj-Napoca, Romania (2nd ed. έκδοση). [Berlin]: Springer. ISBN 978-3-642-04292-8. CS1 maint: Extra text: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
  41. ↑ Mutrie, N. (2000). The relationship between physical activity and clinically defined depression. In Biddle, S., Fox, K., & Boutcher, S. (2000). Physical activity and psychological well-being (pp. 46-62). London. Routledge.
  42. ↑ Θεοδωράκης, Γ. (2010). Άσκηση, ψυχική υγεία και ποιότητα ζωής. Θεσσαλονίκη. Εκδόσεις Χριστοδουλίδη
  43. ↑ Sánchez-Villegas, Almudena (1 October 2009). «Association of the Mediterranean Dietary Pattern With the Incidence of Depression<subtitle>The Seguimiento Universidad de Navarra/University of Navarra Follow-up (SUN) Cohort</subtitle><alt-title>Mediterranean Dietary Pattern and Depression</alt-title>». Archives of General Psychiatry 66 (10): 1090. doi:10.1001/archgenpsychiatry.2009.129. 
  44. ↑ Sánchez-Villegas, Almudena; Toledo, Estefania; de Irala, Jokin; Ruiz-Canela, Miguel; Pla-Vidal, Jorge; Martínez-González, Miguel A (11 August 2011). «Fast-food and commercial baked goods consumption and the risk of depression». Public Health Nutrition 15 (03): 424–432. doi:10.1017/S1368980011001856. 
  45. ↑ Tsuboi, Hirohito; Shimoi, Kayoko; Kinae, Naohide; Oguni, Itaro; Hori, Reiko; Kobayashi, Fumio (1 January 2004). «Depressive symptoms are independently correlated with lipid peroxidation in a female population». Journal of Psychosomatic Research 56 (1): 53–58. doi:10.1016/S0022-3999(03)00567-1. 
  46. ↑ Maes, M. Lower serum vitamin E concentrations in major depression Another marker of lowered antioxidant defenses in that illness. Journal of Affective Disorders , Volume 58 , Issue 3 , Pages 241 – 246.. doi:10.1016/S0165-0327(99)00121-4. 
  47. ↑ 47,0 47,1 Peet, M. (1 May 2004). «International variations in the outcome of schizophrenia and the prevalence of depression in relation to national dietary practices: an ecological analysis». The British Journal of Psychiatry 184 (5): 404–408. doi:10.1192/bjp.184.5.404. http://bjp.rcpsych.org/content/184/5/404.full.pdf+html. 
  48. ↑ Colantuoni, Carlo; Rada, Pedro; McCarthy, Joseph; Patten, Caroline; Avena, Nicole M.; Chadeayne, Andrew; Hoebel, Bartley G. (1 June 2002). «Evidence That Intermittent, Excessive Sugar Intake Causes Endogenous Opioid Dependence». Obesity 10 (6): 478–488. doi:10.1038/oby.2002.66. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1038/oby.2002.66/pdf. 
  49. ↑ Lenoir, Magalie; Serre, Fuschia; Cantin, Lauriane; Ahmed, Serge H.; Baune, Bernhard (1 August 2007). «Intense Sweetness Surpasses Cocaine Reward». PLoS ONE 2 (8): e698. doi:10.1371/journal.pone.0000698. 
  50. ↑ Lee, MA; Flegel, P; Greden, JF; Cameron, OG (1988 May). «Anxiogenic effects of caffeine on panic and depressed patients.». The American journal of psychiatry 145 (5): 632-5. PMID 3358468. http://ajp.psychiatryonline.org/article.aspx?articleid=165045. 
  51. ↑ Brown, SA; Schuckit, MA (1988 Sep). «Changes in depression among abstinent alcoholics.». Journal of studies on alcohol 49 (5): 412-7. PMID 3216643. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2962747/pdf/IJPsy-42-434.pdf. 
  52. ↑ Worthington, John; Fava, Maurizio; Agustin, Christina; Alpert, Jonathan; Nierenberg, Andrew A.; Pava, Joel A.; Rosenbaum, Jerrold F. (1 November 1996). «Consumption of Alcohol, Nicotine, and Caffeine Among Depressed Outpatients». Psychosomatics 37 (6): 518–522. doi:10.1016/S0033-3182(96)71515-3. PMID 8942202. 
  53. ↑ S . Gilman. A longitudinal study of the order of onset of alcohol dependence and major depression. Drug and Alcohol Dependence , Volume 63 , Issue 3 , Pages 277 – 286
  54. ↑ Rehm, Jurgen; Room, Robin; Graham, Kathryn; Monteiro, Maristela; Gmel, Gerhard; Sempos, Christopher T. (1 September 2003). «The relationship of average volume of alcohol consumption and patterns of drinking to burden of disease: an overview». Addiction 98 (9): 1209–1228. doi:10.1046/j.1360-0443.2003.00467.x. 
  55. ↑ Oslin, David W.; Katz, Ira R.; Edell, William S.; Ten Have, Thomas R. (1 June 2000). «Effects of Alcohol Consumption on the Treatment of Depression Among Elderly Patients». The American Journal of Geriatric Psychiatry 8 (3): 215–220. doi:10.1097/00019442-200008000-00006. 
  56. ↑ Davidson, KM (1995 Feb). «Diagnosis of depression in alcohol dependence: changes in prevalence with drinking status.». The British journal of psychiatry : the journal of mental science 166 (2): 199-204. PMID [ 7728364 [. 
  57. ↑ Cadeddu, G., et al. Relationship between cholesterol levels and depression in the elderly. Minerva Med. 86:251-256, 1995.
  58. ↑ Davidson, K. W., et al. Increases in depression after cholesterol-lowering drug treatment. Behav Med. 22(2):82-84, 1996.
  59. ↑ 59,0 59,1 Colin, A., et al. [Lipids, depression and suicide]. Encephale. 29(Part 1):49-58, 2003.
  60. ↑ Kaplan. Psychosom Med. 56:479-84, 1994.
  61. ↑ Lee, H. J., et al. Serum lipid levels and suicide attempts. Acta Psychiatr Scand. 108(3):215-221, 2003.
  62. ↑ Sarchiapone, M., et al. Further evidence for low serum cholesterol and suicidal behaviour. J Affect Disord. 61(1-2):69-71, 2000.
  63. ↑ Journal of Behavioral Medicine. 2000; 23: 519-529, 2000.
  64. ↑ Kim, Y., et al. Meeting of the European College of Neuropsychopharmacology. Prague. 2003.
  65. ↑ Dzugan, S. A. Is low cholesterol dangerous? Life Extension. December 2004.
  66. ↑ Mercola, J. Low cholesterol causes aggressive behavior and depression. Optimal Wellness Center’s eHealthy News You Can Use. 188, 2001.
  67. ↑ Sánchez-Villegas, Almudena; Verberne, Lisa; De Irala, Jokin; Ruíz-Canela, Miguel; Toledo, Estefanía; Serra-Majem, Lluis; Martínez-González, Miguel Angel; Brennan, Lorraine (26 January 2011). «Dietary Fat Intake and the Risk of Depression: The SUN Project». PLoS ONE 6 (1): e16268. doi:doi:10.1371/journal.pone.0016268. 
  68. ↑ 68,0 68,1 Adams, P., et al. Arachidonic acid to eicosapentaenoic acid ratio in blood correlates positively with clinical symptoms of depression. Lipids. 31(Supplement):S157-S161, 1996.
  69. ↑ Carlezon, W. A., Jr., et al. Antidepressant-like effects of uridine and omega-3 fatty acids are potentiated by combined treatment in rats. Biol Psychiatry. 57(4):343-350, 2005.
  70. ↑ 70,0 70,1 70,2 70,3 Edwards, R., et al. Omega-3 polyunsaturated fatty acid levels in the diet and in red blood cell membranes of depressed patients. J Affect Disord. 48(2-3):149-155, 1998.
  71. ↑ 71,0 71,1 Edwards, R., et al. Depletion of docosahexaenoic acid in red blood cell membranes of depressive patients. Biochem Soc Trans. 26:S142, 1998.
  72. ↑ 72,0 72,1 Hibbeln, J., et al. Dietary polyunsaturated fatty acids and depression: when cholesterol does not satisfy. American Journal of Clinical Nutrition. 62:1-9, 1995.
  73. ↑ 73,0 73,1 Maes, M., et al. Fatty acid composition in major depression: decreased omega 3 fractions in cholesteryl esters and increased C20: 4 omega 6/C20:5 omega 3 ratio in cholesteryl esters and phospholipids. J Affect Disord. 38(1):35-46, 1996.
  74. ↑ 74,0 74,1 Peet, M., et al. Depletion of omega-3 fatty acid levels in red blood cell membranes of depressive patients. Biol Psychiatry. 43(5):315-319, 1998.
  75. ↑ 75,0 75,1 75,2 Monograph: fish oil. Alternative Medicine Review. 5(6), 2000.
  76. ↑ 76,0 76,1 Omega-3 fatty acids in the treatment of depression. Harv Ment Health Lett. 18(4):4-5, 2001.
  77. ↑ 77,0 77,1 77,2 Conkin, S. 64th Annual Scientific Meeting of the American Psychosomatic Society. Denver,USA. March 1 – 4, 2006.
  78. ↑ 78,0 78,1 Schmidt, M. A. Smart Fats: How Dietary Fats and Oils Affect Mental, Physical and Emotional Intelligence. Frog Ltd. Berkeley, California, USA. 1997:5.
  79. ↑ Frasure-Smith, N., et al. Major depression is associated with lower omega-3 fatty acid levels in patients with recent acute coronary syndromes. Biol Psychiatry. 55(9):891-896, 2004.
  80. ↑ 80,0 80,1 Mamalakis, G., et al. Depression and adipose essential polyunsaturated fatty acids. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 67(5):311-318, 2002.
  81. ↑ Mamalakis, G., et al. Depression and long chain n-3 fatty acids in adipose tissue in adults from Crete. European Journal of Clinical Nutrition. 2006.
  82. ↑ Turner, N., et al. Docosahexaenoic acid (DHA) content of membranes determines molecular activity of the sodium pump: implications for disease states and metabolism. Naturwissenschaften. 90(11):521-523, 2003.
  83. ↑ Orey, C. Mesmerizing memory. Energy Times. 9(1):45-50, 1999.
  84. ↑ Edwards, R., et al. Depletion of docosahexaenoic acid in red blood cell membranes of depressive patients. Biochem Soc Trans. 26:S142, 1998. Peet, M., et al. A dose-ranging study of the effects of ethyl-eicosapentaenoate in patients with ongoing depression despite apparently adequate treatment with standard drugs. Arch Gen Psychiatry. 59(10):913-919, 2002.
  85. ↑ Puri, B. K., et al. Eicosapentaenoic acid in treatment-resistant depression associated with symptom remission, structural brain changes and reduced neuronal phospholipid turnover. Int J Clin Pract. 55(8):560-563, 2001.
  86. ↑ 86,0 86,1 Edwards, R., et al. Depletion of docosahexaenoic acid in red blood cell membranes of depressive patients. Biochem Soc Trans. 26(2):S142, 1998.
  87. ↑ Naliwaiko, K., et al. Effects of fish oil on the central nervous system: a new potential antidepressant? Nutritional Neuroscience. 7(2):91-99, 2004
  88. ↑ Bhattacharya, S. K., et al. Anxiolytic-antidepressant activity of Withania somnifera glycowithanolides: an experimental study. Phytomedicine. 7(6):463-469, 2000.
  89. ↑ Badmaev, V. Adaptogens and the immune system. Nutrimed.com Newsletter.
  90. ↑ Sairam, K., et al. Antidepressant activity of standardized extract of Bacopa monniera in experimental models of depression in rats. Phytomedicine. 9(3):207-211, 2002.
  91. ↑ Cieza, A., et al. [The effect of ginkgo biloba on healthy elderly subjects.] Fortschr Med Orig. 121(1):5-10, 2003.
  92. ↑ Gaby, A. R. Ginkgo biloba extract: a review. Alt Med Rev. 1(4):236-242, 1996.
  93. ↑ Hemmeter, U., et al. Polysomnographic effects of adjuvant ginkgo biloba therapy in patients with major depression medicated with trimipramine. Pharmacopsychiatry. 34(2):50-59, 2001.
  94. ↑ Schubert, H., et al. Depressive episode primarily unresponsive to therapy in elderly patients: Efficacy of Ginkgo biloba extract (EGb 761) in combination with antidepressants. Geratr Forsch. 3:45-53, 1993.
  95. ↑ Monograph: Ginkgo biloba dry leaves (dry extract). Bundesanzieger. June 21, 1994.
  96. ↑ Granstrom Jordan, K. Ginkgo biloba: a treasure from the past. Life Extension. 6(5), 2000.
  97. ↑ Clinical case studies: R. rosea. HerbalGram. 56:48, 2002.
  98. ↑ LaValle, J. B. Stress: the hidden factor for weight gain. Nutrition Science News. April 2001.
  99. ↑ Chen, Y., et al. [Effect of total triterpenes from Centella asiatica on the depression behavior and concentration of amino acid in forced swimming mice] Zhong Yao Cai. 26(12):870-873, 2003.
  100. ↑ Pan, Y., et al. Antidepressant-like effect of icariin and its possible mechanism in mice. Pharmacol Biochem Behav. 2005.
  101. ↑ 101,0 101,1 Bone, K. Medicinal plants: effects on mental function and performance. Mediherb Professional Newsletter. January 1991.
  102. ↑ Dhingra, D., et al. Antidepressant-like activity of Glycyrrhiza glabra L. in mouse models of immobility tests. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2006.
  103. ↑ Nakazawa, T., et al. Metabolites of orally administered Magnolia officinalis extract in rats and man and its antidepressant-like effects in mice. J Pharm Pharmacol . 55(11):1583-1591, 2003.
  104. ↑ Wang, M. Y., et al. Morinda citrifolia (Noni): a literature review and recent advances in Noni research. Acta Pharmacol Sin. 23(12):1127-1141, 2002.
  105. ↑ Zhang, Z. Q., et al. The effect of Morinda officinalis How, a Chinese traditional medicinal plant, on the DRL 72-s schedule in rats and the forced swimming test in mice. Pharmacol Biochem Behav. 72(1-2):39-43, 2002.
  106. ↑ Miners, S. Diabetes, arthritis, cancer and noni. Well Being Journal. 8(3):10-11, 1999.
  107. ↑ Noni from Hawaii: multi-functional extract. LifeLink Product Catalog. 2001:20.
  108. ↑ Bach-Rojecky, L., et al. The antidepressant activity of Hypericum perforatum L. measured by two experimental methods on mice. Acta Pharm. 54(2):157-162, 2004.
  109. ↑ Behnke, K., et al. Hypericum perforatum versus fluoxetine in the treatment of mild to moderate depression. Adv Ther. 19(1):43-52, 2002.
  110. ↑ Ernst, E. St. John’s Wort, an anti-depressant? A systemic, criteria-based review. Phytomedicine. 2:6771, 1995.
  111. ↑ Findling, R. L., et al. An open-label pilot study of St. John's wort in juvenile depression. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 42(8):908-914, 2003.
  112. ↑ Gastpar, M., et al. Comparative efficacy and safety of a once-daily dosage of Hypericum extract STW3-VI and citalopram in patients with moderate depression: a double-blind, randomised, multicentre, placebo-controlled study. Pharmacopsychiatry. 39(2):66-75, 2006.
  113. ↑ Harrer, G. et al. Treatment of mild/moderate depressions with hypericum. Phytomedicine. 1:3-8, 1994.
  114. ↑ Lecrubier, Y., et al. Efficacy of St. John’s wort extract WS 5570 in major depression: a double-blind, placebo-controlled trial. American Journal of Psychiatry. 159:1361-1366, 2002.
  115. ↑ Linde, K., et al. St. John’s wort for depression - an overview and meta-analysis of randomised clinical trials. British Medical Journal. 313(7052)”253-258, 1996.
  116. ↑ Mennini, T., et al. The antidepressant mechanism of Hypericum perforatum. Life Sciences. 75(9):1021-1027, 2004.
  117. ↑ Miller, A. L. St. John’s Wort (Hypericum perforatum): clinical effects on depression and other conditions. Altern Med Rev. 3(1):18-26, 1998.
  118. ↑ Nordfors, M., et al. [St John's wort against depression in favour again]. Lakartidningen. 94(25):2365-2367, 1997.
  119. ↑ Perovic, S., et al. Pharmacologic profile of hypericum extract. Effect of serotonin uptake by postsynaptic receptors. Arzneimittelforschung. 45(11):1145-1148, 1995.
  120. ↑ Philipp, M., et al. Hypericum extract versus imipramine or placebo in patients with moderate depression: randomised multicentre study of treatment for eight weeks. British Medical Journal. 319:1534-1538, 1999.
  121. ↑ Reichert, R. St. John’s Wort extract as a tricyclic medication substitute for mild to moderate depression. Quarterly Review of Natural Medicine. Winter:275-278, 1995.
  122. ↑ Schmidt, U., et al. Extract of Saint John’s Wort in the treatment of depression. Attention and reaction remain unimpaired. Fortschr Med. 111(19):37-40, 1993.
  123. ↑ Szegedi, A., et al. Acute treatment of moderate to severe depression with hypericum extract WS 5570 (St John's wort): randomised controlled double blind non-inferiority trial versus paroxetine. British Medical Journal. 2005.
  124. ↑ Uebelhack, R., et al. Efficacy and tolerability of Hypericum extract STW 3-VI in patients with moderate depression: a double-blind, randomized, placebo controlled clinical trial. Adv Ther. 21(4):265-275, 2004.
  125. ↑ Woelk, H., et al. Benefits and risks of the Hypericum extract LI 160: Drug monitoring study with 3250 patients. Journal of Geriatric Psychiatry and Neurology. 7(supplement 1):S34–S38, 1994.
  126. ↑ Di Pasquale, M., M.D. Research update: St. John’s Wort - the power flower. Muscle Media. 63:170, 1997.
  127. ↑ Murray, M. What ever happened to St. John’s wort? New studies show superior effects to SSRIs in treatment of depression. Dr. Murray’s Natural Facts. Dr 3:12, 2005.
  128. ↑ Baureithel, K. H., et al. Inhibition of benzodiazepine binding in vitro by amentoflavone, a constituent of various species of Hypericum. Pharm Acta Helv. 72(3):153-157, 1997.
  129. ↑ Hansgen, K. D., et al. Multicenter double-blind study examining the antidepressant effectiveness of the hypericum extract LI 160. J Geriatr Psychiatry Neurol. 7(suppl 1):S15-S18.
  130. ↑ Thiede, H. M., et al. Inhibition of MAO and COMT by hypericum extracts and hypericin. J Geriatr Psychiatry Neurol. October 7, 1994 (Supplement1):S54-S56.
  131. ↑ Witte, B., et al. Treatment of depressive symptoms with a high concentration of hypericum preparation - a multicenter placebo-controlled double-blind study. Fortschr Med. 113(28):404-408, 1995.
  132. ↑ Thiede, H. M., et al. Inhibition of MAO and COMT by hypericum extracts and hypericin. J Geriatr Psychiatry Neurol. October 7, 1994 (Supplement1):S54-S56.
  133. ↑ Chatterjee, S. S., et al. Antidepressant activity of Hypericum perforatum and hyperforin: the neglected possibility. Pharmacopsychiatry. 31(Supplement):S7- S15, 1998.
  134. ↑ Yu, Z. F., et al. Antidepressant activity of aqueous extracts of Curcuma longa in mice. 83(1-2):161-165, 2002.
  135. ↑ Naliwaiko, K., et al. Effects of fish oil on the central nervous system: a new potential antidepressant? Nutritional Neuroscience. 7(2):91-99, 2004
  136. ↑ Mason, R. The new generation of brain drugs and anti-depressants. Anti-Aging Bulletin. 4(8):24-34, 2000.
  137. ↑ Lee, S. A., et al. Piperine from the fruits of Piper longum with inhibitory effect on monoamine oxidase and antidepressant-like activity. Chem Pharm Bull (Tokyo). 53(7):832-835, 2005.
  138. ↑ 138,0 138,1 Shaw, K., et al. Tryptophan and 5-hydroxytryptophan for depression. Cochrane Database Systematic Review. 1:CD003198, 2002.
  139. ↑ Alino, J. J., et al. 5-Hydroxytryptophan (5-HTP) and a MAOI (nialamide) in the treatment of depressions. A double-blind controlled study. Int Pharmacopsychiatry. 11(1):8-15, 1976.
  140. ↑ Angst, J., et al. The treatment of depression with L-5-hydroxytryptophan versus imipramine. Results of two open and one double-blind study. Arch Psychiatr Nervenkr. 224(2):175-186, 1977.
  141. ↑ Loo, H., et al. [Open study of L-5-H.T.P. in melancholic depressed patients over 50 years of age]. Encephale. 6(3):241-246, 1980.
  142. ↑ Persson, T., et al. 5-hydroxytryptophan for depression. Lancet. 2(7523):987-988, 1967.
  143. ↑ Poldinger, W., et al. A functional-dimensional approach to depression: serotonin deficiency as a target syndrome in a comparison of 5-hydroxytryptophan and fluvoxamine. Psychopathology. 24(2):53-81, 1991.
  144. ↑ Takahashi, S., et al. Effect of L-5-hydroxytryptophan on brain monoamine metabolism and evaluation of its clinical effect in depressed patients. J Psychiatr Res. 12:177-187, 1975.
  145. ↑ an Hiele, L. J. L-5-Hydroxytryptophan in depression: the first substitution therapy in psychiatry? The treatment of 99 out-patients with "therapy-resistant" depressions. Neuropsychobiology. 6(4):230-240, 1980.
  146. ↑ van Praag, H. M., et al. 5-Hydroxytryptophan in combination with clomipramine in “therapy-resistant” depression. Psychopharmacology. 38(3):267-269, 1974.
  147. ↑ van Praag, H. M., et al. Depression vulnerability and 5-hydroxytryptophan prophylaxis. Psychiatry Res. 3(1):75-83, 1980.
  148. ↑ Zmilacher, K., et al. L-5-hydroxytryptophan alone and in combination with a peripheral decarboxylase inhibitor in the treatment of depression. Neuropsychobiology. 20(1):28-35, 1988.
  149. ↑ Brown, D. J. Doctors report how their patients are doing on 5-HTP. Life Enhancement. March 1999:11-15.
  150. ↑ South, J. Depression: with alternative anti-aging treatments. Anti-Aging Bulletin. 4(8):3-17, 2000.
  151. ↑ 151,0 151,1 5-HTP: Enhance your mood, your sleep, and a lot more Life Enhancement. November 1999.
  152. ↑ DeSimone, C., et al. Amelioration of the depression of HIV-infected subjects with L-acetyl carnitine therapy. J Drug Dev. 1:163-166, 1988.
  153. ↑ Furlong, J. H. Acetyl-L-carnitine: metabolism and applications in clinical practice. Alternative Medicine Review. 1(2):85-93, 1996.
  154. ↑ Garyza, G., et al. Evaluation of the effects of L-acetylcarnitine on senile patients suffering from depression. Drugs Exp Clin Res (Switzerland). 16(2):101-106, 1990.
  155. ↑ Gecele, M., et al. Acetyl-l-carnitine in aged subjects with major depression: Clinical efficacy and effects on the circadian rhythm of cortisol. Dementia. 2:333-337, 1991.
  156. ↑ Pettegrew, J. W., et al. 31P-MRS study of acetyl-L-carnitine treatment in geriatric depression: preliminary results. Bipolar Disord. 4(1):61-66, 2002.
  157. ↑ Tempesta, E., et al. L-Acetylcarnitine in depressed elderly subjects. A cross-over study versus placebo. Drugs under Experimental Clinical Research. 13(7):417-423, 1987.
  158. ↑ Zanardi, R., et al. A double-blind, randomised, controlled clinical trial of acetyl-l-carnitine vs. amisulpride in the treatment of dysthymia. Eur Neuropsychopharmacol. 2005.
  159. ↑ Monograph: Acetyl-L-Carnitine. Alternative Medicine Review. 4(6):438-441, 1999.
  160. ↑ Dean, W. & Morgenthaler, J. Smart Drugs & Nutrients. B & J Publications, Santa Cruz, California, USA. 1990:79-82.
  161. ↑ Firshein, R. The Nutraceutical Revolution. Riverhead Books via Penguin Putnam Inc., New York, USA. 1998:262
  162. ↑ Cocchi, R. Antidepressive properties of L-glutamine. Preliminary report. Acta Psychiatr Belgium. 76:658-666, 1976.
  163. ↑ Shabert, J. & Ehrlich, N. The Ultimate Nutrient, Glutamine: The Nonessential Amino Acid. Avery Publishing Group, New York, USA. 1994:71.
  164. ↑ Erdmann, Robert & Jones, Meirion. The Amino Revolution. Century Hutchinson. London, United Kingdom. 1987:57.
  165. ↑ The Directory of Life Extension Supplements. Life Extension Media, Florida, USA. 2000:45.
  166. ↑ Beckman, H. Phenylalanine in affective disorders. Adv Biol Psychiat. 10:137-147, 1983.
  167. ↑ Beckmann, H., et al. Dl-phenylalanine in depressed patients: an open study. J Neural Transm. 41(2-3):123-134, 1977.
  168. ↑ Beckmann, H., et al. DL-phenylalanine versus imipramine: a double-blind controlled study. Arch Psychiatr Nervenkr. 227(1):49-58, 1979.
  169. ↑ Kravitz, H. M., et al. Dietary supplements of phenylalanine and other amino acid precursors of brain neuroamines in the treatment of depressive disorders. J Am Osteopath Assoc. 84(1 Supplement):119-123, 1984.
  170. ↑ Sabelli, H. C., et al. Clinical studies on the phenylethylamine hypothesis of affective disorder: urine and blood phenylacetic acid and phenylalanine dietary supplements. J Clin Psychiatr. 47:66-70, 1986.
  171. ↑ Heller, B. Pharmacological and clinical effects of DL-phenylalanine in depression and Parkinson’s disease. In: Modern Pharmacology-toxicology, Noncatecholic Phenylethylamines, Part 1. Mosnaim, A. D. and Wolfe, M. E., editors. Marcel Dekker, New York, USA. 1978:397-417.
  172. ↑ Borison, et al. Metabolism of an antidepressant amino acid. (Presented in poster session at April 9-14, 1978 FASEB, Atlantic City, New Jersey), 1978.
  173. ↑ Block, W. Catecholamines kick out the demons of depression. Life Enhancement. September 2003.
  174. ↑ Braverman, Eric R. The Healing Nutrients Within. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1997:40.
  175. ↑ Hendler, S. S. The Doctors' Vitamin and Mineral Encyclopedia. Simon and Schuster, New York, 1990:225-228.
  176. ↑ Vayda, William. Psycho-nutrition: How to Control your Mood with Foods. Lothian Publishing Company, Port Melbourne, Australia. 1992:57.
  177. ↑ Phenylalanine: A psychoactive nutrient for some depressives? Med World News. October 27, 1983.
  178. ↑ Catecholamines kick out the demons of depression. Life Enhancement. July 1999.
  179. ↑ Alpert, J. E., et al. S-Adenosyl-L-methionine (SAMe) as an adjunct for resistant major depressive disorder: an open trial following partial or nonresponse to selective serotonin reuptake inhibitors or venlafaxine. J Clin Psychopharmacol. 24(6):661-664, 2004.
  180. ↑ Bell, K. M., et al. S-adenosylmethionine treatment of depression: A controlled clinical trial. American Journal of Psychiatry. 145(9):1110-1114, 1988.
  181. ↑ Berlanga, C., et al. Efficacy of S-adenosyl-L-methionine in speeding the onset of action of imipramine. Psychiatry Res. 44(3):257-262, 1992.
  182. ↑ 182,0 182,1 182,2 Bottiglieri, T., et al. The clinical potential of ademetionine (S-adenosylmethionine) in neurological disorders. Drugs. 48(2):137-152, 1994.
  183. ↑ Carney, M. W. P., et al. S-adenosylmethionine and affective disorder. American Journal of Medicine. 83(Supplement 5A):104-106, 1987.
  184. ↑ Czyrak, A., et al. Antidepressant activity of S-adenosyl-L-methionine in mice and rats. J Basic Clin Physiol Pharmacol. 3(1):1-17, 1992.
  185. ↑ De Vanna, M., et al. Oral S-adenosyl-L-methionine in depression. Curr Ther Res. 52:478-485, 1992.
  186. ↑ DeLeo, D. S-adenosylmethionine as an antidepressant. Curr Ther Res. 41:865-870, 1987.
  187. ↑ Di Rocco, A., et al. S-Adenosyl-Methionine improves depression in patients with Parkinson's disease in an open-label clinical trial. Mov Disord. 15(6):1225-1229, 2000.
  188. ↑ Genedani, S., et al. Influence of SAMe on the modifications of brain polyamine levels in an animal model of depression. Neuroreport. 12(18):3939-3942, 2001.
  189. ↑ Kagan, B. L., et al. Oral S-adenosylmethionine in depression: A randomized, double-blind placebo-controlled trial. American Journal of Psychiatry. 147(5):591-595, 1990.
  190. ↑ Mischoulon, D., et al. Role of S-adenosyl-L-methionine in the treatment of depression: a review of the evidence. American Journal of Clinical Nutrition. 76(5 Supplement):1158S-1161S, 2002.
  191. ↑ Nguyen, M., et al. S-adenosylmethionine and depression. Aust Fam Physician. 31(4):339-343, 2002.
  192. ↑ Reynolds, E. H., et al. Methylation and mood. Lancet. 2(8396):196-198, 1984.
  193. ↑ Salmaggi, P., et al. Double-blind, placebo-controlled study of S-adenosyl-L-methionine in depressed post-menopausal women. Psychother Psychosom. 59(1):34-40, 1993.
  194. ↑ Shippy, R. A., et al. S-adenosylmethionine (SAM-e) for the treatment of depression in people living with HIV/AIDS. BMC Psychiatry. 4:38, 2004.
  195. ↑ Thomas, C. S., et al. The influence of S-adenosylmethionine (SAM) on prolactin in depressed patients. Int Clin Psychopharmacol. 2(2):97-102, 1987.
  196. ↑ Vahora, S. A., et al. S-adenosylmethionine in depression. Neurosci Biobehav Rev. 12(2):139-141, 1988.
  197. ↑ A methyl donor, adenosylmethionine, in depression. Folia Neuropsychiat. 16(4), 1973.
  198. ↑ Block W. Depression and arthritis. Life Enhancement. December 2000.
  199. ↑ Brown, R., Bottiglieri, T. Stop Depression Now. Putnam, New York, USA, 1999.
  200. ↑ Brown, R. Anti-depressive procedures. Anti-Aging Bulletin. 4(12):3-8, 2002.
  201. ↑ Braverman, E. R. & Pfeiffer, C. C. (1987). The Healing Nutrients Within. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1987:137-154.
  202. ↑ Holzman, D. SAMe works when other anti-depressants fail. Life Extension. 7(3), 2001.
  203. ↑ Lerner, A. H. Prescription antidepressants - are they more depressing than uplifting? A combination of essential amino acids and herbs combat this multifaceted problem. Journal of Longevity. Issue 48, 1999.
  204. ↑ Kiefer, D. SAMe: a natural compound that offers safe, effective relief from depression, osteoarthritis, and liver disease. Life Extension. January 2005.
  205. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:224-226.
  206. ↑ Whittaker, J. How to lift depression safely. Health & Healing. 9(9):4-6, 1999.
  207. ↑ A new era for SAMe. Life Extension. 9(6), 2003.
  208. ↑ Braverman, Eric R. The Healing Nutrients Within. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1997:286.
  209. ↑ Gelenberg, A. J., et al. Tyrosine for the treatment of depression. American Journal of Psyciatry. 137(5):622-623, 1980.
  210. ↑ Gelenberg, A. J., et al. Tyrosine for depression. J Psychiatr Res. 17(2):175-180, 1982.
  211. ↑ Gelenberg, A. J., et al. Tyrosine for the treatment of depression. Adv Biol Psychiat. 10:148-159, 1983.
  212. ↑ Goldberg, I. K. L-tyrosine in depression. Lancet. 2(8190):364, 1980.
  213. ↑ McLean, A., et al. The effects of tyrosine depletion in normal healthy volunteers: implications for unipolar depression. Psychopharmacology (Berl). 171(3):286-297, 2004.
  214. ↑ Meyers, S. Use of neurotransmitter precursors for treatment of depression. Alternative Medicine Review. 5(1):64-71, 2000.
  215. ↑ Mouret, J., et al. [L-tyrosine cures, immediate and long term, dopamine-dependent depressions. Clinical and polygraphic studies]. C R Acad Sci III. 306(3):93-98, 1988.
  216. ↑ van Praag, H. M. In search of the mode of action of antidepressants. 5-HTP/tyrosine mixtures in depressions. Neuropharmacology. 22(3 Spec No):433-440, 1983.
  217. ↑ Braverman, Eric R. The Healing Nutrients Within. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1997:61.
  218. ↑ Brown, D., et al. Natural remedies for depression. Nutrition Science News. 13(2), 1999.
  219. ↑ Chaitow, Leon. Amino Acids in Therapy. Thorsons Publishers, Northamptonshire, United Kingdom. 1985:78.
  220. ↑ Harvey, N. S., et al. Trace elements and the electroencephalogram during long-term lithium treatment. British Journal of Psychiatry. 160:654-658, 1992.
  221. ↑ Crammer, J. Lithium, calcium, and mental illness [Letter]. Lancet. 1:215-216, 1975.
  222. ↑ Thys-Jacobs, S., et al. Micronutrients and the premenstrual syndrome: the case for calcium. J Am Coll Nutr. 19(2):220-7, 2000.
  223. ↑ Davidson, J. R., et al. Effectiveness of chromium in atypical depression: a placebo-controlled trial. Biol Psychiatry. 53(3):261-264, 2003.
  224. ↑ Franklin, M., et al. Effects of treatment with chromium picolinate on peripheral amino acid availability and brain monoamine function in the rat. Pharmacopsychiatry. 36(5):176-180, 2003.
  225. ↑ McLeod, M. N., et al. Chromium treatment of depression. Int J Neuropsychopharmacol. 3(4):311-314, 2000.
  226. ↑ McLeod, M. N., et al. Chromium potentiation of antidepressant pharmacotherapy for dysthymic disorder in 5 patients. J Clin Psychiatry. 60(4):237-240, 1999.
  227. ↑ Docherty, J., et al. First study to link chromium picolinate supplementation with reduced carbohydrate cravings associated with atypical depression. National Institutes of Mental Health New Clinical Drug Evaluation Unit Conference. Phoenix, AZ, USA, June 2, 2004.
  228. ↑ Kiefer, D. Chromium: an element essential to health. Life Extension. August 2004.
  229. ↑ Eby, G. A., et al. Rapid recovery from major depression using magnesium treatment. Medical Hypotheses. 2006.
  230. ↑ Frizel, D., et al. Plasma calcium and magnesium in depression. British Journal of Psychiatry. 115:1375-1377, 1969.
  231. ↑ Gatewood, J. W., et al. Mental changes associated with hyperparathyroidism. Am J Psychiat. 132(2):129-132, 1975.
  232. ↑ Hall, R. C. W., et al. Hypomagnesemia: physical and psychiatric symptoms. Journal of the American Medical Association. 224:1749-1751, 1973.
  233. ↑ Murck, H. Magnesium and affective disorders. Nutr Neurosci. 5(6):375-389, 2002.
  234. ↑ Poleszak, E., et al. Antidepressant- and anxiolytic-like activity of magnesium in mice. Pharmacol Biochem Behav. 78(1):7-12, 2004.
  235. ↑ Poleszak, E., et al. Effects of acute and chronic treatment with magnesium in the forced swim test in rats. Pharmacol Rep. 57(5):654-658, 2005.
  236. ↑ Singewald, N., et al. Magnesium-deficient diet alters depression- and anxiety-related behavior in mice--influence of desipramine and Hypericum perforatum extract. Neuropharmacology. 47(8):1189-1197, 2004.
  237. ↑ 237,0 237,1 Webb, W. L., et al. Electrolyte and fluid imbalance: Neuropsychiatric manifestations. Psychosomatics. 22(3):199-203, 1981.
  238. ↑ South, J. Magnesium - the underappreciated mineral of life. Part II. Vitamin Research News. October 1997.
  239. ↑ Werbach, M. R. Nutritional Influences on Illness. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1988:324.
  240. ↑ Eby, G. Rapid recovery from severe, stress-induced depression using magnesium. Internet: http://coldcure.com/html/dep.html.
  241. ↑ Cox, J. R., et al. Changes in sodium, potassium and fluid spaces in depression and dementia. Gerontology Clin. 13:232-245, 1971.
  242. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:236.
  243. ↑ Benton, D., et al. Selenium supplementation improves mood in a double-blind crossover trial. Psychopharmacology. 102(4):549-550, 1990.
  244. ↑ Finley, J. W., et al. Adequacy or deprivation of dietary selenium in healthy men: clinical and psychological findings. J Trace Elem Exp Med. 11:11-27, 1998.
  245. ↑ Hawkes, W. C., et al. Effects of dietary selenium on mood in healthy men living in a metabolic research unit. Biol Psychiatry. 39(2):121-128, 1996.
  246. ↑ Rayman, M. P. The importance of selenium to human health. Lancet. 356(9225):233-241, 2000.
  247. ↑ Sher, L. Role of selenium depletion in the effects of dialysis on mood and behavior. Med Hypotheses. 59(1):89-91, 2002.
  248. ↑ Sher, L. Role of selenium depletion in the etiopathogenesis of depression in patient with alcoholism. Med Hypotheses. 59(3):330-333, 2002.
  249. ↑ Kiefer, D. Getting serious about selenium. Life Extension. December 2004.
  250. ↑ Levenson, C. W. Zinc: the new antidepressant? Nutrition Reviews. 64(1):39-42, 2006.
  251. ↑ McLoughlin, I. J., et al. Zinc in depressive disorder. Acta Psychiatrica Scandinavica. 82(6):451-453, 1990.
  252. ↑ Nowak, G., et al. Mechanisms contributing to antidepressant zinc actions. Pol J Pharmacol. 54(6):587-592, 2002.
  253. ↑ Nowak, G., et al. Antidepressant-like effects of acute and chronic treatment with zinc in forced swim test and olfactory bulbectomy model in rats. Brain Res Bull. 61(2):159-164, 2003.
  254. ↑ Nowak, G., et al. Effect of zinc supplementation on antidepressant therapy in unipolar depression: a preliminary placebo-controlled study. Pol J Pharmacol. 55(6):1143-1147, 2003.
  255. ↑ Prasad, A. S., et al. Experimental zinc deficiency in humans. Ann Intern Med. 89:483, 1978.
  256. ↑ Werbach, M. R. Nutritional Influences on Illness. Keats Publishing, New Canaan, Connecticut, USA. 1988:325.
  257. ↑ Levenson, J. L. Biotin-responsive depression during hyperalimentation. J Parenteral & Enteral Nutrition. 7(2):181-183, 1983.
  258. ↑ Sydenstricker, V. P., et al. Observations on the ‘egg white’ injury in man. Journal of the American Medical Association. 118:1199-1200, 1940.
  259. ↑ Mervyn, L. Thorsons Complete Guide to Vitamins and Minerals (2nd Edition). Thorsons Publishing Group, Wellingborough, England. 1989:58.
  260. ↑ 260,0 260,1 Salvadorini, F., et al. Clinical evaluation of CDP-choline (Nicholin) efficacy as an anti-depressant treatment. Curr Ther Res. 18(3):513-520, 1975.
  261. ↑ Abou-Saleh, M. T., et al. The biology of folate in depression: implications for nutritional hypotheses of the psychoses. Journal of Psychiatric Resarch. 20(2):91-101, 1986.
  262. ↑ Alpert, J. E., et al. Nutrition and depression: the role of folate. Nutrition Reviews. 55(5):145-149, 1997.
  263. ↑ Alpert, J. E., et al. Folinic acid (Leucovorin) as an adjunctive treatment for SSRI-refractory depression. Annals of Clinical Psychiatry. 14(1):33-38, 2002.
  264. ↑ Botez, M. I., et al. Folate-responsive neurological and mental disorders; Report of 16 cases. Eur Neurol. 16(1-6):230-246, 1977.
  265. ↑ Carney, M. W., et al. Red cell folate concentrations in psychiatric patients. Journal of Affective Disorders. 19(3):207-213, 1990.
  266. ↑ Coppen, A., et al. Enhancement of the antidepressant action of fluoxetine by folic acid: a randomised, placebo controlled trial. J Affect Disord. 60(2):121-130, 2000.
  267. ↑ 267,0 267,1 Coppen, A., et al. Treatment of depression: time to consider folic acid and vitamin B12. J Psychopharmacol. 19(1):59-65, 2005.
  268. ↑ Crayhon, R. The clinical applications of folic acid. Journal of the American Nutraceutical Association. 4(1):21, 2001.
  269. ↑ Crellin, R., et al. Folates and psychiatric disorders. Clinical potential. Drugs. 45:623-636, 1993.
  270. ↑ Ghadirian, A. M., et al. Folic acid deficiency and depression. Psychosomatics. 21(11):926-929, 1980.
  271. ↑ Lerner, V., et al. Vitamin B(12) and folate serum levels in newly admitted psychiatric patients. Clin Nutr. 2005.
  272. ↑ Morris, M. S., et al. Depression and folate status in the US population. Psychother Psychosom. 72(2):80-87, 2003.
  273. ↑ Ortega, T. M., et al. [The role of folates in the diverse biochemical processes that control mental function]. Nutr Hosp. 9(4):251-256, 1994.
  274. ↑ Ramos, M. I., et al. Plasma folate concentrations are associated with depressive symptoms in elderly Latina women despite folic acid fortification. Am J Clin Nutr. 80(4):1024-1028, 2004.
  275. ↑ Reynolds, E., et al. Folate deficiency in depressive illness. British Journal of Psychiatry. 117(538):287-292, 1970.
  276. ↑ Reynolds, E. H., et al. Folic acid, ageing, depression, and dementia. British Medical Journal. 324(7352):1512-1515, 2002.
  277. ↑ Riggs, K., et al. American Journal of Clinical Nutrition. 63:306-314, 1996.
  278. ↑ Taylor, M. J., et al. Folate for depressive disorders: systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. J Psychopharmacol. 18(2):251-256, 2004.
  279. ↑ Tolmunen, T., et al. Dietary folate and depressive symptoms are associated in middle-aged Finnish men. Journal of Nutrition. 133(10):3233-3236, 2003.
  280. ↑ Tolmunen, T., et al. Dietary Folate and the risk of depression in Finnish middle-aged men. A prospective follow-up study. Psychother Psychosom. 73(6):334-339, 2004.
  281. ↑ Young, S. N., et al. Folic acid and psychopathology. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 13(6):841-863, 1989.
  282. ↑ Monograph: folic acid. Alternative Medicine Review. 10(3):222-228, 2005.
  283. ↑ Taylor, M. J., et al. Folate for depressive disorders. Cochrane Database Syst Rev. 2:CD003390, 2003.
  284. ↑ 284,0 284,1 284,2 Badash, M. Brain food: formulas for aware aging. Health & Nutrition Breakthroughs. March 1998.
  285. ↑ Block W. Depression and arthritis. Life Enhancement. December 2000:4-7.
  286. ↑ Fulghum Bruce, D. Preventing heart disease and depression with high-dose folic acid. Life Extension. March 2005.
  287. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:210.
  288. ↑ 288,0 288,1 288,2 Whittaker, J. How to lift depression safely. Health & Healing. 9(9):4-7, 1999.
  289. ↑ Folic acid: multi-function essential vitamin. LifeLink Product Catalog. 2001:13.
  290. ↑ Barkai, A. I., et al. Reduced myo-inositol levels in cerebrospinal fluid from patients with affective disorder. Biol Psych. 13(1):65-72, 1978.
  291. ↑ Benjamin, J. et al. Inositol treatment in psychiatry. Psychopharmacol Bull. 31:167-175, 1995.
  292. ↑ Colodny, L., et al. Inositol - clinical applications for exogenous use. Alternative Medicine Review. 3(6):432-447, 1998.
  293. ↑ Einat, H., et al. Inositol reduces depressive-like behaviors in two different animal models of depression. Psychopharmacology. 144(2):158-162, 1999.
  294. ↑ Einat, H., et al. The antidepressant activity of inositol in the forced swim test involves 5-HT(2) receptors. Behav Brain Res. 118(1):77-83, 2001.
  295. ↑ Einat, H., et al. Chronic inositol treatment reduces depression-like immobility of Flinders Sensitive Line rats in the forced swim test. Depress Anxiety. 15(3):148-151, 2002.
  296. ↑ Levine, J., et al. Double-blind, controlled trial of inositol treatment of depression. Am J Psychiatry. 152(5):792-794, 1995.
  297. ↑ Levine, J., et al. Follow-up and relapse analysis of an inositol study of depression. Israel Journal of Psychiatry & Related Sciences. 32(1):14-21, 1995.
  298. ↑ Levine, J. Controlled trials of inositol in psychiatry. Eur Neuropsychopharmacol. 7:147-55, 1997.
  299. ↑ Taylor, M. J., et al. Inositol for depressive disorders. Cochrane Database Syst Rev. 2004;(2):CD004049, 2004.
  300. ↑ Warding off depression with inositol: a natural dietary component with few side effects. Life Extension. 4(9):47-48, 1998.
  301. ↑ Q&A: Dealing with depression. Life Extension. 4(12):59-60, 1998.
  302. ↑ Niacinamide for depression. Townsend Letter for Doctors and Patients. April, 2004.
  303. ↑ Haas, Elson M. Staying Healthy with Nutrition. Celestial Arts, Berkeley, California, USA. 1992:119.
  304. ↑ Brozek, J. Psychologic effects of thiamine restriction and deprivation in normal young men. American Journal of Clinical Nutrition. 5(2):109-120, 1957.
  305. ↑ Skelton, W. P., et al. Thiamine deficiency neuropathy. It’s still common today. Post Grad Med. 85(8):301-306, 1989.
  306. ↑ Williams, R. R., et al. Induced thiamin (vitamin B1) deficiency in man. Arch Int Med. 69:721-738, 1942.
  307. ↑ Gynavite. Nutrition Care Practitioner Manual Edition 4. 2001:102.
  308. ↑ Haas, Elson M. Staying Healthy with Nutrition. Celestial Arts, Berkeley, California, USA. 1992:113.
  309. ↑ Mervyn, L. Thorsons Complete Guide to Vitamins and Minerals (2nd Edition). Thorsons Publishing Group, Wellingborough, England. 1989:38.
  310. ↑ Roberts, A. J., et al. Nutraceuticals: the Complete Encyclopedia of Supplements, Herbs, Vitamins and Healing Foods. Berkely Publishing Group. New York, USA. 2001:223.
  311. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:229.
  312. ↑ 312,0 312,1 Carney, M. W., et al. Thiamine, riboflavin and pyridoxine deficiency in psychiatric in-patients. British Journal of Psychiatry. 141:271-272, 1982.
  313. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:236.
  314. ↑ Kelly, G. S., et al. Pantethine: a review of its biochemistry and therapeutic applications. Alternative Medicine Review. 2(5):365-377, 1997.
  315. ↑ Tahiliani, A. G., et al. Pantothenic acid in health and disease. Vitamins and Hormones. 46:165-228, 1991.
  316. ↑ Atkinson, Russell Frank. Vitamins and Minerals. Doubleday Australia. 1982:145.
  317. ↑ Haas, Elson M. Staying Healthy with Nutrition. Celestial Arts, Berkeley, California, USA. 1992:121.
  318. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:227.
  319. ↑ Carney, M. W., et al. Thiamine, and pyridoxine lack in newly-admitted psychiatric patients. British Journal of Psychiatry. 135:249-254, 1979.
  320. ↑ Hawkins, W. W., et al. An experiment on human vitamin B6 deprivation. Science. 108:284-286, 1948.
  321. ↑ Hvas, A. M., et al. Vitamin b(6) level is associated with symptoms of depression. Psychother Psychosom. 73(6):340-343, 2004.
  322. ↑ McCarty, M. F. High-dose pyridoxine as an 'anti-stress' strategy. Med Hypotheses. 54(5):803-807, 2000.
  323. ↑ Russ, C. S., et al. Vitamin B6 status of depressed and obsessive-compulsive patients. Nutr Rep Int. 27:867-873, 1983.
  324. ↑ Stewart, J. W., et al. Low B6 levels in depressed outpatients. Biol Psychiat. 19(4):613-616, 1984.
  325. ↑ Williams, A. L., et al. The role for vitamin B-6 as treatment for depression: a systematic review. Fam Pract. 22(5):532-537, 2005.
  326. ↑ 326,0 326,1 Brown, D., et al. Natural remedies for depression. Nutrition Science News. February 1999.
  327. ↑ Haas, Elson M. Staying Healthy with Nutrition. Celestial Arts, Berkeley, California, USA. 1992:124.
  328. ↑ Mervyn, L. Thorsons Complete Guide to Vitamins and Minerals (2nd Edition). Thorsons Publishing Group, Wellingborough, England. 1989:41.
  329. ↑ Murray, Michael T. The Encyclopedia of Nutritional Supplements: the essential guide for improving your health naturally. Prima Publishing, Rocklin, California, USA. 1996:105.
  330. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:236.
  331. ↑ Godfrey, P. S. A., et al. Enhancement of recovery from psychiatric illness by methyl folate. Lancet. 336:392-395, 1990.
  332. ↑ Holmes, J. M. Cerebral manifestations of vitamin B12 deficiency. J Nutr Med. 2:89-90, 1991.
  333. ↑ Lindenbaum, J., et al. Neuropsychiatric disorders caused by cobalamin deficiency in the absence of anemia or macrocytosis. New England Journal of Medicine. 318(26):1720-1728, 1988.
  334. ↑ Penninx, B. W., et al. Vitamin B(12) deficiency and depression in physically disabled older women: epidemiologic evidence from the Women's Health and Aging Study. Am J Psychiatry. 157(5):715-721, 2000.
  335. ↑ Tiemeier, H., et al. Vitamin b(12), folate, and homocysteine in depression: the rotterdam study. American Journal of Psychiatry. 159(12):2099-2101, 2002.
  336. ↑ Zucker, D. K., et al. B12 deficiency and psychiatric disorders: Case report and literature review. Biol Psychiat. 16:197-205, 1981.
  337. ↑ Mercola, J. Vitamin B12: are you getting it?. Optimal Wellness Center’s eHealthy News You Can Use. 294, 2002.
  338. ↑ Murray, M. Methyl-B12 can improve alertness and concentration. Dr. Murray’s Natural Facts. June 4, 2003.
  339. ↑ Vayda, William. Psycho-nutrition: How to Control your Mood with Foods. Lothian Publishing Company, Port Melbourne, Australia. 1992:57.
  340. ↑ Brody, S. High-dose ascorbic acid increases intercourse frequency and improves mood: a randomized controlled clinical trial. Biol Psychiatry. 52(4):371-374, 2002.
  341. ↑ Carr, A. C., et al. Toward a new recommended dietary allowance for vitamin C based on antioxidant and health effects in humans. American Journal of Clinical Nutrition. 69:1086-1107, 1999.
  342. ↑ Meletis, C. D., et al. Mental health: not all in the mind - really a matter of cellular biochemistry. Alternative & Complementary Therapies. February 2004:39-42.
  343. ↑ Milner, G. Ascorbic acid in chronic psychiatric patients: a controlled trial. Br J Psychiatry. 109:294-299, 1963.
  344. ↑ Naylor, G. J. Vanadium and manic depressive psychosis. Nutr Health. 3(1-2):79-85, 1984.
  345. ↑ Schorah, C. J., et al. Human Nutrition Clinical Nutrition. 37(6):447-452, 1983.
  346. ↑ Haas, Elson M. Staying Healthy with Nutrition. Celestial Arts, Berkeley, California, USA. 1992:145.
  347. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:236.
  348. ↑ Gaby, A. R. A new epidemic of vitamin D deficiency. Townsend Letter for Doctors and Patients. July 2004.
  349. ↑ Jorde, R., et al. Neuropsychological function in relation to serum parathyroid hormone and serum 25-hydroxyvitamin D levels: The Tromso study. Journal of Neurology. 2005.
  350. ↑ Vieth, R., et al. Randomized comparison of the effects of the vitamin D3 adequate intake versus 100 mcg (4000 IU) per day on biochemical responses and the wellbeing of patients. Nutrition Journal. 3(1):8, 2004.
  351. ↑ Mercola, J. Breakthrough updates you need to known on vitamin D. Optimal Wellness Center’s eHealthy News You Can Use. 301, 2002.
  352. ↑ Schwartz, M., et al. Effects of androstenedione on long term potentiation in the rat dentate gyrus. Relevance for affective and degenerative diseases. Brain Research Bulletin. 58(2):207-211, 2002.
  353. ↑ Arlt, W., et al. Dehydroepiandrosterone replacement in women with adrenal insufficiency. N Engl J Med. 341(14):1013-1020, 1999.
  354. ↑ Bloch, M., et al. Dehydroepiandrosterone treatment of midlife dysthymia. Biol Psychiatry. 45(12):1533-1541, 1999.
  355. ↑ Legrain, S., et al. Dehydroepiandrosterone sulfate in a long-term aged care population. Gerontology. 41:343-351, 1995.
  356. ↑ Schmidt, P. J., et al. Dehydroepiandrosterone monotherapy in midlife-onset major and minor depression. Arch Gen Psychiatry. 62(2):154-162, 2005.
  357. ↑ Wolkowitz, O. M., et al. Dehydroepiandrosterone (DHEA) treatment of depression. Biol Psych. 41(3):311-318, 1997.
  358. ↑ Yaffe, K., et al. Neuropsychiatric function and dehydroepiandrosterone sulfate in elderly women: a prospective study. Biol Psychiatry. 43:694-700, 1998.
  359. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:238-239.
  360. ↑ Sparkman, D. Hormones for the brain. All Natural Muscular Development. 35(10):34, 1998.
  361. ↑ DHEA improves mental function and combats depression. Life Enhancement. January 2002:19-22.
  362. ↑ Beck-Friis, J., et al. Serum melatonin in relation to clinical variables in patients with major depressive disorder and a hypothesis of a low melatonin syndrome. Acta Psychiatrica Scandinavia. 71:319-330, 1985.
  363. ↑ Cavallo, A., et al. Melatonin circadian rhythm in childhood depression. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 26(3):395-399, 1987.
  364. ↑ Fountoulakis, K. N., et al. Morning and evening plasma melatonin and dexamethasone suppression test in patients with nonseasonal major depressive disorder from northern Greece (latitude 40-41.5 degrees ). Neuropsychobiology. 44(3):113-117, 2001.
  365. ↑ Stanley,. M., et al. Melatonin levels are reduced in the pineal glands of suicide victims. Psychopharmacology. 24(3):484-487, 1988.
  366. ↑ Reiter, Russel J. & Robinson, Jo. Melatonin. Bantam Books, New York, USA. 1996:174-178.
  367. ↑ George, M., et al. CSF neuroactive steroids in affective disorders: pregnenolone, progesterone, and DBI. Biol Psych. 35(10):775-780, 1994.
  368. ↑ Prevention or reversal of long-term depression by pregnenolone sulfate. Pharmacological Research. 38(6):441-448, 1998.
  369. ↑ Aesoph, L. M. Nutrition Q&A: Pregnenolone. Health and Nutrition Breakthroughs. May 1998.
  370. ↑ Dean, W. The male reproductive homeostat: neuroendocrine theory of aging - part VI. Vitamin Research News. May 2000:1-6, 16.
  371. ↑ Sahelian, Ray. Pregnenolone: Nature’s Feel Good Hormone. Avery Publishing Group, Garden City Park, New York, USA. 1997:29-31.
  372. ↑ Segala, M. (editor). Disease Prevention and Treatment 3rd Edition. Life Extension Media. Florida, USA. 2000:227.
  373. ↑ Citicoline + pregnenolone + vinpocetine + choline + phosphatidylserine = cognitive synergy. Life Enhancement. March 1999:23-27.
  374. ↑ Valentine, G. Pregnenolone review. Life Enhancement. June 1999:19-21.
  375. ↑ Valentine, G. What women want to know about progresterone. Life Enhancement. November 2000.
  376. ↑ Barrett-Connor, E., et al. Bioavailable testosterone and depressed mood in older men: The Rancho Bernardo Study. J Clin Endocrinol Metab. 84(2):573-577, 1999.
  377. ↑ Rabkin, J. G., et al. Testosterone therapy for human immunodeficiency virus-positive men with and without hypogonadism. J Clin Psychopharmacol. 19(1):19-27, 1999.
  378. ↑ Schweiger, U., et al. Testosterone, gonadotropin, and cortisol secretion in male patients with major depression. Psychosom Med. 61(3):292-296, 1999.
  379. ↑ Seidman, S. N., et al. Testosterone and depression in aging men. Am J Geriatr Psychiatry. 7(1):18-33, 1999.
  380. ↑ Seidman, S. N., et al. Testosterone replacement therapy for hypogonadal men with SSRI-refractory depression. J Affect Disord. 48:157-161, 1998.
  381. ↑ Shores, M. M., et al. Increased incidence of diagnosed depressive illness in hypogonadal older men. Archives of General Psychiatry. 61(2):162-167, 2004.
  382. ↑ Yates, W. R. Testosterone in psychiatry: risks and benefits. Archives of General Psychiatry. 57(2), 2000.
  383. ↑ Wright, J. V & Lenard, L. Maximize Your Vitality and Potency for Men Over 40. Smart Publications, Petaluma, California, USA. 1999.
  384. ↑ Protocol: Male hormone modulation - a hormonal attack on aging. Life Extension. November 1999.
  385. ↑ Androderm Testosterone Transdermal System. U.S. Prescribing Information. Smith Kline Beecham. 1997.
  386. ↑ Altshuler, L. L., et al. Does thyroid supplementation accelerate tricyclic antidepressant response? A review and meta-analysis of the literature. Am J Psychiatry. 158(10):1617-1622, 2001.
  387. ↑ Aronson, R., et al. Triiodothyronine augmentation in the treatment of refractory depression: a meta-analysis. Archives of General Psychiatry. 53(9):842-848, 1996.
  388. ↑ Joffe, R. T., et al. Thyroid hormone treatment of depression. Thyroid. 5(3):235-239, 1995.
  389. ↑ Kirkegaard, C., et al. The role of thyroid hormones in depression. European Journal of Endocrinology. 138:1-9, 1998.
  390. ↑ Newman, M. E., et al. Pharmacological mechanisms of T3 augmentation of antidepressant action. International Journal of Neuropsychopharmacology. 3:187-191, 2000.
  391. ↑ Russell, T., et al. Thyroid hormone treatment of primary unipolar depression: a review. International Journal of Neuropsychopharmacology. 3:143-147, 2000.
  392. ↑ Arem, R. The Thyroid Solution. Ballantine Books, New York, USA. 1999:105-107.

Πηγές

  • Martinsen, E.W. (2008). Physical activity in the prevention and treatment of anxiety and depression. Nord J Psychiatry, 62, 25–29.
  • Θεοδωράκης, Γ. (2010). Άσκηση, ψυχική υγεία και ποιότητα ζωής. Θεσσαλονίκη. Εκδόσεις Χριστοδουλίδη.
  • Landers D., & Arent, S. (2007). Physical activity and mental health. In G. Tenenbaum, & R. Eclund (Eds.), Handbook of sport psychology (pp. 469–491). New Jersey. John Wiley & Sons, Inc.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς
Οργανικές ψυχικές διαταραχές
Σχιζοφρένεια και παραληρητικές διαταραχές
Συναισθηματικές διαταραχές
Σωματοφόρες διαταραχές
Διαταραχές της προσωπικότητας
Φοβίες (φοβικές αγχώδεις διαταραχές)
Διαταραχές σίτισης
Άλλες διαταραχές
Ψυχολογία
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατάθλιψη&oldid=5600397"