Νουρεντίν Ζενγκί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 37: | Γραμμή 37: | ||
|υπογραφή = |
|υπογραφή = |
||
}} |
}} |
||
Ο '''Νουρεντίν Ζενγκί''' ([[11 Φεβρουαρίου]] [[1118]] - [[15 Μαΐου]] [[1174]], [[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: Νουρ αντ-Ντιν Ζενγκί), ήταν [[εμίρης]] της [[Συρία]]ς της [[Σελτζούκοι|Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων]] από το 1146 έως το 1174. |
Ο '''Νουρεντίν Ζενγκί''' ([[11 Φεβρουαρίου]] [[1118]] - [[15 Μαΐου]] [[1174]], [[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: Νουρ αντ-Ντιν Ζενγκί, πλήρες όνομα Νουρ αντ-Ντιν Αμπού αλ-Κασίμ Μαχμούντ Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί), ήταν [[εμίρης]] της [[Συρία]]ς της [[Σελτζούκοι|Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων]] από το 1146 έως το 1174. |
||
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιμαντεντίν Ζενγκί, Τούρκου [[ατάμπεης|αταμπέκου]] του [[Χαλέπι|Χαλεπίου]] και της [[Μοσούλη]]ς, που ήταν αφοσιωμένος εχθρός των [[Σταυροφορίες|Σταυροφόρων]] στη Συρία. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν ευνούχο υπηρέτη το 1146, ο Νουρεντίν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Σερίφ, μοίρασαν την ηγεμονία μεταξύ τους, με τον Νουρεντίν να παίρνει το Χαλέπι και τον Σερίφ τη Μοσούλη. Το σύνορο μεταξύ των δύο ηγεμονιών ήταν ο ποταμός Χαμπούρ, παραπόταμος του Ευφράτη. Αργότερα ο Νουρεντίν κατέλαβε και τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]]. |
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιμαντεντίν Ζενγκί, Τούρκου [[ατάμπεης|αταμπέκου]] του [[Χαλέπι|Χαλεπίου]] και της [[Μοσούλη]]ς, που ήταν αφοσιωμένος εχθρός των [[Σταυροφορίες|Σταυροφόρων]] στη Συρία. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν ευνούχο υπηρέτη το 1146, ο Νουρεντίν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Σερίφ, μοίρασαν την ηγεμονία μεταξύ τους, με τον Νουρεντίν να παίρνει το Χαλέπι και τον Σερίφ τη Μοσούλη. Το σύνορο μεταξύ των δύο ηγεμονιών ήταν ο ποταμός Χαμπούρ, παραπόταμος του Ευφράτη. Αργότερα ο Νουρεντίν κατέλαβε και τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]]. |
||
Έκδοση από την 15:30, 18 Δεκεμβρίου 2015
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Νουρ αντ-Ντίν | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 1079–1095 |
| Προκάτοχος | Ιμάντ αντ-Ντίν |
| Διάδοχος | Ας Σαλίχ Σαλαντίν |
| Περίοδος | 1146 - 1095 |
| Γέννηση | 11 Φεβρουαρίου 1118 |
| Θάνατος | 15 Μαΐου 1174 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Νουρεντίν Ζενγκί (11 Φεβρουαρίου 1118 - 15 Μαΐου 1174, αραβικά: Νουρ αντ-Ντιν Ζενγκί, πλήρες όνομα Νουρ αντ-Ντιν Αμπού αλ-Κασίμ Μαχμούντ Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί), ήταν εμίρης της Συρίας της Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων από το 1146 έως το 1174.
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιμαντεντίν Ζενγκί, Τούρκου αταμπέκου του Χαλεπίου και της Μοσούλης, που ήταν αφοσιωμένος εχθρός των Σταυροφόρων στη Συρία. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν ευνούχο υπηρέτη το 1146, ο Νουρεντίν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Σερίφ, μοίρασαν την ηγεμονία μεταξύ τους, με τον Νουρεντίν να παίρνει το Χαλέπι και τον Σερίφ τη Μοσούλη. Το σύνορο μεταξύ των δύο ηγεμονιών ήταν ο ποταμός Χαμπούρ, παραπόταμος του Ευφράτη. Αργότερα ο Νουρεντίν κατέλαβε και τη Δαμασκό.
Ο Νουρεντίν υπήρξε ηγέτης τεράστιου κύρους. Ήταν άντρας εγκρατής, ταπεινός και περιφρονούσε τον πλούτο. Κυβέρνησε πολλά χρόνια με θαυμαστή επιδεξιότητα και ικανότητα. Πέθανε το 1174 από μόλυνση στο λαιμό.