Γιάννης Γκούρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 58: Γραμμή 58:
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.fokidanet.com/ Φωκίδα Net]
* [http://www.fokidanet.com/ Φωκίδα Net]

{{Commonscat|Giannis Gkouras}}

{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Γιάννης Γκούρας
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1771
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=1826
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=
}}


{{DEFAULTSORT:Γκουρας Γιαννης}}
{{DEFAULTSORT:Γκουρας Γιαννης}}

Έκδοση από την 20:58, 9 Δεκεμβρίου 2015

Ιωάννης Γκούρας
Γέννηση2 Ιανουαρίου 1771
Μαυρίλο, Φθιώτιδα, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος1 Φεβρουαρίου 1826 (54 ετών)
Αθήνα, Αττική, επαναστατημένα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον έλεγχο της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος
ΧώραΕλλάδα
ΒαθμόςΟπλαρχηγός
Μάχες/πόλεμοιΜάχη των Βασιλικών, Μάχη του Ανάλατου
ΣύζυγοςΑσήμω Γκούραινα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιάννης Γκούρας (17711826) ήταν οπλαρχηγός της Στερεάς Ελλάδας. Ανήκε στην ομάδα του αρματολού Πανουργιά και εν συνεχεία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Πανουργιά.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1771 στο Μαυρίλο (τότε το έλεγαν Γκούρα κάποιοι αλβανοί κάτοικοι της εποχής). Ήταν ξάδερφος του Πανουργιά. Από παιδί εξασκήθηκε στα όπλα. Με την έναρξη της επανάστασης στρατολογεί αγωνιστές. Λίγα χρόνια πριν από την Ελληνική επανάσταση του 1821 υπηρέτησε ως απλός στρατιώτης στον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που τότε ήταν οπλαρχηγός στην Λιβαδειά. Απόχτησε την εκτίμηση του Ανδρούτσου και έγινε πρωτοπαλίκαρο λίγους μήνες πριν από την έκρηξη της επανάστασης. Συμμετείχε στο πλάι του Αντρούτσου στη Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς, όπου διακρίθηκε για την τόλμη του.

Προσωπογραφία του Ιωάννη Γκούρα του Γεωργίου Ροϊλού

Μετά την πολιορκία της Λιβαδειάς από την Αλή Πασά κατέφυγε στον ξάδερφό του, τον Πανουργιά, στον οποίο οι Τούρκοι είχαν παραχωρήσει το αρματολίκι της επαρχίας της Άμφισσας. Με τετρακόσιους περίπου, που είχε συγκεντρώσει στα περίχωρα της Άμφισσας όρμησε το πρωί της 27ης Μαρτίου 1821 κατά της πόλης. Μαζί του κινήθηκαν και ο Πανουργιάς και οι οπλαρχηγοί Παπανδριάς και Μανίκας. Οι Έλληνες κατόρθωσαν να κυριεύσουν την πόλη και να κλείσουν τους Τούρκους στην ακρόπολη της πόλης. Μετά από πολιορκία δέκα ημερών οι Τούρκοι παραδόθηκαν.

Συμμετείχε στη μάχη των Βασιλικών και παρ’ ότι το δικό του σχέδιο δεν έγινε δεκτό, εν τούτοις επέδειξε μέγιστη μαχητικότητα στο πεδίο της μάχης, αναλαμβάνοντας το κρισιμότερο έργο της αναχαίτισης του κύριου κορμού των τουρκικών δυνάμεων.

Το 1822 διορίζεται φρούραρχος της Αθήνας και το 1825 γενικός οπλαρχηγός της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Ως φρούραρχος ήταν ιδιαίτερα σκληρός. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου εισέβαλε στην Πελοπόννησο και συγκρούστηκε με τους προκρίτους της Κορινθίας, της Αρκαδίας και της Ηλείας. Στις 7 Απριλίου του 1825 συλλαμβάνει τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον φυλακίζει στην Ακρόπολη. Λέγεται ότι ο Ιωάννης Μαμούρης δέχτηκε επιστολή από τον Γιάννη Γκούρα για την δολοφονία του Ανδρούτσου, ο οποίος ήταν τότε φρούραρχος της Ακρόπολης. Σκοτώθηκε κατά την πολιορκία της Ακροπόλεως από τον Κιουταχή την 1 Οκτωβρίου 1826.

Ο Οδυσσέας και ο Γκούρας καταστρέφουν τους εχθρούς
Αρχείο:Ο Γκιούρας καταθραύει τους εχρούς στο Μαραθώνα.jpg
Ο Γκούρας καταθραύει τους εχθρούς στο Μαραθώνα, Πέτερ φον Ες

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι