Πρόσωπο με πρόσωπο (ταινία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πρόσωπο με πρόσωπο
	Κινηματογραφική αφίσα.
Σκηνοθεσία	Ροβήρος Μανθούλης
Παραγωγή	Ροβήρος Μανθούλης
Σενάριο	Κώστας Μουρσελάς; Ροβήρος Μανθούλης
Πρωταγωνιστές	Κώστας Μεσσάρης ; Ελένη Σταυροπούλου; Θεανώ Ιωαννίδου
Μουσική	Νίκος Μαμαγκάκης
Τραγούδι	Ρίτα Χριστοπούλου ; Μαριάνα Δημοτάκη
Φωτογραφία	Σταμάτης Τρύπος
Μοντάζ	Πάνος Παπακυριακόπουλος
Σκηνογραφία	Γιάννης Μιγάδης
Εταιρεία παραγωγής	Alter Ego Productions
Πρώτη προβολή	1966 (Ελλάδα)
Διάρκεια	84΄
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	Ελληνική
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 16:30, 8 Δεκεμβρίου 2015

Το Πρόσωπο με πρόσωπο είναι ελληνική δραματική ταινία του 1966, σε σκηνοθεσία, σενάριο και παραγωγή Ροβήρου Μανθούλη. Η ταινάι πήρε μέρος σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ κινηματογράφου και απέσπασε βραβεία.

Πλοκή

Βρισκόμαστε στην πολυτάραχη εποχή του μεταπολέμου. Ο νεαρός Δημήτρης Εμμανουήλ, καθηγητής αγγλικής φιλολογίας από την Θεσσαλονίκη δεν έχει μέλλον, και σχεδιάζει να φύγει για την Αυστραλία. Οι διαδικασίες είναι όμως πολύ αυστηρές, και επειδή δεν έχει πατέρα, η βίζα του αργεί να εγκριθεί. Για να βγάλει το μεροκάματο δίνει μαθήματα αγγλικών, και έτσι προσλαμβάνεται κατά τύχη από έναν μεγαλοεπιχειρηματία, που ήρθε από την Αλεξάνδρεια. Ο Δημήτρης πέφτει μέσα σε μια κοινωνία, που έχει τους δικούς της νόμους και ρυθμούς. Στο κέντρο της Αθήνας, στο ρετιρέ Λεωφόρος Κηφησίας 38, σε μια υπερπολυτελή πολυκατοικία του ανοίγεται ένας αστικός μικρόκοσμος της χλιδής, της υποκρισίας και του ψυχρού μάμωνα. Ο πατέρας θέλει να αρραβωνιάσει την κόρη του, τη Βαρβάρα σε έναν πλούσιο Εγγλέζο, και ο Δημήτρης πρέπει να της μάθει αγγλικά μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Ο Δημήτρης προσπαθεί να ανταπεξέλθει, αλλά το σπίτι είναι ένα τρελοκομείο. Ο πατέρας ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις του, ενώ οι εργάτες στους δρόμους διαδηλώνουν, ο νεαρός τεντιμπόης ρίχνεται στην υπηρέτρια, η μητέρα παίζει συνέχεια κουμκάν με τέσσερις φιλενάδες της, μια από αυτές και μια ξεπεσμένη αρχόντισσα από την Μόσχα που με την επανάσταση κατέφυγε στην Οδησσό, από εκεί στην Κωνσταντινούπολη για να καταλήξει στην Αθήνα, ενώ το προσωπικό ονειροπολεί ένα καλύτερο αύριο. Τελικά αντί να της μάθει αγγλικά, ο Δημήτρης περιπλέκεται σε όλο και πιο περίεργες καταστάσεις, βγάζει βόλτα το σκύλο, βλέπει την παρέλαση από το μπαλκόνι, και τελικά ξεναγεί τον μέλλοντα γαμπρό στην Αθήνα. Οι συνεχείς αντιφάσεις, και το παράλογο της κατάστασης του προξενούν παραισθήσεις, ονειροπολεί τρυφερές σκηνές και ερωτικούς δεσμούς με την μητέρα και την κόρη, και ταλαντεύεται ανάμεσα στα αισθήματα ενοχής και αδιεξόδου, για να αποφασίσει τελικά να απελευθερωθεί και να τους δώσει όλους τα παπούτσια στο χέρι. Η ταινία τελειώνει με έναν μακρύ αφελή μονόλογο της Βαρβάρας που χωρίς να το ξέρει ακούγεται στο δρόμο μέσα από το θυροτηλέφωνο. «... μιλάτε πιο σιγά, γιατί θα μας ακούσουν».

Διανομή

Βραβεύσεις

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1966 - Βραβείο σκηνοθεσίας
Φεστιβάλ Κινηματογράφου της εφημερίδας "Δημοκρατική Αλλαγή", 1966 - Βραβείο κοινού για τη σκηνοθεσία
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, 1967 - Ειδικό βραβείο
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας - συμμετοχή
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λωζάνης - συμμετοχή

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/3/2532

Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-{{Κουτί πληροφοριών ταινίας
+{{Πληροφορίες ταινίας
-|  τίτλος ταινίας     = Πρόσωπο με πρόσωπο<br>''Face to Face''
+| τίτλος ταινίας         = Πρόσωπο με πρόσωπο
-|  εικόνα             = <!--[[Αρχείο:...jpg|200px]]-->
+| εικόνα                 = [[Αρχείο:Πρόσωπο με πρόσωπο (αφίσα).png|250px]]
-|  imdb_id            = 0145413
+| λεζάντα                = Κινηματογραφική αφίσα.
+| σκηνοθέτης             = [[Ροβήρος Μανθούλης]]
-|  cine_gr_id         = 703000
-|  σεναριογράφος      = [[Κώστας Μουρσελάς]], [[Ροβήρος Μανθούλης]]
+| παραγωγός              = Ροβήρος Μανθούλης
+| σεναριογράφος          = Κώστας Μουρσελάς<br> Ροβήρος Μανθούλης
-|  ηθοποιοί           =
+| ηθοποιοί               = [[Κώστας Μεσσάρης]] <br>[[Ελένη Σταυροπούλου]]<br> [[Θεανώ Ιωαννίδου]]
+| μουσική                = [[Νίκος Μαμαγκάκης]]
+| τραγούδι               = Ρίτα Χριστοπούλου <Br> Μαριάνα Δημοτάκη
+| φωτογράφος             = Σταμάτης Τρύπος
+| μοντέρ                 = Πάνος Παπακυριακόπουλος
+| σκηνογράφος            = Γιάννης Μιγάδης
+| εταιρεία παραγωγής     = Alter Ego Productions
+| διανομέας              =
+| πρώτη_προβολή          = 1966 <small>(Ελλάδα)</small>
+| ημερομηνία_κυκλοφορίας =
+| διάρκεια               = 84΄
+| χώρα παραγωγής         = [[Ελλάδα]]
+| γλώσσα                 = [[Ελληνική]]
+}}
+Το '''''Πρόσωπο με πρόσωπο''''' είναι ελληνική δραματική ταινία του 1966, σε σκηνοθεσία, σενάριο και παραγωγή [[Ροβήρος Μανθούλης|Ροβήρου Μανθούλη]].  Η ταινάι πήρε μέρος σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ κινηματογράφου και απέσπασε βραβεία.
+==Πλοκή==
+Βρισκόμαστε στην πολυτάραχη εποχή του μεταπολέμου. Ο νεαρός Δημήτρης Εμμανουήλ, καθηγητής αγγλικής φιλολογίας από την Θεσσαλονίκη δεν έχει μέλλον, και σχεδιάζει να φύγει για την Αυστραλία. Οι διαδικασίες είναι όμως πολύ αυστηρές, και επειδή δεν έχει πατέρα, η βίζα του αργεί να εγκριθεί. Για να βγάλει το μεροκάματο δίνει μαθήματα αγγλικών, και έτσι προσλαμβάνεται κατά τύχη από έναν μεγαλοεπιχειρηματία, που ήρθε από την Αλεξάνδρεια. Ο Δημήτρης πέφτει μέσα σε μια κοινωνία, που έχει τους δικούς της νόμους και ρυθμούς. Στο κέντρο της Αθήνας, στο ρετιρέ Λεωφόρος Κηφησίας 38, σε μια υπερπολυτελή πολυκατοικία του ανοίγεται ένας αστικός μικρόκοσμος της χλιδής, της  υποκρισίας και του ψυχρού μάμωνα. Ο πατέρας θέλει να αρραβωνιάσει την κόρη του, τη Βαρβάρα σε έναν πλούσιο Εγγλέζο, και ο Δημήτρης πρέπει να της μάθει αγγλικά μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Ο Δημήτρης προσπαθεί να ανταπεξέλθει, αλλά το σπίτι είναι ένα τρελοκομείο. Ο πατέρας ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις του, ενώ οι εργάτες στους δρόμους διαδηλώνουν, ο νεαρός τεντιμπόης ρίχνεται στην υπηρέτρια, η μητέρα παίζει συνέχεια κουμκάν με τέσσερις φιλενάδες της, μια από αυτές και μια ξεπεσμένη αρχόντισσα από την Μόσχα που με την επανάσταση κατέφυγε στην Οδησσό, από εκεί στην Κωνσταντινούπολη για να καταλήξει στην Αθήνα, ενώ το προσωπικό ονειροπολεί ένα καλύτερο αύριο. Τελικά αντί να της μάθει αγγλικά, ο Δημήτρης περιπλέκεται σε όλο και πιο περίεργες καταστάσεις, βγάζει βόλτα το σκύλο, βλέπει την παρέλαση από το μπαλκόνι, και τελικά ξεναγεί τον μέλλοντα γαμπρό στην Αθήνα. Οι συνεχείς αντιφάσεις, και το παράλογο της κατάστασης του προξενούν παραισθήσεις, ονειροπολεί τρυφερές σκηνές και ερωτικούς δεσμούς με την μητέρα και την κόρη, και ταλαντεύεται ανάμεσα στα αισθήματα ενοχής και αδιεξόδου, για να αποφασίσει τελικά να απελευθερωθεί και να τους δώσει όλους τα παπούτσια στο χέρι. Η ταινία τελειώνει με έναν μακρύ αφελή μονόλογο της Βαρβάρας που χωρίς να το ξέρει ακούγεται στο δρόμο μέσα από το θυροτηλέφωνο. «... μιλάτε πιο σιγά, γιατί θα μας ακούσουν».
+== Διανομή ==
 * [[Κώστας Μεσσάρης]], Δημήτρης Εμμανουήλ
 * [[Ελένη Σταυροπούλου]], Βαρβάρα
@@ Γραμμή 17: / Γραμμή 37: @@
 * [[Ευτυχία Παρθενιάδου]]
 * [[Αλέξης Γεωργίου]]
-|  σκηνοθέτης         = [[Ροβήρος Μανθούλης]]
-|  παραγωγός          = [[Λέων Λοΐζος]]
-|  πρώτη_προβολή      = [[1966]]
-|  διάρκεια           = 84'
-|  γλώσσα             = [[ελληνικά]]
-|  μουσική            = [[Νίκος Μαμαγκάκης]], [[Riddles]]
-}}
-'''Πρόσωπο με πρόσωπο''' είναι σημαντική ταινία της δεκαετίας του 1960 σε σκηνοθεσία [[Ροβήρος Μανθούλης|Ροβήρου Μανθούλη]]. Πήρε μέρος σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ κινηματογράφου και απέσπασε βραβεία.
-==Πλοκή==
-Βρισκόμαστε στην πολυτάραχη εποχή του μεταπολέμου. Ο νεαρός Δημήτρης Εμμανουήλ, καθηγητής αγγλικής φιλολογίας από την Θεσσαλονίκη δεν έχει μέλλον, και σχεδιάζει να φύγει για την Αυστραλία. Οι διαδικασίες είναι όμως πολύ αυστηρές, και επειδή δεν έχει πατέρα, η βίζα του αργεί να εγκριθεί. Για να βγάλει το μεροκάματο δίνει μαθήματα αγγλικών, και έτσι προσλαμβάνεται κατά τύχη από έναν μεγαλοεπιχειρηματία, που ήρθε από την Αλεξάνδρεια. Ο Δημήτρης πέφτει μέσα σε μια κοινωνία, που έχει τους δικούς της νόμους και ρυθμούς. Στο κέντρο της Αθήνας, στο ρετιρέ Λεωφόρος Κηφησίας 38, σε μια υπερπολυτελή πολυκατοικία του ανοίγεται ένας αστικός μικρόκοσμος της χλιδής, της  υποκρισίας και του ψυχρού μάμωνα. Ο πατέρας θέλει να αρραβωνιάσει την κόρη του, τη Βαρβάρα σε έναν πλούσιο Εγγλέζο, και ο Δημήτρης πρέπει να της μάθει αγγλικά μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Ο Δημήτρης προσπαθεί να ανταπεξέλθει, αλλά το σπίτι είναι ένα τρελοκομείο. Ο πατέρας ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις του, ενώ οι εργάτες στους δρόμους διαδηλώνουν, ο νεαρός τεντιμπόης ρίχνεται στην υπηρέτρια, η μητέρα παίζει συνέχεια κουμκάν με τέσσερις φιλενάδες της, μια από αυτές και μια ξεπεσμένη αρχόντισσα από την Μόσχα που με την επανάσταση κατέφυγε στην Οδησσό, από εκεί στην Κωνσταντινούπολη για να καταλήξει στην Αθήνα, ενώ το προσωπικό ονειροπολεί ένα καλύτερο αύριο. Τελικά αντί να της μάθει αγγλικά, ο Δημήτρης περιπλέκεται σε όλο και πιο περίεργες καταστάσεις, βγάζει βόλτα το σκύλο, βλέπει την παρέλαση από το μπαλκόνι, και τελικά ξεναγεί τον μέλλοντα γαμπρό στην Αθήνα. Οι συνεχείς αντιφάσεις, και το παράλογο της κατάστασης του προξενούν παραισθήσεις, ονειροπολεί τρυφερές σκηνές και ερωτικούς δεσμούς με την μητέρα και την κόρη, και ταλαντεύεται ανάμεσα στα αισθήματα ενοχής και αδιεξόδου, για να αποφασίσει τελικά να απελευθερωθεί και να τους δώσει όλους τα παπούτσια στο χέρι. Η ταινία τελειώνει με έναν μακρύ αφελή μονόλογο της Βαρβάρας που χωρίς να το ξέρει ακούγεται στο δρόμο μέσα από το θυροτηλέφωνο. «... μιλάτε πιο σιγά, γιατί θα μας ακούσουν».
 ==Βραβεύσεις==
 * [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1966]] - Βραβείο σκηνοθεσίας
@@ Γραμμή 37: / Γραμμή 48: @@
 * http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/3/2532
+{{κιν}}
+{{Portal bar| Τέχνη | Κινηματογράφος}}
+{{DEFAULTSORT: Προσωπο με προσωπο}}
 [[Κατηγορία:Ελληνικές ταινίες]]
+{{πλάγιος τίτλος}}