Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ''' (''Jean Baptiste Bessières''), δούκας της Ίστριας ([[6 Αυγούστου]] [[1768]] – [[1 Μαΐου]] [[1813]]), ήταν [[στρατάρχης της Γαλλίας|στρατάρχης της]] [[Γαλλία|Γαλλίας]].

Ο '''Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ''' (''Jean Baptiste Bessières''), δούκας της Ίστριας ([[6 Αυγούστου]] [[1768]] – [[1 Μαΐου]] [[1813]]), ήταν [[στρατάρχης της Γαλλίας|στρατάρχης της]] [[Γαλλία|Γαλλίας]].


Εγκατέλειψε τις [[ιατρική|ιατρικές]] του σπουδές για να καταταγή στον στρατό το [[1792]], τη στιγμή που η [[Γαλλία]] απειλείτο από παντού. Μαζί με την ομάδα των [[Ζαν Λαν|Λάν]], [[Ντεσσαί]] και [[Λουί Νικολά Νταβού|Νταβού]], στήριξαν τον [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] σε όλες τις εκστρατείες του. Ανδραγάθησε στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], αλλά και στις μετέπειτα περιπέτειες στην [[Συρία]], όπου κατέφυγαν τα υπολείματα του γαλλικού στρατού μετά την φυγή του Ναπολέοντα.
Εγκατέλειψε τις [[ιατρική|ιατρικές]] του σπουδές για να καταταγή στον στρατό το [[1792]], τη στιγμή που η [[Γαλλία]] απειλείτο από παντού. Μαζί με την ομάδα των [[Ζαν Λαν|Λάν]], [[Ντεσσαί]] και [[Λουί Νικολά Νταβού|Νταβού]], στήριξαν τον [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] σε όλες τις εκστρατείες του. Ανδραγάθησε στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], αλλά και στις μετέπειτα περιπέτειες στην [[Συρία]], όπου κατέφυγαν τα υπολείματα του γαλλικού στρατού μετά την φυγή του Ναπολέοντα.


Στην [[μάχη του Βαγκράμ]] μία βολίδα τον έριξε στο έδαφος και οι άνδρες του θεωρώντας τον νεκρό, άρχισαν να τον θρηνούν. Όταν συνήλθε, ο Ναπολέων εξέφρασε την συγκίνησή του για εκείνο το περιστατικό που έκανε τους πάντες να κατανοήσουν πόσο απαραίτητος ήταν αυτός ο άνθρωπος και πόσο θα κόστιζε η απώλειά του στο στράτευμα. Μαζί με τον [[Γιοακίμ Μυρά|Μυρά]] θεωρείτο ένας από τους καλύτερους διοικητές ιππικού της γαλλικής στρατιάς. Τελικά η μοιραία βολή ήλθε την [[1 Μαΐου]] του [[1813]], στη [[μάχη του Λύτσεν]], όταν μία οβίδα τον κτύπησε κατάστηθα. Εκείνη τη φορά ο Ναπολέων τον θρήνησε πραγματικά, μαζί με ολόκληρη την [[Ανακτορική Φρουρά]]. Η σορός του βρίσκεται στο [[Γαλλικό Πάνθεον]].
Στην [[μάχη του Βαγκράμ]] μία βολίδα τον έριξε στο έδαφος και οι άνδρες του θεωρώντας τον νεκρό, άρχισαν να τον θρηνούν. Όταν συνήλθε, ο Ναπολέων εξέφρασε την συγκίνησή του για εκείνο το περιστατικό που έκανε τους πάντες να κατανοήσουν πόσο απαραίτητος ήταν αυτός ο άνθρωπος και πόσο θα κόστιζε η απώλειά του στο στράτευμα. Μαζί με τον [[Γιοακίμ Μυρά|Μυρά]] θεωρείτο ένας από τους καλύτερους διοικητές ιππικού της γαλλικής στρατιάς. Τελικά η μοιραία βολή ήλθε την [[1 Μαΐου]] του [[1813]], στη [[μάχη του Λύτσεν]], όταν μία οβίδα τον κτύπησε κατάστηθα. Εκείνη τη φορά ο Ναπολέων τον θρήνησε πραγματικά, μαζί με ολόκληρη την [[Ανακτορική Φρουρά]]. Η σορός του βρίσκεται στο [[Γαλλικό Πάνθεον]].

== Πηγές ==
== Πηγές ==
{{commonscat}}
* [http://imansolas.freeservers.com/Angelos/The%20Napoleon%20Generals.html Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού]
* [http://imansolas.freeservers.com/Angelos/The%20Napoleon%20Generals.html Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού]


{{Authority control}}
{{Authority control}}
{{Portal bar|Βιογραφίες}}
{{Portal bar|Βιογραφίες}}

{{DEFAULTSORT:Μπεσσιερ Ζαν Μπατιστ}}
{{DEFAULTSORT:Μπεσσιερ Ζαν Μπατιστ}}
{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ= Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=στρατάρχης της Γαλλίας
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=6 Αυγούστου
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1768
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=1 Μαΐου
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1813
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=Λύτσεν
}}

[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Μπεσσιέρ]]
[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Μπεσσιέρ]]

Έκδοση από την 22:32, 3 Δεκεμβρίου 2015

Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Baptiste Bessières (Γαλλικά)
Γέννηση6  Αυγούστου 1768[1][2][3]
Prayssac
Θάνατος1  Μαΐου 1813[1][3][4]
Rippach
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Τόπος ταφήςΜέγαρο των Απομάχων, Prayssac και Κρύπτη των Κυβερνητών
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Περίοδος ακμής1791
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarie Jeanne de Lapeyrière
ΤέκναNapoléon Bessières
ΑδέλφιαBertrand Bessières
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατάρχης της Αυτοκρατορίας/Μεγάλη Στρατιά και Ιππικό
Πόλεμοι/μάχεςΝαπολεόντειοι Πόλεμοι, Μάχη του Ρίβολι, Μάχη του Μαρενγκό, Μάχη του Άουστερλιτς, Μάχη της Ιένας-Άουερστετ, Μάχη του Άιλαου, Μάχη του Φρίντλαντ, Battle of Medina de Rioseco, Μάχη του Βαγκράμ, Μάχη του Μποροντινό, Μάχη του Άσπερν-Έσλινγκ και Battle of Fuentes de Oñoro
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας
Στρατάρχης της Γαλλίας
Ονόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου
Knight Grand Cordon of the Order of Christ (1810)[6]
Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα του Σιδηρού Στέμματος
Τάγμα του Λεοπόλδου (Αυστρία)
Στρατιωτικό Τάγμα του Αγίου Ερρίκου
τάγμα του στέμματος της Βυρτεμβέργης
Τάγμα του Χριστού
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ (Jean Baptiste Bessières), δούκας της Ίστριας (6 Αυγούστου 17681 Μαΐου 1813), ήταν στρατάρχης της Γαλλίας.

Εγκατέλειψε τις ιατρικές του σπουδές για να καταταγή στον στρατό το 1792, τη στιγμή που η Γαλλία απειλείτο από παντού. Μαζί με την ομάδα των Λάν, Ντεσσαί και Νταβού, στήριξαν τον Ναπολέοντα σε όλες τις εκστρατείες του. Ανδραγάθησε στην Αίγυπτο, αλλά και στις μετέπειτα περιπέτειες στην Συρία, όπου κατέφυγαν τα υπολείματα του γαλλικού στρατού μετά την φυγή του Ναπολέοντα.

Στην μάχη του Βαγκράμ μία βολίδα τον έριξε στο έδαφος και οι άνδρες του θεωρώντας τον νεκρό, άρχισαν να τον θρηνούν. Όταν συνήλθε, ο Ναπολέων εξέφρασε την συγκίνησή του για εκείνο το περιστατικό που έκανε τους πάντες να κατανοήσουν πόσο απαραίτητος ήταν αυτός ο άνθρωπος και πόσο θα κόστιζε η απώλειά του στο στράτευμα. Μαζί με τον Μυρά θεωρείτο ένας από τους καλύτερους διοικητές ιππικού της γαλλικής στρατιάς. Τελικά η μοιραία βολή ήλθε την 1 Μαΐου του 1813, στη μάχη του Λύτσεν, όταν μία οβίδα τον κτύπησε κατάστηθα. Εκείνη τη φορά ο Ναπολέων τον θρήνησε πραγματικά, μαζί με ολόκληρη την Ανακτορική Φρουρά. Η σορός του βρίσκεται στο Γαλλικό Πάνθεον.

Πηγές