Γιάννης Κεφαλληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}Ο '''Γιάννης Κεφαλληνός''' ([[Αλεξάνδρεια]] [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], [[12 Ιουλίου]] [[1894]] – [[Αθήνα]], [[27 Φεβρουαρίου]] [[1957]]), γνωστός και ως '''Jean Kefalinos''', ήταν διακεκριμένος [[Ελλάδα|έλληνας]] [[χαρακτική|χαράκτης]], σχεδιαστής βιβλίων και καθηγητής στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] της [[Αθήνα|Αθήνας]].
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γιάννης Κεφαλληνός''' ([[Αλεξάνδρεια]] [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], [[12 Ιουλίου]] [[1894]] – [[Αθήνα]], [[27 Φεβρουαρίου]] [[1957]]), γνωστός και ως '''Jean Kefalinos''', ήταν διακεκριμένος [[Ελλάδα|έλληνας]] [[χαρακτική|χαράκτης]], σχεδιαστής βιβλίων και καθηγητής στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] της [[Αθήνα|Αθήνας]].

==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Οι γονείς του Κεφαλληνού ήταν ευκατάστατοι αστοί με καταγωγή από την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] και την [[Χίος|Χίο]] και είχαν άλλα όνειρα για τον γιο τους. Ο νεαρός Κεφαλληνός ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην [[Γάνδη]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]. Όμως, παρά τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα [[μαθηματικά]] και παρά τις παραινέσεις των γονέων του, ο Κεφαλληνός αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην [[Γάνδη]] για να σπουδάσει στο [[Παρίσι]] Ιστορία της Τέχνης και [[ζωγραφική]]. [[Εικόνα:Kefallinos-giannis-kefali-alogou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Κεφάλι αλόγου'' (1935). Ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο, 24 εκ. x 22 εκ. Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.]]Κατά την περίοδο [[1914]]–[[1918]] επέστρεψε στην [[Αλεξάνδρεια]] για να μείνει μακριά από την δίνη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Κατά την περίοδο αυτή δημιούργησε και τα πρώτα του χαρακτικά για το σατυρικό περιοδικό ''Μάσκα'' ([[1918]]). Με το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], επέστρεψε στο [[Παρίσι]] όπου συνέχισε να ασχολείται με την [[χαρακτική]] και την εικονογράφηση βιβλίων. Το [[1922]] εικονογράφησε το βιβλίο του Ζοζέφ Ριβιέρ (Joseph Rivière) ''Mer océane'' και δύο χρόνια αργότερα εικονογράφησε το βιβλίο του Ανατόλ Φρανς (Anatole France) ''Sur la pierre blanche''.
Οι γονείς του Κεφαλληνού ήταν ευκατάστατοι αστοί με καταγωγή από την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] και την [[Χίος|Χίο]] και είχαν άλλα όνειρα για τον γιο τους. Ο νεαρός Κεφαλληνός ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην [[Γάνδη]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]. Όμως, παρά τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα [[μαθηματικά]] και παρά τις παραινέσεις των γονέων του, ο Κεφαλληνός αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην [[Γάνδη]] για να σπουδάσει στο [[Παρίσι]] Ιστορία της Τέχνης και [[ζωγραφική]]. [[Εικόνα:Kefallinos-giannis-kefali-alogou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Κεφάλι αλόγου'' (1935). Ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο, 24 εκ. x 22 εκ. Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.]]Κατά την περίοδο [[1914]]–[[1918]] επέστρεψε στην [[Αλεξάνδρεια]] για να μείνει μακριά από την δίνη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Κατά την περίοδο αυτή δημιούργησε και τα πρώτα του χαρακτικά για το σατυρικό περιοδικό ''Μάσκα'' ([[1918]]). Με το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], επέστρεψε στο [[Παρίσι]] όπου συνέχισε να ασχολείται με την [[χαρακτική]] και την εικονογράφηση βιβλίων. Το [[1922]] εικονογράφησε το βιβλίο του Ζοζέφ Ριβιέρ (Joseph Rivière) ''Mer océane'' και δύο χρόνια αργότερα εικονογράφησε το βιβλίο του Ανατόλ Φρανς (Anatole France) ''Sur la pierre blanche''.
Γραμμή 12: Γραμμή 10:


Από το [[1954]] μέχρι τον θάνατό του ([[1957]]) διετέλεσε διευθυντής της [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών]].
Από το [[1954]] μέχρι τον θάνατό του ([[1957]]) διετέλεσε διευθυντής της [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών]].

==Το έργο του==
==Το έργο του==
[[Εικόνα:Kefallinos-giannis-alepou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Η αλεπού'' (1946). Χαρακτικό για το βιβλίο του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζ. Παπαντωνίου]] ''Το παγώνι''.]]
[[Εικόνα:Kefallinos-giannis-alepou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Η αλεπού'' (1946). Χαρακτικό για το βιβλίο του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζ. Παπαντωνίου]] ''Το παγώνι''.]]
Γραμμή 19: Γραμμή 16:


Το έργο του Κεφαλληνού προσμετράται επίσης από την επιρροή που είχε στους μαθητές του. Και ήταν οι μαθητές του που φρόντισαν να γίνει μία αναδρομική έκθεση στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] λίγους μήνες μετά τον θάνατό του. Σήμερα το έργο του Κεφαλληνού, το οποίο διακρίνεται για την αρτιότητά του και τον πρωτοποριακό του δυναμισμό, είναι πλέον γνωστό χάρη στις άοκνες προσπάθειες του [[Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης|Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλη]], που πρόβαλε εκτενώς το έργο του μεγάλου [[Ελλάδα|έλληνα]] [[χαρακτική|χαράκτη]].
Το έργο του Κεφαλληνού προσμετράται επίσης από την επιρροή που είχε στους μαθητές του. Και ήταν οι μαθητές του που φρόντισαν να γίνει μία αναδρομική έκθεση στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] λίγους μήνες μετά τον θάνατό του. Σήμερα το έργο του Κεφαλληνού, το οποίο διακρίνεται για την αρτιότητά του και τον πρωτοποριακό του δυναμισμό, είναι πλέον γνωστό χάρη στις άοκνες προσπάθειες του [[Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης|Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλη]], που πρόβαλε εκτενώς το έργο του μεγάλου [[Ελλάδα|έλληνα]] [[χαρακτική|χαράκτη]].

==Προτεινόμενη βιβλιογραφία==
==Προτεινόμενη βιβλιογραφία==
# Ε. Χ. Κάσδαγλης, ''Γιάννης Κεφαλληνός ο χαράκτης'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 572. ISBN 9602500328.
# Ε. Χ. Κάσδαγλης, ''Γιάννης Κεφαλληνός ο χαράκτης'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 572. ISBN 9602500328.
# Γ. Κεφαλληνός, ''Αλληλογραφία 1913-1952, Κείμενα'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 431. ISBN 9602500301.
# Γ. Κεφαλληνός, ''Αλληλογραφία 1913-1952, Κείμενα'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 431. ISBN 9602500301.

==Εξωτερικές συνδέσεις==
==Εξωτερικές συνδέσεις==
* [http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1740956 Έλληνες χαράκτες στον 20ό αιώνα] Άρθρο του Η. Μόρτογλου στην εφημερίδα ''Ριζοσπάστης'', 20 Απριλίου 2003.
* [http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1740956 Έλληνες χαράκτες στον 20ό αιώνα] Άρθρο του Η. Μόρτογλου στην εφημερίδα ''Ριζοσπάστης'', 20 Απριλίου 2003.
Γραμμή 30: Γραμμή 25:
*[http://www.pinakothiki-chania.gr/exhibitions/hatzisavas/index_el.htm Ελληνική χαρακτική] Άρθρο της Νέλλης Κυριαζή με αφορμή σχετική έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.
*[http://www.pinakothiki-chania.gr/exhibitions/hatzisavas/index_el.htm Ελληνική χαρακτική] Άρθρο της Νέλλης Κυριαζή με αφορμή σχετική έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.
{{DEFAULTSORT:Κεφαλληνος, Γιαννης}}
{{DEFAULTSORT:Κεφαλληνος, Γιαννης}}

{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Γιάννης Κεφαλληνός
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=Κεφαλληνός Γιάννης
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=Έλληνας χαράκτης, καθηγητής της ΑΣΚΤ
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=12 Ιουλίου
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1894
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=[[Αλεξάνδρεια]], [[Αίγυπτος]]
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=27 Φεβρουαρίου
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1957
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=[[Αθήνα]], [[Ελλάδα]]
}}

[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες χαράκτες]]
[[Κατηγορία:Έλληνες χαράκτες]]

Έκδοση από την 20:47, 3 Δεκεμβρίου 2015

Γιάννης Κεφαλληνός
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γιάννης Κεφαλληνός (Ελληνικά)[1]
Γέννηση12  Ιουλίου 1894
Αλεξάνδρεια[1]
Θάνατος27  Φεβρουαρίου 1957[2]
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού[1] και Πανεπιστήμιο της Γάνδης (1912)[1]
Ιδιότηταχαράκτης[1]

Ο Γιάννης Κεφαλληνός (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 12 Ιουλίου 1894Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1957), γνωστός και ως Jean Kefalinos, ήταν διακεκριμένος έλληνας χαράκτης, σχεδιαστής βιβλίων και καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Βιογραφία

Οι γονείς του Κεφαλληνού ήταν ευκατάστατοι αστοί με καταγωγή από την Ζάκυνθο και την Χίο και είχαν άλλα όνειρα για τον γιο τους. Ο νεαρός Κεφαλληνός ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην Γάνδη του Βελγίου. Όμως, παρά τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα μαθηματικά και παρά τις παραινέσεις των γονέων του, ο Κεφαλληνός αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην Γάνδη για να σπουδάσει στο Παρίσι Ιστορία της Τέχνης και ζωγραφική.

Γ. Κεφαλληνός, Κεφάλι αλόγου (1935). Ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο, 24 εκ. x 22 εκ. Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Κατά την περίοδο 19141918 επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια για να μείνει μακριά από την δίνη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά την περίοδο αυτή δημιούργησε και τα πρώτα του χαρακτικά για το σατυρικό περιοδικό Μάσκα (1918). Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στο Παρίσι όπου συνέχισε να ασχολείται με την χαρακτική και την εικονογράφηση βιβλίων. Το 1922 εικονογράφησε το βιβλίο του Ζοζέφ Ριβιέρ (Joseph Rivière) Mer océane και δύο χρόνια αργότερα εικονογράφησε το βιβλίο του Ανατόλ Φρανς (Anatole France) Sur la pierre blanche.

Το 1930 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1931 ανέλαβε το Εργαστήριο Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Στο Εργαστήριο του, το οποίο ήταν μία όαση δημιουργική και δημοκρατική σε δύσκολους καιρούς, φοίτησαν μεγάλοι κατοπινοί Έλληνες χαράκτες όπως η Βάσω Κατράκη, ο Κώστας Γραμματόπουλος, ο Τάσσος (Αλεβίζος), ο Γιάννης Μόραλης, ο Γιώργος Βαρλάμος, ο Τηλέμαχος Κάνθος και άλλοι πολλοί.

Αν και δεδηλωμένος ειρηνιστής, με την κήρυξη του πολέμου του 1940, ο Κεφαλληνός έθεσε το Εργαστήριό του και τους μαθητές του στην υπηρεσία της μαχόμενης Ελλάδας εκδίδοντας αφίσες με πατριωτικό/προπαγανδιστικό περιεχόμενο. Το 1943 συνελήφθη και φυλακίστηκε, επειδή τρεις ξυλογραφίες του με θέμα την πείνα, τις οποίες παρουσίασε στην Γ΄ Καλλιτεχνική Επαγγελματική Έκθεση, ενόχλησαν τις ιταλικές Αρχές κατοχής. Αργότερα τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του αγώνα της Κύπρου για ανεξαρτησία από τους Βρετανούς.

Κατά την περίοδο 19501954 ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό γραμματοσήμων για λογαριασμό των ΕΛΤΑ. Σχεδίασε επίσης μία γραμματοσειρά με την επωνυμία Θεόκριτος για την έκδοση του λευκώματος Δέκα λευκαί λήκυθοι του Μουσείου Αθηνών (1956).

Από το 1954 μέχρι τον θάνατό του (1957) διετέλεσε διευθυντής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Το έργο του

Γ. Κεφαλληνός, Η αλεπού (1946). Χαρακτικό για το βιβλίο του Ζ. Παπαντωνίου Το παγώνι.

Ο Κεφαλληνός, «ο σιωπηλός» όπως τον αποκάλεσε ο Παντελής Πρεβελάκης και «ο Καλογιάννης» όπως τον αποκαλούσαν οι δικοί του, δεν φρόντισε για την προβολή του έργου του. Τα δημιουργήματά του είναι διάσπαρτα εδώ και εκεί, κυρίως σε βιβλία που σχεδίασε και εικονογράφησε. Τέτοια βιβλία είναι οι Σκλάβοι Πολιορκημένοι του Κώστα Βάρναλη (1928), Ο θάνατος του Μεδίκου του Παντελή Πρεβελάκη (1939)., Το παγώνι του Ζαχαρία Παπαντωνίου (1946), η Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη (1927), κ.ά.

Το έργο του Κεφαλληνού προσμετράται επίσης από την επιρροή που είχε στους μαθητές του. Και ήταν οι μαθητές του που φρόντισαν να γίνει μία αναδρομική έκθεση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών λίγους μήνες μετά τον θάνατό του. Σήμερα το έργο του Κεφαλληνού, το οποίο διακρίνεται για την αρτιότητά του και τον πρωτοποριακό του δυναμισμό, είναι πλέον γνωστό χάρη στις άοκνες προσπάθειες του Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλη, που πρόβαλε εκτενώς το έργο του μεγάλου έλληνα χαράκτη.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  1. Ε. Χ. Κάσδαγλης, Γιάννης Κεφαλληνός ο χαράκτης, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 572. ISBN 9602500328.
  2. Γ. Κεφαλληνός, Αλληλογραφία 1913-1952, Κείμενα, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 431. ISBN 9602500301.

Εξωτερικές συνδέσεις