Κιτρέα η μυρτόφυλλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Andrikkos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Jaguarlaser (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Citrus myrtifolia|oldid=637510804}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Citrus myrtifolia|oldid=637510804}}


[[Κατηγορία:Κιτρέα|μυρτόφυλλος]]
[[Κατηγορία:Ρουτίδες]]
[[Κατηγορία:Κηπευτικά φυτά|Κίτρα]]
[[Κατηγορία:Κηπευτικά φυτά|Κίτρα]]
[[Κατηγορία:Καλλωπιστικά δέντρα]]
[[Κατηγορία:Καλλωπιστικά δέντρα]]

Έκδοση από την 21:13, 16 Νοεμβρίου 2015

Κιτρέα η μυρτόφυλλος
(Citrus myrtifolia)
Καρποί επάνω σε δέντρο ξινής μυρτόφυλλης νεραντζιάς.
Καρποί επάνω σε δέντρο ξινής μυρτόφυλλης νεραντζιάς.
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Κλάδος: Αγγειόσπερμα (Angiosperms)
Κλάδος: Ευδικοτυλήδονα (Eudicots)
Κλάδος: Ροδίδες (Rosids)
Τάξη: Σαπινδώδη (Sapindales)
Οικογένεια: Ρυτοειδή (Rutaceae)
Γένος: Κιτρέα (Citrus)
Είδος: Κ. η μυρτόφυλλος (C. myrtifolia)
Διώνυμο
Κιτρέα η μυρτόφυλλος (Citrus myrtifolia)
Raf.

Η Κιτρέα η μυρτόφυλλος (Citrus myrtifolia) ή άλλως η ξινή μυρτόφυλλη νεραντζιά, είναι ένα είδος εσπεριδοειδούς (Citrus), με φύλλωμα παρόμοιο με εκείνο της κοινής μυρτιάς. Είναι συμπαγές δέντρο με μικρά φύλλα και χωρίς αγκάθια, που φτάνει το ύψος των τριών μέτρων και μπορεί να βρεθεί στη Μάλτα, Λιβύη, Λιγουρία, Τοσκάνη, Σικελία, Καλαβρία και τις περιφέρειες της Ιταλίας.

Οι καρποί του δέντρου μοιάζουν με μικρά πορτοκάλια. Είναι ξινοί ή πικροί και κοινώς ονομάζονται από τους Ιταλούς με την ονομασία, chinotto. Αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα αρωματικής γεύσης των περισσότερων Ιταλικών Αμάρι, του δημοφιλούς απεριτίφ Campari και σε αρκετές μάρκες ανθρακούχων αναψυκτικών, που γενικώς ονομάζονται «chinotto».

Η Κιτρέα η μυρτόφυλλος, ενίοτε φυτεύεται σε κήπους. Χάρις στον συμπαγή της όγκο, μπορεί επίσης να φυτευτεί σε γλάστρα ή άλλο δοχείο.

Συνώνυμα

Το ξινό μυρτόφυλλο νεράντζι chinoto, στην Οικία Linnean στον Βοτανικό Κήπο του Μισούρι.
  • Citrus aurantium ποικ. myrtifolia Ker-Gawl. in Bot. Reg. vol. 4, t. 346, in textu. 1818.
  • Citrus pumila Marc. in Izv. Sochin. Obl. Sukhum. Stants. vol. 2. 1921.

Πηγές

  • Chandler, W. H., S. N. Hooper & M. J. Harvey - Evergreen orchards. Kimpton London 1958: 535 pp.
  • Facciola, S. - Cornucopia. A source book of edible plants. Kampong Publ. Vista 1990: 677 pp.
  • Hodgson, R. W. (1965): Taxonomy and nomenclature in the Citrus fruits (pp 317-331) - In: S. Krishnamurthi (ed.) - Advances in agriculture sciences and their applications Agric. Coll. Res. Inst. Coimbatore.
  • Mortensen, E. & E. T. Bullard - Handbook of tropical and subtropical horticulture. (3. ed. 1966). Department of State Agency for International Development Washington 1964: 260 pp.
  • Morton, J. F. (ed.) - Fruits of warm climates. Creative Resource System Winterville, N.C. 1987: 505 pp.
  • Swingle, W. T. (1946): The botany of Citrus and its wild relatives of the orange subfamily (family Rutaceae, subfamily Aurantioideae) (pp 129-474) - In: H. J. Webber & L. D. Batchelor (eds.) - The citrus industry. Vol. 1. History, botany und breeding Univ. of California Press Berkeley: 1028 pp.
  • Tanaka, T. - Species problem in Citrus. A critical study of wild and cultivated units of Citrus, based upon field studies in their native homes. Japanese Society for the Promotion of Science Ueno 1954: 152 pp.
  • Webber, H. J. (1946): Cultivated varieties of Citrus (pp 475-668) - In: H. J. Webber & L. D. Batchelor (eds.) - The Citrus industry; 1. History, botany and breeding Univ. of California Press Berkeley: 1028 pp.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι (στα Αγγλικά)

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Citrus myrtifolia (έκδοση 637510804) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).