Φοιτητική συντροφιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη πηγών+βιβλιογρ., επιμέλεια παραπομπών, νέα στοιχεία, τεκμηρίωση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''Φοιτητική Συντροφιά''' ήταν φοιτητική οργάνωση που έδρασε στην Ελλάδα από το 1909 ως το 1921.
Η '''Φοιτητική Συντροφιά''' ήταν ελληνική φοιτητική οργάνωση, οποία έδρασε -με διάφορες εναλλαγές και μετασχηματισμούς- από το 1910 έως το 1933.<ref>[[#Πατρ1986|Πατρικίου (1986)]], [http://www.iaen.gr/praktika_tou_diethnous_simposiou_istorikotita_tis_paidikis_ilikias_kai_tis_neotitas-b-2*657.html σελ.657].</ref>
== Ίδρυση ==
==Σύσταση==
Ταυτόχρονα με την εμφάνιση του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]] έλαβε χώρα η δημιουργία μιας [[δημοτική γλώσσα|δημοτικιστικής]] κίνησης και στο χώρο του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Τον Ιούνιο του [[1909]], παραμονές του [[Κίνημα στο Γουδί|κινήματος στο Γουδί]], 150 φοιτητές υπέγραψαν πρωτόκολλο ίδρυσης της «Πανεπιστημιακής Ένωσης», μιας φοιτητικής οργάνωσης η οποία θα ερχόταν στη συνέχεια σε επαφή με τους αξιωματικούς και θα συμμετείχε ενεργά στο κίνημα εκείνης της χρονιάς. Ο πυρήνας αυτών των φοιτητών ήταν εκείνος που προχώρησε στην ίδρυση της Φοιτητικής Συντροφιάς, με επικεφαλής το [[Μίλτος Κουντουράς|Μίλτο Κουντουρά]] και το [[Βασίλης Ρώτας|Βασίλη Ρώτα]].<ref>
Ταυτόχρονα με την εμφάνιση του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]] έλαβε χώρα η δημιουργία μιας [[δημοτική γλώσσα|δημοτικιστικής]] κίνησης και στο χώρο του ελληνικού πανεπιστημίου. Τον Ιούνιο του [[1909]], παραμονές του [[Κίνημα στο Γουδί|κινήματος στο Γουδί]], 150 φοιτητές υπέγραψαν πρωτόκολλο ίδρυσης της «Πανεπιστημιακής Ένωσης», μιας φοιτητικής οργάνωσης η οποία θα ερχόταν στη συνέχεια σε επαφή με τους αξιωματικούς και θα συμμετείχε ενεργά στο κίνημα εκείνης της χρονιάς. Ο πυρήνας αυτών των φοιτητών ήταν εκείνος που προχώρησε στην ίδρυση της Φοιτητικής Συντροφιάς το 1910. Το καταστατικό της δημοσιεύθηκε στο δημοτικιστικό περιοδικό [[Νουμάς (περιοδικό)|''Ο Νουμάς'']] και υπέγραφαν κατά σειράν τα μέλη της "Επιτροπής" [[Φίλιππος Δραγούμης]], Μάνος Βαταλάς και ο [[Μίλτος Κουντουράς]], και ακολουθούσαν οι "Αναπληρωματικοί" Κωστής Χαριτάκης, [[Βασίλης Ρώτας]] και Τίμος Ιωαννίδης.<ref name="ΦΣΚ">[[#ΦΣ-1910|Φοιτητική Συντροφιά (1910)]]</ref> Η σύσταση του σωματείου ήταν άτυπη, δηλαδή χωρίς αναγνώριση από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας και στην πρώτη φάση της, η Φοιτητική Συντροφιά φαίνεται να έχει έως και τριάντα τρία μέλη.<ref>[[#Πατρ1986|Πατρικίου (1986)]], [http://www.iaen.gr/praktika_tou_diethnous_simposiou_istorikotita_tis_paidikis_ilikias_kai_tis_neotitas-b-2*657.html σελ.658].</ref>
{{cite web

|author =Διεθνές Συμπόσιο, PENA ΣΤΑΥΡΙΔΗ-ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ
==Ιδεολογία και επιδιώξεις==
|title = Πρακτικά του Διεθνούς Συμποσίου Ιστορικότητα της παιδικής ηλικίας και της νεότητας
Ο σύλλογος εμφορείτο από τις ιδέες του δημοτικισμού και ζητούσε την καθιέρωση "της ζωντανής Ελληνικής Γλώσσας" σε κάθε είδος του γραπτού λόγου με οργάνωση ομιλιών και έκδοση εντύπων.<ref name="ΦΣΚ"/> Αυτές οι επιδιώξεις, στα δεδομένα της τότε εποχής, όπως επισήμανε και ο [[Κωστής Παλαμάς|Παλαμάς]] απευθυνόμενος στα μέλη Συντροφιάς, σήμαιναν συμμετοχή σε μια συνολικότερη προσπάθεια αναγέννησης και αναβάθμισης της πολιτιστικής ζωής της χώρας, ενάντια στους οπαδούς της καθαρεύουσας που πρέπει να "πολεμιέται ήσυχα, υπομονετικά, συστηματικά, μεθοδικά, τεχνικά, επιστημονικά [...], αλύπητα, σαν ενα εθνικό κακό.<ref>[[#Παλ1910|Παλαμάς (1910)]], σελ.2</ref>
|url = http://www.iaen.gr/praktika_tou_diethnous_simposiou_istorikotita_tis_paidikis_ilikias_kai_tis_neotitas-b-2*657.html

|publisher = Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς
==Δράση==
|date = 1986
Η οργάνωση τήρησε προοδευτική στάση και έδρασε σε μια σειρά από ετερόκλητα θέματα που απασχολούσαν τη κοινωνία της εποχής: επικράτηση της [[δημοτική γλώσσα|δημοτικής]], αγώνες για το οχτάωρο εργασίας, [[ασφάλιση|ασφάλεια]] των εργαζομένων, βελτίωση των συνθηκών ζωής των φοιτητών.
|accessdate =

}}</ref><ref>
==Διάλυση==
{{cite web
Η Φοιτητική Συντροφιά, η οποία λόγω των ιστορικών γεγονότων της περιόδου αναγκάστηκε δύο φορές να διαλυθεί και να ανασυσταθεί, παρότι αναγνωρίστηκε ως σωματείο το [[1921]] από το [[Πρωτοδικείο]] [[Αθήνα|Αθηνών]], διαλύθηκε οριστικά στις αρχές τις [[δεκαετία 1930|δεκαετίας του '30]] με βάση το [[Ελευθέριος Βενιζέλος|βενιζελικό]] νόμο περί [[ιδιώνυμο|ιδιωνύμου]] ως ανατρεπτική οργάνωση.<ref>[[#Ρηγ2013|Ρήγος (2013)]].</ref>
|author = Αλέξης Δημαρας
|title = Η Ελλάδα τον 20ό αιώνα, 1900-1910: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
|url = http://anemourion.blogspot.gr/2015_08_16_archive.html?m=1
|publisher = Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
|date = 24 Οκτ. 1999
|accessdate =
}}</ref>
== Ιδεολογία και θέσεις ==
Ο σύλλογος δημοσίευσε το καταστατικό του στο [[Νουμάς (περιοδικό)|Νουμά]] στις [[21 Φεβρουαρίου]] του [[1910]] και είχε στο εξής αποφασιστική συμμετοχή όχι μόνο στους αγώνες των δημοτικιστών αλλά γενικότερα σε προσπάθειες αναγέννησης και αναβάθμισης της ελληνικής πολιτιστικής ζωής.<ref>Μπουζάκης : ό.π.:75</ref> <ref>
{{cite book
|author =
|title = Ο Νουμάς
|chapter = φ. 380
|publisher =
|url =
|year = 21 Φλεβ. 1910
|place =
|pages = 1
|isbn =
}}</ref><ref>
{{cite web
|author =
|title = ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ «ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ»
|url = http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:fqsl3ZfKDicJ:photodentro.edu.gr/mext/r/8526/3660%3Flocale%3Del+&cd=9&hl=en&ct=clnk&gl=gr
|publisher =
|date =
|accessdate = 2 Νεμβ. 2015
}}</ref>
== Δράση ==
Η οργάνωση τήρησε προοδευτική στάση και έδρασε σε μια σειρά από ετερόκλητα θέματα που απασχολούσαν τη κοινωνία της εποχής: επικράτηση της [[δημοτική γλώσσα|δημοτικής]], αγώνες για το οχτάωρο εργασίας, [[ασφάλιση|ασφάλεια]] των εργαζομένων, βελτίωση των συνθηκών ζωής των φοιτητών.
== Διάλυση ==
Η Φοιτητική Συντροφιά, η οποία λόγω των ιστορικών γεγονότων της περιόδου αναγκάστηκε δύο φορές να διαλυθεί και να ανασυσταθεί, παρότι αναγνωρίστηκε ως σωματείο το [[1921]] από το [[Πρωτοδικείο]] [[Αθήνα|Αθηνών]], διαλύθηκε οριστικά στις αρχές τις [[δεκαετία 1930|δεκαετίας του '30]] με βάση το [[Ελευθέριος Βενιζέλος|βενιζελικό]] νόμο περί [[ιδιώνυμο|ιδιωνύμου]] ως ανατρεπτική οργάνωση.<ref>
{{cite web
|author = Άλκης Ρήγος
|title = Η τελευταία περίοδος της Φοιτητικής Συντροφιάς
|url = http://www.avgi.gr/article/175901/i-teleutaia-periodos-tis-foititikis-suntrofias
|publisher =
|date = 7 Απρ. 2013
|accessdate =
}}</ref>


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
{{παραπομπές}}

==Πηγές==
*{{cite journal
|last=Φοιτητική Συντροφιά
|title=Καταστατικό
|journal=Ο Νουμάς
|url=http://xantho.lis.upatras.gr/test2_kosmo_issue.php?iss=1430
|format=pdf
|year=1910
|volume=380
|issue=21 Φεβρουαρίου
|pages=1
|accessdate=12.11.2015
|ref=ΦΣ1910}}

*{{cite journal|
|last=Παλαμάς
|first=Κωστής
|title=Στους νέους της "Φοιτητικής συντροφιάς" (Γράμμα πρώτο)
|journal=Ο Νουμάς
|url=http://xantho.lis.upatras.gr/test2_kosmo_issue.php?iss=1431
|format=pdf
|year=1910
|volume=381
|issue=28 Φεβρουαρίου
|pages=1-2
|accessdate=12.11.2015
|ref=Παλ1910}}

==Βιβλιογραφία==
*{{cite book
|last=Σταυρίδη-Πατρικίου
|first=Ρένα
|title=Γλώσσα, εκπαίδευση και πολιτική
|year=2009
|others=Γ' έκδοση
|publisher=Ολκός
|location=Αθήνα
|isbn=960-7169-87-5
|ref=Πατρ.2009}}

*{{cite book
|last=Σταυρίδη-Πατρικίου
|first=Ρένα
|chapter=Η Φοιτητική Συντροφιά (1910) και το πρόβλημα της προσέγγισης των πρωτοποριακών κινημάτων |title=[http://www.iaen.gr/download_file.php?file=book_0_file_2.pdf&name=1_Praktika_1986 Πρακτικά του Διεθνούς Συμποσίου Ιστορικότητα της παιδικής ηλικίας και της νεότητας]
|year=1986
|publisher=Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς
|location=Αθήνα
|volume=Β'
|pages=657-665
|ref=Πατρ1986}}

*{{cite journal|
|last=Ρήγος
|first=Άλκης
|title=Η τελευταία περίοδος της Φοιτητικής Συντροφιάς
|journal=Η Αυγή
|url=http://www.avgi.gr/article/175901/i-teleutaia-periodos-tis-foititikis-suntrofias
|at=ένθετo Παιδεία και Κοινωνία
|year=2013
|issue=7 Απριλίου
|accessdate=12.11.2015
|ref=Ρηγ2013}}



[[Κατηγορία:Ελληνική γλώσσα]]
[[Κατηγορία:Ελληνική γλώσσα]]

Έκδοση από την 09:43, 12 Νοεμβρίου 2015

Η Φοιτητική Συντροφιά ήταν ελληνική φοιτητική οργάνωση, οποία έδρασε -με διάφορες εναλλαγές και μετασχηματισμούς- από το 1910 έως το 1933.[1]

Σύσταση

Ταυτόχρονα με την εμφάνιση του Εκπαιδευτικού Ομίλου έλαβε χώρα η δημιουργία μιας δημοτικιστικής κίνησης και στο χώρο του ελληνικού πανεπιστημίου. Τον Ιούνιο του 1909, παραμονές του κινήματος στο Γουδί, 150 φοιτητές υπέγραψαν πρωτόκολλο ίδρυσης της «Πανεπιστημιακής Ένωσης», μιας φοιτητικής οργάνωσης η οποία θα ερχόταν στη συνέχεια σε επαφή με τους αξιωματικούς και θα συμμετείχε ενεργά στο κίνημα εκείνης της χρονιάς. Ο πυρήνας αυτών των φοιτητών ήταν εκείνος που προχώρησε στην ίδρυση της Φοιτητικής Συντροφιάς το 1910. Το καταστατικό της δημοσιεύθηκε στο δημοτικιστικό περιοδικό Ο Νουμάς και υπέγραφαν κατά σειράν τα μέλη της "Επιτροπής" Φίλιππος Δραγούμης, Μάνος Βαταλάς και ο Μίλτος Κουντουράς, και ακολουθούσαν οι "Αναπληρωματικοί" Κωστής Χαριτάκης, Βασίλης Ρώτας και Τίμος Ιωαννίδης.[2] Η σύσταση του σωματείου ήταν άτυπη, δηλαδή χωρίς αναγνώριση από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας και στην πρώτη φάση της, η Φοιτητική Συντροφιά φαίνεται να έχει έως και τριάντα τρία μέλη.[3]

Ιδεολογία και επιδιώξεις

Ο σύλλογος εμφορείτο από τις ιδέες του δημοτικισμού και ζητούσε την καθιέρωση "της ζωντανής Ελληνικής Γλώσσας" σε κάθε είδος του γραπτού λόγου με οργάνωση ομιλιών και έκδοση εντύπων.[2] Αυτές οι επιδιώξεις, στα δεδομένα της τότε εποχής, όπως επισήμανε και ο Παλαμάς απευθυνόμενος στα μέλη Συντροφιάς, σήμαιναν συμμετοχή σε μια συνολικότερη προσπάθεια αναγέννησης και αναβάθμισης της πολιτιστικής ζωής της χώρας, ενάντια στους οπαδούς της καθαρεύουσας που πρέπει να "πολεμιέται ήσυχα, υπομονετικά, συστηματικά, μεθοδικά, τεχνικά, επιστημονικά [...], αλύπητα, σαν ενα εθνικό κακό.[4]

Δράση

Η οργάνωση τήρησε προοδευτική στάση και έδρασε σε μια σειρά από ετερόκλητα θέματα που απασχολούσαν τη κοινωνία της εποχής: επικράτηση της δημοτικής, αγώνες για το οχτάωρο εργασίας, ασφάλεια των εργαζομένων, βελτίωση των συνθηκών ζωής των φοιτητών.

Διάλυση

Η Φοιτητική Συντροφιά, η οποία λόγω των ιστορικών γεγονότων της περιόδου αναγκάστηκε δύο φορές να διαλυθεί και να ανασυσταθεί, παρότι αναγνωρίστηκε ως σωματείο το 1921 από το Πρωτοδικείο Αθηνών, διαλύθηκε οριστικά στις αρχές τις δεκαετίας του '30 με βάση το βενιζελικό νόμο περί ιδιωνύμου ως ανατρεπτική οργάνωση.[5]

Παραπομπές

Πηγές

Βιβλιογραφία

  • Σταυρίδη-Πατρικίου, Ρένα (2009). Γλώσσα, εκπαίδευση και πολιτική. Γ' έκδοση. Αθήνα: Ολκός. ISBN 960-7169-87-5.