Υστεροβυζαντινή περίοδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Stauracius (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
* [[Θεόδωρος Μετοχίτης]]
* [[Θεόδωρος Μετοχίτης]]
* [[Γρηγόριος Παλαμάς]]
* [[Γρηγόριος Παλαμάς]]
* [[Θεόδωρος Γαζής]]
* [[Μανουήλ Μοσχόπουλος]]
* [[Μανουήλ Μοσχόπουλος]]
* [[Μανουήλ Ολόβολος]]
* [[Μανουήλ Ολόβολος]]
Γραμμή 18: Γραμμή 19:
* [[Νικηφόρος Γρηγοράς]]
* [[Νικηφόρος Γρηγοράς]]
* [[Νικηφόρος Χούμνος|Nικηφόρος Χούμνος]]
* [[Νικηφόρος Χούμνος|Nικηφόρος Χούμνος]]
* [[Νικόλαος Καβάσιλας]]
* [[Δημήτριος Κυδώνης]]
== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==
*[[Δυναστεία Παλαιολόγων]]
*[[Δυναστεία Παλαιολόγων]]

Έκδοση από την 19:23, 21 Οκτωβρίου 2015

Η Υστεροβυζαντινή περίοδος ή Περίοδος των Παλαιολόγων ή Παλαιολόγεια Αναγέννηση[εκκρεμεί παραπομπή] είναι μια ιστορική περίοδος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που ξεκινά το 1261, όταν η πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη, που ως τότε βρισκόταν υπό την κατοχή των Φράγκων, ανακαταλαμβάνεται από τον Mιχαήλ H΄ Παλαιολόγο. Η περίοδος λήγει με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453. Η δυναστεία των Παλαιολόγων παραμένει στο θρόνο της αυτοκρατορίας ολόκληρο αυτό το διάστημα, στο οποίο παρατηρείται μια άνθηση και ανανέωση της βυζαντινής τέχνης και φιλοσοφίας με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την στροφή προς την κλασική αρχαιότητα.

Παρόλο που ήταν μια δύσκολη εποχή και η αυτοκρατορία έδινε αγώνα επιβίωσης, με τα οικονομικά της σε κακή κατάσταση, με εμφυλίους πολέμους και με σταδιακή συρρίκνωση της εδαφικής έκτασής της, η καλλιτεχνική και πνευματική δραστηριότητα παραδόξως γνώρισαν νέα άνθηση[1].

Κύριοι εκφραστές αυτής της περιόδου

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο / Η παλαιολόγεια περίοδος: η τελευταία αναλαμπή του Βυζαντίου