Κλέφτης

Για τις ένοπλες ομάδες κατά την Τουρκοκρατία, δείτε: Κλέφτες.

Κλέφτης ονομάζεται, στην καθομιλουμένη, εκείνος ο οποίος σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο διαπράττει το έγκλημα της κλοπής. Ο νομοθέτης και η Επιστήμη του Ποινικού Δικαίου αποφεύγουν, στο μέτρο του δυνατού, να χαρακτηρίσουν γενικώς το δράστη (κλέφτη, δολοφόνο κλπ.), χαρακτηρίζουν κυρίως την πράξη. Αν, παρ' όλα αυτά, χρειαστεί να αναφερθούν στο δράστη, χρησιμοποιούν κατά κανόνα τη μετοχή αορίστου (κλέψας, θανατώσας = αυτός που στο παρελθόν έκλεψε, σκότωσε).