Πολιτική Άνοιξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο [[Οδυσσέας Ελύτης]], όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.<ref>{{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(''Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999'')|αριθμός= 0000060189}}</ref> Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εθνικές εκλογές του 1993]], κερδίζοντας δέκα έδρες στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1994|ευρωεκλογές εκλογές το 1994]] για το [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]] έλαβε 8,7% και δύο έδρες.<ref name=bio2000/> Στην εκλογή [[Κατάλογος Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]] το [[1995]], η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλο]], πρόεδρο της [[Δημοκρατική Ανανέωση|Δημοκρατικής Ανανέωσης]], υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το [[ΠΑΣΟΚ]]. Τον Αύγουστο του [[1996]], η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.{{πηγή}}
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο [[Οδυσσέας Ελύτης]], όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.<ref>{{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(''Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999'')|αριθμός= 0000060189}}</ref> Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εθνικές εκλογές του 1993]], κερδίζοντας δέκα έδρες στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1994|ευρωεκλογές εκλογές το 1994]] για το [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]] έλαβε 8,7% και δύο έδρες.<ref name=bio2000/> Στην εκλογή [[Κατάλογος Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]] το [[1995]], η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλο]], πρόεδρο της [[Δημοκρατική Ανανέωση|Δημοκρατικής Ανανέωσης]], υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το [[ΠΑΣΟΚ]]. Τον Αύγουστο του [[1996]], η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.{{πηγή}}


⚫
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|εθνικές εκλογές του 1996]], όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Συμμετείχε και στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1999|ευρωεκλογές εκλογές το 1999]], όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.<ref name=bio2000/>
==Εκλεγέντες βουλευτές με την Πολιτική Άνοιξη στις εκλογές του [[1993]]==

⚫
Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2000|εκλογές του 2000]] και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη [[Νέα Δημοκρατία]] ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος προσχώρησαν στη [[Νέα Δημοκρατία]].<ref name=bio2000/><ref>Μιχάλης Αγραφιώτης, [http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=436036 Αισιοδοξία στη Νέα Δημοκρατία, λιποταξία στο ΠαΣοΚ], Εφημ. [[Το Βήμα]], 22/12/2011</ref>

==Βουλευτές της Πολιτικής Άνοιξης==


<ref>Βουλή των Ελλήνων, [http://www.hellenicparliament.gr/Organosi-kai-Leitourgia/Olomeleia/SInthesi-Proigoumenon-Periodon-New/?slctdPeriod=f1d7ebc1-da23-4b55-adc7-7a87919a3cf6&SortBy=party&SortDirection=asc&pageNo=15&SortByR=party&SortDirectionR=asc&pageNoR=2 Στατιστικά Ολομέλειας Η' περιόδου] </ref>
<ref>Βουλή των Ελλήνων, [http://www.hellenicparliament.gr/Organosi-kai-Leitourgia/Olomeleia/SInthesi-Proigoumenon-Periodon-New/?slctdPeriod=f1d7ebc1-da23-4b55-adc7-7a87919a3cf6&SortBy=party&SortDirection=asc&pageNo=15&SortByR=party&SortDirectionR=asc&pageNoR=2 Στατιστικά Ολομέλειας Η' περιόδου] </ref>
Γραμμή 30: Γραμμή 34:
! Ονοματεπώνυμο !! Εκλογική Περιφέρεια
! Ονοματεπώνυμο !! Εκλογική Περιφέρεια
|-
|-
| Οικονομόπουλος Νικόλαος || ΑΧΑΪΑΣ
| Οικονομόπουλος Νικόλαος || Αχαΐας
|-
|-
| [[Φωτεινή Δεκάζου Στεφανοπούλου|Στεφανοπούλου Φωτεινή]] || ΗΛΕΙΑΣ
| [[Φωτεινή Δεκάζου Στεφανοπούλου|Στεφανοπούλου Φωτεινή]] || Ηλείας
|-
|-
| [[Αντώνης Σαμαράς|Σαμαράς Αντώνιος]] || ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
| [[Αντώνης Σαμαράς|Σαμαράς Αντώνιος]] || Μεσσηνίας
|-
|-
| [[Νικήτας Βενιζέλος|Βενιζέλος Νικήτας]] || Α' ΑΘΗΝΩΝ
| [[Νικήτας Βενιζέλος|Βενιζέλος Νικήτας]] || Α' Αθηνών
|-
|-
| [[Ανδρέας Λεντάκης|Λεντάκης Ανδρέας]] || Β' ΑΘΗΝΩΝ
| [[Ανδρέας Λεντάκης|Λεντάκης Ανδρέας]] || Β' Αθηνών
|-
|-
| [[Νικήτας Κακλαμάνης|Κακλαμάνης Νικήτας]] || ΣΕΡΡΩΝ
| [[Νικήτας Κακλαμάνης|Κακλαμάνης Νικήτας]] || Σερρών*
|-
|-
| [[Στέφανος Β. Στεφανόπουλος|Στεφανόπουλος Στέφανος Β.]] || Β' ΑΘΗΝΩΝ
| [[Στέφανος Β. Στεφανόπουλος|Στεφανόπουλος Στέφανος Β.]] || Β' Αθηνών
|-
|-
| Νικόπουλος Αναστάσιος || Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
| Νικόπουλος Αναστάσιος || Β' Θεσσαλονίκης
|-
|-
| Μαχαίρα Μαρία || Α' ΠΕΙΡΑΙΩΣ
| Μαχαίρα Μαρία || Α' Πειραιώς

|-
|-
| Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος || ΣΕΡΡΩΝ
| Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος || Σερρών
|-
| Καλαϊτζίδης Χρήστος || Σερρών*
|}
|}
:Στις 23/05/1994 ο Ευστάθιος Γιώτας αντικατέστησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ύστερα από παραίτηση του τελευταίου
*Στις 23/05/1994 ο Ευστάθιος Γιώτας αντικατέστησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ύστερα από παραίτηση του τελευταίου
:Στις 5/8/1994 ο Χρήστος Καλαϊτζίδης εκλεγμένος με την ΝΔ στις Σέρρες προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη
*Στις 5/8/1994 ο Χρήστος Καλαϊτζίδης εκλεγμένος με την ΝΔ στις Σέρρες προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη


⚫
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1996|εθνικές εκλογές του 1996]], όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο [[Βουλή των Ελλήνων|Κοινοβούλιο]]. Συμμετείχε και στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1999|ευρωεκλογές εκλογές το 1999]], όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.<ref name=bio2000/>

⚫
Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2000|εκλογές του 2000]] και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη [[Νέα Δημοκρατία]] ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος προσχώρησαν στη [[Νέα Δημοκρατία]].<ref name=bio2000/><ref>Μιχάλης Αγραφιώτης, [http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=436036 Αισιοδοξία στη Νέα Δημοκρατία, λιποταξία στο ΠαΣοΚ], Εφημ. [[Το Βήμα]], 22/12/2011</ref>


== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 65: Γραμμή 65:
{{παραπομπές|2}}
{{παραπομπές|2}}


⚫
[[Κατηγορία:Ελληνικά πολιτικά κόμματα]]
{{Πολιτική-επέκταση}}
{{Πολιτική-επέκταση}}

⚫
[[Κατηγορία:Ελληνικά πολιτικά κόμματα]]

Έκδοση από την 11:00, 3 Οκτωβρίου 2015

Πολιτική Άνοιξη
ΗγέτηςΑντώνης Σαμαράς
ΙδρυτήςΑντώνης Σαμαράς
Ίδρυση30 Ιουνίου 1993[1]
Διάλυση13 Μαΐου 2004[1]
ΈδραΑθήνα
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός
Πολιτικό φάσμαΔεξιά
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΈνωση για την Ευρώπη των Εθνών (1998-2004)[1]
Χρώματαμπλε, πράσινο, κόκκινο
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Πολιτική Άνοιξη ήταν ένα ελληνικό πολιτικό κόμμα, που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993 από τον Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με ορισμένους ήταν προσωποπαγές[2], όμως σύμφωνα με τον Ιδρυτή του ήταν ένα κόμμα που συγκέντρωσε στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους υπό την πρωτότυπη για την εποχή πολιτική έννοια της Υπέρβασης.[εκκρεμεί παραπομπή] Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την Τουρκία. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,[3][4] με έμφαση στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων.[4]

Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.[5] Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις εθνικές εκλογές του 1993, κερδίζοντας δέκα έδρες στο Κοινοβούλιο. Στις ευρωεκλογές εκλογές το 1994 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε 8,7% και δύο έδρες.[1] Στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 1995, η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον Κωστή Στεφανόπουλο, πρόεδρο της Δημοκρατικής Ανανέωσης, υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το ΠΑΣΟΚ. Τον Αύγουστο του 1996, η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις εθνικές εκλογές του 1996, όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο Κοινοβούλιο. Συμμετείχε και στις ευρωεκλογές εκλογές το 1999, όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.[1]

Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000 και στις εκλογές του 2004 υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη Νέα Δημοκρατία ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία.[1][6]

Βουλευτές της Πολιτικής Άνοιξης

[7]

Ονοματεπώνυμο Εκλογική Περιφέρεια
Οικονομόπουλος Νικόλαος Αχαΐας
Στεφανοπούλου Φωτεινή Ηλείας
Σαμαράς Αντώνιος Μεσσηνίας
Βενιζέλος Νικήτας Α' Αθηνών
Λεντάκης Ανδρέας Β' Αθηνών
Κακλαμάνης Νικήτας Σερρών*
Στεφανόπουλος Στέφανος Β. Β' Αθηνών
Νικόπουλος Αναστάσιος Β' Θεσσαλονίκης
Μαχαίρα Μαρία Α' Πειραιώς
Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος Σερρών
Καλαϊτζίδης Χρήστος Σερρών*
  • Στις 23/05/1994 ο Ευστάθιος Γιώτας αντικατέστησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ύστερα από παραίτηση του τελευταίου
  • Στις 5/8/1994 ο Χρήστος Καλαϊτζίδης εκλεγμένος με την ΝΔ στις Σέρρες προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ιστοσ. Εκλογικά, Αντώνης Σαμαράς - Βιογραφικό (2000)
  2. ↑ Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η Ελληνική πολιτική ζωή: εικοστός αιώνας. Από την προβενιζελική στην μεταπαπανδρεϊκή εποχή, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα 1997,σελ504
  3. ↑ (Αγγλικά) Kaare Ström et al., Delegation and accountability in parliamentary democracies, Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608
  4. ↑ 4,0 4,1 όπ.π.σελ.299,υποσ.2
  5. ↑ Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
  6. ↑ Μιχάλης Αγραφιώτης, Αισιοδοξία στη Νέα Δημοκρατία, λιποταξία στο ΠαΣοΚ, Εφημ. Το Βήμα, 22/12/2011
  7. ↑ Βουλή των Ελλήνων, Στατιστικά Ολομέλειας Η' περιόδου
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πολιτική_Άνοιξη&oldid=5453259"