Ιθαγένεια

Ιθαγένεια και υπηκοότητα . Η λέξη ιθαγένεια, Α)ιθυς+γενος προσδιορίζει το άτομο το οποίο προέρχεται απευθείας από το γένος της χώρας της οποίας είναι τέκνο Β)ενθα+γενος προσδιορίζει το άτομο το οποίο προέρχεται από το ιδιον γένος το εδώ δικό μας γένος.

 Κάθε άνθρωπος αποκτά ιθαγένεια τη στιγμή που γεννιέται,έχοντας και τους δύο γονείς του ή τον έναν εξ αυτών κοινής καταγωγής,δηλαδη π.χ Ελλήν ιθαγενης θεωρείται αυτός ο οποίος είναι και οι δύο γονείς του ελληνικής καταγωγής η ο ένας από τους δύο.

Η ιθαγένεια δεν αλλάζεται ούτε μεταβιβάζεται είναι επίκτητη ιδιότητα αυτή στιγμή της γέννησης.

 Η λέξη Υπηκοότητα αναφέρεται στα πολιτικά δικαιώματα του ατόμου τα οποία αποκτά είτε είναι γηγενής είτε προέρχεται από άλλη χώρα αλλά διαμένει μόνιμα σε κάποια άλλη.Υπήκοος ενός κράτους σημαίνει πολίτης ενός κράτους.

Η υπηκοότητα αποκτιέται σύμφωνα με τους νόμους του εκάστοτε κράτους π.Χ αμερικανός υπήκοος μπορεί να είναι ένας Έλλην ιθαγενής ο οποίος διαμένει πολλά χρόνια στην Αμερική. Εχει το δικαίωμα να αλλάξει υπηκοότητα από αμερικανική να πάρει γαλλική εφόσον διαμένει κάποιά χρονιά στη Γαλλία και πλήρει τις προϋποθέσεις που ορίζει ο γαλλικός νόμος.

Ιθαγένεια - υπηκοότητα - εθνικότητα

Ιθαγένεια και υπηκοότητα

Οι δύο λέξεις είναι τελείως διαφορετικές. Είναι δύο έννοιες που δεν ταυτίζονται καθώς την ιθαγένεια ορίζει η φυλετική καταγωγή του ατόμου και την υπηκοότητα η νομοθεσία του εκάστοτε κράτους.

π.χ ο Έλλην ιθαγενής δύναται να αποκτήσει την αμερικανική υπηκοότητα να πολιτογραφηθεί δηλαδή αμερικανός αλλά δεν δύναται να αποκτήσει την αμερικανική ιθαγένεια εφόσον δεν έχει κανέναν δεσμό αίματος με την Αμερική.

Ιθαγένεια και εθνικότητα

Κυρίαρχο στοιχείο κάθε κράτους είναι το έθνος. Το έθνος συντελείται από άτομα τα οποία έχουν κοινά χαρακτιριστικά όπως κοινή φυλετική καταγωγή κοινή εθνική συνείδηση κοινή γλώσσα κοινά ήθη και εθιμα. είναι δύο έννοιες ταυτόσημες γιατί για να ανηκεις στο ελληνικό έθνος πρέπει να είσαι Έλλην ιθαγενής και αν είσαι Έλλην ιθαγενής αυτόματα ανηκεις στο ελληνικό έθνος.

Παράγωγοι όροι

Πολλαπλή ιθαγένεια

Σε περιπτώσεις πολιτογράφησης, δηλ. οικειοθελούς κτήσης νέας ιθαγένειας, ενδέχεται το άτομο να διατηρήσει και την παλαιά. Αυτό εξαρτάται από τη βούλησή του, πρέπει όμως να προβλέπεται από τη νομοθεσία και των δύο κρατών. Παραδείγματος χάριν, ο πολίτης των Η.Π.Α. που θα πολιτογραφηθεί Έλληνας έχει το δικαίωμα της διπλής ιθαγένειας, μιας και αμφότερα τα κράτη την επιτρέπουν. Εάν όμως κάνει το ίδιο ένας Ιάπωνας, τότε –σύμφωνα με τους ιαπωνικούς νόμους– ακυρώνεται αμέσως η ιαπωνική ιθαγένειά του.

Ιθαγένεια ενώσεων κρατών

Ορισμένες ενώσεις κρατών έχουν θεσπίσει καθεστώς θετικών διακρίσεων για τους πολίτες των μελών τους. Αυτό συχνά περιγράφεται ως ιθαγένεια της συγκεκριμένης ένωσης, αν και στην πραγματικότητα είναι αποκλειστικά παράγωγο αποτέλεσμα της κρατικής ιθαγένειας. Δεν μπορεί κάποιος να είναι πολίτης μόνο της ένωσης, χωρίς να είναι πολίτης κράτους-μέλους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η καλούμενη ευρωπαϊκή ιθαγένεια, δηλαδή η ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οποιοσδήποτε είναι πολίτης κράτους-μέλους, καθίσταται αυτομάτως και πολίτης της Ε.Ε.. Αυτό δε σημαίνει ότι εξομοιώνεται πλήρως με τους πολίτες των άλλων κρατών-μελών, αλλά ότι του παρέχονται διάφορα προνόμια. Έτσι μπορεί –μεταξύ άλλων– να ταξιδέψει, να εγκατασταθεί ή να εργαστεί σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε. με μια διαδικασία πολύ ευκολότερη σε σύγκριση με άτομα που δεν είναι Ευρωπαίοι πολίτες.