Ιταλικό Προτεκτοράτο της Αλβανίας (1939-1943): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{διαγραφή|1=προϊόν αυτόματης μετάφρασης}}
{{επιμέλεια|ορθογραφία, μορφή, σύνδεσμοι, αναφορές χωρίς αναφορές}}
{{πηγές|02|11|2013}}
{{Κουτί πληροφοριών πρώην χώρας
{{Κουτί πληροφοριών πρώην χώρας
|ιθαγενές_όνομα = Βασίλειο της Αλβανίας
|ιθαγενές_όνομα = Βασίλειο της Αλβανίας
Γραμμή 96: Γραμμή 93:
Στη [[Συνθήκη του Λονδίνου (1915)|Συνθήκη του Λονδίνου]] κατά τη διάρκεια του [[Α' Π.Π.|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]], η
Στη [[Συνθήκη του Λονδίνου (1915)|Συνθήκη του Λονδίνου]] κατά τη διάρκεια του [[Α' Π.Π.|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]], η
[[Τριπλή Συμμαχία]] είχε υποσχεθεί στην Ιταλία την κεντρική και νότια Αλβανία ως ανταμοιβή για την καταπολέμηση της [[Αντάντ]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17">Nigel Thomas. Armies in the Balkans 1914-18. Osprey Publishing, 2001. Pp. 17.</ref>. Τον Ιούνιο του [[1917]], Ιταλοί στρατιώτες κατέλαβαν σημαντικές περιοχές της Αλβανίας. Η Ιταλία κήρυξε επισήμως προτεκτοράτο την κεντρική και νότια Αλβανία, κατάσταση που ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του [[1920]], όταν η Ιταλία πιέστηκε για την απομάκρυνση του στρατού από την Αλβανία<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17"/>. Η Ιταλία εξοργίστηκε με τα ελάχιστα κέρδη που έλαβε από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, τις οποίες θεώρησε ότι παραβίαζαν τη Συνθήκη του Λονδίνου. Οι Ιταλοί φασίστες ισχυρίστηκαν ότι οι Αλβανοί συνδέονταν εθνικά Ιταλούς, εξαιτίας των διασυνδέσεών τους με τους προϊστορικούς Ιταλούς, τους [[Ιλλυριός|Ιλλυριούς]] και τους ρωμαϊκούς πληθυσμούς, και ότι η σημαντική επιρροή που ασκήθηκε από τη [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] και τους [[Βενετία|Ενετούς]] στην Αλβανία δικαιολογούσε την ιταλική κατοχή<ref name=Ro106>{{cite book|last=Rodogno. |first=Davide |title=Fascism's European empire: Italian occupation during the Second World War|url=http://books.google.com/books?id=ZcUNELPsQQsC&printsec=frontcover&dq=Fascism%27s+European+empire:+Italian+occupation+during+the+Second+World+War&hl=en&ei=dig_TPn6OYKC8gaGlcDpCw&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CC0Q6wEwAA#v=onepage&q&f=false|year=2006|publisher=Cambridge University Press|isbn=0-521-84515-7|page=106}}</ref>. Η Ιταλία δικαολόγησε επίσης, επίσης, την προσάρτηση της Αλβανίας με το σκεπτικό ότι, επειδή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αλβανικής καταγωγής είχαν ήδη απορροφηθεί από την [[κοινωνία]] της νότιας Ιταλίας, η ενσωμάτωση της Αλβανίας ήταν ένα λογικό μέτρο που θα ένωνε τους ανθρώπους της αλβανικής καταγωγής σε ένα κράτος<ref name="Owen Pearson 2004. Pp. 389">Owen Pearson. Albania in the twentieth century: a history, Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 389.</ref>. Η Ιταλία υποστήριξε τον αλβανικό αλυτρωτισμό, στρεφόμενη κατά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου στη [[Γιουγκοσλαβία]] και την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] στην [[Ελλάδα]], ιδίως στην περιοχή των συνόρων της Τσαμουριάς, που κατοικείτο από αλβανική μειονότητα<ref name="Fischer 1999 70–73">{{Citation | last=Fischer | first=Bernd Jürgen | title=Albania at War, 1939-1945 | publisher= C. Hurst & Co. Publishers | year=1999 | isbn=978-1-85065-531-2 | url=http://books.google.com/?id=P-MiG9ngCp8C | pages=70–73}}</ref>.
[[Τριπλή Συμμαχία]] είχε υποσχεθεί στην Ιταλία την κεντρική και νότια Αλβανία ως ανταμοιβή για την καταπολέμηση της [[Αντάντ]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17">Nigel Thomas. Armies in the Balkans 1914-18. Osprey Publishing, 2001. Pp. 17.</ref>. Τον Ιούνιο του [[1917]], Ιταλοί στρατιώτες κατέλαβαν σημαντικές περιοχές της Αλβανίας. Η Ιταλία κήρυξε επισήμως προτεκτοράτο την κεντρική και νότια Αλβανία, κατάσταση που ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του [[1920]], όταν η Ιταλία πιέστηκε για την απομάκρυνση του στρατού από την Αλβανία<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17"/>. Η Ιταλία εξοργίστηκε με τα ελάχιστα κέρδη που έλαβε από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, τις οποίες θεώρησε ότι παραβίαζαν τη Συνθήκη του Λονδίνου. Οι Ιταλοί φασίστες ισχυρίστηκαν ότι οι Αλβανοί συνδέονταν εθνικά Ιταλούς, εξαιτίας των διασυνδέσεών τους με τους προϊστορικούς Ιταλούς, τους [[Ιλλυριός|Ιλλυριούς]] και τους ρωμαϊκούς πληθυσμούς, και ότι η σημαντική επιρροή που ασκήθηκε από τη [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] και τους [[Βενετία|Ενετούς]] στην Αλβανία δικαιολογούσε την ιταλική κατοχή<ref name=Ro106>{{cite book|last=Rodogno. |first=Davide |title=Fascism's European empire: Italian occupation during the Second World War|url=http://books.google.com/books?id=ZcUNELPsQQsC&printsec=frontcover&dq=Fascism%27s+European+empire:+Italian+occupation+during+the+Second+World+War&hl=en&ei=dig_TPn6OYKC8gaGlcDpCw&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CC0Q6wEwAA#v=onepage&q&f=false|year=2006|publisher=Cambridge University Press|isbn=0-521-84515-7|page=106}}</ref>. Η Ιταλία δικαολόγησε επίσης, επίσης, την προσάρτηση της Αλβανίας με το σκεπτικό ότι, επειδή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αλβανικής καταγωγής είχαν ήδη απορροφηθεί από την [[κοινωνία]] της νότιας Ιταλίας, η ενσωμάτωση της Αλβανίας ήταν ένα λογικό μέτρο που θα ένωνε τους ανθρώπους της αλβανικής καταγωγής σε ένα κράτος<ref name="Owen Pearson 2004. Pp. 389">Owen Pearson. Albania in the twentieth century: a history, Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 389.</ref>. Η Ιταλία υποστήριξε τον αλβανικό αλυτρωτισμό, στρεφόμενη κατά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου στη [[Γιουγκοσλαβία]] και την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] στην [[Ελλάδα]], ιδίως στην περιοχή των συνόρων της Τσαμουριάς, που κατοικείτο από αλβανική μειονότητα<ref name="Fischer 1999 70–73">{{Citation | last=Fischer | first=Bernd Jürgen | title=Albania at War, 1939-1945 | publisher= C. Hurst & Co. Publishers | year=1999 | isbn=978-1-85065-531-2 | url=http://books.google.com/?id=P-MiG9ngCp8C | pages=70–73}}</ref>.

In the [[Treaty of London (1915)|Treaty of London]] during [[World War I]], the [[Triple Entente]] had promised Italy central and southern Albania as a possession as a reward for fighting alongside the Entente.In June 1917, after Italian soldiers seized control of substantial areas of Albania, Italy formally declared a protectorate over central and southern Albania; however this was overturned in September 1920 when Italy was pressured to remove its army from Albania. Italy was enraged with the minimal gains that she received from peace negotiations, which she regarded as having violated the Treaty of London. [[Italian Fascism|Italian Fascists]] claimed that Albanians were ethnically linked to [[Italians]] through links with the prehistoric [[Italiotes]], [[Illyrians|Illyrian]] and [[Ancient Rome|Roman]] populations, and that the major influence exerted by the Roman and Venetian empires over Albania justified Italy's right to possess it.Italy also justified the annexation of Albania on the basis that because several hundred thousand people of Albanian descent had been absorbed into society in southern Italy already, that the incorporation of Albania was a reasonable measure that would unite people of Albanian descent into one state.Italy supported Albanian irredentism, directed against the predominantly Albanian-populated [[Kosovo]] in [[Kingdom of Yugoslavia|Yugoslavia]] and [[Epirus (region)|Epirus]] in [[Kingdom of Greece|Greece]], particularly the border area of [[Chameria]], inhabited by the [[Cham Albanians|Cham Albanian]] minority.
<!--
<!--
==Ιστορία==
==Ιστορία==

Έκδοση από την 10:16, 6 Σεπτεμβρίου 2015

Mbretëria e Shqipërisë
Βασίλειο της Αλβανίας
Διάρκεια;
Τοποθεσία
Το Αλβανικό Βασίλειο το 1942
Πρωτεύουσα Τίρανα
Γλώσσες Αλβανικά
Ιταλικά
Πολίτευμα Φασιστική δικτατορία ύπο συνταγματική μοναρχία
Βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ'
Πρωθυπουργός Σεφκέτ Μπέξ Βερλάσι
Ιστορία
 -  Ίδρυση 12 Απριλίου 1939
 -  Κατάλυση Σεπτέμβριος 1943

Το Βασίλειο της Αλβανίας ( Αλβανικά: Mbretëria Shqiptare, Ιταλικά: Regno Albanese), γνωστό και ως Μεγάλη Αλβανία[1][2] ήταν προτεκτοράτο του Βασίλειου της Ιταλίας. Ήταν ουσιαστικά μια ένωση της Ιταλίας με την Αλβανία, επίσημα υπό την ηγεσία του βασιλιά της Ιταλίας Βίκτορα Εμμανουήλ Γ΄ και την κυβέρνησή του. Η Αλβανία διοικείτο από Ιταλούς διοικητές, αφού καταλήφθηκε στρατιωτικά από τη Φασιστική Ιταλία, από το 1939 μέχρι το 1943. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Αλβανία έπαψε να υπάρχει ως ανεξάρτητη χώρα και παρέμεινε αυτόνομο τμήμα της ιταλικής αυτοκρατορίας με επικεφαλής τους ιταλικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι είχαν ως στόχο να μετατρέψουν την Αλβανία σε τμήμα της Μεγάλης Ιταλίας αφομοιώνοντας τους Αλβανούς ως οι Ιταλούς και εποικίζοντας την Αλβανία με Ιταλούς εποίκους από την ιταλική χερσόνησο για να τη μετατρέψουν σταδιακά σε ιταλικό έδαφος[3].

Στη Συνθήκη του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Τριπλή Συμμαχία είχε υποσχεθεί στην Ιταλία την κεντρική και νότια Αλβανία ως ανταμοιβή για την καταπολέμηση της Αντάντ[4]. Τον Ιούνιο του 1917, Ιταλοί στρατιώτες κατέλαβαν σημαντικές περιοχές της Αλβανίας. Η Ιταλία κήρυξε επισήμως προτεκτοράτο την κεντρική και νότια Αλβανία, κατάσταση που ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του 1920, όταν η Ιταλία πιέστηκε για την απομάκρυνση του στρατού από την Αλβανία[4]. Η Ιταλία εξοργίστηκε με τα ελάχιστα κέρδη που έλαβε από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, τις οποίες θεώρησε ότι παραβίαζαν τη Συνθήκη του Λονδίνου. Οι Ιταλοί φασίστες ισχυρίστηκαν ότι οι Αλβανοί συνδέονταν εθνικά Ιταλούς, εξαιτίας των διασυνδέσεών τους με τους προϊστορικούς Ιταλούς, τους Ιλλυριούς και τους ρωμαϊκούς πληθυσμούς, και ότι η σημαντική επιρροή που ασκήθηκε από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τους Ενετούς στην Αλβανία δικαιολογούσε την ιταλική κατοχή[5]. Η Ιταλία δικαολόγησε επίσης, επίσης, την προσάρτηση της Αλβανίας με το σκεπτικό ότι, επειδή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αλβανικής καταγωγής είχαν ήδη απορροφηθεί από την κοινωνία της νότιας Ιταλίας, η ενσωμάτωση της Αλβανίας ήταν ένα λογικό μέτρο που θα ένωνε τους ανθρώπους της αλβανικής καταγωγής σε ένα κράτος[6]. Η Ιταλία υποστήριξε τον αλβανικό αλυτρωτισμό, στρεφόμενη κατά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου στη Γιουγκοσλαβία και την Ήπειρο στην Ελλάδα, ιδίως στην περιοχή των συνόρων της Τσαμουριάς, που κατοικείτο από αλβανική μειονότητα[7].

Δείτε επίσης

Αναφορές

  1. ↑ Micheletta, Luca (2007), Questioni storiche: Italy, Greater Albania and Kosovo 1939-1943, Universita degli studi di Roma La Sapienza, σελ. 521–542, http://www.academia.edu/4093074/Italy_Greater_Albania_and_Kosovo_1939-1943 
  2. ↑ Papa Pandelejmoni, Enriketa (2012), Doing politics in Albania doing World War II: The case of Mustafa Merlika Kruja fascist collaboration, Založba ZRC, ZRC SAZU, σελ. 67–83, https://books.google.rs/books?id=HrizKUHOmU0C&pg=PA76&lpg=PA76&dq=greater+albania+1939-1943&source=bl&ots=isNKVoAV1A&sig=aKvGYnIqfdj4M-oTyIZW-6LxVbk&hl=sr&sa=X&ei=6oyaVNPUPOf_ywOTo4KIDA&ved=0CDYQ6AEwCQ#v=onepage&q=greater%20albania%201939-1943&f=false 
  3. ↑ Lemkin, Raphael; Power, Samantha (2008), Axis Rule in Occupied Europe, The Lawbook Exchange, Ltd., σελ. 99–107, ISBN 978-1-58477-901-8, http://books.google.com/books?id=y0in2wOY-W0C 
  4. ↑ 4,0 4,1 Nigel Thomas. Armies in the Balkans 1914-18. Osprey Publishing, 2001. Pp. 17.
  5. ↑ Rodogno., Davide (2006). Fascism's European empire: Italian occupation during the Second World War. Cambridge University Press. σελ. 106. ISBN 0-521-84515-7. 
  6. ↑ Owen Pearson. Albania in the twentieth century: a history, Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 389.
  7. ↑ Fischer, Bernd Jürgen (1999), Albania at War, 1939-1945, C. Hurst & Co. Publishers, σελ. 70–73, ISBN 978-1-85065-531-2, http://books.google.com/?id=P-MiG9ngCp8C 

Βιβλιογραφία

  • Reginald Hibbert, η πικρή νίκη, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, 1993
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιταλικό_Προτεκτοράτο_της_Αλβανίας_(1939-1943)&oldid=5411686"