Ρεβέκκα (ταινία, 1940): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 19: Γραμμή 19:


== Πλοκή ==
== Πλοκή ==
Μια νεαρή συνεσταλμένη γυναίκα([[Τζόαν Φοντέιν]]), η οποία είναι ορφανή και συνοδεύει την πλούσια δεσποτική και καυστική Αμερικανίδα κυρία Βαν Χόπερ στις διακοπές στο [[Μονακό]], γνωρίζεται εκεί με τον πλούσιο αριστοκράτη και χήρο ''Μαξιμίλιαν "Μάξιμ" Ντε Γουίντερ'' ([[Λόρενς Ολίβιε]]). Η σύζυγος του Μάξιμ, Ρεβέκκα, έχει πεθάνει πρόσφατα σε ατύχημα στη θάλασσα. Οι δυο τους ερωτεύονται, και όταν η εργοδόρια της αποφασίζει να φύγουν από το μονακό, ο Μαξίμ της ζητά κάπως βεβιασμένα να παντρευτούν κι εκείνη δέχεται. Η κυρία Βαν Χόπερ την προειδοποιεί ότι ο Μάξιμ λα΄τρευε την πρώτη σύζυγό του και της έυχεται καλή τύχη στη νέα ζωή της. Έτσι φτάνουν μαζί στο ''Μάντερλεϊ'', την έπαυλη του Μάξιμ, όπου η άπειρη δεύτερη σύζυγος προσπαθεί με δυσκολία να προσαρμοστεί στα καθήκοντα της νέας της θέσης και στην πορεία αναπτύσσει έναν φόβο για την κυρία Ντάνβερς ([[Τζούντιθ Άντερσον]]), την οικονόμο του σπιτιού και άλλοτε πιστή σύμμαχο της νεκρής Ρεβέκκα την οποία είχε μεγαλώσει από παιδί. Η νέα κυρία ντε Γουίντερ αρχίζει να πιστεύει ότι η Ρεβέκκα ήταν η τέλεια γυναίκα και ότι ο Μάξιμ τη λάτρευε, κάτι που δεν θα τους αφήσει ποτέ να ευτυχήσουν. Προσπαθώντας να χαροποιήσει τον Μάξιμ και να αποσείσει τη σκιά του παρελθόντος οργανώνει μια γιορτή μεταμφιεσμένων όπου η κυρία Ντάνβερς την πείθει να φορέσει ένα κοστούμι που απεικονίζεται να φορά σε έναν πίνακα η Καρολάιν ντε Γουίντερ, μια πρόγονος του Μάξιμ. Ερήμην της όμως, το κοστούμι σαυτό φορούσε και η Ρεβέκκα σε ένα παρόμοιο πάρτι λίγο και ροό πριν πεθάνει και όταν εμφανίζεται στη σάλα με αυτό ο Μάξιμ οργίζεται και οικ αλεσμελνοι παγώνουν, οπότε εκείνη συντετριμμένη αντιμετωπίζει τη κυρία Ντάνβερς για το παιχνίδι που της έπαιξε. Εκείνη της αποκαλύπτει την αππέχθεια της και την πεποίθησή της ότι προσπαθεί να υποκαταστήσει τη Ρεβέκκα αλλά ότι είναι ανίκανη για αυτό. Εκμεταλλευόμενη την ψυχολογική κατάστασητης κοπέλας, η οικονόμος την πείθει σχεδόν να αυτοκτονήσει πέφτοντας απ΄οτο παράθυρο αλά διακόπτεται από την σειρήνα ενός πλοίου που έχει μόλις ναυαγήσει στα βράχια κοντά στην παραλία που γειτονεύει με το Μάντερλεϊ. Αποκαλύπτεται ότι κοντά στο πλοίο που ναυάγησε βρίσκεται το ναυάγιο ενός άλλου πλοίου, του σάφους της Ρεβέκκα, και μέσα σε αυτό ένα πτώμα, το πτώμα της Ρεβέκκα. Ο Μάξιμ διηγείται στην αφηγήτρια πως η Ρεβέκκα ήταν μια σκληρή, επιπόλαιη και αδίστακτη εγωίστρια που αφότου παντρεύτηκ;αν του αποκάλυψε το πραγφματικό της πρόσωπο και έκναν μια άτυπη συμφωνία. Εκείνος θα την χρηματοδοτου΄σε και εκείνη θα κρατούσε το προσωπείο της τέλειας αριστοκρατικής κυρίας , ζώνας παράλληλα την ζωή που ήθελε και απατώντας τον Μάξιμ κατά συρροή. Όταν του αποκάλυψε ότι είνα ιε΄γκυος με παιδί από κ΄ποιον εραστή της και ότι σκόπευε να το μεγαλώσει σαν δικ΄οτου ώστε να κηλρονομήσει την περιουσία του, εκείνος όρμησε να τη σκοτώσει αλλά σκοντάφτοντας κάτω πέθανε από ατύχημα. Έτσι έκρυψε το σώμα της στο σκα΄φος και το βύθισε αναγωνρίζοντας το πτώμα μιας φτωχής γυναίκας ως τηξς Ρεβέκκας και αφήνοντας ένα σημειπωμα αυτοκτονίας που ΄δήθεν έγραψε ηΡεβέκκα. Η γυναίκα του χαίρεται που δεν αγάοπησε ποτέ τη Ρεβέκκα και παρηγορείται για την πιθανότητα να κατηρογηθεί για φόνο ο Μάξιμ. Διενεργούνται ανακρίσεις που με μάρτυρες τον Τζακ Φαωέλ ([{Τζορτζ Σπαντερς]]) και τν κυρία Ντάνβερς προσπαθούν να δείξουν ότι η Ρεβέκκα δολοφονήθηκε. Όμως, ανακαλύτεται ότι η Ρεβέκκα είχε επισκεφτεί έναν γιατρό ο ποίος της διέγνωσε καρκίνο σε τελικό στάδιο και αργότεα την ΄διια ημέρα εκε΄λινη ανακοίνωσε δήθεν ίτι ήαν έγκυος και προκαλώντας τον μάξιμ να τη σκοτώσει για να του καταστρλεψει τη ζωή πριν πεθάνει η ίδια.
Μια νεαρή συνεσταλμένη γυναίκα([[Τζόαν Φοντέιν]]), η οποία είναι ορφανή και συνοδεύει την πλούσια δεσποτική και καυστική Αμερικανίδα κυρία Βαν Χόπερ στις διακοπές στο [[Μονακό]], γνωρίζεται εκεί με τον πλούσιο αριστοκράτη και χήρο ''Μαξιμίλιαν "Μάξιμ" Ντε Γουίντερ'' ([[Λόρενς Ολίβιε]]). Η σύζυγος του Μάξιμ, Ρεβέκκα, έχει πεθάνει πρόσφατα σε ατύχημα στη θάλασσα. Οι δυο τους ερωτεύονται, και όταν η εργοδόρια της αποφασίζει να φύγουν από το μονακό, ο Μαξίμ της ζητά κάπως βεβιασμένα να παντρευτούν κι εκείνη δέχεται. Η κυρία Βαν Χόπερ την προειδοποιεί ότι ο Μάξιμ λα΄τρευε την πρώτη σύζυγό του και της έυχεται καλή τύχη στη νέα ζωή της. Έτσι φτάνουν μαζί στο ''Μάντερλεϊ'', την έπαυλη του Μάξιμ, όπου η άπειρη δεύτερη σύζυγος προσπαθεί με δυσκολία να προσαρμοστεί στα καθήκοντα της νέας της θέσης και στην πορεία αναπτύσσει έναν φόβο για την κυρία Ντάνβερς ([[Τζούντιθ Άντερσον]]), την οικονόμο του σπιτιού και άλλοτε πιστή σύμμαχο της νεκρής Ρεβέκκα την οποία είχε μεγαλώσει από παιδί. Η νέα κυρία ντε Γουίντερ αρχίζει να πιστεύει ότι η Ρεβέκκα ήταν η τέλεια γυναίκα και ότι ο Μάξιμ τη λάτρευε, κάτι που δεν θα τους αφήσει ποτέ να ευτυχήσουν. Προσπαθώντας να χαροποιήσει τον Μάξιμ και να αποσείσει τη σκιά του παρελθόντος οργανώνει μια γιορτή μεταμφιεσμένων όπου η κυρία Ντάνβερς την πείθει να φορέσει ένα κοστούμι που απεικονίζεται να φορά σε έναν πίνακα η Καρολάιν ντε Γουίντερ, μια πρόγονος του Μάξιμ. Ερήμην της όμως, το κοστούμι σαυτό φορούσε και η Ρεβέκκα σε ένα παρόμοιο πάρτι λίγο και ροό πριν πεθάνει και όταν εμφανίζεται στη σάλα με αυτό ο Μάξιμ οργίζεται και οικ αλεσμελνοι παγώνουν, οπότε εκείνη συντετριμμένη αντιμετωπίζει τη κυρία Ντάνβερς για το παιχνίδι που της έπαιξε. Εκείνη της αποκαλύπτει την αππέχθεια της και την πεποίθησή της ότι προσπαθεί να υποκαταστήσει τη Ρεβέκκα αλλά ότι είναι ανίκανη για αυτό. Εκμεταλλευόμενη την ψυχολογική κατάστασητης κοπέλας, η οικονόμος την πείθει σχεδόν να αυτοκτονήσει πέφτοντας από το παράθυρο αλά διακόπτεται από την σειρήνα ενός πλοίου που έχει μόλις ναυαγήσει στα βράχια κοντά στην παραλία που γειτονεύει με το Μάντερλεϊ. Αποκαλύπτεται ότι κοντά στο πλοίο που ναυάγησε βρίσκεται το ναυάγιο ενός άλλου πλοίου, του σάφους της Ρεβέκκα, και μέσα σε αυτό ένα πτώμα, το πτώμα της Ρεβέκκα. Ο Μάξιμ διηγείται στην αφηγήτρια πως η Ρεβέκκα ήταν μια σκληρή, επιπόλαιη και αδίστακτη εγωίστρια που αφότου παντρεύτηκαν του αποκάλυψε το πραγφματικό της πρόσωπο και έκναν μια άτυπη συμφωνία. Εκείνος θα την χρηματοδοτου΄σε και εκείνη θα κρατούσε το προσωπείο της τέλειας αριστοκρατικής κυρίας , ζώνας παράλληλα την ζωή που ήθελε και απατώντας τον Μάξιμ κατά συρροή. Όταν του αποκάλυψε ότι είνα ιε΄γκυος με παιδί από κ΄ποιον εραστή της και ότι σκόπευε να το μεγαλώσει σαν δικ΄οτου ώστε να κηλρονομήσει την περιουσία του, εκείνος όρμησε να τη σκοτώσει αλλά σκοντάφτοντας κάτω πέθανε από ατύχημα. Έτσι έκρυψε το σώμα της στο σκα΄φος και το βύθισε αναγωνρίζοντας το πτώμα μιας φτωχής γυναίκας ως τηξς Ρεβέκκας και αφήνοντας ένα σημειπωμα αυτοκτονίας που ΄δήθεν έγραψε ηΡεβέκκα. Η γυναίκα του χαίρεται που δεν αγάοπησε ποτέ τη Ρεβέκκα και παρηγορείται για την πιθανότητα να κατηρογηθεί για φόνο ο Μάξιμ. Διενεργούνται ανακρίσεις που με μάρτυρες τον Τζακ Φαβέλ ([[Τζορτζ Σπαντερς]]) και την κυρία Ντάνβερς προσπαθούν να δείξουν ότι η Ρεβέκκα δολοφονήθηκε. Όμως, ανακαλύτεται ότι η Ρεβέκκα είχε επισκεφτεί έναν γιατρό ο οποίος της διέγνωσε καρκίνο σε τελικό στάδιο και αργότερα την ίδια ημέρα εκείνη ανακοίνωσε δήθεν ότι ήταν έγκυος και προκάλεσε τον Μάξιμ να τη σκοτώσει για να του καταστρλεψει τη ζωή πριν πεθάνει η ίδια. ο Φαβέλ τηλεφωνεί στην κυρία Ντάνβερς και της αποκαλύπτει ότι η Ρεβέκκα είχε καρκίνο και ότι οι δύο σύζυγο μπορούν πλέον να ζήσουν ευτυχισμένοι στο Μάντερλεϊ. Εκείνη, έχοντας παρανοήσει, βάζει φωτιά στο Μάντερλεϊ για να μην ζήσουν εκεί ευτυχισμένοι. Η αφηγήτρια σώζεται και συναντά τον Μάξιμ που έχει μόλις φτάσει με αυτοκίνητο, έχοντας δει τις φλόγες από μακριά. Αγκαλιάζονται και η κυρία Ντάνβερς πεθαίνει μέσα στις φλόγες. Η ταινία τελειώνει με ένα κεντητό μονόγραμμα της Ρεβέκκα να καίγεται σε ένα μαξιλάρι.


== Παραγωγή και διανομή ρόλων ==
== Παραγωγή και διανομή ρόλων ==

Έκδοση από την 20:12, 28 Ιουλίου 2015

Ρεβέκκα
Αρχείο:Ρεβέκκα 1940.jpg
ΣκηνοθεσίαΆλφρεντ Χίτσκοκ
ΠαραγωγήΝτέιβιντ Ο. Σέλζνικ
ΣενάριοΡόμπερτ Σέργουντ
Τζόαν Χάρισον
Βασισμένο σεΡεβέκκα[1]
ΠρωταγωνιστέςΛόρενς Ολίβιε
Τζόαν Φοντέιν
Τζορτζ Σάντερς
Τζούντιθ Άντερσον
ΜουσικήΦράντς Γουόξμαν
ΦωτογραφίαΤζορτζ Μπάρνς
ΜοντάζW. Donn Hayes[2]
Εταιρεία παραγωγήςSelznick International Pictures
ΔιανομήUnited Artists και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 27/3/1940
Διάρκεια130 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά

H Ρεβέκκα (αγγλ. Rebecca) είναι μία ταινία μυστηρίου, παραγωγής 1940 του Άλφρεντ Χίτσκοκ βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Το κινηματογραφικό αυτό έργο, παραγωγής του Ντέιβιντ Ο' Σέλζνικ, αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Δάφνη Ντι Μοριέ, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται οι Λόρενς Ολίβιε, Τζόαν Φοντέιν και Τζούντιθ Άντερσον[3]. Προτάθηκε για 11 βραβεία Όσκαρ, κέρδισε δύο κι αποτελεί τη μοναδική ταινία του Χίτσκοκ που κατάφερε να κερδίσει το πολυπόθητο αγαλματίδιο, καθώς και την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα στο Χόλιγουντ. Ο Χίτσκοκ ήταν για πρώτη φορά στη λίστα των υποψηφίων για το Όσκαρ Σκηνοθεσίας, αλλά το βραβείο πήγε στο Τζον Φορντ για την ταινία Τα σταφύλια της οργής. Ο μετρ της αγωνίας θα ξαναεπιχειρούσε άλλες πέντε φορές να βραβευτεί χωρίς επιτυχία και το 1967 η ακαδημία του παραχώρησε ένα τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο.

Η ταινία άνοιξε την πρώτη τελετή του Διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου το 1951[4].

Πλοκή

Μια νεαρή συνεσταλμένη γυναίκα(Τζόαν Φοντέιν), η οποία είναι ορφανή και συνοδεύει την πλούσια δεσποτική και καυστική Αμερικανίδα κυρία Βαν Χόπερ στις διακοπές στο Μονακό, γνωρίζεται εκεί με τον πλούσιο αριστοκράτη και χήρο Μαξιμίλιαν "Μάξιμ" Ντε Γουίντερ (Λόρενς Ολίβιε). Η σύζυγος του Μάξιμ, Ρεβέκκα, έχει πεθάνει πρόσφατα σε ατύχημα στη θάλασσα. Οι δυο τους ερωτεύονται, και όταν η εργοδόρια της αποφασίζει να φύγουν από το μονακό, ο Μαξίμ της ζητά κάπως βεβιασμένα να παντρευτούν κι εκείνη δέχεται. Η κυρία Βαν Χόπερ την προειδοποιεί ότι ο Μάξιμ λα΄τρευε την πρώτη σύζυγό του και της έυχεται καλή τύχη στη νέα ζωή της. Έτσι φτάνουν μαζί στο Μάντερλεϊ, την έπαυλη του Μάξιμ, όπου η άπειρη δεύτερη σύζυγος προσπαθεί με δυσκολία να προσαρμοστεί στα καθήκοντα της νέας της θέσης και στην πορεία αναπτύσσει έναν φόβο για την κυρία Ντάνβερς (Τζούντιθ Άντερσον), την οικονόμο του σπιτιού και άλλοτε πιστή σύμμαχο της νεκρής Ρεβέκκα την οποία είχε μεγαλώσει από παιδί. Η νέα κυρία ντε Γουίντερ αρχίζει να πιστεύει ότι η Ρεβέκκα ήταν η τέλεια γυναίκα και ότι ο Μάξιμ τη λάτρευε, κάτι που δεν θα τους αφήσει ποτέ να ευτυχήσουν. Προσπαθώντας να χαροποιήσει τον Μάξιμ και να αποσείσει τη σκιά του παρελθόντος οργανώνει μια γιορτή μεταμφιεσμένων όπου η κυρία Ντάνβερς την πείθει να φορέσει ένα κοστούμι που απεικονίζεται να φορά σε έναν πίνακα η Καρολάιν ντε Γουίντερ, μια πρόγονος του Μάξιμ. Ερήμην της όμως, το κοστούμι σαυτό φορούσε και η Ρεβέκκα σε ένα παρόμοιο πάρτι λίγο και ροό πριν πεθάνει και όταν εμφανίζεται στη σάλα με αυτό ο Μάξιμ οργίζεται και οικ αλεσμελνοι παγώνουν, οπότε εκείνη συντετριμμένη αντιμετωπίζει τη κυρία Ντάνβερς για το παιχνίδι που της έπαιξε. Εκείνη της αποκαλύπτει την αππέχθεια της και την πεποίθησή της ότι προσπαθεί να υποκαταστήσει τη Ρεβέκκα αλλά ότι είναι ανίκανη για αυτό. Εκμεταλλευόμενη την ψυχολογική κατάστασητης κοπέλας, η οικονόμος την πείθει σχεδόν να αυτοκτονήσει πέφτοντας από το παράθυρο αλά διακόπτεται από την σειρήνα ενός πλοίου που έχει μόλις ναυαγήσει στα βράχια κοντά στην παραλία που γειτονεύει με το Μάντερλεϊ. Αποκαλύπτεται ότι κοντά στο πλοίο που ναυάγησε βρίσκεται το ναυάγιο ενός άλλου πλοίου, του σάφους της Ρεβέκκα, και μέσα σε αυτό ένα πτώμα, το πτώμα της Ρεβέκκα. Ο Μάξιμ διηγείται στην αφηγήτρια πως η Ρεβέκκα ήταν μια σκληρή, επιπόλαιη και αδίστακτη εγωίστρια που αφότου παντρεύτηκαν του αποκάλυψε το πραγφματικό της πρόσωπο και έκναν μια άτυπη συμφωνία. Εκείνος θα την χρηματοδοτου΄σε και εκείνη θα κρατούσε το προσωπείο της τέλειας αριστοκρατικής κυρίας , ζώνας παράλληλα την ζωή που ήθελε και απατώντας τον Μάξιμ κατά συρροή. Όταν του αποκάλυψε ότι είνα ιε΄γκυος με παιδί από κ΄ποιον εραστή της και ότι σκόπευε να το μεγαλώσει σαν δικ΄οτου ώστε να κηλρονομήσει την περιουσία του, εκείνος όρμησε να τη σκοτώσει αλλά σκοντάφτοντας κάτω πέθανε από ατύχημα. Έτσι έκρυψε το σώμα της στο σκα΄φος και το βύθισε αναγωνρίζοντας το πτώμα μιας φτωχής γυναίκας ως τηξς Ρεβέκκας και αφήνοντας ένα σημειπωμα αυτοκτονίας που ΄δήθεν έγραψε ηΡεβέκκα. Η γυναίκα του χαίρεται που δεν αγάοπησε ποτέ τη Ρεβέκκα και παρηγορείται για την πιθανότητα να κατηρογηθεί για φόνο ο Μάξιμ. Διενεργούνται ανακρίσεις που με μάρτυρες τον Τζακ Φαβέλ (Τζορτζ Σπαντερς) και την κυρία Ντάνβερς προσπαθούν να δείξουν ότι η Ρεβέκκα δολοφονήθηκε. Όμως, ανακαλύτεται ότι η Ρεβέκκα είχε επισκεφτεί έναν γιατρό ο οποίος της διέγνωσε καρκίνο σε τελικό στάδιο και αργότερα την ίδια ημέρα εκείνη ανακοίνωσε δήθεν ότι ήταν έγκυος και προκάλεσε τον Μάξιμ να τη σκοτώσει για να του καταστρλεψει τη ζωή πριν πεθάνει η ίδια. ο Φαβέλ τηλεφωνεί στην κυρία Ντάνβερς και της αποκαλύπτει ότι η Ρεβέκκα είχε καρκίνο και ότι οι δύο σύζυγο μπορούν πλέον να ζήσουν ευτυχισμένοι στο Μάντερλεϊ. Εκείνη, έχοντας παρανοήσει, βάζει φωτιά στο Μάντερλεϊ για να μην ζήσουν εκεί ευτυχισμένοι. Η αφηγήτρια σώζεται και συναντά τον Μάξιμ που έχει μόλις φτάσει με αυτοκίνητο, έχοντας δει τις φλόγες από μακριά. Αγκαλιάζονται και η κυρία Ντάνβερς πεθαίνει μέσα στις φλόγες. Η ταινία τελειώνει με ένα κεντητό μονόγραμμα της Ρεβέκκα να καίγεται σε ένα μαξιλάρι.

Παραγωγή και διανομή ρόλων

Στα τέλη του 1939, ενώ ο Σέλζνικ ήταν ακόμα απασχολημένος με την παραγωγή του Όσα παίρνει ο άνεμος, για το οποίο ήταν σίγουρος ότι θα έκανε επιτυχία, ξεκίνησε να ψάχνει και για ένα ακόμη σενάριο, βασισμένο σε βιβλίο το οποίο θα ήταν άξιος διάδοχος της επικής ταινίας. Το 1938 είχε κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα της Δάφνη Ντι Μοριέ Ρεβέκκα εισπράττοντας την εύνοια τόσο του κοινού όσο και των κριτικών. Ο Σέλζνικ αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου κι επιστράτευσε έναν νέο, για το Χόλιγουντ, Άγγλο σκηνοθέτη, ο οποίος είχε κερδίσει την κριτική για τις ταινίες του Η εξαφάνιση της κυρίας (The lady vanishes, 1938) και Ταβέρνα της Τζαμάικα (Jamaica Inn, 1939). Ο Σέλζνικ επέμεινε το σενάριο να είναι πιστό στο βιβλίο και γι' αυτό επιστρατεύτηκε ο θεατρικός συγγραφέας Ρομπερτ Σέργουντ και η Τζόαν Χάρισον[5]. Ωστόσο το σενάριο παρουσίαζε διαφορές σε σχέση με το μυθιστόρημα, τις οποίες επέβαλε ο κώδικας Χέιζ, σύμφωνα με τον οποίο, κανένα έγκλημα δεν έπρεπε να μένει ατιμώρητο στη μεγάλη οθόνη[5]. Κατά συνέπεια, ενώ ο Μαξίμ εμφανίζεται ως δολοφόνος της πρώτης του συζύγου στο μυθιστόρημα, στην ταινία ο θάνατός της προκαλείται από ατύχημα.

Για το ρόλο του κυρίου Ντε Γουίντερ αρχικά σκέφτηκαν το Ρόναλντ Κόλμαν και τον Γουίλιαμ Πάουελ οι οποίοι αρνήθηκαν. Τότε στράφηκαν στον Λόρενς Ολίβιε, ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε κερδίσει τους κριτικούς και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ με την εμφάνισή του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Ανεμοδαρμένα Ύψη (μεταφορά του μυθιστορήματος της Έμιλυ Μπροντέ).

Για το ρόλο της νεαρής πρωταγωνίστριας της οποίας το όνομα μας μένει άγνωστο μέχρι το τέλος του έργου, δοκίμασαν τις Μάργκαρετ Σάλιβαν, Αν Μπάξτερ, Λορέτα Γιάνγκ και τη Βίβιαν Λι, σύζυγο του Ολίβιε και πρωταγωνίστρια του Όσα παίρνει ο άνεμος. Η τελική επιλογή, όμως, ήταν η Τζόαν Φοντέιν, που μέχρι τότε ήταν γνωστή ως η μικρή αδελφή της Ολίβια Ντε Χάβιλαντ και οι ταινίες στις οποίες είχε εμφανιστεί δεν είχαν καταφέρει να αναδείξουν το υποκριτικό της ταλέντο. Ο Σέλζνικ καθυστέρησε την προβολή της ταινίας, που προβλήθηκε μετά την προβολή του Όσα παίρνει ο άνεμος και μετά την τελετή των Όσκαρ για το 1939. Τελικά η ταινία έκανε πρεμιέρα στα τέλη του Μαρτίου στο Λος Άντζελες και στις 12 Απριλίου σε ολόκληρη την Αμερική.

Διανομή

Ηθοποιός Ρόλος
Λόρενς Ολίβιε Τζορτζ Μαξιμίλιαν Φορτεσκιού Ντε Γουίντερ
Τζόαν Φοντέιν Η δεύτερη κυρία Ντε Γουίντερ
Τζορτζ Σάντερς Τζακ Φαβελ
Τζούντιθ Άντερσον Κυρία Ντάνβερς (οικονόμος)
Γκλάντις Κούπερ Μπέατρις Λέισι
Νάιτζελ Μπρους Τζάιλς Λέισι
Ρέτζιναλντ Ντένι Φρανκ Κρόλει
Φλόρενς Μπέιτς Κυρία Έντιθ Βαν Χόπερ
Λέο Τζ. Κάρολ Γιατρός Μπέικερ
Σ. Όμπρει Σμιθ Λοχαγός Τζούλιαν

Κριτικές και βραβεία

Η ταινία του Χίτσκοκ κέρδισε τους κριτικούς και στην τελετή των Όσκαρ στις 27 Φεβρουαρίου του 1941 βρέθηκε υποψήφια για 11 βραβεία. Τόσο ο Ολίβιε κι η Φοντέιν όσο κι ο Χίτσκοκ ήταν υποψήφιοι αλλά δεν βραβεύτηκαν. Η ταινία κατάφερε ν' αποσπάσει όμως το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για το 1940 και φωτογραφίας για ασπρόμαυρη ταινία[6]. Η Φοντέιν θα έπρεπε να περιμένει ακόμα ένα χρόνο για να κερδίσει το αγαλματίδιο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Χίτσκοκ Υποψίες, ενώ ο Ολίβιε κατάφερε να κερδίσει το όσκαρ ερμηνείας οκτώ χρόνια μετά, για την κινηματογραφική μεταφορά του Άμλετ.

Βράβευση:

  • Καλύτερης Ταινίας – Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ
  • Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη ταινία – Τζόρτζ Μπαρνς

Υποψηφιότητα:

  • Σκηνοθεσίας – Άλφρεντ Χίτσκοκ
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Λόρενς Ολίβιε
  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Τζόαν Φοντέιν
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Τζούντιθ Άντερσον
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Ρόμπερτ Ε. Σέργουντ & Τζόαν Χάρισον
  • Μουσικής Επιμέλειας - Φραντς Γουόξμαν
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Ασπρόμαυρη ταινία – Λάιλ Ρ. Γουίλερ
  • Μοντάζ – Χαλ Σι Κερν
  • Ειδικών εφέ και ήχου - Τζακ Κοσγκρόουβ & Άρθουρ Τζόουνς

Ερμηνεία της ταινίας

Η ταινία κινείται μεταξύ ρομαντικής αισθηματολογίας και ονειρισμού[7] Κυρίαρχο ρόλο στην ταινία έχουν το νερό και η φωτιά: η ομίχλη στην εναρκτήρια σεκάνς, η βροχή που υποδέχεται την καινούργια οικοδέσποινα στον πύργο, ο πνιγμός της Ρεβέκκας στη θάλασσα, η φωτιά που καίει τον πύργο. Το νερό προωθεί την αφήγηση και η φωτιά τη σταματά. Το νερό είναι στοιχείο ενός κόσμου παροχημένου, που πεθαίνει αν δεν έχει πεθάνει ήδη και η φωτιά λειτουργεί καθαρτικά.[8] Στην ταινία εντοπίζονται μοτίβα ψυχαναλυτικά-χιτσκοκικά:η σχιζοφρένια, η μεταβίβαση μιας προσωπικότητας σε μια άλλη,η ενοχή κλπ[9]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. (Σουηδικά) Swedish Film Database. Swedish Film Institute. 9086.
  2. (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 28  Δεκεμβρίου 2015.
  3. Rebecca  στην IMDb
  4. «1st Berlin International Film Festival». berlinale.de. 
  5. 5,0 5,1 Spoto, Donald (1999). The Dark Side of Genius: The Life of Alfred Hitchcock. Da Capo. σελίδες 213–214. ISBN 03-0680-932-X. 
  6. «Critic's Pick: Rebecca». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2008. 
  7. Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985 σελ.49, Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ.100
  8. Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985 σελ.49, 52
  9. Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ.Αιγόκερως, Αθήνα, 1985, σελ.47-48