Μέτωπο Πολισάριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ μδιορθ |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Coat of arms of the Sahrawi Arab Democratic Republic.svg|thumb|200px|Το έμβλημα της οργάνωσης]] |
[[Αρχείο:Coat of arms of the Sahrawi Arab Democratic Republic.svg|thumb|200px|Το έμβλημα της οργάνωσης]] |
||
Το '''μέτωπο Πολισάριο''' (από τα [[ισπανικά]]: ''Frente '''Po'''pular de '''Li'''beración de '''Sa'''guía el Hamra y '''Rí'''o de '''O'''ro'' - ''Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Σαγουία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο'') είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί |
Το '''μέτωπο Πολισάριο''' (από τα [[ισπανικά]]: ''Frente '''Po'''pular de '''Li'''beración de '''Sa'''guía el Hamra y '''Rí'''o de '''O'''ro'' - ''Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Σαγουία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο'') είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους [[Μαρόκο|Μαροκινούς]] από τη [[Δυτική Σαχάρα]]. Έχει θέση παρατηρητή της [[Σοσιαλιστική Διεθνής|Σοσιαλιστικής Διεθνούς]].<ref>[http://www.socialistinternational.org/viewArticle.cfm?ArticlePageID=929#m Member parties of the Socialist International – Observer parties]. Socialistinternational.org.</ref> Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.<ref>[http://daccess-dds-ny.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/376/64/IMG/NR037664.pdf?OpenElement Point 7, Res. 34/37 -Question of Western Sahara – 34th General assembly UN, 21-11-1979]. Daccess-dds-ny.un.org.</ref> |
||
Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973. Μετά την απόσυρση της [[Ισπανία]]ς από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η [[Μαυριτανία]] το νότιο. Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της [[Αλγερία]]ς, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του. Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου. Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων. Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του [[ΟΗΕ]]. Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991. Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή [[δημοψήφισμα|δημοψηφίσματος]] για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.<ref>[http://www.britannica.com/topic/Polisario-Front Polisario Front] ''[[Encyclopædia Britannica]]''</ref> |
Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973. Μετά την απόσυρση της [[Ισπανία]]ς από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η [[Μαυριτανία]] το νότιο. Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της [[Αλγερία]]ς, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του. Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου. Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων. Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του [[ΟΗΕ]]. Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991. Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή [[δημοψήφισμα|δημοψηφίσματος]] για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.<ref>[http://www.britannica.com/topic/Polisario-Front Polisario Front] ''[[Encyclopædia Britannica]]''</ref> |
||
Έκδοση από την 11:06, 24 Ιουλίου 2015
Το μέτωπο Πολισάριο (από τα ισπανικά: Frente Popular de Liberación de Saguía el Hamra y Río de Oro - Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Σαγουία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο) είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα. Έχει θέση παρατηρητή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.[1] Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.[2]
Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973. Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο. Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του. Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου. Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων. Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του ΟΗΕ. Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991. Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.[3]
Παραπομπές
- ↑ Member parties of the Socialist International – Observer parties. Socialistinternational.org.
- ↑ Point 7, Res. 34/37 -Question of Western Sahara – 34th General assembly UN, 21-11-1979. Daccess-dds-ny.un.org.
- ↑ Polisario Front Encyclopædia Britannica