Πανεπιστήμιο της Βέρνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεγάλη επιμέλεια και συμπλήρωση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|05|02|2015}}
{{πηγές|05|02|2015}}
[[Αρχείο:UNI-bern-Front.jpg|thumb|right|355px|<center>Το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου της Βέρνης</center>]]
{{επιμέλεια|γλωσσικά}}
[[Αρχείο:Logo Universität Bern.svg|thumb|right|175px|Το λογότυπο του Πανεπιστημίου της Βέρνης]]
Το '''Πανεπιστήμιο της Βέρνης''' ( γερμανικά: '''Universität Bern''' , Γαλλικά : '''Université de Berne''' , λατινικά : '''Universitas Bernensis''' ) είναι ένα πανεπιστήμιο στην πρωτεύουσα της [[Ελβετία]]ς, [[Βέρνη]] το οποίο ιδρύθηκε το 1834. Διοικείται και χρηματοδοτείται από το καντόνι της Βέρνης. Πρόκειται για ένα πλήρες πανεπιστήμιο που προσφέρει μια ευρεία επιλογή μαθημάτων και προγραμμάτων σε οκτώ σχολές και περίπου 160 ιδρύματα. Με περίπου 15.000 φοιτητές , το Πανεπιστήμιο της Βέρνης είναι ένα μεσαίου μεγέθους Ελβετικό πανεπιστήμιο.
Το '''Πανεπιστήμιο της Βέρνης''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμαν.]]: ''Universität Bern'', [[Γαλλική γλώσσα|γαλλ.]]: ''Université de Berne'', [[Λατινική γλώσσα|λατιν.]]: ''Universitas Bernensis'') είναι [[πανεπιστήμιο]] στην πρωτεύουσα της [[Ελβετία]]ς [[Βέρνη]], το οποίο ιδρύθηκε το [[1834]]. Διοικείται και χρηματοδοτείται από το [[Καντόνι της Βέρνης]]. Πρόκειται για ένα πλήρες πανεπιστήμιο, που προσφέρει ευρεία επιλογή μαθημάτων και προγραμμάτων σε οκτώ σχολές και περίπου 160 τμήματα. Με περίπου 15.000 φοιτητές, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης είναι ένα μεσαίου μεγέθους ελβετικό πανεπιστήμιο.


'''Οργάνωση'''
==Οργάνωση==
Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης λειτουργεί σε τρία επίπεδα: το πανεπιστήμιο, τις σχολές και τα ινστιτούτα. Άλλες οργανωτικές μονάδες περιλαμβάνουν διατμηματικό και γενικές μονάδες του πανεπιστημίου. Ανώτατο διοικητικό όργανο είναι η Γερουσία, η οποία είναι υπεύθυνη για την έκδοση του καταστατικού, κανόνες και κανονισμούς. Στη Γερουσία λογοδοτεί το Πανεπιστήμιο Διοικητικό Συμβούλιο, το ανώτατο όργανο διοίκησης για τη διαχείριση πανεπιστημίων και συντονισμού. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από τον πρύτανη, τους αντιπρυτάνεις και τον διοικητικό διευθυντή. Οι δομές και οι λειτουργίες του Πανεπιστημίου, του Διοικητικού Συμβουλίου και των άλλων οργανωτικών μονάδων ρυθμίζονται από τον νόμο για τα πανεπιστήμια. Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης προσφέρει περίπου 40 προπτυχιακά και 70 μεταπτυχιακά προγράμματα, με τις εγγραφές φοιτητών να είναι 8029 και 3970, αντίστοιχα. Το πανεπιστήμιο έχει επίσης 2.416 υποψήφιους διδάκτορες. Περίπου 2.600 προπτυχιακοί φοιτητές και 500 διδακτορικοί αποφοιτούν κάθε χρόνο. Εδώ και αρκετό καιρό, το πανεπιστήμιο έχει περισσότερες γυναίκες από άνδρες φοιτητές. Στο τέλος του 2012 οι γυναίκες αντιπροσώπευαν το 54% των φοιτητών.


Σε αντίθεση με άλλα πανεπιστήμια, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει ακολουθήσει με συνέπεια την αρχή του πανεπιστημίου στην πόλη. Τα περισσότερα ιδρύματα και κλινικές βρίσκονται ακόμα στο Langgasse, την παραδοσιακή περιοχή του πανεπιστημίου, που γειτνιάζει με το κέντρο της πόλης, και σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο. Το Πανεπιστήμιο έχει κερδίσει πολλά βραβεία για την έξυπνη, οικολογική και αειφόρο χρήση των παλαιών κτιρίων. Για παράδειγμα, η Σχολή Θεολογίας και διάφορα ινστιτούτα στη Σχολή Επιστημών του ανθρώπου τώρα στεγάζονται σε ένα παλιό εργοστάσιο [[σοκολάτα]]ς (''Unitobler''), και το 2005 το πρώην νοσοκομείο γυναικών ανακαινίστηκε για να χρησιμεύσει ως ένα πανεπιστημιακό κέντρο για ινστιτούτα στη Νομική Σχολή και το Υπουργείο Οικονομικών.
Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης λειτουργεί σε τρία επίπεδα : το πανεπιστήμιο, τις σχολές και τα ινστιτούτα. Άλλες οργανωτικές μονάδες περιλαμβάνουν διατμηματικό και γενικές μονάδες του πανεπιστημίου . Ανώτατο διοικητικό όργανο του πανεπιστημίου είναι η Σύγκλητος , η οποία είναι υπεύθυνη για την έκδοση του καταστατικού , κανόνες και κανονισμούς . Λογοδοτεί απευθείας στη Γερουσία, είναι το Πανεπιστήμιο Διοικητικό Συμβούλιο , το ανώτατο όργανο διοίκησης για τη διαχείριση πανεπιστημίων και συντονισμού . Το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από τον Πρύτανη , τον αντιπρόεδρο Πρυτάνεις και τον διοικητικό διευθυντή . Οι δομές και οι λειτουργίες του Πανεπιστημίου του Διοικητικού Συμβουλίου και των άλλων οργανωτικών μονάδων ρυθμίζονται από το νόμο για τα πανεπιστήμια . Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης προσφέρει περίπου 40 προπτυχιακά και 70 μεταπτυχιακά προγράμματα , με τις εγγραφές του 8029 και 3970 , αντίστοιχα . Το πανεπιστήμιο έχει επίσης 2.416 υποψήφιους διδάκτορες . Περίπου 2.600 φοιτητές πτυχίο και 500 διδακτορικούς φοιτητές αποφοιτούν κάθε χρόνο . Εδώ και αρκετό καιρό , το πανεπιστήμιο είχε περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες φοιτητές. Στο τέλος του 2012 , οι γυναίκες αντιπροσώπευαν το 54 % των φοιτητών.


==Ιστορία==
Σε αντίθεση με άλλα πανεπιστήμια , το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει ακολουθήσει με συνέπεια την αρχή του πανεπιστημίου στην πόλη . Τα περισσότερα ιδρύματα και κλινικές είναι ακόμα στο Langgasse , την παραδοσιακή περιοχή του πανεπιστημίου που γειτνιάζουν με το κέντρο της πόλης , και σε κοντινή απόσταση με τα πόδια το ένα από το άλλο. Το Πανεπιστήμιο έχει κερδίσει πολλά βραβεία για την έξυπνη , οικολογική και αειφόρο χρήση των παλαιών κτιρίων . Για παράδειγμα , η Σχολή Θεολογίας και διάφορα ινστιτούτα στη Σχολή Ανθρωπιστικών τώρα στεγάζεται σε ένα παλιό εργοστάσιο σοκολάτας ( ο Unitobler ) , και το 2005 το νοσοκομείο των πρώην γυναικών ανακαινίστηκε για να χρησιμεύσει ως ένα πανεπιστημιακό κέντρο για ινστιτούτα στη Νομική Σχολή και το Υπουργείο Οικονομικών ( η Unis ) .
[[Αρχείο:Unitobler-Fassade 2003.jpg|right|225px|thumb|Το πανεπιστημιακό κέντρο ''Unitobler'', πρώην εργοστάσιο σοκολάτας]]
Οι ρίζες του Πανεπιστημίου της Βέρνης βρίσκονται στον 16ο αιώνα, όταν, ως συνέπεια της [[Μεταρρύθμιση]]ς, ένα συλλογικό σχολείο ήταν απαραίτητο για να εκπαιδεύσει νέους [[Ποιμένας|πάστορες]]. Στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η κυβέρνηση της Βέρνης μετέτρεψε το υπάρχον θεολογικό κολέγιο σε ακαδημία με τέσσερις σχολές το 1805.


Όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στην πολιτική του 19ου αιώνα στην Ελβετία κυριαρχούσε η διαμάχη μεταξύ συντηρητικών και φιλελεύθερων ρευμάτων. Οι φιλελεύθεροι κέρδισαν τον έλεγχο της Βέρνης το 1831 και το 1834 μετέτρεψαν την ακαδημία σε ένα πανεπιστήμιο, με ένα ακαδημαϊκό προσωπικό 45 ατόμων για να διδάξουν 167 φοιτητές. Μεταξύ 1885 και 1900, ο αριθμός των φοιτητών διπλασιάστηκε από 500 έως 1.000. Ως αποτέλεσμα, στα τέλη του εικοστού αιώνα, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης ήταν το μεγαλύτερο στην Ελβετία. Το [[1870]] Ρωσίδες σπουδάστριες κέρδισαν το δικαίωμα των γυναικών να σπουδάσουν.
.Οι ρίζες του Πανεπιστημίου της Βέρνης βρίσκονται στο δέκατο έκτο αιώνα , όταν , ως συνέπεια της Μεταρρύθμισης , ένα συλλογικό σχολείο ήταν απαραίτητο για να εκπαιδεύσει νέους ποιμένες . Στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης , η κυβέρνηση της Βέρνης μετέτρεψε το υπάρχον θεολογικό κολέγιο σε μια ακαδημία με τέσσερις σχολές το 1805.


Με την αυξανόμενη ευημερία της πόλης της Βέρνης, το πανεπιστήμιο επεκτάθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1903 ένα νέο κεντρικό κτίριο εγκαινιάστηκε στις Grosse Schanze και ο αριθμός των σχολών αυξήθηκε. Το 1908-1909, τρεις προσωπικότητες τοποθετούν το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στο προσκήνιο: Το [[1908]] ο [[Αϊνστάιν]] δίδαξε το πρώτο από τα τρία εξάμηνα της θεωρητικής φυσικής. Το επόμενο έτος, η Άννα Τουμάρκιν, μία Ρωσίδα φιλόσοφος, έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο με το δικαίωμα να εξετάζει διδακτορικές και μεταδιδακτορικές διατριβές. Επίσης, το 1909 ο [[Έμιλ Τέοντορ Κόχερ]], ένας χειρουργός της Βέρνης, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Στα επόμενα χρόνια το πανεπιστήμιο εδραίωσε τη θέση του ως ένα μικρό κέντρο της τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως.
Όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, η πολιτική του δέκατου ένατου αιώνα στην Ελβετία κυριάρχησε η διαμάχη μεταξύ συντηρητικών και φιλελεύθερων ρευμάτων. Οι φιλελεύθεροι κέρδισαν τον έλεγχο της Βέρνης το 1831 και το 1834 γύρισε την ακαδημία σε ένα πανεπιστήμιο, με ένα ακαδημαϊκό προσωπικό των 45 για να διδάξουν 167 μαθητές. Μεταξύ 1885 και 1900, ο αριθμός των φοιτητών διπλασιάστηκε από 500 έως 1.000. Ως αποτέλεσμα, στα τέλη του εικοστού αιώνα, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης ήταν το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο στην Ελβετία. Το 1870 ρωσίδες σπουδάστριες κέρδισαν το δικαίωμα των γυναικών να σπουδάσουν.


==Σχολές και προγράμματα==
Με την αυξανόμενη ευημερία της πόλης της Βέρνης, το πανεπιστήμιο επεκτάθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1903, ένα νέο Κεντρικό κτίριο εγκαινιάστηκε στις Grosse Schanze και ο αριθμός των σχολών αυξήθηκε. Σε 1908-1909, τρεις προσωπικότητες τοποθετούν το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στο προσκήνιο. Το 1908, ο Albert Einstein δίδαξε το πρώτο από τα τρία εάμηνα της θεωρητικής φυσικής. Το επόμενο έτος, η Άννα Tumarkin, μία Ρώσίδα φιλόσοφος, έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγητής στο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο με το δικαίωμα να εξετάζει διδακτορικές και μεταδιδακτορικές διατριβές. Επίσης, το 1909, Theodor Kocher, ένα Bernese χειρουργός, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Στα επόμενα χρόνια το πανεπιστήμιο εδραίωσε τη θέση της ως ένα μικρό κέντρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Οι ιατρικές σχολές των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Βασιλείας έχουν διαμορφώσει μια στρατηγική συμμαχία στους τομείς της [[καρδιοχειρουργική]]ς, της [[νευροχειρουργική]]ς, της [[παθολογία]]ς και της [[μικροβιολογία]]ς. Η Σχολή Vetsuisse δημιουργήθηκε το 2006 από τη συγχώνευση των σχολών κτηνιατρικής των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Ζυρίχης. Η Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου ασχολείται με τις τέχνες, τις επιστήμες και τον πολιτισμό, την αρχαιολογία και την ιστορία, καθώς και τις γλώσσες και τη λογοτεχνία. Η Σχολή Θετικών Επιστημών επικεντρώνεται στις φυσικές επιστήμες και τη ζωή. Η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών ιδρύθηκε το 2005 και προσφέρει προγράμματα σπουδών στον τομέα της εκπαίδευσης, του αθλητισμού και της ψυχολογίας.


Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει διακριθεί σε διάφορους τομείς, όπως η έρευνα για το κλίμα, τη βιοϊατρική και την αειφόρο ανάπτυξη. Το Πανεπιστήμιο έχει καθορίσει ειδικά σημεία στα οποία επικεντρώνεται η έρευνα ως στρατηγική και έχει δημιουργήσει διεπιστημονικά κέντρα για αυτούς που επιδιώκουν μια διεπιστημονική προσέγγιση στην έρευνα και τη διδασκαλία. Τα κέντρα ικανότητας προσφέρουν επίσης εξειδικευμένα προγράμματα μάστερ, για παράδειγμα τα προγράμματα βιοϊατρικής μηχανικής του τεχνητού οργάνου (ARTORG) στο Κέντρο Βιοϊατρικής Μηχανικής Έρευνας και τη Δημόσια Διοίκηση και Πολιτική του προγράμματος του Center of Competence για τη Δημόσια Διοίκηση (CCPM). Το Ινστιτούτο Φυσικής συνέβαλε στην πρώτη πτήση για το φεγγάρι και ακόμα πραγματοποιεί πειράματα και παρέχει διαστημικές συσκευές για τη [[NASA]] και τον [[Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος|ESA]] σε τακτική βάση.
Οι ιατρικές σχολές των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Βασιλείας έχουν διαμορφώσει μια στρατηγική συμμαχία στον τομέα της καρδιοχειρουργικής, νευροχειρουργική, παθολογία και μικροβιολογίας. Η Vetsuisse Σχολή δημιουργήθηκε το 2006 από τη συγχώνευση των Σχολών της κτηνιατρικής των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Ζυρίχης. Η Σχολή Ανθρωπιστικών ασχολείται με τις τέχνες τις επιστήμες και τον πολιτισμό, την αρχαιολογίας και την ιστορίας, καθώς και τις γλώσσες και τη λογοτεχνία. Η Σχολή Θετικών Επιστημών επικεντρώνεται στις φυσικές επιστήμες και τη ζωή. Η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών ιδρύθηκε το 2005 και προσφέρει προγράμματα σπουδών στον τομέα της εκπαίδευσης, του αθλητισμού και της ψυχολογίας.

Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει διακριθεί σε διάφορους τομείς όπως η έρευνα για το κλίμα, τη βιοϊατρική έρευνα και την αειφόρο ανάπτυξη. Το πανεπιστήμιο έχει καθορίσει ειδικά σημεία στα οποία επικεντρώνεται η έρευνα ως στρατηγική και έχει δημιουργήσει διεπιστημονικά κέντρα αρμοδιότητας για αυτούς που επιδιώκουν μια διεπιστημονική προσέγγιση για την έρευνα και τη διδασκαλία. Τα κέντρα ικανότητας προσφέρουν επίσης εξειδικευμένα προγράμματα μάστερ, για παράδειγμα τα προγράμματα βιοϊατρικής μηχανικής του τεχνητού οργάνου (ARTORG) Κέντρο Βιοϊατρικής Μηχανικής Έρευνας και τη Δημόσια Διοίκηση και Πολιτική του προγράμματος του Center of Competence για τη Δημόσια Διοίκηση (CCPM). Το Ινστιτούτο Φυσικής συνέβαλε στην πρώτη πτήση για το φεγγάρι και ακόμα πραγματοποιεί πειράματα και παρέχει συσκευή για τη NASA και της ESA διαστημικές αποστολές σε τακτική βάση. [7] [8]


Εκτός από τις κλασσικές επιστήμες, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει επίσης καθιερώσει μια φήμη σε νεότερες όπως αθλητικές επιστήμες και το μελέτη θεάτρου.
Εκτός από τις κλασσικές επιστήμες, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει επίσης καθιερώσει μια φήμη σε νεότερες όπως αθλητικές επιστήμες και το μελέτη θεάτρου.


Σήμερα το Πανεπιστήμιο της Βέρνης αξιολογείται ως ένα από τα κορυφαία 200 πανεπιστήμια στον κόσμο.
Ένας αριθμός των καθηγητών του Πανεπιστημίου της Βέρνης ήταν πρωτοπόροι στον τομέα τους. Η γεννημένη στη Ρωσία Άννα Tumarkin ήταν η πρώτη γυναίκα καθηγητής στην Ευρώπη με το δικαίωμα να εξετάζει τις διδακτορικές και μεταδιδακτορικές μελέτες. Ο γιατρός Gabriel Gustav Valentin ήταν ο πρώτος εβραϊκής καταγωγής καθηγητής σε ένα γερμανόφωνο πανεπιστήμιο. Ο Theodor Oskar Rubeli ήταν συνυπεύθυνος για την ίδρυση του πρώτου Τμήματος Κτηνιατρικής . Τέλος, ο πυρήνας πάγου αναλύσεις του φυσικού Hans Oeschger διαδραμάτισε πρωτοποριακό ρόλο στην ανάπτυξη της έρευνας για το κλίμα.

==Αξιόλογα πρόσωπα==
[[Αρχείο:Einstein patentoffice.jpg|alt=Head and shoulders shot of a young, moustached man with dark, curly hair wearing a plaid suit and vest, striped shirt, and a dark tie.|thumb|upright|Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1904]]
Κάποιοι καθηγητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης ήταν πρωτοπόροι στον τομέα τους. Η γεννημένη στη Ρωσία Άννα Τουμάρκιν ήταν η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στην Ευρώπη με το δικαίωμα να εξετάζει διδακτορικές και μεταδιδακτορικές μελέτες. Ο γιατρός [[Γκάμπριελ Φαλεντίν]] ήταν ο πρώτος εβραϊκής καταγωγής καθηγητής σε γερμανόφωνο πανεπιστήμιο. Ο Τέοντορ `Οσκαρ Ρουμπέλι ήταν συνυπεύθυνος για την ίδρυση του πρώτου Τμήματος Κτηνιατρικής. Τέλος, οι αναλύσεις πυρήνων πάγου του φυσικού Χανς Έσγκερ (Hans Oeschger) διεδραμάτισαν πρωτοποριακό ρόλο στην ανάπτυξη της έρευνας για το κλίμα.

Αξιοσημείωτοι καθηγητές υπήρξαν επίσης ο φιλόσοφος και θεολόγος [[Έντουαρντ Τσέλερ]], γνωστός για τις μελέτες του για τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, ο φιλόλογος [[Έρμαν Γιούσενερ]], ο μαθηματικός [[Λούντβιχ Σλόφλι]], ο γεωλόγος [[Μπέρναρντ Στούντερ]], ο βοτανολόγος [[Χούγκο φον Μολ]] και βέβαια ο [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]].

Από τους αποφοίτους ξεχωρίζουν οι [[Τζον Λε Καρρέ]], [[Καρλ Μπαρθ]], [[Βάλτερ Μπένγιαμιν]], [[Φρήντριχ Ντύρενματ]] και [[Καρλ Φοχτ]].

==Πηγές==
* Im Hof, Ulrich, κ.ά. (επιμ.): ''Hochschulgeschichte Berns 1528–1984. Zur 150-Jahr-Feier der Universität Bern 1984'', Universität Bern, Βέρνη 1984.
* Rogger, Franziska: «Die Universität Bern und ihre gesammelte(n) Geschichte(n)», ''UniPress'' 139 (Δεκέμβριος 2008), σσ. 12–31.

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.unibe.ch/eng/ Ο επίσημος ιστοτόπος] στην αγγλική
* [http://www.uniarchiv.unibe.ch/content/geschichte/index_ger.html/ Ιστορία του Πανεπιστημίου της Βέρνης] (στη γερμανική)

{{ενσωμάτωση κειμένου|en|University of Bern}}


Σήμερα, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης είναι ένα από τα κορυφαία 200 πανεπιστήμια στον κόσμο. {{ενσωμάτωση κειμένου|en|University of Bern}}


[[Κατηγορία:Πανεπιστήμια στην Ελβετία]]
[[Κατηγορία:Πανεπιστήμια στην Ελβετία|Βερνη]]

Έκδοση από την 20:25, 5 Ιουλίου 2015

Το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου της Βέρνης
Το λογότυπο του Πανεπιστημίου της Βέρνης

Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης (γερμαν.: Universität Bern, γαλλ.: Université de Berne, λατιν.: Universitas Bernensis) είναι πανεπιστήμιο στην πρωτεύουσα της Ελβετίας Βέρνη, το οποίο ιδρύθηκε το 1834. Διοικείται και χρηματοδοτείται από το Καντόνι της Βέρνης. Πρόκειται για ένα πλήρες πανεπιστήμιο, που προσφέρει ευρεία επιλογή μαθημάτων και προγραμμάτων σε οκτώ σχολές και περίπου 160 τμήματα. Με περίπου 15.000 φοιτητές, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης είναι ένα μεσαίου μεγέθους ελβετικό πανεπιστήμιο.

Οργάνωση

Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης λειτουργεί σε τρία επίπεδα: το πανεπιστήμιο, τις σχολές και τα ινστιτούτα. Άλλες οργανωτικές μονάδες περιλαμβάνουν διατμηματικό και γενικές μονάδες του πανεπιστημίου. Ανώτατο διοικητικό όργανο είναι η Γερουσία, η οποία είναι υπεύθυνη για την έκδοση του καταστατικού, κανόνες και κανονισμούς. Στη Γερουσία λογοδοτεί το Πανεπιστήμιο Διοικητικό Συμβούλιο, το ανώτατο όργανο διοίκησης για τη διαχείριση πανεπιστημίων και συντονισμού. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από τον πρύτανη, τους αντιπρυτάνεις και τον διοικητικό διευθυντή. Οι δομές και οι λειτουργίες του Πανεπιστημίου, του Διοικητικού Συμβουλίου και των άλλων οργανωτικών μονάδων ρυθμίζονται από τον νόμο για τα πανεπιστήμια. Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης προσφέρει περίπου 40 προπτυχιακά και 70 μεταπτυχιακά προγράμματα, με τις εγγραφές φοιτητών να είναι 8029 και 3970, αντίστοιχα. Το πανεπιστήμιο έχει επίσης 2.416 υποψήφιους διδάκτορες. Περίπου 2.600 προπτυχιακοί φοιτητές και 500 διδακτορικοί αποφοιτούν κάθε χρόνο. Εδώ και αρκετό καιρό, το πανεπιστήμιο έχει περισσότερες γυναίκες από άνδρες φοιτητές. Στο τέλος του 2012 οι γυναίκες αντιπροσώπευαν το 54% των φοιτητών.

Σε αντίθεση με άλλα πανεπιστήμια, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει ακολουθήσει με συνέπεια την αρχή του πανεπιστημίου στην πόλη. Τα περισσότερα ιδρύματα και κλινικές βρίσκονται ακόμα στο Langgasse, την παραδοσιακή περιοχή του πανεπιστημίου, που γειτνιάζει με το κέντρο της πόλης, και σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο. Το Πανεπιστήμιο έχει κερδίσει πολλά βραβεία για την έξυπνη, οικολογική και αειφόρο χρήση των παλαιών κτιρίων. Για παράδειγμα, η Σχολή Θεολογίας και διάφορα ινστιτούτα στη Σχολή Επιστημών του ανθρώπου τώρα στεγάζονται σε ένα παλιό εργοστάσιο σοκολάτας (Unitobler), και το 2005 το πρώην νοσοκομείο γυναικών ανακαινίστηκε για να χρησιμεύσει ως ένα πανεπιστημιακό κέντρο για ινστιτούτα στη Νομική Σχολή και το Υπουργείο Οικονομικών.

Ιστορία

Το πανεπιστημιακό κέντρο Unitobler, πρώην εργοστάσιο σοκολάτας

Οι ρίζες του Πανεπιστημίου της Βέρνης βρίσκονται στον 16ο αιώνα, όταν, ως συνέπεια της Μεταρρύθμισης, ένα συλλογικό σχολείο ήταν απαραίτητο για να εκπαιδεύσει νέους πάστορες. Στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η κυβέρνηση της Βέρνης μετέτρεψε το υπάρχον θεολογικό κολέγιο σε ακαδημία με τέσσερις σχολές το 1805.

Όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στην πολιτική του 19ου αιώνα στην Ελβετία κυριαρχούσε η διαμάχη μεταξύ συντηρητικών και φιλελεύθερων ρευμάτων. Οι φιλελεύθεροι κέρδισαν τον έλεγχο της Βέρνης το 1831 και το 1834 μετέτρεψαν την ακαδημία σε ένα πανεπιστήμιο, με ένα ακαδημαϊκό προσωπικό 45 ατόμων για να διδάξουν 167 φοιτητές. Μεταξύ 1885 και 1900, ο αριθμός των φοιτητών διπλασιάστηκε από 500 έως 1.000. Ως αποτέλεσμα, στα τέλη του εικοστού αιώνα, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης ήταν το μεγαλύτερο στην Ελβετία. Το 1870 Ρωσίδες σπουδάστριες κέρδισαν το δικαίωμα των γυναικών να σπουδάσουν.

Με την αυξανόμενη ευημερία της πόλης της Βέρνης, το πανεπιστήμιο επεκτάθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1903 ένα νέο κεντρικό κτίριο εγκαινιάστηκε στις Grosse Schanze και ο αριθμός των σχολών αυξήθηκε. Το 1908-1909, τρεις προσωπικότητες τοποθετούν το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στο προσκήνιο: Το 1908 ο Αϊνστάιν δίδαξε το πρώτο από τα τρία εξάμηνα της θεωρητικής φυσικής. Το επόμενο έτος, η Άννα Τουμάρκιν, μία Ρωσίδα φιλόσοφος, έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο με το δικαίωμα να εξετάζει διδακτορικές και μεταδιδακτορικές διατριβές. Επίσης, το 1909 ο Έμιλ Τέοντορ Κόχερ, ένας χειρουργός της Βέρνης, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Στα επόμενα χρόνια το πανεπιστήμιο εδραίωσε τη θέση του ως ένα μικρό κέντρο της τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως.

Σχολές και προγράμματα

Οι ιατρικές σχολές των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Βασιλείας έχουν διαμορφώσει μια στρατηγική συμμαχία στους τομείς της καρδιοχειρουργικής, της νευροχειρουργικής, της παθολογίας και της μικροβιολογίας. Η Σχολή Vetsuisse δημιουργήθηκε το 2006 από τη συγχώνευση των σχολών κτηνιατρικής των Πανεπιστημίων της Βέρνης και της Ζυρίχης. Η Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου ασχολείται με τις τέχνες, τις επιστήμες και τον πολιτισμό, την αρχαιολογία και την ιστορία, καθώς και τις γλώσσες και τη λογοτεχνία. Η Σχολή Θετικών Επιστημών επικεντρώνεται στις φυσικές επιστήμες και τη ζωή. Η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών ιδρύθηκε το 2005 και προσφέρει προγράμματα σπουδών στον τομέα της εκπαίδευσης, του αθλητισμού και της ψυχολογίας.

Το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει διακριθεί σε διάφορους τομείς, όπως η έρευνα για το κλίμα, τη βιοϊατρική και την αειφόρο ανάπτυξη. Το Πανεπιστήμιο έχει καθορίσει ειδικά σημεία στα οποία επικεντρώνεται η έρευνα ως στρατηγική και έχει δημιουργήσει διεπιστημονικά κέντρα για αυτούς που επιδιώκουν μια διεπιστημονική προσέγγιση στην έρευνα και τη διδασκαλία. Τα κέντρα ικανότητας προσφέρουν επίσης εξειδικευμένα προγράμματα μάστερ, για παράδειγμα τα προγράμματα βιοϊατρικής μηχανικής του τεχνητού οργάνου (ARTORG) στο Κέντρο Βιοϊατρικής Μηχανικής Έρευνας και τη Δημόσια Διοίκηση και Πολιτική του προγράμματος του Center of Competence για τη Δημόσια Διοίκηση (CCPM). Το Ινστιτούτο Φυσικής συνέβαλε στην πρώτη πτήση για το φεγγάρι και ακόμα πραγματοποιεί πειράματα και παρέχει διαστημικές συσκευές για τη NASA και τον ESA σε τακτική βάση.

Εκτός από τις κλασσικές επιστήμες, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης έχει επίσης καθιερώσει μια φήμη σε νεότερες όπως αθλητικές επιστήμες και το μελέτη θεάτρου.

Σήμερα το Πανεπιστήμιο της Βέρνης αξιολογείται ως ένα από τα κορυφαία 200 πανεπιστήμια στον κόσμο.

Αξιόλογα πρόσωπα

Head and shoulders shot of a young, moustached man with dark, curly hair wearing a plaid suit and vest, striped shirt, and a dark tie.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1904

Κάποιοι καθηγητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης ήταν πρωτοπόροι στον τομέα τους. Η γεννημένη στη Ρωσία Άννα Τουμάρκιν ήταν η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στην Ευρώπη με το δικαίωμα να εξετάζει διδακτορικές και μεταδιδακτορικές μελέτες. Ο γιατρός Γκάμπριελ Φαλεντίν ήταν ο πρώτος εβραϊκής καταγωγής καθηγητής σε γερμανόφωνο πανεπιστήμιο. Ο Τέοντορ `Οσκαρ Ρουμπέλι ήταν συνυπεύθυνος για την ίδρυση του πρώτου Τμήματος Κτηνιατρικής. Τέλος, οι αναλύσεις πυρήνων πάγου του φυσικού Χανς Έσγκερ (Hans Oeschger) διεδραμάτισαν πρωτοποριακό ρόλο στην ανάπτυξη της έρευνας για το κλίμα.

Αξιοσημείωτοι καθηγητές υπήρξαν επίσης ο φιλόσοφος και θεολόγος Έντουαρντ Τσέλερ, γνωστός για τις μελέτες του για τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, ο φιλόλογος Έρμαν Γιούσενερ, ο μαθηματικός Λούντβιχ Σλόφλι, ο γεωλόγος Μπέρναρντ Στούντερ, ο βοτανολόγος Χούγκο φον Μολ και βέβαια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Από τους αποφοίτους ξεχωρίζουν οι Τζον Λε Καρρέ, Καρλ Μπαρθ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Φρήντριχ Ντύρενματ και Καρλ Φοχτ.

Πηγές

  • Im Hof, Ulrich, κ.ά. (επιμ.): Hochschulgeschichte Berns 1528–1984. Zur 150-Jahr-Feier der Universität Bern 1984, Universität Bern, Βέρνη 1984.
  • Rogger, Franziska: «Die Universität Bern und ihre gesammelte(n) Geschichte(n)», UniPress 139 (Δεκέμβριος 2008), σσ. 12–31.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα University of Bern της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).