Μπάμπης Κοτρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Διόρθωση λάθος στατιστικού στοιχείου του Αρβανίτη. Προσθήκη στοιχείων για Ρωσίδη, ώστε να γίνει εμφανής η παράλληλη πορεία τους.
μ εισαγωγή υποενοτήτων
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
Γεννήθηκε στη [[Δραπετσώνα]] και μεγάλωσε στην [[Καλλιθέα Αττικής|Καλλιθέα]], ξεκίνησε δε τον [[αθλητισμός|αθλητισμό]] από το γειτονικό Πανιώνιο και τα 400 μέτρα με εμπόδια λόγω μεγάλου ύψους. Όταν τον παρακολούθησε να παίζει ποδόσφαιρο σε αλάνα ο Γιώργος Μαλεύρης, πρότεινε να δοκιμαστεί στην [[Α.Ε.Κ (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]] που απορρίφθηκε και ακολούθως τους ''Ερυθρόλευκους'', όντας εκείνος ενεργός ακόμη [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιοι αμυντικοί (δεξιός RB και αριστερός LB)|αμυντικός]] τους.<ref name="B">''"H ιστορία του Ολυμπιακού"'', Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή'', Αθήνα 1996, τόμ. Β, σελ. 746</ref>
Γεννήθηκε στη [[Δραπετσώνα]] και μεγάλωσε στην [[Καλλιθέα Αττικής|Καλλιθέα]], ξεκίνησε δε τον [[αθλητισμός|αθλητισμό]] από το γειτονικό Πανιώνιο και τα 400 μέτρα με εμπόδια λόγω μεγάλου ύψους. Όταν τον παρακολούθησε να παίζει ποδόσφαιρο σε αλάνα ο Γιώργος Μαλεύρης, πρότεινε να δοκιμαστεί στην [[Α.Ε.Κ (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]] που απορρίφθηκε και ακολούθως τους ''Ερυθρόλευκους'', όντας εκείνος ενεργός ακόμη [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιοι αμυντικοί (δεξιός RB και αριστερός LB)|αμυντικός]] τους.<ref name="B">''"H ιστορία του Ολυμπιακού"'', Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, ''Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή'', Αθήνα 1996, τόμ. Β, σελ. 746</ref>


==== Σύνοψη ====
Ο επονομαζόμενος ''Ψηλός'' υπέγραψε δελτίο το 1945,<ref name="προφίλ">Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124</ref> αρχικά προπονούμενος με τα ''τσικό'' (σημερινά τμήματα υποδομής), και παράλληλα συνέχισε στο στίβο του Πανιωνίου. Το 1946 επιλέχθηκε για το αντιπροσωπευτικό εθνικό συγκρότημα ως [[άλμα εις ύψος|άλτης του ύψους]], αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στην ποδοσφαιρική δραστηριότητα μετά παρότρυνση των [[Βαγγέλης Χέλμης|Βαγγέλη]] και [[Γιάννης Χέλμης|Γιάννη Χέλμη]], υπευθύνων της β' ομάδας του σωματείου. Την πρώτη εμφάνιση με την αντίστοιχη α' πραγματοποίησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1947, αγωνιζόμενος από το 46' κατά το εντός έδρας φιλικό 5-0 επί της Βικτώρια Αθηνών,<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 108 και 110</ref> ενώ σε επίσημη συνάντηση έλαβε μέρος 16 μήνες αργότερα. Αντίπαλος υπήρξε ο [[Παναθλητικός Όμιλος Καλλιθέας Έσπερος|Έσπερος Καλλιθέας]] στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]] για τη νίκη [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1948-49#Α΄ Προημιτελική φάση (16)|κυπέλλου με 3-1]] της 30ης Ιανουαρίου 1949,<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124 και 115</ref> μόλις 8 ημέρες έπειτα το ντεμπούτο του [[Ηλίας Ρωσίδης|Ηλία Ρωσίδη]].<ref>''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου"'', Πάνος Μακρίδης - [[Βαγγέλης Φουντουκίδης|Ευάγγελος Φουντουκίδης]], έκδοση εφημ. ''«ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήναι 1957, σελ. 73</ref> Οι δύο τους θα εγκαταλείψουν σχεδόν ταυτόχρονα την ενεργό δράση, έχοντας ενδιάμεσα διαγράψει πολυετή πορεία για τον Ολυμπιακό, καταλάβει τις κορυφαίες θέσεις σε μία σειρά στατιστικών κατηγοριών συμμετοχών, χριστεί [[αρχηγός ποδοσφαιρικής ομάδας|αρχηγοί]] και διεθνείς. Στο ίδιο γήπεδο και την 16η Απριλίου ο Κοτρίδης σημείωσε το παρθενικό του [[Γκολ (ποδόσφαιρο)|τέρμα]], όταν η αντίσταση του [[Αργοναύτης Πειραιά|Αργοναύτη]] στο [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1948-49#Α΄ Κατηγορία|πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πειραιώς]] κάμφθηκε με 2-1 χάρις σε δύο δικά του (5' και 60'),<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 114 και 118-119</ref> παρά την επάνοδο (για 10 εβδομάδες και τελευταία φορά) του δεινότατου σκόρερ [[Γιάννης Βάζος|Γιάννη Βάζου]].<ref>Μακρίδης-Φουντουκίδης, ό.π, 74-75</ref>
Ο επονομαζόμενος ''Ψηλός'' υπέγραψε δελτίο το 1945,<ref name="προφίλ">Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124</ref> αρχικά προπονούμενος με τα ''τσικό'' (σημερινά τμήματα υποδομής), και παράλληλα συνέχισε στο στίβο του Πανιωνίου. Το 1946 επιλέχθηκε για το αντιπροσωπευτικό εθνικό συγκρότημα ως [[άλμα εις ύψος|άλτης του ύψους]], αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στην ποδοσφαιρική δραστηριότητα μετά παρότρυνση των [[Βαγγέλης Χέλμης|Βαγγέλη]] και [[Γιάννης Χέλμης|Γιάννη Χέλμη]], υπευθύνων της β' ομάδας του σωματείου. Την πρώτη εμφάνιση με την αντίστοιχη α' πραγματοποίησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1947, αγωνιζόμενος από το 46' κατά το εντός έδρας φιλικό 5-0 επί της Βικτώρια Αθηνών,<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 108 και 110</ref> ενώ σε επίσημη συνάντηση έλαβε μέρος 16 μήνες αργότερα. Αντίπαλος υπήρξε ο [[Παναθλητικός Όμιλος Καλλιθέας Έσπερος|Έσπερος Καλλιθέας]] στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]] για τη νίκη [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1948-49#Α΄ Προημιτελική φάση (16)|κυπέλλου με 3-1]] της 30ης Ιανουαρίου 1949,<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124 και 115</ref> μόλις 8 ημέρες έπειτα το ντεμπούτο του [[Ηλίας Ρωσίδης|Ηλία Ρωσίδη]].<ref>''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου"'', Πάνος Μακρίδης - [[Βαγγέλης Φουντουκίδης|Ευάγγελος Φουντουκίδης]], έκδοση εφημ. ''«ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήναι 1957, σελ. 73</ref> Οι δύο τους θα εγκαταλείψουν σχεδόν ταυτόχρονα την ενεργό δράση, έχοντας ενδιάμεσα διαγράψει πολυετή πορεία για τον Ολυμπιακό, καταλάβει τις κορυφαίες θέσεις σε μία σειρά στατιστικών κατηγοριών συμμετοχών, χριστεί [[αρχηγός ποδοσφαιρικής ομάδας|αρχηγοί]] και διεθνείς. Στο ίδιο γήπεδο και την 16η Απριλίου ο Κοτρίδης σημείωσε το παρθενικό του [[Γκολ (ποδόσφαιρο)|τέρμα]], όταν η αντίσταση του [[Αργοναύτης Πειραιά|Αργοναύτη]] στο [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1948-49#Α΄ Κατηγορία|πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πειραιώς]] κάμφθηκε με 2-1 χάρις σε δύο δικά του (5' και 60'),<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 114 και 118-119</ref> παρά την επάνοδο (για 10 εβδομάδες και τελευταία φορά) του δεινότατου σκόρερ [[Γιάννης Βάζος|Γιάννη Βάζου]].<ref>Μακρίδης-Φουντουκίδης, ό.π, 74-75</ref>


Γραμμή 44: Γραμμή 45:
Ο Ρωσίδης απουσίαζε με τραύμα στο κεφάλι από το [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1960-61#Ο τελικός|3-0 επί του Πανιωνίου για τον τελικό κυπέλλου]], γεγονός που τον είχε υποχρεώσει να προωθηθεί σε [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιος επιθετικός (Δεξιός RW ή αριστερός LW)|ακραίο επιθετικό]] κατά το β' ημίχρονο.<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=125&dc=3&db=07&da=1961 Επεκράτησαν η παράδοσις και η «δύναμις της φανέλλας»], Ευάγγελος Φουντουκίδης για την εφημ. ΕΘΝΟΣ, 3 Ιουλ. 1967 σελ. 6</ref> Επίσης αρχηγός στη συγκεκριμένη αναμέτρηση δύο ημέρες νωρίτερα, εκείνη θα αποδεικνυόταν η δική του αποχαιρετιστήρια επίσημη, καθώς την ερχόμενη περίοδο 1961-62 θα εμφανιστεί μόνο σε ορισμένες φιλικές.<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 123 και 234-235</ref>
Ο Ρωσίδης απουσίαζε με τραύμα στο κεφάλι από το [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1960-61#Ο τελικός|3-0 επί του Πανιωνίου για τον τελικό κυπέλλου]], γεγονός που τον είχε υποχρεώσει να προωθηθεί σε [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιος επιθετικός (Δεξιός RW ή αριστερός LW)|ακραίο επιθετικό]] κατά το β' ημίχρονο.<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=125&dc=3&db=07&da=1961 Επεκράτησαν η παράδοσις και η «δύναμις της φανέλλας»], Ευάγγελος Φουντουκίδης για την εφημ. ΕΘΝΟΣ, 3 Ιουλ. 1967 σελ. 6</ref> Επίσης αρχηγός στη συγκεκριμένη αναμέτρηση δύο ημέρες νωρίτερα, εκείνη θα αποδεικνυόταν η δική του αποχαιρετιστήρια επίσημη, καθώς την ερχόμενη περίοδο 1961-62 θα εμφανιστεί μόνο σε ορισμένες φιλικές.<ref>Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 123 και 234-235</ref>


==== Σκόρερ ====
Ο Κοτρίδης θεωρείται ακόμα και σήμερα ως ο κορυφαίος Έλληνας σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις [[πέναλτι]] με 36/38 εκτελέσεις σε επίσημους αγώνες.
Ο Κοτρίδης θεωρείται ακόμα και σήμερα ως ο κορυφαίος Έλληνας σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις [[πέναλτι]] με 36/38 εκτελέσεις σε επίσημους αγώνες.


Έκδοση από την 18:21, 25 Ιουνίου 2015

Μπάμπης Κοτρίδης

Ο Μπάμπης Κοτρίδης (μέσον) με Μουράτη και Ρωσίδη
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης30 Οκτωβρίου 1928
Τόπος γέννησηςΔραπετσώνα, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου18 Απριλίου 2009 (80 ετών)
Τόπος θανάτουΑθήνα, Ελλάδα
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1945-1947Ολυμπιακός Πειραιώς
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1947-1961Ολυμπιακός Πειραιώς223(48)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1951-1957Ελλάδα18(1)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Χαράλαμπος (Μπάμπης) Κοτρίδης (30 Οκτωβρίου 1928,[1] Δραπετσώνα – 18 Απριλίου 2009,[2] Αθήνα) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε αποκλειστικά με τον Ολυμπιακό Πειραιώς, όπως και αθλητής του στίβου ως έφηβος στον Πανιώνιο.

Σταδιοδρομία

Σε συλλογικό επίπεδο

Γεννήθηκε στη Δραπετσώνα και μεγάλωσε στην Καλλιθέα, ξεκίνησε δε τον αθλητισμό από το γειτονικό Πανιώνιο και τα 400 μέτρα με εμπόδια λόγω μεγάλου ύψους. Όταν τον παρακολούθησε να παίζει ποδόσφαιρο σε αλάνα ο Γιώργος Μαλεύρης, πρότεινε να δοκιμαστεί στην ΑΕΚ που απορρίφθηκε και ακολούθως τους Ερυθρόλευκους, όντας εκείνος ενεργός ακόμη αμυντικός τους.[3]

Σύνοψη

Ο επονομαζόμενος Ψηλός υπέγραψε δελτίο το 1945,[4] αρχικά προπονούμενος με τα τσικό (σημερινά τμήματα υποδομής), και παράλληλα συνέχισε στο στίβο του Πανιωνίου. Το 1946 επιλέχθηκε για το αντιπροσωπευτικό εθνικό συγκρότημα ως άλτης του ύψους, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στην ποδοσφαιρική δραστηριότητα μετά παρότρυνση των Βαγγέλη και Γιάννη Χέλμη, υπευθύνων της β' ομάδας του σωματείου. Την πρώτη εμφάνιση με την αντίστοιχη α' πραγματοποίησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1947, αγωνιζόμενος από το 46' κατά το εντός έδρας φιλικό 5-0 επί της Βικτώρια Αθηνών,[5] ενώ σε επίσημη συνάντηση έλαβε μέρος 16 μήνες αργότερα. Αντίπαλος υπήρξε ο Έσπερος Καλλιθέας στο Ποδηλατοδρόμιο για τη νίκη κυπέλλου με 3-1 της 30ης Ιανουαρίου 1949,[6] μόλις 8 ημέρες έπειτα το ντεμπούτο του Ηλία Ρωσίδη.[7] Οι δύο τους θα εγκαταλείψουν σχεδόν ταυτόχρονα την ενεργό δράση, έχοντας ενδιάμεσα διαγράψει πολυετή πορεία για τον Ολυμπιακό, καταλάβει τις κορυφαίες θέσεις σε μία σειρά στατιστικών κατηγοριών συμμετοχών, χριστεί αρχηγοί και διεθνείς. Στο ίδιο γήπεδο και την 16η Απριλίου ο Κοτρίδης σημείωσε το παρθενικό του τέρμα, όταν η αντίσταση του Αργοναύτη στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πειραιώς κάμφθηκε με 2-1 χάρις σε δύο δικά του (5' και 60'),[8] παρά την επάνοδο (για 10 εβδομάδες και τελευταία φορά) του δεινότατου σκόρερ Γιάννη Βάζου.[9]

Στη βασική 11άδα καθιερώθηκε την επόμενη αγωνιστική περίοδο 1949-50, ως αριστερός μέσος (με το Διονύση Μινάρδο στην αντίθετη πλευρά του γηπέδου) κατόπιν της αποχώρησης του 37χρονου Γιώργου Βαγιακάκου. Η αειθαλής παρουσία του προκατόχου, του επέτρεψε μόνον στα 21 να καταλάβει τη θέση που πάντως διατήρησε μέχρι την –προχωρημένη για τότε– ηλικία των 32. Υπήρξε αναντικατάστατο στέλεχος σε όλη την επιτυχημένη ερυθρόλευκη εποχή του '50, διατελώντας από τους αρχηγούς της ομάδας.[10] Τελευταία των 11 συναπτών περιόδων του ως βασικός, αποτέλεσε η 1959-60 και εναρκτήρια της Α' Εθνικής κατηγορίας, συγκαταλεγόμενος σε όσους "ένωσαν" την πρώτη μεταπολεμική 15ετία με το σύγχρονο μισό αιώνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του την επόμενη 1960-61, με συμπλήρωση των εξής 259 επίσημων εμφανίσεων:

... αναδείχτηκε σε μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της ποδοσφαιρικής Ελλάδας. Παίκτης με θαυμάσιο κοντρόλ, καλή ντρίμπλα, φοβερή αντοχή και «ολυμπιακό σθένος», ήταν πολλές φορές μια ομάδα μόνος του.

Αλεξανδρής-Λέκκας[4]

00000000000000000000 113 στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα και την Α' Εθνική (24 τέρματα)
00000000000000000000 044 στο κύπελλο Ελλάδας (10)
00000000000000000000 002 στο κύπελλο Πρωταθλητριών
00000000000000000000 100 στο Πειραϊκό πρωτάθλημα (24)
και 160 σε φιλικά με εγχώριους ή ξένους αντιπάλους (τουλάχιστον 22 γκολ).[11] [3]

Ειδικά το διάστημα 1946-1959 του Πανελλήνιου, πρόκειται για τον τρίτο των Ερυθρόλευκων σε συμμετοχές (85 – Ρωσίδης 97, Σούλης Κίνλεϊ 89) και δεύτερο σκόρερ τους (23 τέρματα με Γιάννη Ιωάννου, Θέμη Μουστακλή και Θανάση Μπέμπη – 33 ο Ηλίας Υφαντής).[12] Οι ιστορικοί ερευνητές του συλλόγου Στάθης Αρβανίτης και Ηλίας Λέκκας, αμφότεροι καταγράφουν ότι επί 4,5 σχεδόν χρόνια (Ιούλιος 1954-Φεβρουάριος 1959) απουσίασε σε μόλις ένα αγώνα της διοργάνωσης (τελικές φάσεις, προκριματική 1956, διπλό μπαράζ 1957), ρεκόρ που υπερβαίνει μόνο ο Ρωσίδης με έναν σε 7,5 (1951-1958).[13] [12] Στη δε Α' κατηγορία της τοπικής ΕΠΣ Πειραιώς 1925 έως 1959, οι "διόσκουροι" παίκτες έχουν στο ενεργητικό τους περισσότερες αναμετρήσεις από κάθε άλλον (ο Ρωσίδης 103 ή 104).[14] [15] Επιπλέον, ο Αρβανίτης τους περιλαμβάνει "με τους πιο αντιπροσωπευτικούς στην κάθε δεκαετία που εδημιούργησαν τον Θρύλο" και συγκεκριμένα την 1950-1960.[16]

Το τελευταίο τέρμα σε επίσημη συνάντηση πέτυχε στις 18 Δεκεμβρίου 1960, ανοίγοντας το σκορ για το εντός έδρας 3-1 πρωταθλήματος επί της ΑΕΚ, ενώ η επόμενη αγωνιστική την 15η Ιανουαρίου και το 0-0 του σταδίου Ν. Σμύρνης με τον Πανιώνιο υπήρξε η καταληκτική εμφάνιση της 12χρονης παρουσίας του σε επίπεδο διοργανώσεων[17] (συμπτωματικά και στις δύο περιπτώσεις, εναντίον σωματείων που μέσω διαφορετικού τρόπου είχε σχετιστεί ως νεαρός αθλητής). Ένα εξάμηνο αργότερα και μάλιστα τιμής ένεκεν ως αρχηγός, μετείχε τελευταία φορά για τον Ολυμπιακό κατά τη νίκη 2-1 με αντίπαλο τη Σάντος της Βραζιλίας και του Πελέ,[18] όπου σε αυτό το ταραχώδες φιλικό της 4ης Ιουλίου 1961 συνέβαλε ακούσια στο αριθμητικό πλεονέκτημα από τις αρχές της επανάληψης:

Εις το 7' έγιναν τα μεγάλα επεισόδια. Ο δεξιός ακραίος των Βραζιλιάνων Σορβάζ έκαμε ένα σκληρό φάουλ επί του Κοτρίδη. Ο τελευταίος εκνευρισμένος του επετέθη. Ο Κουντίνιο[19] έτρεξε γρήγορα και κατάφερε ένα δυνατόν λάκτισμα επί του Κοτρίδη. Από εκεί και πέρα ο στίβος του γηπέδου του Παναθηναϊκού έγινε αρένα, όπου Έλληνες και Βραζιλιάνοι ποδοσφαιρισταί αλληλοεδέρνοντο. Όταν η θύελλα επέρασε και η γαλήνη επανήλθεν, ο διαιτητής κ. Ιωαννίδης απέβαλε τον Κουντίνιο και η Σάντος συνέχισεν αγωνιζόμενη με δέκα παίκτας.[20]

Ο Ρωσίδης απουσίαζε με τραύμα στο κεφάλι από το 3-0 επί του Πανιωνίου για τον τελικό κυπέλλου, γεγονός που τον είχε υποχρεώσει να προωθηθεί σε ακραίο επιθετικό κατά το β' ημίχρονο.[21] Επίσης αρχηγός στη συγκεκριμένη αναμέτρηση δύο ημέρες νωρίτερα, εκείνη θα αποδεικνυόταν η δική του αποχαιρετιστήρια επίσημη, καθώς την ερχόμενη περίοδο 1961-62 θα εμφανιστεί μόνο σε ορισμένες φιλικές.[22]

Σκόρερ

Ο Κοτρίδης θεωρείται ακόμα και σήμερα ως ο κορυφαίος Έλληνας σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις πέναλτι με 36/38 εκτελέσεις σε επίσημους αγώνες.

Στις εθνικές ομάδες

Αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την Εθνική Ελλάδας στις 8 Απριλίου 1951, στον εκτός έδρας αγώνα εναντίον της Β' Ιταλίας, που διεξήχθη στο Παλέρμο, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου. Συνολικά με τη γαλανόλευκη φανέλα αγωνίστηκε σε 18 αγώνες και σημείωσε ένα γκολ. Είναι από τους λίγους Έλληνες αθλητές που έγινε διεθνής σε δύο διαφορετικά αθλήματα.

Τίτλοι - διακρίσεις

Ως ποδοσφαιριστής[23] [24]

1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958 και 1959
1951, 1952, 1953 χωρίς συμμετοχή στον τελικό, 1954, 1957 (στον τελικό άνοιξε το σκορ με κεφαλιά), 1958, 1959 χωρίς συμμετοχή στον τελικό και 1960 – δεν μετείχε σε κάποιον αγώνα της νικηφόρας διοργάνωσης 1960-61
1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958 και 1959
  • μία (1) φορά δεύτερος σκόρερ Πανελλήνιου πρωταθλήματος:
1954 με 6 τέρματα (ένα λιγότερο από τον Γιεντζή του ΠΑΟΚ).

Παραπομπές - σημειώσεις

  1. ↑ Χαράλαμπος "Μπάμπης" Κοτρίδης, eu-football.info
  2. ↑ "Έφυγε" ο Μπάμπης Κοτρίδης, sport24.gr
  3. ↑ 3,0 3,1 "H ιστορία του Ολυμπιακού", Γιώργος Αλεξανδρής-Ηλίας Λέκκας, Εκδόσεις Γ.Χ Αλεξανδρή, Αθήνα 1996, τόμ. Β, σελ. 746
  4. ↑ 4,0 4,1 Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124
  5. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 108 και 110
  6. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124 και 115
  7. ↑ "Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου", Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», Αθήναι 1957, σελ. 73
  8. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 114 και 118-119
  9. ↑ Μακρίδης-Φουντουκίδης, ό.π, 74-75
  10. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 181
  11. ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Στάθης Αρβανίτης, Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 34, 80 και 346
  12. ↑ 12,0 12,1 Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 202 και 200
  13. ↑ Αρβανίτης, ό.π, σελ. 268
  14. ↑ Αρβανίτης, ό.π, 34-36
  15. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Β, σελ. 723 και 728-729
  16. ↑ σε σύστημα 3-2-5 (με παρένθεση η θητεία τους στην Ανδρών Ελλάδας ως μέλη του Ολυμπιακού, 1948-1967):
    Θεοδωρίδης (12, Αρχηγός 2) – Ρωσίδης (29, Αρχηγός 17), Κίνλεϊ (5), Μουράτης † (16/1 γκολ, Αρχηγός 2) – Πολυχρονίου (27, Αρχηγός 15), Κοτρίδης † (18/1) – Ιωάννου (3), Δαρίβας (16/4), Υφαντής (7/2), Μπέμπης (15, Αρχηγός 7), Δρόσος † (8).
    [Αρβανίτης, ό.π, σελ. 21 και 45]
  17. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 220-222
  18. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 124 και 214
  19. ↑ Coutinho: νεότατος τότε κεντρικός επιθετικός που θα εξελιχθεί στο –θεωρούμενο ως– δεύτερο κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών για το σύλλογο έπειτα τον Πελέ, με τον οποίον συνέθεσαν άκρως παραγωγικό δίδυμο (370 και 1.091 γκολ αντίστοιχα). Παγκόσμιος πρωταθλητής 1962 με τη Βραζιλία, παρότι τραυματίας που δεν χρησιμοποιήθηκε.
  20. ↑ εφημ. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 5 Ιουλ. 1961 [αναδημοσίευση Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 218]
  21. ↑ Επεκράτησαν η παράδοσις και η «δύναμις της φανέλλας», Ευάγγελος Φουντουκίδης για την εφημ. ΕΘΝΟΣ, 3 Ιουλ. 1967 σελ. 6
  22. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 123 και 234-235
  23. ↑ Αρβανίτης, ό.π, σελ. 23, 257 και 333
  24. ↑ Αλεξανδρής-Λέκκας, ό.π, τόμ. Α, σελ. 22

Πηγές

  • H Ιστορία του Ολυμπιακού , Έκδοση Γ.Χ. Αλεξανδρής , Αθήνα, 1996
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπάμπης_Κοτρίδης&oldid=5319883"