Ημέρα (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μ.διαφ.
μ διόρθωση συνδέσμου
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Ημέρα''' ήταν η θεότητα που προσωποποιούσε το φως της [[ημέρα|ημέρας]]. Κατά τη γενικότερη παράδοση (π.χ. ''«Θεογονία»'' του Ησιόδου, 124-125), ήταν θυγατέρα της [[Νύκτα|Νύκτας]] και του [[Έρεβος (μυθολογία)|Ερέβους]] και αδελφή του [[Αιθέρας (μυθολογία)|Αιθέρα]]. Ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]] πάντως γράφει ότι ήταν κόρη του [[Χάος (μυθολογία)|Χάους]] και της [[Καλιγώ|Καλιγούς]], και ''αδελφή'' του Ερέβους και της Νύκτας. Τέλος, κατά τους Ορφικούς, η Ημέρα ήταν κόρη του θεού [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιου]], μαζί με τον οποίο λατρευόταν στην [[Κως|Κω]].
Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Ημέρα''' ήταν η θεότητα που προσωποποιούσε το φως της [[ημέρα|ημέρας]]. Κατά τη γενικότερη παράδοση (π.χ. ''«Θεογονία»'' του Ησιόδου, 124-125), ήταν θυγατέρα της [[Νύχτα (αποσαφήνιση)|Νύκτας]] και του [[Έρεβος (μυθολογία)|Ερέβους]] και αδελφή του [[Αιθέρας (μυθολογία)|Αιθέρα]]. Ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]] πάντως γράφει ότι ήταν κόρη του [[Χάος (μυθολογία)|Χάους]] και της [[Καλιγώ|Καλιγούς]], και ''αδελφή'' του Ερέβους και της Νύκτας. Τέλος, κατά τους Ορφικούς, η Ημέρα ήταν κόρη του θεού [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιου]], μαζί με τον οποίο λατρευόταν στην [[Κως|Κω]].


Η Ημέρα αναφέρεται ότι παντρεύτηκε τον [[Αστραίος|Αστραίο]] ή και τον ίδιο τον αδελφό της, τον Αιθέρα. Παιδιά της Ημέρας ήταν η [[Αστραία (μυθολογία)|Αστραία]] (στην πρώτη εκδοχή), ο [[Βροτός]], ο θεός [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανός]], η [[Γαία (μυθολογία)|Γη]] και η [[Θάλασσα (μυθολογία)|Θάλασσα]]. Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] η Ημέρα συγχέεται με την [[Ηώς|Ηώ]], και στους τραγικούς και άλλους ποιητές τα δύο αυτά πρόσωπα ταυτίζονται, π.χ. αναφέρεται ότι η Ημέρα ήταν σύζυγος του [[Τιθωνός|Τιθωνού]] και μητέρα του [[Μέμνων (μυθολογία)|Μέμνονα]], ή ότι αγάπησε τον [[Κέφαλος (μυθολογία)|Κέφαλο]].
Η Ημέρα αναφέρεται ότι παντρεύτηκε τον [[Αστραίος|Αστραίο]] ή και τον ίδιο τον αδελφό της, τον Αιθέρα. Παιδιά της Ημέρας ήταν η [[Αστραία (μυθολογία)|Αστραία]] (στην πρώτη εκδοχή), ο [[Βροτός]], ο θεός [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανός]], η [[Γαία (μυθολογία)|Γη]] και η [[Θάλασσα (μυθολογία)|Θάλασσα]]. Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] η Ημέρα συγχέεται με την [[Ηώς|Ηώ]], και στους τραγικούς και άλλους ποιητές τα δύο αυτά πρόσωπα ταυτίζονται, π.χ. αναφέρεται ότι η Ημέρα ήταν σύζυγος του [[Τιθωνός|Τιθωνού]] και μητέρα του [[Μέμνων (μυθολογία)|Μέμνονα]], ή ότι αγάπησε τον [[Κέφαλος (μυθολογία)|Κέφαλο]].

Έκδοση από την 13:25, 4 Ιουνίου 2015

Στην ελληνική μυθολογία η Ημέρα ήταν η θεότητα που προσωποποιούσε το φως της ημέρας. Κατά τη γενικότερη παράδοση (π.χ. «Θεογονία» του Ησιόδου, 124-125), ήταν θυγατέρα της Νύκτας και του Ερέβους και αδελφή του Αιθέρα. Ο Υγίνος πάντως γράφει ότι ήταν κόρη του Χάους και της Καλιγούς, και αδελφή του Ερέβους και της Νύκτας. Τέλος, κατά τους Ορφικούς, η Ημέρα ήταν κόρη του θεού Ήλιου, μαζί με τον οποίο λατρευόταν στην Κω.

Η Ημέρα αναφέρεται ότι παντρεύτηκε τον Αστραίο ή και τον ίδιο τον αδελφό της, τον Αιθέρα. Παιδιά της Ημέρας ήταν η Αστραία (στην πρώτη εκδοχή), ο Βροτός, ο θεός Ουρανός, η Γη και η Θάλασσα. Στον Ησίοδο η Ημέρα συγχέεται με την Ηώ, και στους τραγικούς και άλλους ποιητές τα δύο αυτά πρόσωπα ταυτίζονται, π.χ. αναφέρεται ότι η Ημέρα ήταν σύζυγος του Τιθωνού και μητέρα του Μέμνονα, ή ότι αγάπησε τον Κέφαλο.

Στην Αγορά των Αθηνών υπήρχαν πήλινα αγάλματα της Ημέρας ως «ακρωτήρια» στη στέγη της «Βασιλείου Στοάς». Απεικονιζόταν επίσης η Ημέρα στον θρόνο του Αμυκλαίου Απόλλωνα, ενώ στην Ολυμπία, κοντά στο Ιπποδάμειον, υπήρχαν αγάλματα της Ημέρας και της Θέτιδας να ικετεύουν τον Δία για χάρη των παιδιών τους. Στον ναό του Δία στην Πέργαμο, η Ημέρα παριστανόταν στη ζωφόρο της νότιας πλευράς, πίσω από τη Σελήνη.

  • «Ημέρα» ήταν και μία επίκληση της θεάς Αρτέμιδας στους Λουσούς της Αρκαδίας. Η λατρεία της γινόταν στο ιερό της «Ημερασίας Αρτέμιδος», που είχε ιδρύσει ο Προίτος.



Πηγή

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969

Εξωτερικoί σύνδεσμοι