Μάρκος Α΄ Σανούδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
|τόπος γέννησης = {{flagicon|Italy}}[[Βενετία]] [[Ιταλία]]
|τόπος γέννησης = {{flagicon|Italy}}[[Βενετία]] [[Ιταλία]]
|ημερομηνία θανάτου = {{ηθηλ|1227|5|12|1153|12|2}}
|ημερομηνία θανάτου = {{ηθηλ|1227|5|12|1153|12|2}}
|τόπος θανάτου = {{flagicon|Greece}}[[Νάξος]] [[Κυκλάδες]] [[Ελλάδα
|τόπος θανάτου = {{flagicon|Greece}}[[Νάξος]] [[Κυκλάδες]] [[Ελλάδα]]
|εθνικότητα = [[Βενετία|Ενετός]]
|εθνικότητα = [[Βενετία|Ενετός]]
|ιδιότητα = Σταυροφόρος
|ιδιότητα = Σταυροφόρος

Έκδοση από την 08:40, 16 Μαΐου 2015

Μάρκο Σανούντο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2 Δεκεμβρίου 1153
Βενετία Ιταλία
Θάνατος12 Μαΐου 1227 (73 ετών)
Νάξος Κυκλάδες Ελλάδα
ΕθνικότηταΕνετός
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣταυροφόρος
Οικογένεια
ΤέκναΆντζελο Σανούντο
ΟικογένειαΟίκος των Σανούδων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔούκας της Νάξου

Ο Μάρκο Σανούντο (Marco Sanudo, 1153 - 1227) και εξελληνισμένα Μάρκος Σανούδος, ήταν Ενετός σταυροφόρος ο οποίος πήρε μέρος στην τέταρτη Σταυροφορία (1204) και το 1207 ίδρυσε το Δουκάτο του Αιγαίου επί του οποίου υπήρξε γενάρχης και ιδρυτής δυναστείας.

Βιογραφία

Ήταν ανιψιός του Δόγη Ερρίκου Δάνδολο της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, σύμφωνα με τη συνθήκη Partitio Terrarum Imperii Romaniae, η Βενετία πήρε τα 3/8 των εκτάσεων της Αυτοκρατορίας και οι Σταυροφόροι τα υπόλοιπα 5/8. Μέρος των 5/8 ήταν και οι Κυκλάδες που κατέλαβε ο Μάρκος Σανούδος.

Το 1207 ο Μάρκος Σανούδος μαζί με άλλους Σταυροφόρους κυρίως βενετσιάνικης καταγωγής κατέλαβε τη Νάξο και στη συνέχεια τα νησιά Πάρο, Αντίπαρο, Μήλο, Ίο, Κύθνο, Αμοργό, Κίμωλο, Σίφνο, Σίκινο, Σύρο, Φολέγανδρο, Άνδρο, Τήνο, Μύκονο, Κέα, Σέριφο, νησιά των Βόρειων Σποράδων, τη Σκύρο, μέρος της Εύβοιας, τη Σαντορίνη και την Ανάφη.

Με έδρα τη Νάξο ίδρυσε το Δουκάτο του Αιγαίου, μοίρασε αρκετά από τα νησιά που κατέκτησε στους ευγενείς που τον ακολουθούσαν και το 1210 αποδέχτηκε την εξουσία του Βαλδουίνου της Φλάνδρας, λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης.

Κυβέρνησε το Δουκάτο μέχρι το θάνατό του το 1227. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Άγγελος Σανούδος.

Εξωτερικές συνδέσεις