Δημήτριος Λόντος

Ο Δημήτριος Λόντος (1888-1977) ήταν Έλληνας πολιτικός.

Βιογραφία

Γιος του πολιτικού Ανδρέα Λόντου (1810-1881), γεννήθηκε στην Πάτρα και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε τη δικηγορία και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία.

Εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές Μαΐου και Δεκεμβρίου 1915, Αθηνών στις εκλογές 1933, 1935 και 1946, με τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές 1952. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά είχε εξορισθεί και επί Κατοχής διέφυγε στη Μέση Ανατολή και πήρε μέρος στο Συνέδριο Λιβάνου ως εκπρόσωπος του Λαϊκού Κόμματος. Διετέλεσε υπουργός γενικός διοικητής Θράκης (20.3-19.7.1935) και υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ (25.9-10.10.1935) στην Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη, υπουργός Προνοίας και Αντιλήψεως στην εξόριστη Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου (8.6-18.10.1944), Εθνικής Προνοίας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος Γεωργίου Παπανδρέου (25.10.1944-3.1.1945), Ναυτικών στην Κυβέρνηση Τσαλδάρη Οκτωβρίου 1946, (4.11.1946-24.1.1947) και έπειτα Ανοικοδομήσεως (7.9.1947-18.11.1948) και στη συνέχεια Μεταφορών (18.11.1948-20.1.1949) στην Κυβέρνηση Σοφούλη.

Πηγή

• Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Γ΄, σελ. 418-419