Ρικίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Η '''ρικίνη''' είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη λεκτίνη που απαντάνται στους σπό...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''ρικίνη''' είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη [[λεκτίνη]] που απαντάνται στους σπόρους του φυτού [[ρετσινολαδιά]] (Ricinus communis). Μία δόση καθαρής ρικίνης σε σκόνη με μέγεθος ολίγων κόκκων επιτραπέζιου αλατιού μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ενήλικα άνθρωπο.<ref>{{cite web|url=http://www.wilx.com/home/headlines/What-Makes-Ricin-So-Deadly-203512561.html|title=What Makes Ricin So Deadly[1&#93; - What Makes Ricin So Deadly |publisher= Anthony Sabella |accessdate=2013-04-24}}</ref> Η μέση θανατηφόρο δόση (LD 50) ρικίνης είναι περίπου 22 μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους (1,78 χιλιοστόγραμμα για τον μέσο ενήλικα). Χαρη σύγκρισης, ένα τυπικό δισκίο [[παρακεταμόλη]]ς (ακεταμινοφαίνη) περιέχει 500 mg ακεταμινοφένης και μια χαμηλή δόση [[ασπιρίνη]]ς περιέχει 81 mg ασπιρίνης.<ref name="Efsa.europa.eu">{{cite web|url=http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1211902083375.htm |title=EFSA Scientific Opinion: Ricin (from Ricinus communis) as undesirable substances in animal feed [1&#93; - Scientific Opinion of the Panel on Contaminants in the Food Chain |publisher=Efsa.europa.eu |accessdate=2010-09-01}}</ref>Η στοματική πρόσληψη ρικίνης αποβαίνει πολύ λιγότερο τοξικέή και εκτιμάται ότι η θανατηφόρος δόση στον άνθρωπο είναι περίπου 1 χιλιοστόγραμμο ανά χιλιόγραμμο.<ref name="Efsa.europa.eu"/>
Η '''ρικίνη''' είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη [[λεκτίνη]] που απαντάνται στους σπόρους του φυτού [[ρετσινολαδιά]] (Ricinus communis). Μία δόση καθαρής ρικίνης σε σκόνη με μέγεθος ολίγων κόκκων επιτραπέζιου αλατιού μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ενήλικα άνθρωπο.<ref>{{cite web|url=http://www.wilx.com/home/headlines/What-Makes-Ricin-So-Deadly-203512561.html|title=What Makes Ricin So Deadly[1&#93; - What Makes Ricin So Deadly |publisher= Anthony Sabella |accessdate=2013-04-24}}</ref> Η μέση θανατηφόρο δόση (LD 50) ρικίνης είναι περίπου 22 μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους (1,78 χιλιοστόγραμμα για τον μέσο ενήλικα). Χαρη σύγκρισης, ένα τυπικό δισκίο [[παρακεταμόλη]]ς (ακεταμινοφαίνη) περιέχει 500 mg ακεταμινοφαίνης και μια χαμηλή δόση [[ασπιρίνη]]ς περιέχει 81 mg ασπιρίνης.<ref name="Efsa.europa.eu">{{cite web|url=http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1211902083375.htm |title=EFSA Scientific Opinion: Ricin (from Ricinus communis) as undesirable substances in animal feed [1&#93; - Scientific Opinion of the Panel on Contaminants in the Food Chain |publisher=Efsa.europa.eu |accessdate=2010-09-01}}</ref>Η στοματική πρόσληψη ρικίνης αποβαίνει πολύ λιγότερο τοξικέή και εκτιμάται ότι η θανατηφόρος δόση στον άνθρωπο είναι περίπου 1 χιλιοστόγραμμο ανά χιλιόγραμμο.<ref name="Efsa.europa.eu"/>



==Τοξικότητα==
Η ρικίνη είναι πολύ δηλητηριώδης είτε εισπνέεται είτε λαμβάνεται με ένεση είτε με κατάποση. Δρα ως τοξίνη με αναστολή της πρωτεϊνικής σύνθεσης.<ref name="Ujváry_2010">{{cite book | author = Ujváry I | year = 2010 | title = Hayes´ Handbook of Pesticide Toxicology | edition = Third | editor = Krieger R | publisher=Elsevier, Amsterdam | pages = 119–229 |isbn = 978-0-12-374367-1 }}</ref> Αποτρέπει κύτταρα από τη "συναρμολόγηση" διαφόρων αμινοξέων προς πρωτεΐνες σύμφωνα με τα μηνύματα που λαμβάνονται από το αγγελιοφόρο [[RNA]] σε μία διαδικασία που διενεργείται από το κύτταρο στα ριβοσώματα, δηλαδή το πιο βασικό επίπεδο του μεταβολισμού των κυττάρων, που είναι απαραίτητη για όλα τα ζωντανά κύτταρα και έτσι για την ίδια τη ζωή. Η ρικίνη είναι ανθεκτική, αλλά όχι αδιαπέραστη, στον μεταβολισμό από πεπτιδάσες. Με κατάποση, η παθολογία της ρικίνης περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στον γαστρεντερικό σωλήνα, όπου μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς του βλεννογόνου. Με την κατάλληλη θεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς θα έχουν πλήρη ανάκαμψη.<ref name="Schep">{{cite journal | author = Schep LJ, Temple WA, Butt GA, Beasley MD | title = Ricin as a weapon of mass terror—separating fact from fiction | journal = Environ Int | volume = 35 | issue = 8 | pages = 1267–71 |date=November 2009 | pmid = 19767104 | doi = 10.1016/j.envint.2009.08.004 }}</ref><ref name="pmid6862467">{{cite journal | author = Kopferschmitt J, Flesch F, Lugnier A, Sauder P, Jaeger A, Mantz JM | title = Acute voluntary intoxication by ricin | journal = Hum Toxicol | volume = 2 | issue = 2 | pages = 239–42 |date=April 1983 | pmid = 6862467 | doi = 10.1177/096032718300200211 }}</ref>


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 18:01, 7 Απριλίου 2015

Η ρικίνη είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη λεκτίνη που απαντάνται στους σπόρους του φυτού ρετσινολαδιά (Ricinus communis). Μία δόση καθαρής ρικίνης σε σκόνη με μέγεθος ολίγων κόκκων επιτραπέζιου αλατιού μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ενήλικα άνθρωπο.[1] Η μέση θανατηφόρο δόση (LD 50) ρικίνης είναι περίπου 22 μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους (1,78 χιλιοστόγραμμα για τον μέσο ενήλικα). Χαρη σύγκρισης, ένα τυπικό δισκίο παρακεταμόλης (ακεταμινοφαίνη) περιέχει 500 mg ακεταμινοφαίνης και μια χαμηλή δόση ασπιρίνης περιέχει 81 mg ασπιρίνης.[2]Η στοματική πρόσληψη ρικίνης αποβαίνει πολύ λιγότερο τοξικέή και εκτιμάται ότι η θανατηφόρος δόση στον άνθρωπο είναι περίπου 1 χιλιοστόγραμμο ανά χιλιόγραμμο.[2]

Τοξικότητα

Η ρικίνη είναι πολύ δηλητηριώδης είτε εισπνέεται είτε λαμβάνεται με ένεση είτε με κατάποση. Δρα ως τοξίνη με αναστολή της πρωτεϊνικής σύνθεσης.[3] Αποτρέπει κύτταρα από τη "συναρμολόγηση" διαφόρων αμινοξέων προς πρωτεΐνες σύμφωνα με τα μηνύματα που λαμβάνονται από το αγγελιοφόρο RNA σε μία διαδικασία που διενεργείται από το κύτταρο στα ριβοσώματα, δηλαδή το πιο βασικό επίπεδο του μεταβολισμού των κυττάρων, που είναι απαραίτητη για όλα τα ζωντανά κύτταρα και έτσι για την ίδια τη ζωή. Η ρικίνη είναι ανθεκτική, αλλά όχι αδιαπέραστη, στον μεταβολισμό από πεπτιδάσες. Με κατάποση, η παθολογία της ρικίνης περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στον γαστρεντερικό σωλήνα, όπου μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς του βλεννογόνου. Με την κατάλληλη θεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς θα έχουν πλήρη ανάκαμψη.[4][5]


Παραπομπές

  1. «What Makes Ricin So Deadly[1] - What Makes Ricin So Deadly». Anthony Sabella. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2013. 
  2. 2,0 2,1 «EFSA Scientific Opinion: Ricin (from Ricinus communis) as undesirable substances in animal feed [1] - Scientific Opinion of the Panel on Contaminants in the Food Chain». Efsa.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2010. 
  3. Ujváry I (2010). Krieger R, επιμ. Hayes´ Handbook of Pesticide Toxicology (Third έκδοση). Elsevier, Amsterdam. σελίδες 119–229. ISBN 978-0-12-374367-1. 
  4. Schep LJ, Temple WA, Butt GA, Beasley MD (November 2009). «Ricin as a weapon of mass terror—separating fact from fiction». Environ Int 35 (8): 1267–71. doi:10.1016/j.envint.2009.08.004. PMID 19767104. 
  5. Kopferschmitt J, Flesch F, Lugnier A, Sauder P, Jaeger A, Mantz JM (April 1983). «Acute voluntary intoxication by ricin». Hum Toxicol 2 (2): 239–42. doi:10.1177/096032718300200211. PMID 6862467.