Γιώργος Γληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23: Γραμμή 23:


Ο Γεώργιος Γληνός εξέδωσε το 1953 σπουδαίο βιβλίο με τον τίτλο "Ώρες σκηνής", που αποτελεί ένα απάνθισμα δοκιμίων, σκέψεων κ.λπ. που αναφέρονται στο ελληνικό θέατρο της εποχής του.
Ο Γεώργιος Γληνός εξέδωσε το 1953 σπουδαίο βιβλίο με τον τίτλο "Ώρες σκηνής", που αποτελεί ένα απάνθισμα δοκιμίων, σκέψεων κ.λπ. που αναφέρονται στο ελληνικό θέατρο της εποχής του.

Ήταν αδελφός του εκπαιδευτικού και πολιτικού [[Δημήτρης Γληνός|Δημήτρη Γληνού]].


== Πηγές ==
== Πηγές ==

Έκδοση από την 15:01, 29 Μαρτίου 2015

Γιώργος Γληνός
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γιώργος Γληνός (Ελληνικά)
Γέννηση1895
Σμύρνη
Θάνατος5 Ιανουαρίου 1966
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Ιδιότηταηθοποιός και ηθοποιός ταινιών
Είδος τέχνηςηθοποιός
Καλλιτεχνικά ρεύματαδράμα

Ο Γεώργιος Γληνός (1895 - 5 Ιανουαρίου 1966[1]) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1895. Ασχολήθηκε με το θέατρο από νεαρή ηλικία. Ερχόμενος στην Ελλάδα μετά το τέλος της μικρασιατικής εκστρατείας συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους όπως με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, την Ελεύθερη Σκηνή, την Κυβέλη, το Εθνικό Θέατρο, τους Ενωμένους καλλιτέχνες και άλλους.

Διακρίθηκε κυρίως σε ερμηνείες έργων τόσο του ελαφρού, όσο και του νεότερου δραματολογίου. Από τους σπουδαιότερους ρόλους που υποδύθηκε ξεχώρισαν οι, του Πολωνίου στον "Άμλετ", του Ιάγου στον "Οθέλλο", του Σαίξπηρ, του Φιλίππου Β΄ στον "Δον Κάρλο", του Σίλλερ, τον Μεφιστοφελή στον "Φάουστ" του Γκαίτε κ.ά. Εμφανίσθηκε επίσης και στον κινηματογράφο υποδυόμενος τον Τάσο στην ταινία "Γκόλφω" όπου και έγινε περισσότερο γνωστός.

Ο Γεώργιος Γληνός εξέδωσε το 1953 σπουδαίο βιβλίο με τον τίτλο "Ώρες σκηνής", που αποτελεί ένα απάνθισμα δοκιμίων, σκέψεων κ.λπ. που αναφέρονται στο ελληνικό θέατρο της εποχής του.

Ήταν αδελφός του εκπαιδευτικού και πολιτικού Δημήτρη Γληνού.

Πηγές

  • «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη» τομ.Β΄ συμπλ., σελ.524.