Επιτάλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διορθώσεις |
||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
}} |
}} |
||
[[File:Georgios Ksidis.jpg|thumb|right|250px|Γεώργιος Ξύδης (? - 1907), Μακεδονομάχος από την Αγουλινίτσα]] |
[[File:Georgios Ksidis.jpg|thumb|right|250px|Γεώργιος Ξύδης (? - 1907), Μακεδονομάχος από την Αγουλινίτσα]] |
||
Το '''Επιτάλιο''' είναι μία μικρή κωμόπολη του νομού [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] με πληθυσμό 1496 κατοίκων (2011). Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ήταν μια σφύζουσα από ζωή κωμόπολη που ξεπερνούσε τους 4.000 κατοίκους. |
Το '''Επιτάλιο''' είναι σήμερα μία μικρή κωμόπολη του νομού [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] με πληθυσμό 1496 κατοίκων (2011). Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ήταν μια σφύζουσα από ζωή κωμόπολη που ξεπερνούσε τους 4.000 κατοίκους. |
||
Η κωμόπολη είναι χτισμένη στις παρυφές του λόφου Ντάρντιζα, μόλις σε απόσταση 7 χλμ. από τον [[ Πύργος Ηλείας|Πύργο]]. Από 1-1-2011 ανήκει στο [[Δήμος Πύργου|Δήμο Πύργου]] και στη Δημοτική ενότητα Βώλακος. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Αγουλινίτσα<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/170509 πανδέκτης, μετονομασίες]</ref> οπότε μετονομάστηκε σε Επιτάλιο από το όνομα της αρχαίας πόλης που βρισκόταν στην περιοχή<ref>[http://www.epitaliotes.gr/articles_003.php πληροφορίες για το αρχαίο Επιτάλιο]</ref>. |
|||
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής. |
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής. |
||
Έκδοση από την 19:28, 27 Μαρτίου 2015
| Επιτάλιο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Δήμος | Πύργου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ηλείας |
| Υψόμετρο | 77 μέτρα |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Αγουλινίτσα |
| Ταχ. κώδικας | 270 58 |
| Τηλ. κωδικός | 26210 |
Το Επιτάλιο είναι σήμερα μία μικρή κωμόπολη του νομού Ηλείας με πληθυσμό 1496 κατοίκων (2011). Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ήταν μια σφύζουσα από ζωή κωμόπολη που ξεπερνούσε τους 4.000 κατοίκους.
Η κωμόπολη είναι χτισμένη στις παρυφές του λόφου Ντάρντιζα, μόλις σε απόσταση 7 χλμ. από τον Πύργο. Από 1-1-2011 ανήκει στο Δήμο Πύργου και στη Δημοτική ενότητα Βώλακος. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Αγουλινίτσα[2] οπότε μετονομάστηκε σε Επιτάλιο από το όνομα της αρχαίας πόλης που βρισκόταν στην περιοχή[3].
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής.
Η Αγουλινίτσα από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους και μέχρι το 1912, υπήρξε η έδρα του Δήμου Βώλακος που τον συναποτελούσαν τα χωριά: Αλφειούσα, Αγρίδι, Ανεμοχώρι και Λαδικό. Το 1997, με τον νόμο Καποδίστρια ο Δήμος Βώλακος επανασυστήθηκε και το Επιτάλιο (αυτήν την φορά χωρίς το χωριό Λαδικό, που εν τω μεταξύ μαζί με το Ρίσσοβο αποτέλεσαν το Καλλίκωμο, νέον οικισμό), πλην η ζωή του Δήμου στη νέα αυτήν περίοδο κράτησε μόλις 12 χρόνια. Το 2011 ο νόμος Καλλικράτη προσάρτησε τον μικρό Δήμο σε κείνον του Πύργου.
Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Επιτάλιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τις εκβολές του ποταμού Αλφειού. Στην παραλία υπάρχει οικισμός αποτελούμενος από παραθεριστικές κατοικίες, επίσης τους θερινούς μήνες λειτουργεί τουριστικό περίπτερο. [4].
Οι κάτοικοι στην πλειονότητα τους ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κυριότερες καλλιέργειες: ελιές, τομάτα, κηπευτικά, καλαμπόκι, βαμβάκι, κτηνοτροφία.
Το Επιτάλιο έχει ποδοσφαιρική ομάδα η οποία αγωνίζεται στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα Ηλείας με την ονομασία «Α.Ο. Αλφειός Επιταλίου».
Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για το Επιτάλιο και την ευρύτερη περιοχή από την αρχαιότητα μέχρι τα πρώτα χρόνια μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, ιδιαιτέρως για τον ρόλο και την συμμετοχή της Αγουλινίτσας στην Επανάσταση του 1821, μπορεί να βρει κάθε ενδιαφερόμενος στο βιβλίο του Θανάση Μακρυδημήτρη "Από το Θρύον στο σημερινό Επιτάλιο" (2005).
Επίσης ηθογραφικά και ιστορικά στοιχεία για το Επιτάλιο και την περιοχή, μια καταγραφή της τοπικής κοινωνίας επιχειρεί ο Δημήτρης Χίλιος στο μυθιστόρημά του "Με το σφύριγμα του τραίνου", (εκδόσεις Πατάκη, 2001), που εκτυλίσσεται στην κωμόπολη περιγράφοντας με ακρίβεια το τοπίο και χρονολογικά η αφήγηση φτάνει μέχρι το 1965.
Αναφορές
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ πανδέκτης, μετονομασίες
- ↑ πληροφορίες για το αρχαίο Επιτάλιο
- ↑ wikimapia Η παραλία του Επιτάλιου