Επιτάλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθήκη συνδέσμου
προσθήκη συνδέσμου
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής.
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής.


Η Αγουλινίτσα από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους και μέχρι το 1912, υπήρξε η έδρα του Δήμου Βώλακος που τον συναποτελούσαν τα χωριά: Αλφειούσα, Αγρίδι, Ανεμοχώρι και Λαδικό. Το 1997, με τον νόμο Καποδίστρια ο Δήμος Βώλακος επανασυστήθηκε και το Επιτάλιο (αυτήν την φορά χωρίς το χωριό Λαδικό, που εν τω μεταξύ μαζί με το Ρίσοβο αποτέλεσαν το Καλλίκωμο, νέον οικισμό), πλην η ζωή του Δήμου στη νέα αυτήν περίοδο κράτησε μόλις 12 χρόνια. Το 2011 ο νόμος Καλλικράτη προσάρτησε τον μικρό Δήμο σε κείνον του Πύργου.
Η [[Αγουλινίτσα]] από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους και μέχρι το 1912, υπήρξε η έδρα του Δήμου Βώλακος που τον συναποτελούσαν τα χωριά: Αλφειούσα, Αγρίδι, Ανεμοχώρι και Λαδικό. Το 1997, με τον νόμο Καποδίστρια ο Δήμος Βώλακος επανασυστήθηκε και το Επιτάλιο (αυτήν την φορά χωρίς το χωριό Λαδικό, που εν τω μεταξύ μαζί με το Ρίσοβο αποτέλεσαν το Καλλίκωμο, νέον οικισμό), πλην η ζωή του Δήμου στη νέα αυτήν περίοδο κράτησε μόλις 12 χρόνια. Το 2011 ο νόμος Καλλικράτη προσάρτησε τον μικρό Δήμο σε κείνον του Πύργου.


Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Επιτάλιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τις εκβολές του ποταμού [[Αλφειός|Αλφειού]]. Στην παραλία υπάρχει οικισμός αποτελούμενος από παραθεριστικές κατοικίες . <ref>[http://wikimapia.org/4019328/el/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85 wikimapia] Η παραλία του Επιτάλιου</ref>.
Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Επιτάλιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τις εκβολές του ποταμού [[Αλφειός|Αλφειού]]. Στην παραλία υπάρχει οικισμός αποτελούμενος από παραθεριστικές κατοικίες . <ref>[http://wikimapia.org/4019328/el/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85 wikimapia] Η παραλία του Επιτάλιου</ref>.

Έκδοση από την 18:23, 27 Μαρτίου 2015

Επιτάλιο
Επιτάλιο is located in Greece
Επιτάλιο
Επιτάλιο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΔήμοςΠύργου
Γεωγραφία
ΝομόςΗλείας
Υψόμετρο77 μέτρα
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΑγουλινίτσα
Ταχ. κώδικας270 58
Τηλ. κωδικός26210
Γεώργιος Ξύδης (? - 1907), Μακεδονομάχος από την Αγουλινίτσα

Το Επιτάλιο είναι μία μικρή κωμόπολη του νομού Ηλείας με πληθυσμό 1496 κατοίκων (2011). Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ήταν μια σφύζουσα από ζωή κωμόπολη που ξεπερνούσε τους 4.000 κατοίκους.

Χτισμένη στις παρυφές του λόφου Ντάρντιζα, βρίσκεται κοντά στον Πύργο και σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από αυτόν. Από 1-1-2011 ανήκει στο Δήμο Πύργου και στη Δημοτική ενότητα Βώλακος. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Αγουλινίτσα[2] οπότε μετονομάστηκε σε Επιτάλιο από το όνομα της αρχαίας πόλης που βρισκόταν στην περιοχή[3].

Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης, καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα νοστιμότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηραμένης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες της περιοχής.

Η Αγουλινίτσα από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους και μέχρι το 1912, υπήρξε η έδρα του Δήμου Βώλακος που τον συναποτελούσαν τα χωριά: Αλφειούσα, Αγρίδι, Ανεμοχώρι και Λαδικό. Το 1997, με τον νόμο Καποδίστρια ο Δήμος Βώλακος επανασυστήθηκε και το Επιτάλιο (αυτήν την φορά χωρίς το χωριό Λαδικό, που εν τω μεταξύ μαζί με το Ρίσοβο αποτέλεσαν το Καλλίκωμο, νέον οικισμό), πλην η ζωή του Δήμου στη νέα αυτήν περίοδο κράτησε μόλις 12 χρόνια. Το 2011 ο νόμος Καλλικράτη προσάρτησε τον μικρό Δήμο σε κείνον του Πύργου.

Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Επιτάλιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τις εκβολές του ποταμού Αλφειού. Στην παραλία υπάρχει οικισμός αποτελούμενος από παραθεριστικές κατοικίες . [4].

Οι κάτοικοι στην πλειονότητα τους ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κυριότερες καλλιέργειες: ελιές, τομάτα, καλαμπόκι, βαμβάκι, κτηνοτροφία.

Το Επιτάλιο έχει ποδοσφαιρική ομάδα η οποία αγωνίζεται στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα Ηλείας με την ονομασία «Α.Ο. Αλφειός Επιταλίου».

Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για το Επιτάλιο και την ευρύτερη περιοχή από την αρχαιότητα μέχρι τα πρώτα χρόνια μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο μπορεί να βρει κάθε ενδιαφερόμενος στο βιβλίο του Θανάση Μακρυδημήτρη "Από το Θρύον στο σημερινό Επιτάλιο" (2005). Επίσης ηθογραφικά και ιστορικά στοιχεία για το Επιτάλιο και την περιοχή, μια καταγραφή της τοπικής κοινωνίας επιχειρεί ο Δημήτρης Χίλιος στο μυθιστόρημά του "Με το σφύριγμα του τραίνου", (εκδόσεις Πατάκη, 2001), που εκτυλίσσεται εκεί φτάνοντας μέχρι το 1965.

Αναφορές