Θανατική ποινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:24, 16 Μαρτίου 2015

Θανατική ποινή είναι η ποινή που επιβάλλεται σε έναν εγκληματία από τις αρχές ενός κράτους, και έχει να κάνει με την αφαίρεση της ζωής αυτού. Είναι η αυστηρότερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί και συχνά ονομάζεται «η εσχάτη των ποινών».

Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή καταργήθηκε τον Δεκέμβριο του 1993 από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (Νόμος 2172/1993, άρθρο 33, παράγραφος 1, ΦΕΚ Α΄ 207 ),^[1] κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001.

Όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πλέον καταργήσει την θανατική ποινή, αλλά συνεχίζει να εφαρμόζεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, και πολλά κράτη του Μουσουλμανικού κόσμου.

Ιστορία

Η θανάτωση εγκληματιών ήταν πολύ συνηθισμένη στο παρελθόν, από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ό αιώνα. Ένα πρώιμο γνωστό παράδειγμα θανατικής ποινής είναι η ύπαρξή της στον κώδικα του Χαμουραμπί, την 2η χιλιετία π.Χ. στη Μεσοποταμία. Στην Αθήνα, κατά την αρχαϊκή εποχή, προβλεπόταν από τους νόμους του Δράκοντα. Οι συνηθέστεροι τρόπος θανάτωσης στην αρχαιότητα ήταν η σφαγή, ο αποκεφαλισμός κλπ. Κατά την ρωμαϊκή εποχή διαδόθηκε σε όλη τη Μεσόγειο η μέθοδος της σταύρωσης και του κατασπαραγμού από θηρία. Στον Μεσαίωνα και στην πρώιμη νεώτερη Ευρώπη, μεταξύ άλλων, με θάνατο στην πυρά τιμωρούνταν όσοι θεωρούνταν αιρετικοί και οι κατηγορούμενοι για μαγεία.

Σε πολλούς πολιτισμούς συνυπήρχαν διαφορετικά είδη θανάτωσης, ανάλογα με το διαπραχθέν έγκλημα, διότι κάθε είδος είχε συνήθως διαφορετικό συμβολισμό. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη, ο θάνατος δι' απαγχονισμού θεωρείτο εξευτελιστικός και προβλεπόταν για ληστές, σε αντίθεση με τον αποκεφαλισμό, που θεωρείτο ευγενής τρόπος θανάτου, κατάλληλος για αριστοκράτες. Οι αιρετικοί καίγονταν στην πυρά διότι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής, η φωτιά ήταν μέσο κάθαρσης.

Οι περισσότερες εκτελέσεις στην ιστορία, και ακόμα και σήμερα σε κάποιες χώρες, γίνονταν δημοσίως, ενώπιον πολλών θεατών, για παραδειγματισμό και για επίδειξη της δύναμης του κράτους.

Η θανατική ποινή σήμερα

Απόψεις γύρω από την θανατική ποινή

Η θανατική ποινή αποτελεί αντικείμενο ποικίλλων συζητήσεων και διαφωνιών, καθώς άπτεται πολλών ζητημάτων, όπως η ηθική, η αποτελεσματικότητά της, η ικανοποίηση του αισθήματος δικαιοσύνης κλπ. Οι πολέμιοί της την θεωρούν απάνθρωπη, με το επιχείρημα ότι κάθε ανθρώπινη ζωή πρέπει να είναι σεβαστή και αναφαίρετη, ακόμα και αυτή ενός εγκληματία. Από εδώ προκύπτει και το επιχείρημα ότι, αφού η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής είναι πράξη άδικη και αξιόποινη, το ίδιο ισχύει και για την ίδια την θανατική ποινή, διότι είναι αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου. Ένα επιπλέον επιχείρημα είναι πως εκεί που η θανατική ποινή εφαρμόζεται αποδεικνύεται η ανικανότητα του συστήματος για πρόληψη τέτοιων πράξεων καθώς και για επανένταξη εκείνων που τις πραγματοποιούν. Οι υπέρμαχοί της, αντιθέτως, πιστεύουν ότι είναι κατάλληλη για εγκλήματα όπως ο φόνος ή η παιδεραστία, και ότι η θανάτωση του εγκληματία προσφέρει την μέγιστη δυνατή ανακούφιση στον κύκλο του θύματος

Η θανατική ποινή στον κόσμο

Σήμερα, η θανατική ποινή έχει καταργηθεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, υπάρχουν ωστόσο αρκετές που ακόμα την εφαρμόζουν, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. Υπάρχουν διάφορα είδη θανατικής ποινής, ανάλογα με τους νόμους των χωρών οι οποίες την εφαρμόζουν. Παραδείγματα είναι:

Παλαιότερα είδη θανατικής ποινής είναι:

Η θανατική ποινή σε διάφορες θρησκείες

Ιουδαϊσμός

Ισλάμ

Η θανατική ποινή για διάφορα εγκλήματα προβλέπεται στη Σαρία, μια ιερή συλλογή νόμων και κανόνων του Ισλάμ. Ωστόσο, η εφαρμογή της ποικίλλει ανάλογα με το αν, και κατά πόσο, τα διάφορα μουσουλμανικά κράτη ακολουθούν τη Σαρία.

Χριστιανισμός

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Θανατική ποινή

Διεθνής Αμνηστία (1 Ιανουαρίου 2007): «Γεγονότα και Αριθμοί για τη θανατική ποινή».
Θανατική ποινή (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)

Παραπομπές

↑ ΦΕΚ Α΄ 207, Εθνικό Τυπογραφείο (pdf)

Αυτό το νομικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[2172ετ-1] ΦΕΚ Α΄ 207, Εθνικό Τυπογραφείο (pdf)

[1]

@@ Γραμμή 9: / Γραμμή 9: @@
 Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή καταργήθηκε τον Δεκέμβριο του [[1993]] από την κυβέρνηση του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] (Νόμος 2172/1993, άρθρο 33, παράγραφος 1, ΦΕΚ Α΄ 207 ),<ref name=2172ετ>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wGldAs1HD7Xe3dtvSoClrL8ga89WekpFQd5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIuV_KSE7JahI-YUKNNGD1jLTScxVKb7jsSVsvEA0dtRf3 ΦΕΚ Α΄ 207, Εθνικό Τυπογραφείο (pdf)]</ref> κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνταγματική αναθεώρηση του [[2001]].
-Όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλην της Λευκορωσσιας έχουν πλέον καταργήσει την θανατική ποινή, αλλά συνεχίζει να εφαρμόζεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, και πολλά κράτη του Μουσουλμανικού κόσμου.
+Όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πλέον καταργήσει την θανατική ποινή, αλλά συνεχίζει να εφαρμόζεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, και πολλά κράτη του Μουσουλμανικού κόσμου.
 == Ιστορία ==