Εράτυρα Κοζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
== Κλαδαρές ή Κλαδαριές ==
== Κλαδαρές ή Κλαδαριές ==
Το βράδυ της Κυριακής της Μεγάλης Αποκριάς (της Τυρινής) σε κάθε γειτονιά μαζεύονται οι γείτονες και ανάβουν μεγάλες φωτιές (Κλαδαρές). Ο κάθε ένας φέρνει διάφορα τρόφιμα (κρεατικά, πίτες, γλυκά, κρασί, τσίπουρο κλπ.) και συνεισφέρει με αυτά και με το κέφι του στην γιορτή που ακολουθεί. Γύρω από την μεγάλη αυτή φωτιά τραγουδιούνται πιπεράτα αποκράτικα (αποκριάτικα) τραγούδια. Πολλά από τα τραγούδια αυτά είναι παραδοσιακά και τραγουδιούνται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, άλλα αφορούν τον χώρο της Εράτυρας και άλλα συνθέτονται, ανάλογα με τις ανάγκες για σατιρισμό της επικαιρότητας, επί τόπου. Οι "Κλαδαρές" είναι έθιμο που συναντιέται και σε άλλες περιοχές με άλλα ονόματα (π.χ. "Φανοί" στην Κοζάνη). Η διαφορά είναι ότι οι "Κλαδαρές" στην Εράτυρα κρατούν (τουλάχιστον ακόμα) τον πραγματικό τους χαρακτήρα (την ανάγκη για ψυχαγωγία των κατοίκων και των φιλοξενουμένων τους εν' όψη της Μεγάλης Σαρακοστής) και δεν αποσκοπούν στην διαφήμιση της περιοχής και την αύξηση της εμπορικής κίνησης με προσέλκυση τουριστών. Ωστόσο, κάθε περαστικός είναι πάντα ευπρόσδεκτος και τιμάται ιδιαίτερα με πειράγματα και τραγούδια.
Το βράδυ της Κυριακής της Μεγάλης Αποκριάς (της Τυρινής) σε κάθε γειτονιά μαζεύονται οι γείτονες και ανάβουν μεγάλες φωτιές (Κλαδαρές). Ο κάθε ένας φέρνει διάφορα τρόφιμα (κρεατικά, πίτες, γλυκά, κρασί, τσίπουρο κλπ.) και συνεισφέρει με αυτά και με το κέφι του στην γιορτή που ακολουθεί. Γύρω από την μεγάλη αυτή φωτιά τραγουδιούνται πιπεράτα αποκράτικα (αποκριάτικα) τραγούδια. Πολλά από τα τραγούδια αυτά είναι παραδοσιακά και τραγουδιούνται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, άλλα αφορούν τον χώρο της Εράτυρας και άλλα συνθέτονται, ανάλογα με τις ανάγκες για σατιρισμό της επικαιρότητας, επί τόπου. Οι "Κλαδαρές" είναι έθιμο που συναντιέται και σε άλλες περιοχές με άλλα ονόματα (π.χ. "Φανοί" στην Κοζάνη). Η διαφορά είναι ότι οι "Κλαδαρές" στην Εράτυρα κρατούν (τουλάχιστον ακόμα) τον πραγματικό τους χαρακτήρα (την ανάγκη για ψυχαγωγία των κατοίκων και των φιλοξενουμένων τους εν' όψη της Μεγάλης Σαρακοστής) και δεν αποσκοπούν στην διαφήμιση της περιοχής και την αύξηση της εμπορικής κίνησης με προσέλκυση τουριστών. Ωστόσο, κάθε περαστικός είναι πάντα ευπρόσδεκτος και τιμάται ιδιαίτερα με πειράγματα και τραγούδια.

==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}


==Δείτε επίσης==
==Δείτε επίσης==

Έκδοση από την 09:53, 6 Μαρτίου 2015

Συντεταγμένες: 40°20′39″N 21°30′44″E / 40.34417°N 21.51222°E / 40.34417; 21.51222

Η Εράτυρα είναι πρώην κοινότητα και νυν δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Ασκίου, του νομού Κοζάνης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, έχει 1406 κατοίκους.

H Εράτυρα είναι κτισμένη σε ύψος 700-800 μέτρων, στους πρόποδες του όρους Άσκιου (ή κοινώς Σινιάτσικου). Απέχει 12 χλμ από τη Σιάτιστα και 42 χλμ από την Κοζάνη.

Περίπου τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την Εράτυρα και συγκεκριμένα στα ριζά του λόφου «Μαγούλα», που υψώνεται πλάι στον ποταμό Μύριχο, έχει εντοπιστεί η θέση αρχαίας κώμης, ενώ στην κορυφή του λόφου σώζονται υπολείμματα προϊστορικού φρουρίου με πελασγικά («κυκλώπεια») τείχη[1].

Μέχρι το 1928, που πήρε το όνομά της, ονομαζόταν Σελίτσα και η πρώτη αναφορά γι' αυτήν ήταν στον κώδικα της Ζάβορδας του 1534. Ήταν από τους πλουσιότερους κτηνοτροφικούς οικισμούς κατά τον 18ο αιώνα. Πιθανώς ο πλούτος και το εμπόριό της προκάλεσαν την επιβουλή των Τουρκαλβανών ληστών, που την κατέστρεψαν αρκετές φορές κάνοντας τους κατοίκους της να την εγκαταλείψουν.

Η Εράτυρα είναι γνωστή για τα πολλά αρχοντικά, χτισμένα σύμφωνα με μια ιδιαίτερη τοπική λαϊκή παράδοση. Σημαντικός είναι ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου στο κέντρο του χωριού, κτισμένος το 1844, που διαθέτει το μοναδικό ξυλόγλυπτο τέμπλο στο ιερό του και πολύ ωραίες παλιές αγιογραφίες. Γύρω από την Εράτυρα υπάρχουν διάσπαρτα ίχνη από αρχαίους τειχισμένους οικισμούς και πλήθος άλλων αρχαιολογικών χώρων που μαρτυρούν την ύπαρξη οργανωμένων οικισμών με ανεπτυγμένη οικιστική οργάνωση και εύρωστη οικονομία. Υπάρχουν αρκετά μονοπάτια που οδηγούν στο όρος Άσκιο, με ιδιαίτερης σημασίας αυτό που οδηγεί προς το εξωκλήσι του Αγίου Μάρκου.

Λίγο έξω από την Εράτυρα, ανεβαίνοντας προς το Άσκιο, στην παλαιά Μονή του Αγίου Αθανασίου λειτουργεί δημοτικός ξενώνας, ενώ η εκκλησία της μονής, η οποία διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο, βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της αναπαλαίωσης. Στον ξενώνα αυτό φιλοξενούνται συχνά ομάδες ποδοσφαίρου για την προετοιμασία τους λόγω του πολύ καλού κλίματος της περιοχής. Κάτω από τη μονή έχει δημιουργηθεί πάρκο μεγάλης έκτασης με παιδικές χαρές, γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου, όλα αυτά ανάμεσα στο πολύ ωραίο φυσικό περιβάλλον.

Τα Μπουμπουσιάρια

Ένα πατροπαράδοτο έθιμο της Εράτυρας είναι τα Μπουμπουσιάρια. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Το έθιμο λαμβάνει χώρα την εποχή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το βράδυ της 30ης του Δεκέμβρη ξεκινάνε τα "Σούρβα". Οι κάτοικοι του χωριού, κυρίως τα παιδιά και οι νέοι, μεταμφιέζονται, ντύνονται δηλαδή "Μπουμπουσιάρια". Τριγυρνούν στους δρόμους του χωριού, επισκέπτονται τα σπίτια των κατοίκων και τρατάρονται. Με αυτό το έθιμο, τα παλιά τα χρόνια, ήθελαν οι κάτοικοι να εξευμενίσουν τα πνεύματα και τα ξωτικά.

Στις 2 Ιανουαρίου κορυφώνονται οι εκδηλώσεις με τη συνοδεία μουσικής, με την παρέλαση των αρμάτων και των καρναβαλιών στην άνω πλατεία του χωριού, γνωστή και ως παζάρι.

Κλαδαρές ή Κλαδαριές

Το βράδυ της Κυριακής της Μεγάλης Αποκριάς (της Τυρινής) σε κάθε γειτονιά μαζεύονται οι γείτονες και ανάβουν μεγάλες φωτιές (Κλαδαρές). Ο κάθε ένας φέρνει διάφορα τρόφιμα (κρεατικά, πίτες, γλυκά, κρασί, τσίπουρο κλπ.) και συνεισφέρει με αυτά και με το κέφι του στην γιορτή που ακολουθεί. Γύρω από την μεγάλη αυτή φωτιά τραγουδιούνται πιπεράτα αποκράτικα (αποκριάτικα) τραγούδια. Πολλά από τα τραγούδια αυτά είναι παραδοσιακά και τραγουδιούνται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, άλλα αφορούν τον χώρο της Εράτυρας και άλλα συνθέτονται, ανάλογα με τις ανάγκες για σατιρισμό της επικαιρότητας, επί τόπου. Οι "Κλαδαρές" είναι έθιμο που συναντιέται και σε άλλες περιοχές με άλλα ονόματα (π.χ. "Φανοί" στην Κοζάνη). Η διαφορά είναι ότι οι "Κλαδαρές" στην Εράτυρα κρατούν (τουλάχιστον ακόμα) τον πραγματικό τους χαρακτήρα (την ανάγκη για ψυχαγωγία των κατοίκων και των φιλοξενουμένων τους εν' όψη της Μεγάλης Σαρακοστής) και δεν αποσκοπούν στην διαφήμιση της περιοχής και την αύξηση της εμπορικής κίνησης με προσέλκυση τουριστών. Ωστόσο, κάθε περαστικός είναι πάντα ευπρόσδεκτος και τιμάται ιδιαίτερα με πειράγματα και τραγούδια.

Παραπομπές

  1. Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της ρωμαϊκής επαρχίας Μακεδονίας (Το τμήμα της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας), Θεσσαλονίκη 1989 (έκδοση Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 123-124

Δείτε επίσης

Εξωτερικές συνδέσεις