Μύκητες ούρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Μύκητες (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
Τα συμπτώματα συνήθως είναι υπερευαισθησία της κύστης, συχνουρία, ελάττωση της χωρητικότητας της κύστης ή και πυελονεφρίτιδα, άλγος στη λαγόνια περιοχή, ναυτία και δυσουρία (10). Πολλές φορές παρατηρείται μαζική αποβολή μυκήτων ή και κωλικοί λόγω απόφραξης. |
Τα συμπτώματα συνήθως είναι υπερευαισθησία της κύστης, συχνουρία, ελάττωση της χωρητικότητας της κύστης ή και πυελονεφρίτιδα, άλγος στη λαγόνια περιοχή, ναυτία και δυσουρία (10). Πολλές φορές παρατηρείται μαζική αποβολή μυκήτων ή και κωλικοί λόγω απόφραξης. |
||
==Θεραπεία== |
==Θεραπεία== |
||
Η θεραπεία της καντιντουρίας απαιτεί γενική υποστήριξη του |
Η θεραπεία της καντιντουρίας απαιτεί γενική υποστήριξη του ασθενούς και αλκαλοποίηση των ούρων όταν οι μύκητες εντοπίζονται στην ουροδόχο κύστη. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι η κετοκοναζόλη (200 - 400 mg από το στόμα σε 3 δόσεις) και η αμφοτερικίνη Β(1 - 1,5 mg/kg ενδοφλεβίως σε διάλυμα δεξτρόζης 5%). Η χορήγηση της αμφοτερικίνης πρέπει να γίνεται υπό παρακολούθηση λόγω της υψηλής τοξικότητας του φαρμάκου.<ref>Καλινδέρης Α. Γενική Ουρολογία. Θεσσαλονίκη 1999, ISBN 9780007461042</ref> |
||
Άλλα είδη Candida που μπορούν να βρεθούν στα ούρα είναι η C.tropicalis, η C.parapsilosis και η Torulopsis glabrata. |
Άλλα είδη Candida που μπορούν να βρεθούν στα ούρα είναι η C.tropicalis, η C.parapsilosis και η Torulopsis glabrata. |
||
Ένα άλλο είδος μύκητα που ανευρίσκεται στα ούρα είναι ο ακτινομύκητας ''Israelii'' που προκαλεί χρόνια κοκκιωματώδη φλεγμονή και σπανιότερα συρίγγια. Σε σπάνιες περιπτώσεις λόγω αιματογενούς διασποράς προσβάλλονται από αυτόν οι νεφροί, η ουροδόχος κύστη και οι όρχεις. Η διάγνωση τίθεται από τη μικροσκοπική ανίχνευση των μικροοργανισμών που δίνουν την εικόνα κίτρινων σωμάτων στην καλλιέργεια ούρων. |
Ένα άλλο είδος μύκητα που ανευρίσκεται στα ούρα είναι ο ακτινομύκητας ''Israelii'' που προκαλεί χρόνια κοκκιωματώδη φλεγμονή και σπανιότερα συρίγγια. Σε σπάνιες περιπτώσεις λόγω αιματογενούς διασποράς προσβάλλονται από αυτόν οι νεφροί, η ουροδόχος κύστη και οι όρχεις. Η διάγνωση τίθεται από τη μικροσκοπική ανίχνευση των μικροοργανισμών που δίνουν την εικόνα κίτρινων σωμάτων στην καλλιέργεια ούρων. |
||
Έκδοση από την 16:09, 7 Ιανουαρίου 2015
Οι μύκητες και τα παράσιτα είναι μικροοργανισμοί που ανιχνεύονται σε εξέταση δείγματος ούρων παθολογικής φύσεως. Ανήκουν στους μικροσκοπικούς χαρακτήρες των ούρων μαζί με άλλα έμμορφα στοιχεία όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα πυοσφαίρια, αλλά και τους κρυστάλλους (βρίσκονται φυσιολογικά στα ούρα εκτός από αυτούς των αμινοξέων), τα άλατα κ.ά. Συχνή είναι η παρουσία ζυμομυκήτων στα ούρα με συνηθέστερο την Candida albicans. Οι ζυμομύκητες έχουν ωοειδές σχήμα, είναι Gram θετικοί και μπορεί να θεωρηθούν και ως ερυθρά αιμοσφαίρια κάτω από το μικροσκόπιο. Η χρώση Gram του ιζήματος των ούρων διευκολύνει την παρατήρηση τους ενώ καλύτερα οπτικά αποτελέσματα έχουμε με την χρώση Wright κυτταροφυγοκεντρημένων παρασκευασμάτων.[1]
Candida albicans
Η Candida albicans αποτελεί τμήμα της φυσιολογικής χλωρίδας του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος καθώς και του κόλπου της γυναίκας. Υπέρμετρος πολλαπλασιασμός του μύκητα παρατηρείται στις περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης αντιβιοτικών ευρέως φάσματος με αποτέλεσμα τη διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ παθογόνων και μη παθογόνων μικροοργανισμών επιφέροντας την πρόκληση τοπικής ή γενικευμένης καντιντίασης. Προσβάλλονται η ουροδόχος κύστη, ο νεφρός και άλλα όργανα. Η παρουσία του μύκητα Candida albicans στα ούρα ονομάζεται καντιντουρία. Αυτή μπορεί να οφείλεται:
- Στη χρήση ουροκαθετήρα.
- Στον σακχαρώδη διαβήτη.
- Στην ανοσοκαταστολή του ασθενούς.
- Στη μεταμόσχευση.
- Στη βαριά χημειοθεραπεία.
- Στη θεραπεία με στεροειδή.
- Στην ανώμαλη ροή των ούρων.
- Σε συγγενείς ανωμαλίες των ουροφόρων σωληναρίων.
- Στη νευρογενή κύστη.
- Conduits ειλεού.[2]
Η ανίχνευση Candida albicans σε δείγμα ούρων σηματοδοτεί είτε κάποια απλή μόλυνση είτε κάποια σοβαρή νεφρική νόσο που σχετίζεται με μια γενικευμένη καντιντίαση ή περιτονίτιδα μετά από λαπαροτομική επέμβαση. [3]
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα συνήθως είναι υπερευαισθησία της κύστης, συχνουρία, ελάττωση της χωρητικότητας της κύστης ή και πυελονεφρίτιδα, άλγος στη λαγόνια περιοχή, ναυτία και δυσουρία (10). Πολλές φορές παρατηρείται μαζική αποβολή μυκήτων ή και κωλικοί λόγω απόφραξης.
Θεραπεία
Η θεραπεία της καντιντουρίας απαιτεί γενική υποστήριξη του ασθενούς και αλκαλοποίηση των ούρων όταν οι μύκητες εντοπίζονται στην ουροδόχο κύστη. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι η κετοκοναζόλη (200 - 400 mg από το στόμα σε 3 δόσεις) και η αμφοτερικίνη Β(1 - 1,5 mg/kg ενδοφλεβίως σε διάλυμα δεξτρόζης 5%). Η χορήγηση της αμφοτερικίνης πρέπει να γίνεται υπό παρακολούθηση λόγω της υψηλής τοξικότητας του φαρμάκου.[4] Άλλα είδη Candida που μπορούν να βρεθούν στα ούρα είναι η C.tropicalis, η C.parapsilosis και η Torulopsis glabrata. Ένα άλλο είδος μύκητα που ανευρίσκεται στα ούρα είναι ο ακτινομύκητας Israelii που προκαλεί χρόνια κοκκιωματώδη φλεγμονή και σπανιότερα συρίγγια. Σε σπάνιες περιπτώσεις λόγω αιματογενούς διασποράς προσβάλλονται από αυτόν οι νεφροί, η ουροδόχος κύστη και οι όρχεις. Η διάγνωση τίθεται από τη μικροσκοπική ανίχνευση των μικροοργανισμών που δίνουν την εικόνα κίτρινων σωμάτων στην καλλιέργεια ούρων. Φάρμακο εκλογής είναι η πενικιλίνη G (10 - 206 IU την ημέρα παρεντερικά για 4 - 6 εβδομάδες). Στη συνέχεια χορηγείται πενικιλίνη V από του στόματος. Εφαρμόζεται χειρουργική αντιμετώπιση σε περίπτωση αποστήματος ή συριγγίου.
Παραπομπές
- ↑ Καρκαλούσος Π. Γενική Εξέταση Ούρων, Σπέρματος & Άλλων Βιολογικών Υγρών. Ιατρικές Εκδόσεις Λίτσας 2013, Αθήνα, ISBN 978-960-372-192-5
- ↑ Ellsworth P. και Rous S. Βασικές Αρχές της πρωτοβάθμιας περίθαλψης του Blackwell: Ουρολογία. Επιστημονικές Εκδόσεις Παρισιάνου Α.Ε 2006, Αθήνα, ISBN 960-394-391-6
- ↑ www.doctorfungus.org/mycoses/human/candida/urinary.php
- ↑ Καλινδέρης Α. Γενική Ουρολογία. Θεσσαλονίκη 1999, ISBN 9780007461042