Λεγεώνα

Η λεγεώνα (από τη λατινική λέξη legio που σημαίνει "επιστράτευση", "στρατολόγηση") ήταν η βασική στρατιωτική μονάδα του ρωμαϊκού στρατού, την οποία στελέχωναν αποκλειστικά Ρωμαίοι πολίτες. Η λεγεώνα αποτελούνταν συνήθως από 4.000 - 10.000 άνδρες. Συγκροτούνταν από 30 τάγματα και κάθε τάγμα είχε 2 εκατονταρχίες. Συνολικά η λεγεώνα είχε 60 εκατονταρχίες. Στον καιρό της δημοκρατίας τη λεγεώνα διοικούσε δήμαρχος ή προσωρινός λεγάτος. Τη διοίκηση του πεζικού είχαν οι χιλίαρχοι (6 χιλίαρχοι ενώ υπήρχαν και 60 εκατόνταρχοι). Στο ιππικό δεν ασκούσε ένας τη διοίκηση, διαιρούνταν σε ίλες που καθεμιά είχε 3 δεκαρχίες. Επικεφαλής κάθε δεκαρχίας τοποθετούνταν ο δέκαρχος.

Προκειμένου η διοίκηση να γίνει περισσότερο αποτελεσματική, οι εκατονταρχίες αντικαταστάθηκαν από τάγματα 200 ανδρών. Ο Μάριος αντικατέστησε τα τάγματα με τις κοόρτεις. Δέκα κοόρτεις αποτελούσαν μια λεγεώνα. Από τους πολέμους με τους Σαμνίτες κι έπειτα ο ρωμαϊκός στρατός αποτελούνταν από 4 λεγεώνες. Στη στρατιωτική της ακμή η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επί Τραϊανού διέθετε 55 λεγεώνες.

Δείτε επίσης

• Λεγεώνα της Σπάρτης
• Λεγεώνα των Βλάχων
• Λεγεώνα των Ξένων