Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|20|12|2014}}

{{Infobox Royalty
{{Infobox Royalty
| βασίλειο = [[Αγγλία]]
| βασίλειο = [[Αγγλία]]
Γραμμή 49: Γραμμή 49:
*Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή,τόμος 12,εκδόσεις Δομή,Αθήνα 1996
*Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή,τόμος 12,εκδόσεις Δομή,Αθήνα 1996


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{Authority control}}




Γραμμή 56: Γραμμή 54:
{{Άγγλοι και Βρετανοί μονάρχες}}
{{Άγγλοι και Βρετανοί μονάρχες}}
{{Δούκες της Κορνουάλης}}
{{Δούκες της Κορνουάλης}}
{{Authority control}}

{{DEFAULTSORT:Εδουαρδος 06 Αγγλιας}}
{{DEFAULTSORT:Εδουαρδος 06 Αγγλιας}}
[[Κατηγορία:Οίκος Τυδώρ]]
[[Κατηγορία:Οίκος Τυδώρ]]

Έκδοση από την 15:12, 20 Δεκεμβρίου 2014

Εδουάρδος ΣΤ'
Περίοδος28 Ιανουαρίου 1547 - 6 Ιουλίου 1553
ΠροκάτοχοςΕρρίκος Η΄ της Αγγλίας
ΔιάδοχοςΙωάννα Γκρέι
Γέννηση12 Οκτωβρίου 1537
Χάμπντον Κορτ
Θάνατος6 Ιουλίου 1553
Παλάτι της Πλακεντίας
ΣύζυγοςΆγαμος
ΟίκοςΟίκος των Τυδώρ
ΠατέραςΕρρίκος Η΄ της Αγγλίας
ΜητέραΤζέην Σέημουρ
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας (Χάμπντον Κορτ,12 Οκτωβρίου 1537 - Παλάτι της Πλακεντίας,6 Ιουλίου 1553) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας κατά τους χρόνους 1547 - 1553. Ήταν ο 3ος μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ και ο μοναδικός γιος του Ερρίκου Η' έτσι ήταν διάδοχος του βασιλείου της Αγγλίας και αργότερα βασιλιάς της Αγγλίας. Ο Εδουάρδος ήταν ένα φιλάσθενο παιδί όταν έγινε βασιλιάς ήταν ανίκανος να διοικήσει το βασίλειο και αυτό οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας με αρχηγό τον αδερφό της μητέρας του, Εδουάρδο Σέημουρ ο οποίος τον βοηθούσε μέχρι το τέλος.

Πρώτα Χρόνια

Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1537 στο παλάτι Χάμπντον Κορτ. Ήταν γιος του βασιλιά Ερρίκου Η΄ και της Τζέην Σέημουρ η οποία ήταν η τρίτη από τις 6 συζύγους του βασιλιά Ερρίκου. Μετά τη γέννησή του ο λαός υποδέχθηκε τον αρσενικό διάδοχο με χαρά και ανακούφιση και αργότερα ακολούθησαν γιορτές και πανηγύρια. Ωστόσο ο Εδουάρδος βαπτίστηκε από τις 2 αδερφές του,την Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας και Μαρία Α΄ της Αγγλίας, στις 15 Οκτωβρίου 1537. Ο Εδουάρδος ήταν ένα υγιέστατο μωρό. Τον επόμενο χρόνο ο καγκελάριος της χώρας ανέφερε την ταχεία ανάπτυξή και το Σθένος του μωρού και όλοι το θεωρούσαν ψηλό και εύθυμο παιδί. Η παράδοση όμως λέει ότι ήταν ασθενικό παιδί και στην ηλικία των τεσσάρων προσβλήθηκε από μία ασθένεια που ονομάζεται τεταρταίος πυρετός. Στην ηλικία των 6 ετών άρχισε η εκπαίδευσή του και έτσι έμαθε πολλά πράγματα. Ο Εδουάρδος πέρασε μία ήσυχη ζωή. Το 1543 ο πατέρας του υπέγραψε, με τους Σκωτσέζους, την συνθήκη του Γκρήνουϊτς έτσι αποφάσισαν να παντρέψουν τον 6χρονο Εδουάρδο με την επτά μηνών Μαρία Α΄ της Σκωτίας αλλά ο γάμος δεν έγινε.

Άνοδος στο θρόνο

To 1547 o Εδουάρδος διαδέχθηκε τον 55χρονο πατέρα του, Ερρίκο. Η άνοδος στο Θρόνο του Εδουάρδου σε ηλικία 10 ετών οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Εδουάρδος Σέημουρ θείος του Βασιλιά Εδουάρδου και δούκας του Σόμερσετ. Ο Εδουάρδος Σέημουρ επέτρεψε το γάμο των κληρικών, τη μετάληψη και με τις δύο μορφές, κατάργησε τη λατρεία του Σταυρού, τη χρήση των εικόνων και του Αγιασμού και φρόντισε για τη σύνταξη του βιβλίου προσευχών που πρέπει να διαβάζονται στις Εκκλησίες. Μετά τον αποκεφαλισμό του αδερφού του (1549) που τον αντιμαχόταν και αφού κατέστειλε μια λαϊκή εξέγερση, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που προκλήθηκαν από τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Σκωτίας, έδωσαν στην αριστοκρατία την ευκαιρία να τον ανατρέψει (1549) και να τον αντικαταστήσει με τον Ουόρικ. Ο τελευταίος, αφού αποκεφάλισε τον Δούκα του Σόμερσετ, έπεισε τον νεαρό βασιλιά, ο οποίος πέθαινε, να αποκληρώσει τις δύο αδερφές του και να αφήσει τον θρόνο στην Ιωάννα Γκρέι, η οποία ήταν κόρη της Μαρίας αδερφής του Ερρίκου Η΄. Λίγο μετά από τα γεγονότα αυτά ο Εδουάρδος πέθανε (6 Ιουλίου 1553). Τάφηκε στις 8 Αυγούστου 1553 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.

Πορτρέτα

Πηγές

  • Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή,τόμος 12,εκδόσεις Δομή,Αθήνα 1996