Πετρόνιος Μάξιμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 43: | Γραμμή 43: | ||
==Βασιλεία== |
==Βασιλεία== |
||
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού [[Λικίνια Ευδοξία]].<ref name="Jones & Martindale, pg. 751">Jones & Martindale, pg. 751</ref>Η Λικίνια δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] [[Γεζέριχος|Γεζέριχο]] και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γεζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref>. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν ''Ursus''<ref>Brown, p. 350</ref>. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον [[Τίβερης|Τίβερη]] ποταμό.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Canduci, pg. 161</ref> Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> |
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού [[Λικίνια Ευδοξία]].<ref name="Jones & Martindale, pg. 751">Jones & Martindale, pg. 751</ref>Η Λικίνια δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] [[Γεζέριχος|Γεζέριχο]] και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γεζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref>. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν ''Ursus''<ref>Brown, p. 350</ref>. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον [[Τίβερης|Τίβερη]] ποταμό.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Canduci, pg. 161</ref> Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο [[Παλλάδιος (καίσαρας)|Παλλάδιος]] ο οποίος υπήρξε καίσαρας στο ίδιο διάστημα και είχε παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ουαλεντινιανού, πιθανότατα δολοφονήθηκε επίσης από τον όχλο.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Cameron, pg. 21</ref> Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων Γεζέριχος απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Λικίνια Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> |
||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
||
Έκδοση από την 09:00, 19 Νοεμβρίου 2014
| Πετρόνιος Μάξιμος | |
|---|---|
 Σόλιδος που απεικονίζει τον Πετρόνιο Μάξιμο | |
Ρωμαίος αυτοκράτορας | |
| Περίοδος | 17 Μαρτίου μέχρι 31 Μαΐου του 455 |
| Προκάτοχος | Ουαλεντινιανός Γ΄ |
| Διάδοχος | Άβιτος |
| Γέννηση | περίπου το 396 |
| Θάνατος | 31 Μαΐου 455 (58 ή 59 ετών) |
| Σύζυγος | πιθανώς η Λουκίνα, μετέπειτα η Λικίνια Ευδοξία |
| Επίγονοι | Παλλάδιος (καίσαρας) |
| Πατέρας | πιθανώς ο Ανίκιος Προμπίνος[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Πετρόνιος Μάξιμος [2] (λατ: Flavius Anicius Petronius Maximus Augustus)[3]) (περίπου 396 - 455)[4][5], ήταν βραχύβιος αυτοκράτορας της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Θεωρείται ως ο αυτοκράτορας που σηματοδοτεί το διάστημα της παρακμής και του οριστικού τέλους της δυτικής αυτοκρατορίας. Δολοφονήθηκε πιθανότατα από τον ρωμαϊκό όχλο δύο μήνες μετά την ενθρόνιση του. Διάδοχος του ήταν ο Άβιτος
Η ανάρρηση στον θρόνο
Ο Πετρόνιος Μάξιμος ήταν αξιωματικός στην υπηρεσία του αυτοκράτορα Ονώριου από το 395 μέχρι το 423 οπότε ανέβηκε γρήγορα την ιεραρχία.[6] Το 455 δολοφόνησε τον αυτοκράτορα Ουαλεντινιανό κατά τη διάρκεια τοξοβολίας στο Άρεως Πεδίον στη Ρώμη, χρησιμοποιώντας δύο Ούννους υπηρέτες με αφορμή την προσβολή της συζύγου του. Ως εκ τούτου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με τη βοήθεια του στρατού[7].
Βασιλεία
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.[7] Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού Λικίνια Ευδοξία.[8]Η Λικίνια δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των Βανδάλων Γεζέριχο και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γεζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη Ρώμη εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης[7]. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν Ursus[9]. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον Τίβερη ποταμό.[6][10] Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο Παλλάδιος ο οποίος υπήρξε καίσαρας στο ίδιο διάστημα και είχε παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ουαλεντινιανού, πιθανότατα δολοφονήθηκε επίσης από τον όχλο.[6][11] Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων Γεζέριχος απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Λικίνια Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.[7]
Πηγές
Πρωτογενείς
Δευτερογενείς
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 40, σελίδα 270.
- Canduci, Alexander (2010). Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors. Pier 9. ISBN 978-1-74196-598-8.
- Drinkwater, John· Elton, Hugh (2002). Fifth-Century Gaul: A Crisis of Identity?'. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52933-6.
- Jones, Arnold Hugh Martin· Martindale, John Robert (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire volume 2. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 0-521-20159-4.
Παραπομπές
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Petronius Maximus της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
| Προκάτοχος: Ουαλεντινιανός Γ΄ |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: 455-455 |
Διάδοχος: Άβιτος |
Εξωτερικές συνδέσεις
|