Γυαλί Δωδεκανήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 29: | Γραμμή 29: | ||
Το '''Γυαλί''' είναι νησί του νότιου [[Αιγαίο|Αιγαίου]] και ένα από τα [[Δωδεκάνησα]]. Βρίσκεται ανάμεσα στην [[Κως|Κω]] και την [[Νίσυρος|Νίσυρο]]. Έχει έκταση 4,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο [[πληθυσμός]] του είναι 21 κάτοικοι ([[απογραφή]] [[2011]]) και διοικητικά ανήκει στον [[Δήμος Νισύρου|Δήμο Νισύρου]]. Όλο το νησί έχει κηρυχθεί Τοπίο Φυσικού Κάλλους και υπάρχουν δάση με [[Κουμαριά|κουμαριές]] και [[Πεύκο|Πεύκα]]. |
Το '''Γυαλί''' είναι νησί του νότιου [[Αιγαίο|Αιγαίου]] και ένα από τα [[Δωδεκάνησα]]. Βρίσκεται ανάμεσα στην [[Κως|Κω]] και την [[Νίσυρος|Νίσυρο]]. Έχει έκταση 4,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο [[πληθυσμός]] του είναι 21 κάτοικοι ([[απογραφή]] [[2011]]) και διοικητικά ανήκει στον [[Δήμος Νισύρου|Δήμο Νισύρου]]. Όλο το νησί έχει κηρυχθεί Τοπίο Φυσικού Κάλλους και υπάρχουν δάση με [[Κουμαριά|κουμαριές]] και [[Πεύκο|Πεύκα]]. |
||
Στο Γυαλί γίνεται εξόρυξη [[Ελαφρόπετρα|ελαφρόπετρας]], [[Οψιανός|οψιανού]] και [[Περλίτης|περλίτη]] και κατά την αρχαιότητα γινόταν η εξόρυξη οψιανού για την κατασκευή εργαλείων. Στο Γυαλί έχει ανασκαφεί αρχαίο νεκροταφείο, έχουν βρεθεί ερείπια οικισμού της Τελικής Νεολιθικής περιόδου (4η χιλιετία π.Χ.) και δυο χωνευτήρια με σκωρίες τήξης χαλκού τα οποία χρονολογούνται από το 6.000 έως το 5.300 π.Χ., που αποδεικνύουν την πρώιμη άσκηση μεταλλουργίας. Η κατοίκηση στη νησίδα πρέπει να είχε εποχικό χαρακτήρα και σχετίζεται μάλλον με γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες παρά με τις ανάγκες κατεργασίας του οψιανού ο οποίος αφθονεί στο βόρειο τμήμα του νησιού<ref>Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, "Γυαλί", στο: Ανδρέας Βλαχόπουλος (επιμ.), ''Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου'', εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2005, σελ. 355</ref>. |
Στο Γυαλί γίνεται εξόρυξη [[Ελαφρόπετρα|ελαφρόπετρας]], [[Οψιανός|οψιανού]] και [[Περλίτης|περλίτη]] και κατά την αρχαιότητα γινόταν η εξόρυξη οψιανού για την κατασκευή εργαλείων. Στο Γυαλί έχει ανασκαφεί αρχαίο νεκροταφείο, έχουν βρεθεί ερείπια οικισμού της Τελικής Νεολιθικής περιόδου (4η χιλιετία π.Χ.) και δυο χωνευτήρια με σκωρίες τήξης χαλκού τα οποία χρονολογούνται από το 6.000 έως το 5.300 π.Χ., που αποδεικνύουν την πρώιμη άσκηση μεταλλουργίας. Η κατοίκηση στη νησίδα πρέπει να είχε εποχικό χαρακτήρα και σχετίζεται μάλλον με γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες παρά με τις ανάγκες κατεργασίας του οψιανού ο οποίος αφθονεί στο βόρειο τμήμα του νησιού<ref>Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, "Γυαλί", στο: Ανδρέας Βλαχόπουλος (επιμ.), ''Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου'', εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2005, σελ. 355</ref>. Όλα αυτά οφείλονται στην ύπαρξη του [[Γυαλί (ηφαίστειο)|ομώνυμου ηφαιστείου]]. |
||
Στην επανάσταση του [[1821]] εδώ έβρισκε καταφύγιο ο [[Ανδρέας Μιαούλης]]. |
Στην επανάσταση του [[1821]] εδώ έβρισκε καταφύγιο ο [[Ανδρέας Μιαούλης]]. |
||
Έκδοση από την 12:43, 17 Νοεμβρίου 2014
Συντεταγμένες: 36°40′00″N 27°07′00″E / 36.6667°N 27.1167°E
 Το Γυαλί | |
| Γεωγραφία | |
|---|---|
| Αρχιπέλαγος | Αιγαίο Πέλαγος |
| Νησιωτικό σύμπλεγμα | Δωδεκάνησα |
| Έκταση | 4,558 km² |
| Υψόμετρο | 180 μ |
| Χώρα | |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Νομός | Δωδεκανήσου |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | 21 (απογραφής 2011) |
| Πυκνότητα | 5 /χλμ2 |
| Εθνικότητες | Έλληνες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Γυαλί είναι νησί του νότιου Αιγαίου και ένα από τα Δωδεκάνησα. Βρίσκεται ανάμεσα στην Κω και την Νίσυρο. Έχει έκταση 4,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός του είναι 21 κάτοικοι (απογραφή 2011) και διοικητικά ανήκει στον Δήμο Νισύρου. Όλο το νησί έχει κηρυχθεί Τοπίο Φυσικού Κάλλους και υπάρχουν δάση με κουμαριές και Πεύκα.
Στο Γυαλί γίνεται εξόρυξη ελαφρόπετρας, οψιανού και περλίτη και κατά την αρχαιότητα γινόταν η εξόρυξη οψιανού για την κατασκευή εργαλείων. Στο Γυαλί έχει ανασκαφεί αρχαίο νεκροταφείο, έχουν βρεθεί ερείπια οικισμού της Τελικής Νεολιθικής περιόδου (4η χιλιετία π.Χ.) και δυο χωνευτήρια με σκωρίες τήξης χαλκού τα οποία χρονολογούνται από το 6.000 έως το 5.300 π.Χ., που αποδεικνύουν την πρώιμη άσκηση μεταλλουργίας. Η κατοίκηση στη νησίδα πρέπει να είχε εποχικό χαρακτήρα και σχετίζεται μάλλον με γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες παρά με τις ανάγκες κατεργασίας του οψιανού ο οποίος αφθονεί στο βόρειο τμήμα του νησιού[1]. Όλα αυτά οφείλονται στην ύπαρξη του ομώνυμου ηφαιστείου.
Στην επανάσταση του 1821 εδώ έβρισκε καταφύγιο ο Ανδρέας Μιαούλης.
Παραπομπές
- ↑ Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, "Γυαλί", στο: Ανδρέας Βλαχόπουλος (επιμ.), Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2005, σελ. 355
Βιβλιογραφία
- Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, "Γυαλί", στο: Ανδρέας Βλαχόπουλος (επιμ.), Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2005, σελ. 355
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |