Κυνηγός-συλλέκτης

Ο όρος κυνηγός-συλλέκτης χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα μέλη των νομαδικών κοινωνιών στις οποίες η περισσότερη ή όλη η τροφή εξασφαλίζεται μόνο από το κυνήγι άγριων ζώων, ψάρεμα, την συλλογή των φρούτων και γενικότερα καρπών των δέντρων και φυτών, καθώς και την γενικότερη συλλογή πρώτων υλών από τη φύση. Σε αντίθεση, οι αγροτικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες εξαρτώνται για την διατροφή τους κυρίως στα εξημερωμένα ζώα για την συγκομιδή γάλακτος, μαλλιού, και κρέατος, καθώς και στην καλλιέργεια σιτηρών και οπορωλαχανικών.

Οι κυνηγοί-συλλέκτες ήταν ο αρχικός τρόπος ζωής του είδους Homo, διήρκησε για σχεδόν τα 9/10 της παρουσίας του ανθρώπου στη Γη, και έως 12.000 χρόνια πριν όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες ζούσαν με αυτό τον τρόπο. Με την ανάπτυξη της γεωργίας, οι κυνηγοί-συλλέκτες εκτοπίστηκαν από τις αγροτικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες στα περισσότερα μέρη του κόσμου. Σύγχρονα δείγματα κοινωνιών που εξακολουθούν να διατηρούν ως ένα σημαντικό μέρος των παραδόσεων και τρόπου ζωής τους το κυνήγι και συλλογή, αποτελούν οι:

• Χούλι στην Παπούα Νέα Γουινέα
• Βανουάτου στις νήσους Βανουάτου
• Γιάλι στην Ινδονησία
• Σεντινελέζοι στις νήσους Ανταμάν της Ινδίας (εχθρικοί προς εξωτερικές επαφές)

καθώς και λαοί οι οποίοι ενώ έχουν μεταβεί σε πιο σύγχρονο τρόπο ζωής, διατηρούν το κυνήγι-συλλογή ως ισχυρή παράδοση:

• Χάντζα στην βορειοκεντρική Τανζανία
• οι Βουσμάνοι της Ναμίμπια
• Αβορίγινες της Αυστραλίας