Παλαιστίνη (περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 10:10, 1 Νοεμβρίου 2014

Παλαιστίνη (εβραϊκά: פלשתינה δηλ. Παλεστίνα και Αραβικά: فلسطين‎ δηλ. Φιλαστίν ή Φαλαστίν) είναι ένα από τα ιστορικά ονόματα της ιστορικής περιοχής που βρίσκεται μεταξύ της Μεσογείου και των οχθών του Ιορδάνη ποταμού στη Μέση Ανατολή.

Σημειώνεται ότι ο γεωγραφικός χώρος αυτός παρουσιάζει τις μεγαλύτερες φυσιογραφικές αντιθέσεις. Για παράδειγμα το υψόμετρο των 821 μέτρων που απαντάται βόρεια της Ιερουσαλήμ απέχει μόλις 23 χιλιόμετρα από τις ακτές της Νεκράς θάλασσας, της οποίας η επιφάνεια βρίσκεται σε αρνητικό υψόμετρο -400 μέτρα, κάτω δηλαδή από την επιφάνεια της Μεσογείου, όπου και είναι το χαμηλότερο σημείο της γήινης επιφάνειας. Το δε κλίμα ενώ είναι μεσογειακό οι ετήσιες βροχοπτώσεις μειώνονται σταδιακά προς το ανατολικό εσωτερικό χώρο της.

Η Παλαιστίνη φέρεται να κατοικήθηκε από τους πρώτους προϊστορικούς χρόνους και βρέθηκε υπό τη κατοχή όλων σχεδόν των δυνάμεων που κυριάρχησαν στο χώρο της Μέσης Ανατολής όπως ήταν οι Κρήτες, οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Πέρσες, οι Έλληνες υπό τις Αυτοκρατορίες του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Επιγόνων του (Πτολεμαίοι και Σελευκίδες), στη συνέχεια οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Ομεϋάδες, οι Αμπασίδες, οι Φατμίδες, οι Σταυροφόροι, οι Αγιουμπίδες, οι Μαμελούκοι, οι Οθωμανοί (Τούρκοι) και τελευταίοι οι Άγγλοι.

Αποτελεί πεδίο έντασης και εστία τρομοκρατικών επιθέσεων, αντιπαράθεσης και πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, έπειτα κυρίως απο την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, μετά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κατόπιν απόφασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Η απόφαση προέβλεπε παράλληλα την ίδρυση αυτόνομου Παλαιστινιακού κράτους, κάτι που δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Σήμερα η Παλαιστίνη είναι μια περιοχή διεκδικούμενη, χωρίς ωστόσο να είναι ανεξάρτητη ή αυτόνομη.

Ιστορικά, πιστεύεται ότι η ονομασία προέρχεται από τους Φιλισταίους. Είναι αρχαιολογικά πιθανό να υπάρχει προέλευση και κατά συνέπεια σύνδεση με κάποια φύλα που έφυγαν από την αρχαία Κρήτη και αναφέρονται μεταξύ άλλων σε κείμενα της Γραμμικής Β ως "Πελεστέτ".

Πηγή

Pierre Larrine, «Παλαιστίνη.Η ιερή γη που ποτίζεται με αίμα», Ιστορία Εικονογράφημένη, τχ.61 (Ιούλιος 1973), σελ.30-48

@@ Γραμμή 4: / Γραμμή 4: @@
 [[Αρχείο:Flag of Palestine - long triangle.svg|thumb|]]
-[[Αρχείο:Jerusalem_Dome_of_the_rock_BW_14.JPG|thumb|]]
+[[Αρχείο:Jerusalem_Dome_of_the_rock_BW_14.JPG|thumb|]][[Αρχείο:PalestineP7b-1Pound-1929-donatedtj_f.jpg|thumb|]]
-[[Αρχείο:PalestineP7b-1Pound-1929-donatedtj_f.jpg|thumb|]]
 [[Αρχείο:Mill_(British_Mandate_for_Palestine_currency,_1927).jpg|thumb|]]
-Σημειώνεται ότι ο γεωγραφικός χώρος αυτός παρουσιάζει τις μεγαλύτερες φυσιογραφικές αντιθέσεις. Για παράδειγμα το υψόμετρο των 821 μέτρων που απαντάται βόρεια της Ιερουσαλήμ απέχει μόλις 23 χιλιόμετρα από τις ακτές της Νεκράς θάλασσας, της οποίας η επιφάνεια βρίσκεται σε αρνητικό υψόμετρο -400 μέτρα, κάτω δηλαδή από την επιφάνεια της Μεσογείου, όπου και είναι το χαμηλότερο σημείο της γήινης επιφάνειας. Το δε κλίμα ενώ είναι μεσογειακό οι ετήσιες βροχοπτώσεις μειώνονται σταδιακά προς το ανατολικό εσωτερικό χώρο της.
+Σημειώνεται ότι ο γεωγραφικός χώρος αυτός παρουσιάζει τις μεγαλύτερες φυσιογραφικές αντιθέσεις. Για παράδειγμα το υψόμετρο των 821 μέτρων που απαντάται βόρεια της Ιερουσαλήμ απέχει μόλις 23 χιλιόμετρα από τις ακτές της Νεκράς<!-- θαλασσα --> θάλασσας, της οποίας η επιφάνεια βρίσκεται σε αρνητικό υψόμετρο -400 μέτρα, κάτω δηλαδή από την επιφάνεια της Μεσογείου, όπου και είναι το χαμηλότερο σημείο της γήινης επιφάνειας. Το δε κλίμα ενώ είναι μεσογειακό οι ετήσιες βροχοπτώσεις μειώνονται σταδιακά προς το ανατολικό εσωτερικό χώρο της.
 Η Παλαιστίνη φέρεται να κατοικήθηκε από τους πρώτους προϊστορικούς χρόνους και βρέθηκε υπό τη κατοχή όλων σχεδόν των δυνάμεων που κυριάρχησαν στο χώρο της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]] όπως ήταν οι [[Κρήτη|Κρήτες]], οι [[Αιγύπτιοι]], οι [[Ασσύριοι]], οι [[Βαβυλώνιοι]], οι [[Πέρσες]], οι [[Έλληνες]] υπό τις Αυτοκρατορίες του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] και των [[Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|Επιγόνων]] του (Πτολεμαίοι και Σελευκίδες), στη συνέχεια οι [[Ρωμαίοι]], οι [[Βυζαντινοί]], οι [[Ομεϋάδες]], οι [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αμπασίδες]], οι [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών|Φατμίδες]], οι [[Σταυροφόροι]], οι [[Αγιουμπίδες]], οι [[Μαμελούκοι]], οι [[Οθωμανοί]] (Τούρκοι) και τελευταίοι οι [[Άγγλοι]].