Σέξτος Μαρτινιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45: Γραμμή 45:


==Η συμβασιλεία==
==Η συμβασιλεία==
Στον απόηχο της ήττας του στην [[Ανδριανούπολη]], ο Λικίνιος έστειλε τον Μαρτινιανό με στρατό που περιελάμβανε [[Βησιγότθοι|βησιγότθους]]<ref>Grant (1993), p. 57</ref> στη [[Λάμψακος|Λάμψακο]] (στην ασιατική πλευρά του [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντου]]) με σκοπό να εμποδίσει τον Κωνσταντίνο να περάσει το στόλο του από τη [[Θράκη]] στη [[Μυσία]] και από τη [[Βιθυνία]] στη [[Μικρά Ασία]]<ref>Canduci, pg. 126</ref>. Στη ναυμαχία που διεξήχθη με αντίπαλο τον [[Κρίσπος|Κρίσπο]] (γιο του Κωνσταντίνου), επικράτησε ο τελευταίος<ref>DiMaio, Michael, "Licinius (308 – 324 A.D.)"</ref> και ο Μαρτινιανός αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την περιοχή. Ο Λικίνιος κάλεσε αμέσως τον Μαρτινιανό να επιστρέψει και να ενσωματωθεί στις δυνάμεις του. Δεν είναι σαφές αν ο Μαρτινιανός έφτασε νωρίτερα από τις 18 Σεπτεμβρίου του 324 στην περιοχή της [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]]ς όπου ο Λικίνιος υπέστη την τελευταία και καταστροφική ήττα του.
Στον απόηχο της ήττας του στην [[Ανδριανούπολη]], ο Λικίνιος έστειλε τον Μαρτινιανό με στρατό που περιελάμβανε [[Βησιγότθοι|βησιγότθους]]<ref>Grant (1993), p. 57</ref> στη [[Λάμψακος|Λάμψακο]] (στην ασιατική πλευρά του [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντου]]) με σκοπό να εμποδίσει τον Κωνσταντίνο να περάσει το στόλο του από τη [[Θράκη]] στη [[Μυσία]] και από τη [[Βιθυνία]] στη [[Μικρά Ασία]]<ref>Canduci, pg. 126</ref>. Στη ναυμαχία που διεξήχθη με αντίπαλο τον [[Κρίσπος|Κρίσπο]] (γιο του Κωνσταντίνου), επικράτησε ο τελευταίος<ref>DiMaio, Michael, "Licinius (308 – 324 A.D.)"</ref> και ο Μαρτινιανός αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την περιοχή. Ο Λικίνιος κάλεσε αμέσως τον Μαρτινιανό να επιστρέψει και να ενσωματωθεί στις δυνάμεις του. Δεν είναι σαφές αν ο Μαρτινιανός έφτασε νωρίτερα από τις 18 Σεπτεμβρίου του 324 στην περιοχή της [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]]ς όπου ο Λικίνιος υπέστη την τελευταία και καταστροφική ήττα του στην ομώνυμη μάχη ([[Μάχη του Ουσκουντάρ]])<ref>DiMaio, Michael, "Martinianus (324 A.D.)"</ref><ref>Lenski, p. 76</ref>.


==Το τέλος==
==Το τέλος==

Έκδοση από την 14:10, 3 Οκτωβρίου 2014

Μαρτινιανός
ΠερίοδοςΣυναυτοκράτορας μαζί με Λικίνιο από Ιούλιο του 324 μέχρι 18 Σεπτεμβρίου του 324
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Α΄
ΔιάδοχοςΚωνσταντίνος Α΄
Θάνατος325
Καππαδοκία, Πόντος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )


Ο Μαρτινιανός (λατινικά : Sextus Marcius Martinianus, άγνωστη - 325) ήταν βραχύβιος Ρωμαίος συναυτοκράτορας για περίπου δύο μήνες, από τον Ιούλιο του 324 μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους μαζί με τον Λικίνιο.

Η ενθρόνιση

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ρωμαϊκού εμφύλιου πολέμου, μεταξύ του Λικίνιου και του Κωνσταντίνου, κι ενώ ο Λικίνιος έχει ηττηθεί ήδη στη Μάχη της Ανδριανούπολης, διορίζει τον Μαρτινιανό ως Αύγουστο της Δύσης κατά τον ίδιο τρόπο που είχε διορίσει και τον Βαλέριο Ουάλη[1].

Η συμβασιλεία

Στον απόηχο της ήττας του στην Ανδριανούπολη, ο Λικίνιος έστειλε τον Μαρτινιανό με στρατό που περιελάμβανε βησιγότθους[2] στη Λάμψακο (στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου) με σκοπό να εμποδίσει τον Κωνσταντίνο να περάσει το στόλο του από τη Θράκη στη Μυσία και από τη Βιθυνία στη Μικρά Ασία[3]. Στη ναυμαχία που διεξήχθη με αντίπαλο τον Κρίσπο (γιο του Κωνσταντίνου), επικράτησε ο τελευταίος[4] και ο Μαρτινιανός αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την περιοχή. Ο Λικίνιος κάλεσε αμέσως τον Μαρτινιανό να επιστρέψει και να ενσωματωθεί στις δυνάμεις του. Δεν είναι σαφές αν ο Μαρτινιανός έφτασε νωρίτερα από τις 18 Σεπτεμβρίου του 324 στην περιοχή της Χρυσούπολης όπου ο Λικίνιος υπέστη την τελευταία και καταστροφική ήττα του στην ομώνυμη μάχη (Μάχη του Ουσκουντάρ)[5][6].

Το τέλος

Λόγω της παρέμβασης της Φλάβιας Ιουλίας Κωνσταντίας, αδελφής του Κωνσταντίνου και συζύγου του Λικίνιου, τόσο ο Λικίνιος και Μαρτινιανός στην αρχή φυλακίστηκαν στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο την άνοιξη του 325[7] ο Μαρτινιανός εκτελέστηκε στην Καππαδοκία[8] και ο Λικίνιος στη Θεσσαλονίκη αφού προηγουμένως είχε επιχειρήσει νέα εξέγερση.

Παραπομπές

  1. Grant (1993), pp. 42–43. Gaius Aurelius Valerius Valens was raised by Licinius to the position of Augustus in 316, following his defeat Licinius appeased Constantine by deposing and executing Valens.
  2. Grant (1993), p. 57
  3. Canduci, pg. 126
  4. DiMaio, Michael, "Licinius (308 – 324 A.D.)"
  5. DiMaio, Michael, "Martinianus (324 A.D.)"
  6. Lenski, p. 76
  7. Grant (1993), pp. 47–48
  8. Canduci, pg. 126

Αναφορές

(στα αγγλικά)


Προκάτοχος:
Λικίνιος
Αυτοκράτορας της Ρώμης
Συναυτοκράτορας: συναυτοκράτορες: Λικίνιος 324
Διάδοχος:
Κωνσταντίνος Α΄ ο Μέγας
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Martinian (Sextus Martinianus) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).