Παναγιώτης Μπενάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση |
μ Προσθ. + Πηγές |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Παναγιώτης Μπενάκης''' ( |
Ο '''Παναγιώτης Μπενάκης''' ([[1700]] - [[1771]]) ήταν πρόκριτος της [[Καλαμάτα]]ς. |
||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
||
Γεννήθηκε στην [[Καλαμάτα]] και ήταν γιος του Μπένου Ψάλτη και της Σταθούλας Γερακάρη, κόρης του [[Λιμπεράκης Γερακάρης|Λιβέριου Γερακάρη]].<ref name="mani.org.gr"/> Ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε τεράστια περιουσία έχοντας χιλιάδες στρέμματα στην κατοχή του. Σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα αναδείχθηκε σε έναν από τους ισχυρότερους προκρίτους της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. |
Γεννήθηκε στην [[Καλαμάτα]] και ήταν γιος του Μπένου Ψάλτη και της Σταθούλας Γερακάρη, κόρης του περιλάλητου [[Λιμπεράκης Γερακάρης|Λιβέριου Γερακάρη]].<ref name="mani.org.gr"/> Ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε τεράστια περιουσία έχοντας χιλιάδες στρέμματα στην κατοχή του. Σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα αναδείχθηκε σε έναν από τους ισχυρότερους προκρίτους της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]], αλλά και ευνοούμενους των Τούρκων από τις μεγάλες γενναιοδωρίες του στους εκάστοτε πασάδες. Μάλιστα σύμφωνα με το έθιμο να προστρέχουν οι πρόκριτοι με τον ερχομό του κάθε πασά προσφέροντας εκούσιο φόρο με τη διαβεβαίωση υποταγής παρουσιαζόταν και ο Μπενάκης τα δώρα του οποίου αναδείκνυαν την φτώχεια των άλλων<ref>Κ. Σάθας "Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα - Ιστορία των Ελλήνων από την Άλωση ως το 21" τομ.4 Εκδ. Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη Αθήνα 1995, τ.3ος, σ.138</ref>. Παρά ταύτα η εύνοια αυτή ενεργούσε και ως ασφαλής προστασία για τους Έλληνες, υπερασπιζόμενοι από τον Μπενάκη. |
||
Το [[1767]] ήρθε σε επαφή με τον [[Γεώργιος Παπαζώλης|Γεώργιο Παπαζώλη]] προκειμένου να οργανώσει εξέγερση των Ελλήνων.<ref name="dimos-nestoros">[http://www.dimos-nestoros.gr/visitor/history/mani-10-1715-1821.html Βιογραφικό Μπενάκη], από την ιστοσελίδα του δήμου Νέστορος</ref> Στη φιλοδοξία του να ανακτήσει τον τίτλο του παππού του υιοθέτησε τις προτροπές του Παπαζώλη μετατρέποντας το σπίτι του σε μυστικό κέντρο συναντήσεων με πολλούς άλλους πρόκριτους και επισκόπους της Πελοποννήσου που φέρονταν στο τέλος να συνομολόγησαν και να υπέγραψαν συνθήκη συμμετοχής στην εξέγερση υποσχόμενοι ότι θα μπορούσαν να παρατάξουν 100.000 αγωνιστές, εφόσον θα τους δίνονταν όπλα και θα κατέπλεαν προηγουμένως ρωσικά πλοία στις ακτές της Πελοποννήσου (απαιτητικός όρος των [[Μανιάτες|Μανιατών]])<ref>Αναφέρθηκε ότι στην υποσχετική συνθήκη εκείνη κάποιες υπογραφές προκρίτων και επισκόπων είχαν πλαστογραφηθεί από τον Μπενάκη και τον Παπαζώλη, (που πιθανώς δεν παρευρίσκονταν στη σύνταξή της, αλλά είχαν ακούσει προηγουμένως τις θέσεις τους).</ref>. |
|||
Το [[1767]] ήρθε σε επαφή με τους απεσταλμένους της [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Β΄]] προκειμένου να οργανώσει εξέγερση.<ref name="dimos-nestoros">[http://www.dimos-nestoros.gr/visitor/history/mani-10-1715-1821.html Βιογραφικό Μπενάκη], από την ιστοσελίδα του δήμου Νέστορος</ref> Με δικά του χρήματα εξόπλισε σώμα Μανιατών με το οποίο έλαβε μέρος στα [[Ορλωφικά]]. Μετά την καταστολή της εξέγερσης κατέφυγε στη [[Νάξος|Νάξο]] ενώ την οικογένειά του την είχε στείλει στα [[Κύθηρα]]. Όταν υπογράφηκε ειρήνη μεταξύ [[Ρωσία]]ς - [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] θέλησε να συναντήσει την Τσαρίνα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β΄]]. |
|||
Όταν τελικά τρία χρόνια αργότερα, το [[1770]] ξέσπασε η [[Ορλωφική επανάσταση]] με δικά του χρήματα συντήρησε σώμα Μανιατών το οποίο και έλαβε μέρος, παραμένοντας ο ίδιος λόγω ηλικίας στην Καλαμάτα. Μετά όμως τη δραματική καταστολή της εξέγερσης επιβιβάστηκε σε ρωσικό πλοίο και κατέφυγε στη [[Νάξος|Νάξο]], ενώ την οικογένειά του την είχε στείλει στα [[Κύθηρα]]. |
|||
| ⚫ | Απεβίωσε σε ηλικία 70 περίπου ετών στο Λιβόρνο το 1771. |
||
| ⚫ | Απεβίωσε σε ηλικία 70 περίπου ετών στο Λιβόρνο το [[1771]]. Έχει υποστηριχθεί ότι ο θάνατος του οφειλόταν σε δηλητηρίαση. πιθανώς λόγω ραδιουργιών Ρώσων αξιωματούχων, οι οποίοι φοβούνταν ότι θα αποκάλυπτε λάθη που διέπραξαν στα [[Ορλωφικά]] <ref name="mani.org.gr">[http://www.mani.org.gr/istor/viografies/mpenakis.htm Βιογραφικό Μπενάκη], απο την ιστοσελίδα Mani.org.gr</ref><ref name="ektgr">[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/67896 Βιογραφικό Μπενάκη], από την ιστοσελίδα ekt.gr</ref>. Κάτι τέτοιο όμως δεν τεκμηριώνεται με βάση τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία. |
||
== Παρατηρήσεις == |
|||
== Πηγές == |
== Πηγές == |
||
Έκδοση από την 05:34, 2 Οκτωβρίου 2014
Ο Παναγιώτης Μπενάκης (1700 - 1771) ήταν πρόκριτος της Καλαμάτας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και ήταν γιος του Μπένου Ψάλτη και της Σταθούλας Γερακάρη, κόρης του περιλάλητου Λιβέριου Γερακάρη.[1] Ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε τεράστια περιουσία έχοντας χιλιάδες στρέμματα στην κατοχή του. Σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα αναδείχθηκε σε έναν από τους ισχυρότερους προκρίτους της Πελοποννήσου, αλλά και ευνοούμενους των Τούρκων από τις μεγάλες γενναιοδωρίες του στους εκάστοτε πασάδες. Μάλιστα σύμφωνα με το έθιμο να προστρέχουν οι πρόκριτοι με τον ερχομό του κάθε πασά προσφέροντας εκούσιο φόρο με τη διαβεβαίωση υποταγής παρουσιαζόταν και ο Μπενάκης τα δώρα του οποίου αναδείκνυαν την φτώχεια των άλλων[2]. Παρά ταύτα η εύνοια αυτή ενεργούσε και ως ασφαλής προστασία για τους Έλληνες, υπερασπιζόμενοι από τον Μπενάκη.
Το 1767 ήρθε σε επαφή με τον Γεώργιο Παπαζώλη προκειμένου να οργανώσει εξέγερση των Ελλήνων.[3] Στη φιλοδοξία του να ανακτήσει τον τίτλο του παππού του υιοθέτησε τις προτροπές του Παπαζώλη μετατρέποντας το σπίτι του σε μυστικό κέντρο συναντήσεων με πολλούς άλλους πρόκριτους και επισκόπους της Πελοποννήσου που φέρονταν στο τέλος να συνομολόγησαν και να υπέγραψαν συνθήκη συμμετοχής στην εξέγερση υποσχόμενοι ότι θα μπορούσαν να παρατάξουν 100.000 αγωνιστές, εφόσον θα τους δίνονταν όπλα και θα κατέπλεαν προηγουμένως ρωσικά πλοία στις ακτές της Πελοποννήσου (απαιτητικός όρος των Μανιατών)[4].
Όταν τελικά τρία χρόνια αργότερα, το 1770 ξέσπασε η Ορλωφική επανάσταση με δικά του χρήματα συντήρησε σώμα Μανιατών το οποίο και έλαβε μέρος, παραμένοντας ο ίδιος λόγω ηλικίας στην Καλαμάτα. Μετά όμως τη δραματική καταστολή της εξέγερσης επιβιβάστηκε σε ρωσικό πλοίο και κατέφυγε στη Νάξο, ενώ την οικογένειά του την είχε στείλει στα Κύθηρα.
Απεβίωσε σε ηλικία 70 περίπου ετών στο Λιβόρνο το 1771. Έχει υποστηριχθεί ότι ο θάνατος του οφειλόταν σε δηλητηρίαση. πιθανώς λόγω ραδιουργιών Ρώσων αξιωματούχων, οι οποίοι φοβούνταν ότι θα αποκάλυπτε λάθη που διέπραξαν στα Ορλωφικά [1][5]. Κάτι τέτοιο όμως δεν τεκμηριώνεται με βάση τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία.
Παρατηρήσεις
Πηγές
- ↑ 1,0 1,1 Βιογραφικό Μπενάκη, απο την ιστοσελίδα Mani.org.gr
- ↑ Κ. Σάθας "Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα - Ιστορία των Ελλήνων από την Άλωση ως το 21" τομ.4 Εκδ. Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη Αθήνα 1995, τ.3ος, σ.138
- ↑ Βιογραφικό Μπενάκη, από την ιστοσελίδα του δήμου Νέστορος
- ↑ Αναφέρθηκε ότι στην υποσχετική συνθήκη εκείνη κάποιες υπογραφές προκρίτων και επισκόπων είχαν πλαστογραφηθεί από τον Μπενάκη και τον Παπαζώλη, (που πιθανώς δεν παρευρίσκονταν στη σύνταξή της, αλλά είχαν ακούσει προηγουμένως τις θέσεις τους).
- ↑ Βιογραφικό Μπενάκη, από την ιστοσελίδα ekt.gr