Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Ιων (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστης:94.71.249.215...
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 64: Γραμμή 64:
{{Δούκες της Υόρκης}}
{{Δούκες της Υόρκης}}



{{Authority control}}
{{DEFAULTSORT:Ερρικος 07}}
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Αγγλίας]]
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Αγγλίας]]
[[Κατηγορία:Οίκος Τυδώρ]]
[[Κατηγορία:Οίκος Τυδώρ]]

Έκδοση από την 11:10, 30 Σεπτεμβρίου 2014

Ερρίκος Η΄
Περίοδος21 Απριλίου 1509 - 28 Ιανουαρίου 1547
ΠροκάτοχοςΕρρίκος Ζ' της Αγγλίας
ΔιάδοχοςΕδουάρδος ΣΤ' της Αγγλίας
Γέννηση28 Ιουνίου 1491
Παλάτι της Πλακεντίας, Γκρήνουιτς
Θάνατος28 Ιανουαρίου 1547 (55 ετών)
Ανάκτορο Γουάιτχολ, Λονδίνο
ΣύζυγοςΑικατερίνη της Αραγωνίας
Άννα Μπολέυν
Τζέην Σέημουρ
Άννα της Κλεβ
Αικατερίνη Χάουαρντ
Αικατερίνη Παρ
ΕπίγονοιΜαρία Α΄ της Αγγλίας
Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας
Εδουάρδος ΣΤ' της Αγγλίας
και ένας νόθος γιος
ΟίκοςΟίκος των Τυδώρ
ΠατέραςΕρρίκος Ζ΄ της Αγγλίας
ΜητέραΕλισάβετ της Υόρκης
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )
Ο Βασιλιάς της Αγγλίας, Ερρίκος Η΄ Τυδώρ (1491-1547), πορτραίτο από τον Χανς Χολμπάιν το νεότερο.

Ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας (Henry VIII, 28 Ιουνίου 1491 - 28 Ιανουαρίου 1547) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας από τις 21 Απριλίου 1509 έως το θάνατό του. Επίσης, ήταν λόρδος και αργότερα βασιλιάς της Ιρλανδίας και διεκδικητής του θρόνου της Γαλλίας. Ο Ερρίκος διαδέχτηκε τον πατέρα του Ερρίκο Ζ΄ και ήταν ο δεύτερος μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ. Ήταν ο μόνος επιζών γιος του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Ζ΄ και της Ελισάβετ της Υόρκης.

Ο Ερρίκος Η΄ είναι σημαντική φυσιογνωμία της ιστορίας της αγγλικής μοναρχίας. Αν και στις αρχές της βασιλείας του καταπίεσε ενεργά την μεταρρύθμιση της Αγγλικανικής Εκκλησίας που είχε ξεκινήσει από τον 14ο αιώνα, είναι πιο γνωστός για τις εκκλησιαστικές διαμάχες του με τη Ρώμη. Οι διαμάχες αυτές τελικά τον οδήγησαν στο διαχωρισμό της Αγγλικανικής Εκκλησίας από την εξουσία της Ρώμης, τη διάλυση των μοναστηριών και την εγκαθίδρυση της αγγλικής μοναρχίας ως ύπατης αρχής της Εκκλησίας της Αγγλίας.

Αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι ασπάστηκε τον Προτεσταντισμό λίγο πριν πεθάνει, υποστήριξε την Καθολική ιεροτελεστία και πρακτική στη διάρκεια της ζωής του. Η βασιλική υποστήριξη της αγγλικής μεταρρύθμισης συνεχίστηκε από τους διαδόχους του, Εδουάρδο ΣΤ΄ και Ελισάβετ Α΄, ενώ η κόρη του, Μαρία Α΄, πολέμησε για την επιστροφή της αγγλικής εκκλησίας στην εξουσία του Πάπα. Ο Ερρίκος Η΄ επίσης προώθησε την νομική ένωση της Αγγλίας και της Ουαλίας (1535-1542). Είναι διάσημος για τους έξι γάμους του.

Πρώιμα έτη: 1491-1509

Γεννημένος στο Παλάτι του Γκρήνουιτς, ο Ερρίκος Η΄ ήταν το τρίτο παιδί του Ερρίκου Ζ΄ και της Ελισάβετ της Υόρκης.[1] Από τα νεαρά έξι αδέλφια του Ερρίκου, μόνο τρία — ο Αρθούρος, Πρίγκιπας της Ουαλίας· η Μαργαρίτα· και η Μαίρη — επέζησαν από την βρεφική ηλικία, τα άλλα ήταν η Ελισάβετ Τυδόρ, ο Εδμούνδος Τυδόρ, Δούκας του Σόμερσετ και η Αικατερίνη Τυδόρ. Το 1493, στην ηλικία των δύο, ο Ερρίκος διορίσθηκε Διοκητής του Κάστρου του Ντόβερ και Λόρδος Φύλακας των Πέντε Λιμένων. Το 1494, έγινε Δούκας της Υόρκης. Αργότερα διορίσθηκε Κόμης Στρατάρχης της Αγγλίας και Λόρδος Τοποτηρητής της Ιρλανδίας. Του δόθηκε πρωτοβάθμια εκπαίδευση από ηγετικούς δασκάλους, και έγινε άπταιστος στα Λατινικά, τα Γαλλικά, και τα Ισπανικά.[2] Καθώς αναμενόταν ότι ο θρόνος θα περνούσε στον Πρίγκιπα Αρθούρο, τον μεγαλύτερο αδελφό του Ερρίκου, ο Ερρίκος ετοιμάσθηκε για μια ζωή στην εκκλησία.[3]

Θάνατος του Αρθούρου

Η Αικατερίνη ως νεαρή χήρα, από τον αυλικό ζωγράφο του Ερρίκου Ζ΄, Μάικλ Σίττοου, περίπου το 1502.

Το 1502, ο Αρθούρος πέθανε στην ηλικία των 15. Ο θάνατος του μετέθεσε όλα τα καθήκοντα του στον αδελφό του Ερρίκο, ο οποίος τότε έγινε Πρίγκιπας της Ουαλίας. Ο Ερρίκος Ζ΄ ανανέωσε τις προσπάθειες του να σφραγίσει μια συζυγική συμμαχία ανάμεσα στην Αγγλία και την Ισπανία, προσφέροντας στον Ερρίκο, Πρίγκιπα της Ουαλίας, για γάμο την χήρα του Πρίγκιπα Αρθούρου, Αικατερίνη της Αραγωνίας, την νεότερη κόρη του Βασιλιά Φερδινάνδου της Αραγωνίας και της Βασίλισσας Ισαβέλλας της Καστίλλης.[4]

Πρώιμη Βασιλεία: 1509-1525

Δύο ημέρες μετά την στέψη του συνέλαβε τους δύο πιο αντιδημοφιλείς υπουργούς του πατέρα του, τον Σερ Ρίτσαρντ Έμπσον και τον Έντμουντ Ντάντλέϊ. Χρεώθηκαν χωρίς στοιχεία την έσχατη προδοσία και εκτελέσθηκαν το 1510. Aυτή θα ήταν η βασική τακτική του Ερρίκου για να αντιμετωπίσει κάποιον που θα στεκόταν στο δρόμο του.[1]

Ο δεκαοκτάχρονος Ερρίκος μετά την στέψη του το 1509.

Ο Ερρίκος ήταν ένας Αναγεννησιακός Άνδρας και η αυλή του ήταν το κέντρο λόγιων και καλλιτεχνικών καινοτομιών και λαμπερής ιδιαιτερότητας, που το πιο λαμπρό της παράδειγμα αποτελούσε το The Field of the Cloth of Gold. Ήταν ένας τέλειος μουσικός, συγγραφέας, και ποιητής. Η πιο γνωστή του μουσική σύνθεση είναι το "Pastime with Good Company" ή "The Kynges Ballade". ήταν επίσης ένας αχόρταγος και παίκτης ζαριών, και διαπρεπής στα σπορ, ειδικά στην κονταρομαχία, το κυνήγι, και το πραγματικό τένις. Ήταν επίσης γνωστός για την ισχυρή αφοσίωση του στον Χριστιανισμό.[2]

Η Γαλλία και οι Αψβούργοι

Το 1511, ο Πάπας Ιούλιος Β΄ διακήρυξε μια Αγία Λίγκα εναντίον της Γαλλίας. Αυτή η νέα συμμαχία ραγδαία μεγάλωσε για να περιλάβει την Ισπανία και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά επίσης και την Αγγλία. Ο Ερρίκος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτήν την περίσταση ως δικαιολογία για να επεκτείνει τις κτήσεις του στη βόρεια Γαλλία. Συνήψε την Συνθήκη του Ουεστμίνστερ, μια συμφωνία αμοιβαίας βοήθειας με την Ισπανία εναντίον της Γαλλίας, το Νοέμβριο του 1511 και ετοιμάσθηκε για ανάμειξη στον Πόλεμο της Λίγκας του Καμπραί. Το 1513, ο Ερρίκος επιτέθηκε στην Γαλλία και οι δυνάμεις του νίκησαν έναν Γαλλικό στρατό στη Μάχη των Σπιρουνιών. Ο γαμπρός του Ιάκωβος Δ΄ της Σκωτίας επιτέθηκε στην Αγγλία με εντολή του Λουδοβίκου ΙΒ΄ της Γαλλίας,[5] αλλά απέτυχε να στρέψει τη προσοχή του Ερρίκου από τη Γαλλία. Οι Σκώτοι νικήθηκαν καταστροφικά στην Μάχη του Φλόντεν Φιλντ στις 9 Σεπτεμβρίου 1513. Μεταξύ των νεκρών ήταν ο Σκώτος Βασιλιάς και η μάχη τελείωσε την βραχεία ανάμειξη της Σκωτίας στον πόλεμο.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1516, η Βασίλισσα Αικατερίνη γέννησε στον Ερρίκο το ρώτο παιδί που επέζησε της βρεφικής ηλικία, την Πριγκίπισσα Μαρία της Αγγλίας, η οποία αργότερα βασίλευσε ως Μαρία Α΄ της Αγγλίας. (Ένας γιος, ο Ερρίκος, Δούκας της Κορνουάλης, γεννήθηκε το 1511 αλλά έζησε μόνο μερικές εβδομάδες.)

Δύναμη και εξουσία

Οικονομικά, η βασιλεία του Ερρίκου ήταν σχεδόν μια καταστροφή. Αφού κληρονόμησε μια ευημερούσα οικονομία (αυξημένη από κατασχέσεις των εκκλησιαστικών γαιών) η μεγάλη σπατάλη και οι υψηλοί φόροι ζημίωσαν τη οικονομία.[6][7]

Για παράδειγμα, ο Ερρίκος επεξέτεινε το Βασιλικό Ναυτικό από 5 σε 53 πλοία. Αγαπούσε τα παλάτια· άρχισε με μια ντουζίνα και πέθανε με πενήντα πέντε, στα οποία κρέμασε 2.000 τάπητες τοίχου.[8] Ήταν περήφανος να επιδεικνύει την συλλογή όπλων του, η οποία περιελάμβανε εξοπλισμό τοξοβολίας, 2.250 κομμάτια πυροβολικού ξηράς και 6.500 όπλα χειρός.[9]

Ο Ερρίκος Η΄ με τον Κάρολο Κουίντο (δεξιά) και τον Πάπα Λέοντα Θ΄ (κέντρο), περίπου 1520.

Από το 1514 έως το 1529, ο Τόμας Ουόλσεϋ (1473–1530), ένας Καθολικός καρδινάλιος, υπηρέτησε ως λόρδος Καγκελάριος και πρακτικά έλεγχε την εσωτερική και εξωτερική πολιτική για τον νεαρό βασιλιά. Διαπραγματεύθηκε με τη Γαλλία το οποίο σημάνθηκε με την δραματική επίδειξη φιλίας την Περιοχή του Χρυσού Υφάσματος (1520). Μετακινούσε την Αγγλία μπρος πίσω ως σύμμαχο της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Γουόλσεϋ συγκέντρωσε την εθνική κυβέρνηση και επεξέτεινε την δικαιοδοσία των συμβιβαστικών δικαστηρίων, ειδικά της Αίθουσας των Αστέρων. Η χρήση του εκβιαστικών δανείων για να πληρώνει για ξένους πολέμους εξόργισε τους πλούσιους, οι οποίοι ενοχλήθηκαν επίσης από τον τεράστιο πλούτο του και την φανταχτερή διαβίωση του. Ο Ουόλσεϋ απογοήτευσε τον βασιλιά όταν απέτυχε να διασφαλίσει ένα γρήγορο διαζύγιο από τη Βασίλισσα Αικατερίνη. Το θησαυροφυλάκιο ήταν άδειο μετά από χρόνια σπατάλης· οι ευγενείς και ο λαός ήταν δυσαρεστημένοι και ο Ερρίκος χρειαζόταν μια εντελώς νέα προσέγγιση· Ο Γουόλσεϋ έπρεπε να αντικατασταθεί. Μετά από 16 έτη στη κορυφή έχασε την εξουσία το 1529 και το 1530 συνελήφθη με πλαστές κατηγορίες προδοσίας και πέθανε υπό επιτήρηση. Η πτώση του Γουόλσεϋ ήταν μια προειδοποίηση προς τον Πάπα και τον κλήρο της Αγγλίας του τι μπορεί να αναμενόταν για αποτυχία της συμμόρφωσης με τη θέληση του βασιλιά. Ο Ερρίκος τότε πήρε τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης του, αν και στην αυλή πολλές περίπλοκες φατρίες προσπαθούσαν να διαλύσουν η μία την άλλη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Crofton, p.128.
  2. 2,0 2,1 Crofton, p.129
  3. Churchill, p.29
  4. Crofton, p.126.
  5. Guicciardini, History of Italy, 280.
  6. Elton (1977)
  7. MacCulloch (1995)
  8. Simon Thurley, "Palaces for a nouveau riche king." History Today, (June 1991), Vol. 41, #6 in Academic Search Premier
  9. Jonathan Davies, "'We Do Fynde in Our Countre Great Lack of Bowes and Arrows': Tudor Military Archery and the Inventory of King Henry VIII," Journal of the Society for Army Historical Research 2005 83(333): 11–29. Issn: 0037-9700


Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link GA