Βασίλης Λαζάρου

Ο Βασίλειος Ν. Λαζάρου-Ορλώφ ήταν καραβοκύρης, αγωνιστής του 1821 και πολιτικός από τις Σπέτσες.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις Σπέτσες και καταγόταν από οικογένεια Λαζάρου που ήταν καραβοκύρηδες των Σπετσών, οι οποίοι πολλές φορές αποκαλούνταν και Ορλώφ ένα παρατσούκλι που το απόκτησαν λόγω της συμμετοχής τους στα Ορλωφικά. Παντρέυτηκε την Μαρουσώ, θυγατέρα του Χατζηγιάννη Θ. Μέξη. Συγγενικούς δεσμούς με την οικογένεια είχε και η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η μητέρα της είχε παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τον Δημήτριο Λαζάρου-Ορλώφ.

Ήταν πρόκριτος του νησιού και από τους πρώτους Σπετσιώτες που μυήθηκαν στην Φιλική Εταιρεία. Στις 2 Απριλίου 1821 πήρε μέρος σε σύσκεψη μαζί με όλους τους προκρίτους των Σπετσών για να αποφασίσουν αν θα πάρουν μέρος στον αγώνα, παρόλο που δεν πάρθηκε καμία απόφαση το ίδιο βράδυ ο Λαζάρου μαζί με μερικούς ακόμα προκρίτους και άλλους Σπετσιώτες καταλαμβάνουν το διοικητήριο. Μετά από αυτό το γεγονός και την επικρότηση από τον λαό στις 3 Απριλίου κηρύχθηκε επίσημα η επανάσταση στο νησί. Πήρε μέρος σαν πληρεξούσιος Σπετσών στην Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους το 1823, στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου το 1826 και στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση το 1832.

Το 1930 στους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας της λήξης της Ελληνικής επανάστασης κόπηκε μπρούντζινο μετάλλιο με τη μορφή του Βασίλειου Λαζάρου-Ορλώφ.