Διασυμμαχικό Μετάλλιο Νίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dienekes300 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
==Πηγές==
==Πηγές==
{{commonscat|Interallied Victory Medal of WWI}}
{{commonscat|Interallied Victory Medal of WWI}}
* Γεωργίου Ι. Μπελδέκου, "Τάγματα Αριστείας και Στρατιωτικά Μετάλλια της Ελλάδος", έκδοση Πολεμικού Μουσείου, Αθήνα 1991, ISBN 960-85054-0-2
* Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κ-Μ, σελ. 514-515
* Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κ-Μ, σελ. 514-515



Έκδοση από την 22:33, 10 Σεπτεμβρίου 2014

Μπροστινή άποψη του μεταλλίου
Οπίσθια άποψη του μεταλλίου

Το Διασυμμαχικό Μετάλλιο Νίκης ήταν ελληνική εκδοχή ενός αναμνηστικού παρασήμου που εκδόθηκε για τους στρατιώτες όλων των Συμμαχικών κρατών που πολέμησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Συστήθηκε με Βασιλικό Διάταγμα της 6ης Οκτωβρίου 1920. Είναι χάλκινο σε στρογγυλό σχήμα διαμέτρου 36 χιλ. Στην κύρια όψη φέρει την Πτερωτή Νίκη, όρθια στο μέσο του μεταλλίου, σύμφωνα με το άγαλμα της Νίκης του Παιωνίου. Στην όπισθεν όψη φέρει την περιφερική επιγραφή «Ο Μέγας υπέρ του Πολιτισμού Πόλεμος», ενώ στο εσωτερικό της επιγραφής είναι χαραγμένα τα ονόματα των διαφόρων συμμάχων και φιλικών Κρατών. Η ταινία παριστάνει δύο ουράνια τόξα, που ενώνονται μεταξύ τους στο ερυθρό τους χρώμα και καταλήγουν σε εξωτερική λευκό ακρόρραμα. Το μετάλλιο που συνοδεύεται από δίπλωμα απονέμεται από τον Υπουργό των Στρατιωτικών σε όλους τους στρατιωτικούς που υπηρέτησαν ένα τρίμηνο τουλάχιστον στο μέτωπο, και μάλιστα σε μονάδα ή σχηματισμό στην πρώτη ζώνη του μετώπου. Απονέμεται δε από τον Υπουργό των Ναυτικών στους ναυτικούς αντίστοιχα. Ως χρόνος υπηρεσίας στο μέτωπο ισχύει για το Μακεδονικό Μέτωπο από της 9ης Σεπτεμβρίου 1916 ως τις 7 Σεπτεμβρίου 1918. Για την εκστρατεία Ρωσίας από την ημέρα επιβιβάσεως σε ατμόπλοιο ως την ημέρα της επανόδου. Για το Μέτωπο Θράκης ισχύει η υπηρεσία μέσα στην Θράκη μέχρι τις 17 Ιουλίου 1920.

Πηγές

  • Γεωργίου Ι. Μπελδέκου, "Τάγματα Αριστείας και Στρατιωτικά Μετάλλια της Ελλάδος", έκδοση Πολεμικού Μουσείου, Αθήνα 1991, ISBN 960-85054-0-2
  • Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κ-Μ, σελ. 514-515