Εκάλη Σώκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:51, 7 Σεπτεμβρίου 2014

Η Εκάλη Σώκου, αληθινό όνομα Εκάλη Μπουκογιάννη - Σώκου ήταν το πατρικό της μητέρας της - (Αγρίνιο 20 Ιανουαρίου 1927 - Αθήνα 5 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Μετά από μία και μοναδική μικρή συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στην αρχή της σταδιοδρομίας της, έδρασε αποκλειστικά στο χώρου του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ώς και τα τέλη της δεκαετίας του '70.

Βιογραφία

Η οικογένεια Σώκου προέρχεται από τη Δομνίστα Ευρυτανίας, απ' όπου κατέβηκαν στο Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας . Η Ευφροσύνη Σώκου παντρεύτηκε τον έμπορο Παναγιώτη Μπουκογιάννη, γιό πλούσιου κτηματία από το Αγρίνιο. Μετά τη χρεωκοπία του, η οικογένεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπως και τα τέσσερα παιδιά τους, Ανθούλα, Νίκος, Μαρία και Εκάλη, που μοιράστηκαν σε σπίτια στενών συγγενών. Η Εκάλη ζούσε στο σπίτι του θείου της Ανδρέα Σώκου, μετέπειτα καθηγητή του Ε.Μ.Π. ο οποίος είχε δουλέψει στο πολεοδομικό σχέδιο της Εκάλης (προαστίου της Αθήνας) εξ ου και πρότεινε αυτό το όνομα για τη μικρή ανιψιά του. Η Εκάλη έκανε στενή παρέα με την πρώτη εξαδέλφη της, τη δημοσιογράφο Ροζίτα Σώκου, που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Εκείνη της έμαθε ξένες γλώσσες, την έπαιρνε μαζί της σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και γενικά ανέλαβε την καλλιέργειά της όταν ήρθε από την επαρχία.

Από την οικογένεια Σώκου πήρε την αγάπη για το θέατρο, και η Ροζίτα της έμαθε τους πρώτους μονολόγους και ποιήματα για να δώσει εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Επέλεξε ως "θεατρικό" όνομα το επώνυμο της μητέρας της, καθώς το έβρισκε πιο εύηχο και καλλιτεχνικό από το "Μπουκογιάννη".

Μετά από ένα μικρό ρολάκι στην την κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής "Ραντεβού Στη Μεσόγειο" ("Doctor At Sea"), η πρώτη της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1955, σε ένα μονόπρακτο του Τέννεση Ουίλλιαμς, Προς κατεδάφισιν, όπου έπαιζε τη μικρή Ουίλλυ. Ο Κουν ήθελε να της δώσει τον κύριο ρόλο στα "Οράματα της Σιμόν Μασάρ" του Μπρέχτ, αλλά δεν δέχτηκε η χήρα του συγγραφέα, η οποία υποστήριζε πως η νεαρή ηθοποιός ήταν ακατάλληλη διότι ο ρόλος πρέπει να παίζεται από έφηβη, σχεδόν παιδί..^[1]

Στο Θέατρο Τέχνης υπήρξε πρωταγωνίστρια μόνον στις αρχές της σταδιοδρομίας της ("Προς κατεδάφισιν", "Αυγουστιάτικο φεγγάρι"). Το μικροκαμωμένο σουλούπι της δεν έκανε για "ντάμες", όμως διέπρεψε σε ρόλους νεαρών κοριτσιών, αλλά και στην κωμωδία. Στο Θέατρο Τέχνης γνώρισε το Δημήτρη Χατζημάρκο (1919-1978) τον οποίο, μετά από ενθάρρυνση του ίδιου του Κουν, παντρεύτηκε το 1959 (?) αποκτώντας ένα γιό, τον Ανδρέα Κάρολο, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1962.

Μετά το θάνατο του συζύγου της (24/2/1978^[2]) παραγκωνίστηκε από τα στελέχη του θιάσου, και της δίνονταν μόνον μικροί ρόλοι, και έπειτα καθόλου (ο τελευταίος της, μετά από καιρό, ήταν στο μονόπρακτο "Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα"). Ωστόσο παρέμεινε πιστή στο Θέατρο Τέχνης και τις αρχές του ώς το τέλος, υποστηρίζοντας ότι "κατά βάθος" ο Κάρολος Κουν της είχε ιδιαίτερη αδυναμία, άσχετα εάν δεν της έδινε τίποτα να παίξει.

Θέατρο

1955-1956 Τέννεση Ουίλλιαμς: Μίλα μου σαν τη βροχή (5 μονόπρακτα). Μετάφραση : Νίκος Γκάτσος. Σκηνοθεσία : Κάρολος Κουν Σκηνικά-Κοστούμια : Γ. Μιγάδης Μονόπρακτο Προς κατεδάφισιν. Διανομή: Εκάλη Σώκου (στο ρόλο της μικρής Ουίλλυ) μαζί με τον Γιώργο Κουρή.
1957-58 Τέννεση Ουίλλιαμς: Καλοκαίρι και καταχνιά. Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν. Σκηνικά: Γιάννης Στεφανέλλης. Διανομή: Βέρα Ζαβιτσιάνου, Ν. Μπιρμπίλης, Εκάλη Σώκου, Μ. Κωνσταντάρου, Μηνάς Χρηστίδης, Λίλυ Παπαγιάννη, Κώστας Μπάκας, Γιώργος Λαζάνης.
1957-58 Ιάκωβου Καμπανέλλη: Η αυλή των θαυμάτων. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν. Σκηνικά: Γιάννης Τσαρούχης. Μουσική επιμέλεια: Μάνος Χατζιδάκις. Διανομή: Κώστας Μπάκας, Δημήτρης Χατζημάρκος, Νέλλη Αγγελίδου, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Εκάλη Σώκου, Μαρία Κωνσταντάρου, Νίκος Μπιρμπίλης, Λίλυ Παπαγιάννη, Γιώργος Λαζάνης κ.ά.
1958 καλοκαίρι (Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Θεσσαλονίκης). Τζων Πάτρικ «Το αυγουστιάτικο φεγγάρι» μετάφραση Στ. Σπηλιωτόπουλος. Σκηνικά –κοστούμια: Γιώργος Βακαλό, σκηνοθεσία Κ. Κουν. Διανομή: Δημήτρης Χατζημάρκος, Γιώργος Κωνσταντίνου,Κώστας Μπάκας, Δημήτρης Μπάλλας, Ελένη Καρπέτα, Τάνια Σαββοπούλου, Θόδωρος Κατσαδράμης, Γιώργος Τσιτσόπουλος, Μαρία Μαρμαρινού, Γιώργος Λαζάνης, Θανάσης Κανέλλης, Ελένη Παπαγιάννη, Εκάλη Σώκου, Μηνάς Χρηστίδης.^[3]
1958-59 Μπέρτολντ Μπρεχτ: Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν. Μετάφραση : Μάριος Πλωρίτης / Μετάφραση στίχων: Νικηφόρος Βρεττάκος. Σκηνοθεσία : Κάρολος Κουν. Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Βακαλό. Μουσική: Πωλ Ντεσσάου (διεύθυνση μουσικής: Μάνος Χατζιδάκις. Διανομή: Βέρα Ζαβιτσιάνου, Δ. Χατζημάρκος, Γ. Λαζάνης, Κ. Μπάκας, Μ. Χρηστίδης, Ν. Μπιρμπίλης, Μ. Μαρμαρινού, Τ. Σαββοπούλου, Ε. Σώκου, Θ. Κατσαδράμης κ.ά.
1958-59 Νέα πρόσωπα (Το κούτσουρο, Το παράθυρο, Ο μεγάλος περίπατος, Υψηλή εποπτεία). Μονόπρακτα 4 συγγραφέων. Σκηνοθεσία : Κάρολος Κουν. Σκηνικά : Μιγάδης Γ. / Γιάννης Τσαρούχης / Γιάννης Μόραλης. Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις Η Εκάλη Σώκου έπαιζε στο μονόπρακτο του Δημήτρη Κεχαΐδη: Ο Μεγάλος περίπατος. Διανομή: Ε. Σώκου, Μ. Μαρμαρινού, Κ. Μπάκας, Γ. Λαζάνης.
1958-59 Ιάκωβου Καμπανέλλη: Η ηλικία της νύχτας. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν, Σκηνικά: Γ. Στεφανέλλης. Μουσική: Μ. Χατζηδάκις. Διανομή: Κ. Μπάκας, Τ. Σαββοπούλου , Γ. Φέρτης, Α. Καπελλαρή, Δ.Χατζημάρκος, Μ. Χρηστίδης, Ε. Σώκου, Γ. Λαζάνης, Μ. Μαρμαρινού, Α. Πανταζοπούλου κ.ά.
1959-60 Λώλερ Ραίη: Το καλοκαίρι της 17ης κούκλας. Μετάφραση: Μ. Κρίσπης. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά: Γ. Βακαλό. Διανομή: Ε. Σώκου, Φ. Παπαχρυσάνθου, Α. Καπελλαρή, Δ. Χατζημάρκος, Γ. Λαζάνης, Σ. Μιχοπούλου, Ι. Ψαρράς.
1960-61 Ευγένιου Ιονέσκο: Μονόπρακτα (Οι καρέκλες, Το μάθημα, Η φαλακρή τραγουδίστρια). Μετάφραση: Κ. Σταματίου. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά-κοστούμια: Γ. Μόραλης (Σ. Ζαραμπούκα). Στο "Μάθημα", διανομή: Γ. Λαζάνης, Ε. Σώκου, Σ. Μιχαλοπούλου
1961-62 Ευγένιου Ιονέσκο: Ρινόκερως. Μετάφραση: Ρ. Ροδίμου. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά: Γ. Μόραλης. Μουσική: Θ. Αντωνίου. Διανομή: Ε. Ροδίτη, Μ. Γιαννακοπούλου, Γ. Λαζάνης, Δ. Χατζημάρκος, Μ. Λυμπεροπούλου, Ε. Σώκου κ.ά.
1963-64 (5/12/1963) Εντουάρντο ντε Φιλίππο: Αχ αυτά τα φαντάσματα. Μετάφραση: Θ. Αθανασιάδης-Νόβας. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά: Β. Βασιλειάδης. Διανομή: Δημήτρης Χατζημάρκος, Ε. Σώκου, Σ. Καυκαρίδης, Δ. Μπεμπεδέλη, Γ. Μοσχίδης, Θ. Καρακατσάνης, Σ. Μιχοπούλου.^[4]
1964-65 Φρις Μαξ: Μπίντερμαν ή Οι εμπριστές - Ιάκωβος ή Η υποταγή. Μετάφραση: Κ. Σταματίου. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά: Γ. Βακαλό. Μουσική: Γ. Τερζάκης. Η Εκάλη έπαιζε στο δεύτερο, Ιάκωβος ή Η υποταγή. Διανομή: Μ. Κουγιουμτζής, Μ. Λυμπεροπούλου, Ν. Κούρος, Γ. Σοϊμίρη, Σ.Μιχοπούλου, Κ. Στυλιάρης, Ε. Σώκου, Α. Προύσαλης, Ε. Κοταμανίδου.
1964-65 Γιώργου Σεβαστίκογλου: "Αγγέλα". Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνογραφίες: Μιχάλη Μακρουλάκη. Διανομή: Εκάλη Σώκου, Εύα Κοταμανίδου, Τζένη Γαϊτάνου, Μάγια Λυμπεροπούλου, Γιώργος Λαζάνης, Νίκος Χαραλάμπους, Νεκτ.Βουτέρης, Στ.Καυκαρίδης κ.ά.
Τέννεση Ουίλλιαμς: Λεωφορείο ο Πόθος (στο ρόλο της Στέλλας, αδελφής της Μπλανς) Μετάφραση - διασκευή Νίκου Γκάτσου. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις. Διανομή: Μελίνα Μερκούρη, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Χατζημάρκος, Τώνια Καράλη, Εκάλη Σώκου, Κώστας Μπάκας, Τασσώ Καββαδία, Νίκος Μπιρμπίλης, Δημήτρης Μπάλλας.
Θόρντον Ουάϊλντερ: Η μικρή μας πόλη Μετάφραση Μίνου Βολανάκη, σκηνικά Γιάννη Τσαρούχη.
1961-62 Ε. Ιονέσκο: Ρινόκερως Διανομή: Δημήτρης Χατζημάρκος (Μπερανζέ), Γιώργος Λαζάνης (Ζαν) και Εκάλη Σώκου (Ντέζυ)
1965-66 Έντουαρντ Άλμπη: Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ. Μετάφραση: Καίτη Κασιμάτη. Σκηνοθεσία: Κ.Κουν. Σκηνικά: Βασίλης Βασιλειάδης. Διανομή: Νέλλη Αγγελίδου, Γιώργος Λαζάνης, Εκάλη Σώκου (στο ρόλο της Χάνι)^[5], Μίμης Κουγιουμτζής.
1964-1965 Λούλας Αναγνωστάκη: Η Πόλη (τρία μονόπρακτα:, Η διανυκτέρευση, Η πόλη, Η παρέλαση) Σκηνοθεσία: Κ.Κουν. Σκηνικά-κοστούμια: Μαρία Ρούσσου. Η Εκάλη Σώκου έπαιζε στην "Παρέλαση" το ρόλο της Ζωής με τον Μίμη Κουγιουμτζή (Άρης). Η παράσταση επαναλήφθηκε το καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη ^[6]
1966-67 Ιάκωβου Καμπανέλλη: "Οδυσσέα γύρισε σπίτι". Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικός διάκοσμος-κοστούμια:Σοφία Ζαραμπούκα. Διανομή: Γ.Μόρτζος, Γ.Λαζάνης, Στ.Καυκαρίδης, Δ.Αστεριάδης, Ε.Κοταμανίδου, Μ.Αδαμάκη, Αντ. Αντύπας, Ε.Σώκου κ.ά.^[7]
1967-68 Λουίτζι Πιραντέλλο: "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε". Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης. Σκηνοθεσία: Κ. Κουν. Σκηνικά:Σοφία Ζαραμπούκα. Διανομή: Κ.Μπάκας, Αγγ.Καπελάρη, Γ.Λαζάνης, Ρ.Πιττακή, Ε.Κοταμανίδου, Μ.Αδαμάκη, Γ.Μόρτζος, Ε.Σώκου, Δ.Χατζημάρκος κ.ά.
1969 - 1970 Αριστοφάνη: Λυσιστράτη. Σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, Μετάφραση Κώστας Βάρναλης, Σκηνικά Φαίδων Πατρικαλάκης, Μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος. Διανομή: Λυσιστράτη: Νέλλη Αγγελίδου, Κλεονίκη: Θύμιος Καρακατσάνης, Μυρίνη Εκάλη Σώκου, Λαμπιτώ: Ρένη Πιττακή, Κινησίας: Δημήτρης Χατζημάρκος. Η παράσταση περιόδευσε στο Λονδίνο το 1969 και ξαναπαίχτηκε το 1970 με την ίδια διανομή.
1972 (9 Φεβρουαρίου) Λούλας Αναγνωστάκη: Αντόνιο ή Το μήνυμα". Σκηνοθεσία: Κ.Κουν. Σκηνικά-κοστούμια: Σάββας Χαρατσίδης. Διανομή: Γ.Δεγαΐτης, Αλεξάνδρα Λαδικού, Ρένη Πιττακλή, Π. Χρυσικάκος, Ειρήνη Ιγγλέση, Ν.Μπουσδούκος, Γιώργος Μόρτζος, Εκάλη Σώκου (στο ρόλο της Τζούντιθ), Γιώργος Αρμένης, Βαλ. Μουτάφη κ.ά.
1976-1977 Γιώργου Σκούρτη: Κομμάτια και θρύψαλα. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν. Διανομή: Βασίλης Μπουγιουκλάκης , Γιάννης Δεγαϊτης (αντικατάσταση) , Νίκος Κούρος (αντικατάσταση) , Βάνα Παρθενιάδου , Χρήστος Νίνης , Μάνος Βακούσης , Χρήστος Τσαπέτος , Θόδωρος Ντόβας (αντικατάσταση) , Μίμης Κουγιουμτζής , Περικλής Μουστάκης (αντικατάσταση) , Αννίτα Σαντοριναίου , Γιάννης Μόρτζος , Τότα Σακελλαρίου , Ηρώ Κυριακάκη , Δημήτρης Χατζημάρκος , Στέφανος Κοτσίκος , Ηλίας Χριστόπουλος , Στράτος Παχής (αντικατάσταση) , Μελίνα Βαμβακά , Αλέξανδρος Μυλωνάς , Βασίλης Παπαβασιλείου (αντικατάσταση) , Εκάλη Σώκου , Χάρης Σώζος , Γιώργος Χανδολιάς (αντικατάσταση. Παίχτηκε για τρείς συνεχείς περιόδους^[8]
1977-1978 Θανάση Κωσταβάρα: Το φαγκότο. Σκηνοθεσία: Μίμης Κουγιουμτζής. Σκηνικά-κοστούμια: Ιωάννα Παπαϊωάννου. Διανομή: Στράτος Πάχης, Εκάλη Σώκου, Περικλής Μουστάκης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Κατερίνα Γώγου, Ανν. Σαντοριναίου, Δ.Οικονόμου, Δ.Καρατζογιάννης κ.ά.
Θερινή περίοδος 1978 Πάρι Τακόπουλου: "Ένα αίσιον συνοικέσιον και άλλα εγκεφαλικά επεισόδια". Η Εκάλη Σώκου έπαιζε στο επεισόδιο "Βαλς Εζιτασιόν", σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χατζημάρκου, Σκηνικά-κοστούμια Διονύση Φωτόπουλου, μαζί με τον Π. Μουστάκη.^[9]
Τέννεση Ουίλλιαμς: Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα (μονόπρακτο)^[10] σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου.

Θέατρο στο ραδιόφωνο

Τζων Πρίσλεϋ: Ο ανακριτής έρχεται (εκπομπή Το Θέατρο της Τετάρτης, 6 Αυγούστου1952). Διασκευή Εκάλη Σώκου, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν.
Θόρντον Ουάϊλντερ: Η μικρή μας πόλη
1954 Τέννεση Ουίλλιαμς: Λεωφορείο ο Πόθος. Σκηνοθεσία Κ. Κουν, μετάφραση Ν.Γκάτσος, ηχογράφηση στο Ζάππειο. Παίζουν: Μελίνα Μερκούρη, Τόνια Καράλη, Κ. Μπάκας, Μπάλας, Μπιρμπίλη, Εκάλη Σώκου. Μουσική Χατζιδάκης^[11]. Υπάρχει ολόκληρη στο youtube.

Θέατρο στην τηλεόραση

Θόρντον Ουάϊλντερ: "Η μικρή μας πόλη" σε μετάφραση Μίνου Βολανάκη. Παρουσιάστηκε και στο ραδιόφωνο, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ στις 31/1/1978, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Χονδρογιάννη, με τους Νίκο Χατζίσκο, Πίτσα Μπουρνόζου, Ντίνο Αυγουστίδη^[12].(η Εκάλη Σώκου στο ρόλο της Myrtle Webb, μητέρα της Έμιλυ) Επαναπροβλήθηκε το 2008 μετά από ψηφιακή αναπαλαίωση και μετέπειτα κυκλοφόρησε σε DVD από το περιοδικό Ραδιοτηλεόραση τον Ιούνιο του 2009 (2ο DVD της σειράς "Πολιτισμική Ταινιοθήκη ΕΡΤ").^[13] Υπάρχει ολόκληρη στο youtube.

Τηλεοπτικές συνεντεύξεις

"Το πορτραίτο της Πέμπτης", εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού (1976)^[14]

Κριτικές

Για την παράσταση "Αυλή των θαυμάτων" του Καμπανέλλη.

Όσο για την παράσταση δεν είμαι βέβαιος αν αυτό το κράμα νατουραλισμού και μυστικοπάθειας που τη χαρακτήριζε, ωφέλησε το έργο και υπογράμμισε την ανθρωπιά του. Ο κ. Γ. Λαζάνης στο ρόλο τον Ιορδάνη δεν απέφυγε την υπερβολή και την κατάχρηση της λεπτομέρειας που συνήθως βάζει σε δεύτερη μοίρα το κύριο χαρακτηριστικό μιας μορφής. Το ίδιο θα λέγαμε και για την κ. Νέλλη Αγγελίδου, που υποδύθηκε το χαρακτηριστικό ρόλο της Αννετώς. Πιο μετρημένο και άνετο ήταν το παίξιμο της κ. Β. Ζαβιτσιάνου (Όλγα), του κ. Μπάκα (Στέλιος), της κ. Μ. Κωναταντάρου (Ντόρα), του κ. Ν. Μπιρμπίλη (Στράτος), του κ. Δ. Χατζημάρκου (Μπάμπης) και της κ. Ελένης Παπαγιάννη (Μαρία). Η κ. Εκάλη Σώκου στο ρόλο της Βούλας δεν ήταν απαραίτητο να καταφυγή στο γκροτέσκο προκειμένου να υπογραμμίσει τις κωμικοτραγικές παλινωδίες της. (ΛΕΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», Δεκέμβριος 1957)^[15]

Οι ηθοποιοί - όλοι ανεξαιρέτως - απέδωσαν τους ρόλους τους με κατανόησι δημιουργική, και σε σύνολο δεμένο αψεγάδιαστα. Ιδιαιτέρους αναφέρω τον κ. Μπάκα, που επωμίσθη επιτυχέστατα το δυσκολώτερο ρόλο του έργου. Παραλλήλως οι κ.κ. Χατζημάρκος, Μπιρμπίλης, Λαζάνης, Μπάλας και Χρηστίδης απετέλεσαν ένα εξαίρετον «ανδρικόν» σύνολον. Αλλά και το «γυναικείον» σύνολον δεν υστέρησε, με επί κεφαλής την κ. Αγγελίδου, πραγματικά αξιοθαύμαστη στο ρόλο της «ξυνισμένης» μέγαιρας.
Το κοκοτίδιον που δημιούργησε η δις. Κωνσταντάρου ήταν σπαρταριστό, όπως κι' η νευρωτική γυναικούλα που απέδωσε η κ. Εκάλη Σώκου. (Μ.Καραγάτσης, εφημ. Βραδυνή, Δεκέμβριος 1957, δημοσιευμένη και στο "Ι.Καμπανέλλης, Θέατρο, τόμος Α')^[16]

Πηγές

↑ http://www.kathimerini.gr/465949/article/politismos/arxeio-politismoy/o-mpertolt-mprext-kai-h-ellada. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ «Μια μέρα σαν αυτή».
↑ http://nostos-music.blogspot.gr/2009/09/1954-89.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.palo.gr/blogs/kentrikh-ellada-nea/ax-ayta-ta-fantasmata/6347138/. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=85593. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ (PDF) http://www.piramatikiskini.gr/images/uploads/43_Anagnwstaki_Loula_Poli_kai_Niki.pdf. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ «Συνέντευξη Νόνικας Γαληνέα» (PDF).
↑ «Ριζοσπάστης: Ζωή "κομμάτια και θρύψαλα"».
↑ http://www.episkinis.gr/2009-05-31-09-20-01/393-2011-01-13-22-36-17. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ «Scribd - Χαιρετίσματα από τη Μπέρθα (πλήρες κείμενο)».
↑ http://www.os3.gr/archive_radio_theatre/gr_radiotheatre_TennesseeWilliams.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://theatrofili.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_μικρή_μας_πόλη_(1978). Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Το_πορτραίτο_της_Πέμπτης. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.kambanellis.gr/?page_id=76. Missing or empty |title= (βοήθεια)
↑ http://www.potheg.gr/ProjectDetails.aspx?Id=1288&lan=2. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[1] ttp://www.kathimerini.gr/465949/article/politismos/arxeio-politismoy/o-mpertolt-mprext-kai-h-ellada. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[2] «Μια μέρα σαν αυτή».

[3] ttp://nostos-music.blogspot.gr/2009/09/1954-89.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[4] ttp://www.palo.gr/blogs/kentrikh-ellada-nea/ax-ayta-ta-fantasmata/6347138/. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[5] ttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=85593. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[6] (PDF) http://www.piramatikiskini.gr/images/uploads/43_Anagnwstaki_Loula_Poli_kai_Niki.pdf. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[7] «Συνέντευξη Νόνικας Γαληνέα» (PDF).

[8] «Ριζοσπάστης: Ζωή "κομμάτια και θρύψαλα"».

[9] ttp://www.episkinis.gr/2009-05-31-09-20-01/393-2011-01-13-22-36-17. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[10] «Scribd - Χαιρετίσματα από τη Μπέρθα (πλήρες κείμενο)».

[11] ttp://www.os3.gr/archive_radio_theatre/gr_radiotheatre_TennesseeWilliams.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[12] ttp://theatrofili.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[13] ttp://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_μικρή_μας_πόλη_(1978). Missing or empty |title= (βοήθεια)

[14] ttp://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Το_πορτραίτο_της_Πέμπτης. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[15] ttp://www.kambanellis.gr/?page_id=76. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[16] ttp://www.potheg.gr/ProjectDetails.aspx?Id=1288&lan=2. Missing or empty |title= (βοήθεια)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-Η '''Εκάλη Σώκου''', αληθινό όνομα Εκάλη Μπουκογιάννη ([[Αγρίνιο]] [[20 Ιανουαρίου]] [[1927]] - Αθήνα 5 Σεπτεμβρίου 2014)  ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] [[ηθοποιός]]. Μετά από μία και μοναδική μικρή συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στην αρχή της σταδιοδρομίας της, έδρασε αποκλειστικά στο χώρου του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ώς και τα τέλη της δεκαετίας του '70.
+Η '''Εκάλη Σώκου''', αληθινό όνομα Εκάλη Μπουκογιάννη - Σώκου ήταν το πατρικό της μητέρας της - ([[Αγρίνιο]] [[20 Ιανουαρίου]] [[1927]] - Αθήνα 5 Σεπτεμβρίου 2014)  ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] [[ηθοποιός]]. Μετά από μία και μοναδική μικρή συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στην αρχή της σταδιοδρομίας της, έδρασε αποκλειστικά στο χώρου του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ώς και τα τέλη της δεκαετίας του '70.
 ==Βιογραφία==
-Η οικογένεια Σώκου προέρχεται από τη [[Δομνίστα Ευρυτανίας]], απ' όπου κατέβηκαν στο [[Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας]] . Η Ευφροσύνη Σώκου παντρεύτηκε τον έμπορο Παναγιώτη Μπουκογιάννη, γιό πλούσιου κτηματία από το [[Αγρίνιο]].  Μετά τη χρεωκοπία του, η οικογένεια μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]], όπως και τα τέσσερα παιδιά τους, Ανθούλα, Νίκος, Μαρία και Εκάλη, που μοιράστηκαν σε σπίτια στενών συγγενών. Η Εκάλη ζούσε στο σπίτι του θείου της Ανδρέα Σώκου, μετέπειτα καθηγητή του Ε.Μ.Π. ο οποίος είχε δουλέψει στο πολεοδομικό σχέδιο της Εκάλης (προαστίου της Αθήνας) εξ ου και πρότεινε αυτό το όνομα για τη μικρή ανιψιά του. Η Εκάλη έκανε στενή παρέα με την πρώτη εξαδέλφη της, τη δημοσιογράφο [[Ροζίτα Σώκου]], που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη.  Εκείνη της έμαθε ξένες γλώσσες και γενικά ανέλαβε την καλλιέργειά της όταν ήρθε από το χωριό.
+Η οικογένεια Σώκου προέρχεται από τη [[Δομνίστα Ευρυτανίας]], απ' όπου κατέβηκαν στο [[Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας]] . Η Ευφροσύνη Σώκου παντρεύτηκε τον έμπορο Παναγιώτη Μπουκογιάννη, γιό πλούσιου κτηματία από το [[Αγρίνιο]].  Μετά τη χρεωκοπία του, η οικογένεια μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]], όπως και τα τέσσερα παιδιά τους, Ανθούλα, Νίκος, Μαρία και Εκάλη, που μοιράστηκαν σε σπίτια στενών συγγενών. Η Εκάλη ζούσε στο σπίτι του θείου της Ανδρέα Σώκου, μετέπειτα καθηγητή του Ε.Μ.Π. ο οποίος είχε δουλέψει στο πολεοδομικό σχέδιο της Εκάλης (προαστίου της Αθήνας) εξ ου και πρότεινε αυτό το όνομα για τη μικρή ανιψιά του. Η Εκάλη έκανε στενή παρέα με την πρώτη εξαδέλφη της, τη δημοσιογράφο [[Ροζίτα Σώκου]], που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη.  Εκείνη της έμαθε ξένες γλώσσες, την έπαιρνε μαζί της σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και γενικά ανέλαβε την καλλιέργειά της όταν ήρθε από την επαρχία.
 Από την οικογένεια Σώκου πήρε την αγάπη για το θέατρο, και η Ροζίτα της έμαθε τους πρώτους μονολόγους και ποιήματα για να δώσει εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης του [[Κάρολος Κουν|Καρόλου Κουν]].  Επέλεξε ως "θεατρικό" όνομα το επώνυμο της μητέρας της, καθώς το έβρισκε πιο εύηχο και καλλιτεχνικό από το "Μπουκογιάννη".
-Μετά από ένα μικρό ρολάκι στην την κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής "Ραντεβού Στη Μεσόγειο" ("[http://www.imdb.com/title/tt0048001/fullcredits?ref_=tt_ov_st_sm Doctor At Sea]"),  η πρώτη της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1955, σε ένα μονόπρακτο του [[Τέννεση Ουίλλιαμς]], Προς κατεδάφισιν, όπου έπαιζε τη μικρή Ουίλλυ. Ο Κουν ήθελε να της δώσει τον κύριο ρόλο στα "Οράματα της Σιμόν Μασάρ" του Μπρέχτ, αλλά δεν δέχτηκε η χήρα του συγγραφέα, η οποία υποστήριζε πως η νεαρή ηθοποιός ήταν ακατάλληλη διότι ο ρόλος πρέπει να παίζεται από έφηβη, σχεδόν παιδί..<ref>{{Cite web|url = http://www.kathimerini.gr/465949/article/politismos/arxeio-politismoy/o-mpertolt-mprext-kai-h-ellada|title = }}</ref>Στο Θέατρο Τέχνης δεν υπήρξε ποτέ πρωταγωνίστρια, αφού το μικροκαμωμένο σουλούπι της δεν έκανε για "ντάμες", όμως διέπρεψε σε ρόλους νεαρών κοριτσιών, αλλά και στην κωμωδία. Εκεί γνώρισε και το μέλλοντα σύζυγό της, το Δημήτρη Χατζημάρκο, με τον οποίο παντρεύτηκε το 1959 (?) και απέκτησαν ένα γιό, τον Ανδρέα Κάρολο, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1962.
+Μετά από ένα μικρό ρολάκι στην την κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής "Ραντεβού Στη Μεσόγειο" ("[http://www.imdb.com/title/tt0048001/fullcredits?ref_=tt_ov_st_sm Doctor At Sea]"),  η πρώτη της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1955, σε ένα μονόπρακτο του [[Τέννεση Ουίλλιαμς]], Προς κατεδάφισιν, όπου έπαιζε τη μικρή Ουίλλυ. Ο Κουν ήθελε να της δώσει τον κύριο ρόλο στα "Οράματα της Σιμόν Μασάρ" του Μπρέχτ, αλλά δεν δέχτηκε η χήρα του συγγραφέα, η οποία υποστήριζε πως η νεαρή ηθοποιός ήταν ακατάλληλη διότι ο ρόλος πρέπει να παίζεται από έφηβη, σχεδόν παιδί..<ref>{{Cite web|url = http://www.kathimerini.gr/465949/article/politismos/arxeio-politismoy/o-mpertolt-mprext-kai-h-ellada|title = }}</ref>
+Στο Θέατρο Τέχνης υπήρξε πρωταγωνίστρια μόνον στις αρχές της σταδιοδρομίας της ("Προς κατεδάφισιν", "Αυγουστιάτικο φεγγάρι"). Το μικροκαμωμένο σουλούπι της δεν έκανε για "ντάμες", όμως διέπρεψε σε ρόλους νεαρών κοριτσιών, αλλά και στην κωμωδία. Στο Θέατρο Τέχνης γνώρισε  το Δημήτρη Χατζημάρκο (1919-1978) τον οποίο, μετά από ενθάρρυνση του ίδιου του Κουν, παντρεύτηκε το 1959 (?) αποκτώντας ένα γιό, τον Ανδρέα Κάρολο, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1962.
-Παρ'όλο που από ένα διάστημα και μετά παραγκωνίστηκε κάπως, και της δίνονταν μόνον μικροί ρόλοι, και μετά καθόλου (ο τελευταίος της ήταν στο μονόπρακτο "Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα"), παρέμεινε πιστή στο Θέατρο Τέχνης και τις αρχές του ώς το τέλος, υποστηρίζοντας ότι "κατά βάθος" ο Κάρολος Κουν της είχε μια ειδική προτίμηση, άσχετα εάν δεν της έδινε τίποτα να παίξει.
+Μετά το θάνατο του συζύγου της (24/2/1978<ref>{{Cite web|url = http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?24985-%CC%E9%E1-%EC%DD%F1%E1-%F3%E1%ED-%EA%E9-%E1%F5%F4%DE-%F3%F4%EF-%F3%E9%ED%E5%EC%DC-%EA%E1%E9-%F3%F4%E7-TV/page7|title = Μια μέρα σαν αυτή}}</ref>) παραγκωνίστηκε από τα στελέχη του θιάσου, και της δίνονταν μόνον μικροί ρόλοι, και έπειτα καθόλου (ο τελευταίος της, μετά από καιρό, ήταν στο μονόπρακτο "Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα"). Ωστόσο παρέμεινε πιστή στο Θέατρο Τέχνης και τις αρχές του ώς το τέλος, υποστηρίζοντας ότι "κατά βάθος" ο Κάρολος Κουν της είχε ιδιαίτερη αδυναμία, άσχετα εάν δεν της έδινε τίποτα να παίξει.
 ===Θέατρο===
@@ Γραμμή 33: / Γραμμή 35: @@
 * '''1969 - 1970 '''Αριστοφάνη: Λυσιστράτη. Σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, Μετάφραση Κώστας Βάρναλης, Σκηνικά Φαίδων Πατρικαλάκης, Μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος. Διανομή: Λυσιστράτη: Νέλλη Αγγελίδου, Κλεονίκη: Θύμιος Καρακατσάνης, Μυρίνη Εκάλη Σώκου, Λαμπιτώ: Ρένη Πιττακή, Κινησίας: Δημήτρης Χατζημάρκος. Η παράσταση περιόδευσε στο Λονδίνο το 1969 και ξαναπαίχτηκε το 1970 με την ίδια διανομή.
 * '''1972'''  (9 Φεβρουαρίου) Λούλας Αναγνωστάκη: Αντόνιο ή Το μήνυμα". Σκηνοθεσία: Κ.Κουν. Σκηνικά-κοστούμια: Σάββας Χαρατσίδης. Διανομή: Γ.Δεγαΐτης, Αλεξάνδρα Λαδικού, Ρένη Πιττακλή, Π. Χρυσικάκος, Ειρήνη Ιγγλέση, Ν.Μπουσδούκος, Γιώργος Μόρτζος, Εκάλη Σώκου (στο ρόλο της Τζούντιθ), Γιώργος Αρμένης, Βαλ. Μουτάφη κ.ά.
+* '''1976-1977 '''Γιώργου Σκούρτη: Κομμάτια και θρύψαλα. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν. Διανομή: Βασίλης Μπουγιουκλάκης , Γιάννης Δεγαϊτης (αντικατάσταση) , Νίκος Κούρος (αντικατάσταση) , Βάνα Παρθενιάδου , Χρήστος Νίνης , Μάνος Βακούσης , Χρήστος Τσαπέτος , Θόδωρος Ντόβας (αντικατάσταση) , Μίμης Κουγιουμτζής , Περικλής Μουστάκης (αντικατάσταση) , Αννίτα Σαντοριναίου , Γιάννης Μόρτζος , Τότα Σακελλαρίου , Ηρώ Κυριακάκη , Δημήτρης Χατζημάρκος , Στέφανος Κοτσίκος , Ηλίας Χριστόπουλος , Στράτος Παχής (αντικατάσταση) , Μελίνα Βαμβακά , Αλέξανδρος Μυλωνάς , Βασίλης Παπαβασιλείου (αντικατάσταση) , Εκάλη Σώκου , Χάρης Σώζος , Γιώργος Χανδολιάς (αντικατάσταση. Παίχτηκε για τρείς συνεχείς περιόδους<ref>{{Cite web|url = http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3749968&publDate=|title = Ριζοσπάστης: Ζωή "κομμάτια και θρύψαλα"}}</ref>
 *'''1977-1978'''  Θανάση Κωσταβάρα: Το φαγκότο. Σκηνοθεσία: Μίμης Κουγιουμτζής. Σκηνικά-κοστούμια: Ιωάννα Παπαϊωάννου. Διανομή: Στράτος Πάχης, Εκάλη Σώκου, Περικλής Μουστάκης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Κατερίνα Γώγου, Ανν. Σαντοριναίου, Δ.Οικονόμου, Δ.Καρατζογιάννης κ.ά.
 * '''Θερινή περίοδος 1978'''  Πάρι Τακόπουλου: "Ένα αίσιον συνοικέσιον και άλλα εγκεφαλικά επεισόδια". Η Εκάλη Σώκου έπαιζε στο επεισόδιο "Βαλς Εζιτασιόν", σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χατζημάρκου, Σκηνικά-κοστούμια Διονύση Φωτόπουλου, μαζί με τον Π. Μουστάκη.<ref>{{Cite web|url = http://www.episkinis.gr/2009-05-31-09-20-01/393-2011-01-13-22-36-17|title = }}</ref>
-*Τέννεση Ουίλλιαμς: Χαιρετισμούς από τη Μπέρτα (μονόπρακτο) σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου.
+*Τέννεση Ουίλλιαμς: Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα (μονόπρακτο)<ref>{{Cite web|url = http://www.scribd.com/doc/Χαιρετίσματα-από-τη-Μπέρθα|title = Scribd - Χαιρετίσματα από τη Μπέρθα (πλήρες κείμενο)}}</ref> σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου.
 === Θέατρο στο ραδιόφωνο===