Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 70: Γραμμή 70:


[[Κατηγορία:Βυζαντινοί Αυτοκράτορες|Τσιμισκης]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί Αυτοκράτορες|Τσιμισκης]]
[[Κατηγορία:Αρμένιοι]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί Αρμενικής καταγωγής]]
[[Κατηγορία:Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι]]
[[Κατηγορία:Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι]]
[[Κατηγορία:Οικογένεια Κουρκούα]]
[[Κατηγορία:Οικογένεια Κουρκούα]]

Έκδοση από την 23:39, 26 Ιουλίου 2014

Ιωάννης Α' Τσιμισκής
Νόμισμα που απεικονίζει τον Ιωάννη Τσιμισκή να στέφεται αυτοκράτορας από την Παρθένο Μαρία
Περίοδος11 Δεκεμβρίου 969 - 10 Ιανουαρίου 976
ΠροκάτοχοςΝικηφόρος Β΄
ΔιάδοχοςΒασίλειος Β΄
Γέννηση925
Θάνατος10 Ιανουαρίου 976 (51 ετών)
Κωνσταντινούπολη
ΣύζυγοςΜαρία Σκλήραινα
Θεοδώρα
ΟίκοςΜακεδονική Δυναστεία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Ιωάννης Τσιμισκής, το αληθινό του όνομα ήταν Ιωάννης Τσεμσίκ ή Τσεμσγίγκ[1], (925 - 10 Ιανουαρίου 976) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τις 11 Δεκεμβρίου του 969 έως τις 10 Ιανουαρίου του 976. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες και στρατηγούς της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Βιογραφία

Η ανάρρησή του στο θρόνο στις 11 Δεκεμβρίου 969, έγινε μετά από συνωμοσία και κατόπιν δολοφονία του θείου του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά[2]. Ήταν πάντως ικανότατος ηγέτης με πολύπλευρες δυνατότητες. Ήταν φιλόπτωχος, ευγενής και δίκαιος και έλαβε φιλολαϊκά μέτρα.

Στη συνωμοσία του εναντίον του Νικηφόρου συμμετείχε ή ίσως και πρωτοστατούσε η Θεοφανώ, η οποία υπήρξε σύζυγος αρχικά του Ρωμανού Β΄ και στη συνέχεια σύζυγος του Νικηφόρου Φωκά. Η Θεοφανώ, κρίνοντας ότι ο Φωκάς με τα αυστηρά μέτρα του προκαλούσε λαϊκή δυσαρέσκεια, συνωμότησε με τον εραστή της Τσιμισκή να τον σκοτώσουν και να αναλάβει αυτός τη διακυβέρνηση ως νέος σύζυγός της. Η Θεοφανώ έβαλε στο παλάτι τους δολοφόνους συνωμοτώντας και με άλλα μέλη του αυλικού περιβάλλοντος και αυτοί σκότωσαν τον αυτοκράτορα στο υπνοδωμάτιό του. Όμως η συνωμοσία ήταν πασιφανής και όλο το βάρος έπεσε στη Θεοφανώ, με αποτέλεσμα ο Πατριάρχης να δηλώσει στον Τσιμισκή ότι δεν θα τον έχριζε αυτοκράτορα αν δεν απομάκρυνε τη Θεοφανώ από το παλάτι[3].

Προκειμένου ο Τσιμισκής να αποφύγει το προφανές σκάνδαλο, την αποκήρυξε και την έκλεισε σε μοναστήρι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, είχε στη διάθεσή του ικανούς στρατηγούς, και κυρίως τους Βάρδα Σκληρό και Πέτρο Φωκά (ανιψιό του Νικηφόρου). Με τη βοήθειά τους, εξουδετέρωσε την απειλή των Ρως υπό τον Σβιατοσλάβο. Αντιμετώπισε επίσης με επιτυχία το πραξικόπημα του αδελφού του Πέτρου Βάρδα Φωκά, ενώ ταυτόχρονα ήταν μεγαλόψυχα ευγενικός με τους συνωμότες.

Παντρεύτηκε μία από τις αδελφές του Ρωμανού Β’, τη Θεοδώρα, μια γυναίκα θεοσεβή και ήπια το 971[4]. Πάντρεψε την ανιψιά του Θεοφανώ με το Δυτικό πρίγκηπα και διάδοχο Όθωνα Β’ (Όττο Β'), για διπλωματικούς λόγους. Διεξήγαγε σημαντικές μάχες στη Βουλγαρία αλλά και στην Ανατολή, κατακτώντας αχανείς εκτάσεις σε Βορρά και Ανατολή για λογαριασμό της Αυτοκρατορίας. Ο θάνατός του επήλθε από κάποιου είδους δηλητηρίαση.

Απολογιστικά το έργο του είναι λαμπρό, και είναι σίγουρα από τους συντελεστές της πορείας προς την κορύφωση της δύναμης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που έμελλε να γίνει κατά την περίοδο του επόμενου αυτοκράτορα Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου.

Βιβλιογραφία

  • G. Schlumberger, Ο Αυτοκράτορ Ιωάννης Τσιμισκής και η Βυζαντινή εποποιία, τόμος Α΄, εκδόσεις Βεργίνα
  • Λέοντος τοῦ Διακόνου, Ἱστορίαι
  • Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. II-The Apogee'
  • Vasiliev, A. "History of the Byzantine Empire, 324–1453"
  • Ostrogorsky, G. "History of the Byzantine State"

Παραπομπές

  1. G. Schlumberger, σελ 16
  2. G. Schlumberger, σελ 12
  3. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Παύλου Δρανδάκη
  4. G. Schlumberger, σελ 95

Εξωτερικοί σύνδεσμοι





Προκάτοχος:
Νικηφόρος Β'
Βυζαντινός Αυτοκράτορας Διάδοχος:
Βασίλειος Β'